واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: قمار گازی با این اوصاف باید دید که در واقع گازی باقی می ماند که درباره صادرات آن صحبت کرد؟ برخی صاحب نظران بر این باورند که این استراتژی فروش گازی که درحال حاضر وجود دارد، چه بسا در آینده ما را با مشکلات درخور توجهی رو به رو می کند، چراکه ما هیچ وقت تراز تولید و مصرف گاز خود را به دقت اندازه گیری نکرده ایم. مسئله دیگر این است که از طرفی ارزش گاز برخلاف نفت به دلیل تعیین قیمت منطقه ای نسبتا ناچیز است و از طرف دیگر حتی درصورت وجود تولید بیش از مصرف، تزریق گاز به مخازن نفتی از اولویت بیشتری برخوردار است تا اینکه گاز را به قیمت نسبتا پایین بفروشیم. بنابراین قبل از اینکه ما عضو چنین مجامعی بشویم یا نشویم یا بخواهیم مستقلا گاز را صادر کنیم باید استراتژی صادرات گاز خودمان را روشن کنیم. منابع محدود پارس جنوبی نکته دیگر این است که تمام قراردادهایی که دولت از دوره قبل پیگیری می کند، مانند صادرات گاز به عراق و امارات و... همه ناظر به این مسئله است که فازهای جدید پارس جنوبی به زودی بهره برداری می شود، اما مسئله این است که به گفته خود کارشناسان ذخایر انرژی اگرچه تا سال٩٩ پارس جنوبی به بیشترین تولید خود تا ٨٠٠ و ٩٠٠میلیون مترمکعب در روز می رسد اما بعد از آن افت شدیدی دارد تا جایی که در سال ١۴١۴ از نصف هم کمتر می شود و حتی تا ٣٠٠میلیون می رسد. اگر واقعا این اتفاق رخ دهد با صادرات گازی که معمولا در قراردادهای ٢٠ و ٢۵ساله بسته می شود و با گسترش فراوان خط لوله گاز برای مصرف داخلی، کمبود ذخایر گازی مسئله ای دارای امنیت ملی می شود چراکه گاز مسئله ای استراتژیک است. به نظر می رسد ما یک استراتژی بلندمدت برای فروش گاز تدوین نکرده ایم و تنها از توسعه هایی که در پارس جنوبی ایجاد شده است، ذوق زده شده ایم و با اعتماد به این منبع تلاش می کنیم تا سهمی در بازار جهانی داشته باشیم. مسئله دیگر این است که ما تجربه ای که از این گونه کارتل ها و نشست ها داریم، این است که کشورهای حاضر در این نشست ها بیشتر از اینکه به فکر مدیریت نوسانات قیمت باشند، به فکر مدیریت عرضه کنندگان برای حفظ سهم خود در بازار جهانی هستند. رقابت به جای همکاری به نظر، ایران هم در این مسئله خودش را در رقابت با روسیه و قطر می بیند و انگیزه همکاری به آن صورت که باید، به چشم نمی خورد. درباره همکاری با قطر نیز اصلا بحث همکاری مطرح نمی شود، چراکه بیش از ٩٨درصد ذخایر گازی قطر با ایران در پارس جنوبی مشترک است و هر دو طرف تلاش می کنند تا بهره برداری بیشتری از آن کنند. در رابطه با همکاری ایران و روسیه نیز باید گفت که ما با روسیه انگیزه رقابت در بازار اروپا داریم تا آنجا که در ٧ و ٨ماه پیش متاسفانه در اقدامی غیرهوشمندانه هنگامی که بحث تحریم روسیه توسط اتحادیه اروپا مطرح شد، وزیر نفت در سخنانی اظهار کرد که ما می توانیم تامین کننده گاز اروپا باشیم! همان موضعی که عربستان بر سر نفت با آمریکا می گیرد و اذعان می کند که درصورت محدودیت نفت ایران ما توان جبران آن را داریم! با این اوصاف به نظر می رسد همان اتفاقی که در اوپک نفتی درحال رخ دادن است و هیچ کشوری حاضر به کم کردن سهم خود برای ثابت ماندن نوسانات قیمت نیست، در این گونه نشست ها نیز بیشتر رقابت بر سر اول و دوم شدن در صادرات است که این مسئله با توجه به این گونه نشست ها منفعت آنچنانی برای ایران به همراه ندارد.
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]