تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835422828
کاترینا کین: ادبیات مدرن دچار فقدان کیفیت اخلاقی شده است
واضح آرشیو وب فارسی:ایبنا: جمله ای از «جوزف برادسکی»: ادبیات بد خیانت است به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از سایت «دموکرات اند کرونیکل»، «کین» در یادداشتی کوتاه آورده است: «طی قرن ها شاهکارهای ادبی بسیاری خلق شده اند. فهرستی بی پایان از داستان هایی درباره عشق های ممنوعه، نظام های اجتماعی، فقر، مرگ های غم انگیز، مرارت ها و ثروت های غیرقابل تصور و .... آثار کلاسیکی چون «رمئو و ژولیت» و «کنت مونت کریستو»، «گتسبی بزرگ» و «غرور و تعصب» هم چنان خوانندگان زیادی دارند و نام نویسندگان آن ها بر سر زبان هاست. این داستان ها ژرف هستند و زمینه ها و شخصیت هایی ملموس و زنده دارند. این آثار برای دهه ها و حتی قرن ها توانسته اند الهام بخش مخاطبان خود باشند. هرچند وقتی آن شاهکارهای ادبی را با به اصطلاح «ادبیاتی» که در دوران مدرن نوشته شده اند مقایسه می کنیم، پنداری هنر نگارش به طور کامل به دست فراموشی سپرده شده است. گویی نویسندگان کنونی فقط تلاش می کنند مخاطبان را شگفت زده و از ادبیات بیزار کنند. آن ها رفتارهای شنیعی را به تصویر می کشند تا تنها توجه رسانه های مطرح را جلب کنند. در دوران پیشین خواندن کتاب موجب افزایش ضریب هوشی می شد اما امروزه بسیاری از رمان ها تنها به نسخه کاغذی شوهای آبکی تلویزیونی بدل شده اند. شخصیت ها به دلیل فقدان شور و احساس انسانی دیگر قابل تعمیم نیستند؛ زمینه داستان ها سرد و بی حس و حال شده اند و خطوط داستانی شامل همه چیز می شود جز اخلاقیات یا برانگیختن تفکر. به داستان های پرفروشی چون «پنجاه سایه گری» و یا «شامگاهان» (Twilight) نگاه کنید. هر دو مثلا قرار است به عنوان داستان های عاشقانه زیبا شناخته شوند در حالی که یکی داستان دختری با اغواگر با ارتباطات نادرست است و دیگری حکایت زنی که در دام عشق مردی مرده که از انسان های زنده ها تغذیه می کند گرفتار می شود. هر دو آن ها با به نمایش گذاشتن روابط ناهنجار می خواهند این ایده را پیش بکشند که زنان می توانند مردان زشت کردار را تغییر دهند؛ یا قادر هستند هیولایی را به شاهزاده ای با اسب سپید بدل کنند در حالی که خطوط داستانی هر دو رمان برای جامعه خطرناک و مضر هستند؛ گویا سازندگی و اصلاح از نوشتن به طور کامل رخت بربسته است. با تعمیم این دو رمان به دیگر آثار مدرن، به سادگی می توانیم فقدان استعداد هنری در رمان ها را ببینیم؛ درست مانند سخنان مهملی که با شکلات آب شده و کارامل آزین بندی شده باشند. بدون ادبیات خوب اذهان توانمند ناچار از میان خواهند رفت، خلاقیت منقرض می شود و گفتارهای زیبا جای خود را به سخنان پیش پا افتاده و هجویات خواهند داد. جامعه ما نیازمند ادبیاتی متعالی است تا الهام بخش آدم ها باشد و آن ها را به سوی اهداف عالی سوق دهد؛ کودکان باید با آن چه می خوانند به سوی فردایی بهتر گام بردارند. آن چه می خوانیم باید موجب ارتقاء جامعه شود نه این که سطح خواسته های اخلاقی ما را پایین آورد. باید دوباره خواندن و نوشتن ادبیاتی با کیفیات بالا را آغاز کنیم زیرا بدون آن، جامعه با ذهنیات و تفکرات مردم متلاشی خواهد شد.»
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایبنا]
[مشاهده در: www.ibna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها