محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830358205
ایرانیان هیچ گاه از موسیقی جدا نبوده اند
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهروند: آزاده صالحی روزنامه نگار علی رهبری یکی از هنرمندان معاصر در عرصه موسیقی ایران به شمار می رود. این هنرمند بعد از پایان تحصیلات متوسطه در 18سالگی برای ادامه تحصیل به اتریش رفت و بعد از فارغ التحصیل شدن در رشته آهنگسازی به ایران بازگشت و فعالیت موسیقی را از سر گرفت. او در حال حاضر سمت مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران را برعهده دارد و از این رهگذر کنسرت های متعددی را به همراه اعضای گروه ارکستر سمفونیک برگزار کرده است. این هنرمند همچنین تا امروز سرپرستی و رهبری 120 ارکستر مطرح دنیا و ضبط حدود 200 اثر موسیقی کلاسیک جهان را برعهده داشته است. رهبری تا امروز در کارنامه هنری خود دریافت جوایز بین المللی چون مدال طلای حقوق بشر، نشان طلای مسابقات جهانی بهترین رهبر جوان ارکستر در فرانسه، نشان دورژاک به خاطر همکاری با ارکستر فیلارمونیک چک، جایزه شیر طلایی آکادمی جهانی هنر، ادبیات، رسانه بوداپست و... را ثبت کرده است. با این هنرمند پیشکسوت درباره تازه ترین طرح و برنامه های ارکستر سمفونیک تهران به گفت وگو نشسته ایم . این روزها بحث فعالیت های فردی در جامعه و مثمرثمر بودن این فعالیت ها مطرح شده است، درواقع برخی بر این باورند که انجام حرکت های فردی مانند حفظ محیط زیست، توجه به حقوق شهروندی، کتابخوانی، شرکت در مراسم خیریه و گلریزان و... می تواند نقش زیادی در شکوفایی و سلامت یک جامعه داشته باشد، دیدگاه خود شما نه به عنوان یک هنرمند که در جایگاه یک شهروند نسبت به فعالیت هایی از این دست چیست؟ سوال شما مرا به یاد خاطره ای انداخت. حالا که صحبت از خدمت داوطلبانه شد و شما به این مسأله اشاره کردید که نشریه تان وابسته به هلال احمر است، جا دارد نکته ای به این مسأله اضافه کنم و آن این که نیمی از دوران کودکی من وقف فعالیت های بشر دوستانه در جمعیت هلال احمر شد، البته در آن سال ها هلال احمر با نام دیگری فعالیت می کرد. به خاطر دارم در 12سالگی به هلال احمر ترکیه دعوت شدم و در کمپی که ترکیه در این ارتباط ترتیب داده بود، حضور یافتم. روال کار هلال احمر ترکیه در آن سال ها به این شکل بود که هر سال از سراسر دنیا، دو نوجوان نمونه را به منطقه ای نزدیک استانبول می فرستادند که آن سال من و پسر دیگری به این کمپ رفتیم. همکاری با هلال احمر ترکیه به قدری در من تأثیر گذاشت که در 16 سالگی دوباره به ترکیه بازگشتم و برای مدتی، رهبری ارکستر استانبول و آنکارا را برعهده گرفتم، البته در ایران نیز همکاری من با هلال احمر ادامه داشت و از رهگذر این همکاری، کنسرت هایی در تالار فرهنگ آن زمان (نام سابق تالار وحدت) برگزار کردیم که برآیند موفقیت آمیزی در پی داشت. در ارتباط با موسیقی یک سوال داشتم، عده ای می گویند موسیقی اصیل ایرانی به دلیل نوع اشعار و کلامی که در آن استفاده می شود، تامل و اندیشه ای را از سوی مخاطب طلب می کند که شاید در شرایط فعلی این تامل آن طور که باید وجود ندارد، درنتیجه تعداد مخاطبان کنسرت های موسیقی سنتی محدود است و از این رهگذر اغلب مخاطبان ترجیح می دهند به سمت کنسرت های پاپ بروند که مولفه هایی که در موسیقی سنتی نهفته، در این نوع موسیقی به چشم نمی خورد، خود شما چقدر این مسأله را قبول دارید؟ البته من به این مسأله که موسیقی سنتی و اصولا اصیل ایرانی به حاشیه رانده شده، اعتقادی ندارم. خاطرم هست 8 ماه پیش که به ایران بازگشتم، برنامه های زیادی برای پیشبرد و ارتقای ارکستر سمفونیک تهران داشتم، ولی دوستی به من گفت برنامه ای را که برای ارکستر در ذهن داری؛ نمی توانی به مرحله عمل دربیاوری، با این حال ناامید نشدم و از همان ماه های نخست سعی کردم این طرح را به مرحله اجرا بگذارم. کما این که تلاش های من و اعضای ارکستر نتیجه داد و امروز می بینیم که عملکرد ارکستر سمفونیک تهران رضایت بخش تلقی شده است. می خواهم بگویم موسیقی از ملت ایران هیچ گاه دور نبوده است. درواقع کشور ما هرگز از موسیقی منفک نبوده و نیست. کما این که نوحه خوانی ما ریشه در موسیقی ایرانی دارد، پس موسیقی در روح و ذهن تمام ایرانیان نهفته است. اخیرا ارکستر سمفونیک تهران، سمفونی نهم بتهوون را در قالب 8 کنسرت به روی صحنه بردیم که با بازخورد خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد. این نشان می دهد که ظرفیت مخاطبان موسیقی ایرانی این قدر گسترده است که می توان چنین آثاری را برایشان اجرا کرد، درحالی که شاید در وین چنین برنامه ای بیش از دوبار به روی صحنه نرود. صرفنظر ازاین ها، ارکستر سمفونیک فارغ از قدمت 80 ساله اش در شرایط کنونی در سطح بالایی قرار دارد و اگر امروز به این نقطه رسیده تماما مرهون مخاطبانی است که به فراخور کنسرت های مختلف این ارکستر را همراهی می کرده اند. از این ها گذشته اگر بخواهم درباره وضع موسیقی ایران صحبت کنم باید بگویم درحال حاضر در این وادی، سطح نوازندگان سازهایی چون سه تار، تار، عود، کمانچه، قانون، سنتور و... به مراتب از آنچه در سال های پیش از انقلاب بود، ارتقا یافته است. من 30 سال از ایران به دور بودم و در این سال ها هرگز فکر نمی کردم که موسیقی ایران توانسته باشد به چنین رشد و بالندگی دست یافته باشد، ولی وقتی 8 ماه پیش به ایران بازگشتم به پتانسیل و همین طور نیروی انسانی مستعد در این زمینه بیشتر پی بردم، به ویژه این که در سال های اخیر ما با موج گسترده ای از هنرمندان زن در عرصه موسیقی مواجه بوده ایم. درواقع امروز می بینیم حضور زنان چه به عنوان دانشجو در رشته موسیقی در دانشکده ها و چه به عنوان نوازنده در ارکسترها، چقدر نسبت به قبل افزایش یافته است، این هم نشان از جهش در وادی موسیقی ایران دارد که نباید آن را نادیده گرفت. وقتی 8 ماه پیش به ایران بازگشتید و رهبری و مدیریت هنری ارکستر سمفونیک تهران را به عهده گرفتید، نگرانی هایی وجود داشت مبنی بر این که فعالیت شما در این ارکستر ادامه پیدا نکند، به ویژه این که برخی از نوازندگان ضمن ابراز ناخشنودی از شرایط در ارکستر سمفونیک از ادامه فعالیت انصراف دادند، ولی شما ماندید و به فعالیت تان ادامه دادید، اگر ممکن است درباره این روند توضیح دهید؟ مطلبی که شما در سوال به آن اشاره کردید؛ درست است، وقتی من 8 ماه پیش به ایران بازگشتم تا چنین سمتی را بپذیرم، برخی از سبکی که من برای رهبری یک ارکستر، به ویژه ارکستر سمفونیک تهران در پیش گرفته بودم، ابراز نگرانی می کردند. خاصه این که در بدو ورود من به ارکستر، تنی چند از اعضای ارکستر فرار را بر قرار و ماندن در ارکستر ترجیح دادند، زیرا ازجمله کسانی هستم که به نظم اعتقاد زیادی دارم. درواقع نظم و انضباط نوازندگان در ارکستر برایم اهمیت حیاتی دارد و از این مسأله همیشه نتیجه مثبت گرفته ام، کما این که در حال حاضر اگر از 75 نوازنده ای که در ارکستر با من همکاری می کنند، درباره شرایط شان بپرسید، هیچ کس شکایتی ندارد و همه راضی هستند. متاسفانه در ایران مسائلی وجود دارد که باید به مرور زمان مرتفع و اصلاح شود و امیدوارم نسل آینده این اشکالات را فراموش کند؛ آن هم یک سری تعارفات دست وپاگیر است یا همین طور گاه می بینیم غرض ورزی هایی وجود دارد که حتی خود فرد نمی داند ریشه آن از کجا نشأت گرفته است. به خاطرم هست وقتی 8 ماه پیش فعالیت خود را در ارکستر سمفونیک تهران شروع کردم، برخی به این مسأله اشاره کردند که عده ای از نوازندگان نمی توانند در این ارکستر دوام بیاورند، حتی خاطرم هست دوستی به این مسأله اشاره می کرد که هر جا علی رهبری، مدیر یک ارکستر بوده از بروکسل گرفته تا کشورهای دیگر، عده ای از نوازندگان از حضور در آن ارکستر انصراف داده اند. دلیل این مسأله هم به خاطر نظمی است که به شدت به آن اعتقاد دارم، درواقع همیشه مبنای تفکرم بر این بوده که اگر در یک ارکستر نظم وجود داشته باشد، باقی مسائل را خود سروسامان می دهم؛ کما این که امروز درباره ارکستر سمفونیک تهران این اتفاق افتاده و با نظم و انسجامی که در ارکستر وجود دارد، تعامل خوبی میان من و نوازندگان به چشم می خورد. شیوه کار من از ابتدا این طور بود که به برخی از نوازندگان می گفتم آقای فلانی به شما در این سال ها زیاد تعارف کرده اند و این مسأله باعث شده به خودتان خیلی غره شوید، درحالی که برای ما در ارکستر تفاوتی با یک نوازنده ساده ندارید یا به نوازندگان از روز اول تأکید می کردم اگر دیرتر از ساعتی که برای شما تعیین شده به تمرین بیایید، از جلسه دیگر جایی در ارکستر نخواهید داشت. نوازنده موظف است رأس ساعت 9 برای تمرین حاضر شود. واقعیت این است که اگر می خواهیم در کاری موفق شویم باید در درجه نخست نظم و انضباط را رعایت کنیم. من سال هاست به عنوان مدیر هنری ارکستر در کشورهای زیادی فعالیت کرده ام. از پراگ و مالاگا گرفته تا بروکسل و زاگرب و خیلی جاهای دیگر. شیوه رهبری و مدیریت هنری ارکستر هم برای من در هر کدام از این کشورها و ارکسترها متفاوت بوده اما همیشه به شیوه ای که از ابتدا به آن پایبند بوده ام، عمل کرده ام. خاطرم هست، چند سال پیش یکی از روزنامه های کرواسی نوشته بود ایران مربی فوتبال را از کرواسی می برد، ولی ما رهبر ارکستر فیلارمونیک را از ایران آورده ایم. با این تفاسیر تصور می کنم در حال حاضر دوران طلایی در ارکستر سمفونیک شروع شده است. این هم تنها به فعالیت مستمر اعضای ارکستر و من محدود نبوده است، بلکه سیاستگذاران فرهنگی مثل علی مرادخانی هم در این زمینه تاثیر زیادی داشته اند. طی روزهای اخیر معاون هنری وزارت ارشاد 2 ساعت از وقت خود را صرف کرد تا به من آمپول اعتماد به نفس و تقویت روحیه تزریق کرد و این برای من خیلی مهم است که عملکرد ارکستر سمفونیک تا امروز توانسته نزد سیاستگذاران فرهنگی رضایت بخش باشد. پیشتر از ضبط آثار آهنگسازان ایرانی به عنوان تازه ترین برنامه ارکستر سمفونیک نام بردید، اگر ممکن است در این زمینه بیشتر توضیح دهید؟ در حال حاضر مشغول چنین کاری هستیم و جالب است بدانید در کنار آثار آهنگسازان بنام ایرانی که مردم بی تردید با آثار آن ها خاطرات زیادی دارند و شنیدن دوباره این آثار می تواند مخاطبان زیادی را به سالن کنسرت بکشاند، مجموعه ای از آثار 150آهنگساز جوان ایرانی را نیز ضبط خواهیم کرد که به آن شکلی که باید شناخته شده نبوده اند. طبعا این حرکت می تواند در شناخت بیشتر آن ها نزد مخاطبان موسیقی تاثیرگذار باشد. از این ها گذشته، این برنامه یعنی ضبط آثار آهنگسازان ایرانی به طور قطع می تواند در تقویت و روشنایی مضاعف چشم انداز موسیقی ایران نقش زیادی داشته باشد.
یکشنبه ، ۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه شهروند]
[مشاهده در: www.shahrvand-newspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها