واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بيبرنامگي سيستم آموزش كشور براي سوادآموزي
روز گذشته رئيس سازمان نهضت سوادآموزي آماري را در مورد تعداد بيسوادان كشور اعلام كرد، مشخص نبود بر چه اساس و پايهاي بايد اين همه بيسواد در كشور وجود داشته باشد.
نویسنده : محمدرضا هادیلو
روز گذشته رئيس سازمان نهضت سوادآموزي آماري را در مورد تعداد بيسوادان كشور اعلام كرد، مشخص نبود بر چه اساس و پايهاي بايد اين همه بيسواد در كشور وجود داشته باشد. بر اساس اين آمار، در سرشماري سال ۹۰ تعداد 3ميليون و ۴۵۶ هزار بيسواد در گروه سني ۱۰ تا ۴۹ سال اعلام شده كه در حال حاضر اين عدد به حدود يك ميليون و ۳۰۰ هزار نفر رسيده است.
زماني كه سازمان نهضت سوادآموزي پس از سه دهه سوادآموزی به راحتي بيش از 3 ميليون ايراني كمتر از 50 سال را بيسواد معرفي ميكند، اين سؤال پيش ميآيد كه توجه به گروه سني كه در مقطع نوجوان و جوان و ميانسال قرار دارند، در كجاي برنامههاي وزارت آموزش و پرورش و سازمان نهضت سوادآموزي قرار دارد.
خوشبختانه يا متأسفانه چيزي كه در بين مسئولان باب شده، ارائه آمارهايي دقيق و مستند است اما اينكه چرا هيچ وقت از اين آمارها براي رفع معضلات و مشكلات استفاده نميشود، باز هم سؤالي بيجواب است.
به عنوان مثال گزارشها حاكي است كه بيشترين نرخ بيسوادي در نقاط محروم است، به طوري كه در دو، سه دهه اخير بيشترين بيسوادي در نقاط روستايي به ثبت رسيده است.
هرچند رئيس سازمان نهضت سوادآموزي مدعي شده در حال حاضر در مناطق روستايي شايد خود افراد به مدرسه نروند، اما در اين مناطق مدارسي ايجاد شده كه با يك، دو يا سه دانشآموز اداره ميشود ولي كارشناسان معتقدند پديده حاشيهنشيني و بيسوادي هنوز در اكثر نقاط شهري همچنان باقي است و به چشم ميخورد؛ مسئله پيچيدهاي كه اجازه نخواهد داد روزي شاهد ايران بدون بيسواد باشيم.
در حال حاضر و با توجه به وضعيت اقتصاد كشور عوامل زيادي دست به دست هم دادهاند تا برخي شهروندان عطاي تحصيل را به لقايش ببخشند و بيشتر به كسب درآمد فكر كنند. بر همين اساس و با توجه به اينكه كسب درآمد در مناطق شهري بهرغم اينكه بايد يك عامل انگيزشي براي زندگي بهتر باشد، اما در حال حاضر مانعي براي تحصيل شده است.
در برخي مناطق مرزي كشور قاچاق كالا و بنزين با سودآوري خوبي رواج دارد و در نقاط حاشيه شهرها و بيشتر در ميان حاشيهنشينها نيز افراد با تكديگري يا با جمعآوري ضايعات و فروش آن درآمدي به دست ميآورند و اين مانع از حضور آنها در مدارس ميشود. به خصوص اينكه اين بچهها بيشتر متعلق به خانوادههايي هستند كه به لحاظ روابط اجتماعي دچار مشكلات جدي هستند.
با اين تفاسير چنين به نظر ميرسد كه هنوز سيستم آموزشي كشور برنامه جامع و مدوني براي اجباري كردن سوادآموزي براي يك گروه سني معين و حداقل تا يك مقطع تحصيلي مشخص كه معلومات اوليه را دربر بگيرد، ندارد.
وقتي هنوز بچههاي زير 20سال به عنوان بيسواد معرفي ميشوند، سازمان نهضت سوادآموزي از برنامههايش براي باسواد كردن زندانيها و زير پوشش قرار دادن 111 هزار نفر از والدين بيسواد دانشآموزان خبر ميدهد و جالب اينكه برنامهريزي براي افراد مسن و سالخورده بسيار حسابشدهتر از افرادي است كه بايد در اولويت قرار داشته باشند و جامعه مورد نظر آموزش و پرورش و نهضت سوادآموزي را تشكيل بدهند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۲ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]