واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: هر فردی چنانچه بخواهد از اجرایی شدن وصیت نامه خود پس از مرگ مطمئن شود می بایست شرایط و تشریفات قانونی تنظیم وصیت نامه را رعایت کند، چرا که اطلاع نداشتن از این امر موجب تنش و اختلاف در خانواده وراث شده و بر حجم پرونده های دادگستری می افزاید.تنظیم وصیت نامه صحیح علاوه بر آنکه آخرین اراده موصی (وصیت کننده) پس از مرگ را به اجرا در می آورد، موجب کاهش اختلافات وراث پس از فوت مورث شده و مانع مراجعه آنان به مراجع قضایی می شود. تنظیم وصیت نامه به علایق دینی و حقوقی فرد بستگی دارد، در صورتی که فرد مایل باشد برای امور شرعی، شخصی و مالی خود پس از فوت تعیین تکلیف کند، وصیت نامه تنظیم می کند. نوشتن وصیت نامه در بین مسلمانان امری متداول به شمار می رود همانطور که پیامبر اکرم(ص) بر هیچ مسلمانی سزاوار نیست که شبی را سپری کند، مگر این که وصیتش زیر سرش باشد. هر فردی چنانچه بخواهد از اجرایی شدن وصیت نامه خود پس از مرگ مطمئن شود می بایست شرایط و تشریفات قانونی تنظیم وصیت نامه را رعایت کند. اطلاع نداشتن از تشریفات قانونی و یا رعایت نکردن آن در تنظیم وصیت نامه، موجب تنش و اختلاف در خانواده وراث شده و بر حجم پرونده های دادگستری نیز می افزاید. وصیتنامه طبق قانون امور حسبى سه نوع است: وصیتنامه خودنوشت، وصیتنامه رسمى و وصیتنامه سرى. وصیتنامه خودنوشت ، وصیتى است که وصیت کننده به خط خود مى نویسد و بدین اعتبار وصیتنامه مزبور را خودنوشت نامیده اند. به موجب ماده 287 قانون امور حسبى وصیتنامه خودنوشت در صورتى معتبر است که تمام آن به خط وصیت کننده نوشته شده و داراى تاریخ روز، ماه و سال به خط وصیت کننده بوده و به امضاى وی رسیده باشد. فرقى نمى کند که خط وصیتنامه فارسى باشد یا لاتین، به هر زبانى که باشد، امضاى وصیت کننده در وصیتنامه ممکن است قبل از تاریخ یا بعد از تاریخ درج شود. در وصیت نامه رسمى ترتیب تنظیم و اعتبار آن به نحوى است که بیشتر براى اسناد تنظیم شده در دفاتر اسناد رسمى مقرر شده است و از نظر رسمیت و اعتبار از 2 نوع دیگر بالاتر و بهتر است و اگر کسى وصیت خود را به طور رسمى تنظیم کند، دیگر هیچ خدشه اى به آن وارد نیست و هیچ کدام از ورثه بعد از فوت وصیت کننده نمى تواند ایرادى به آن وارد کند. وصیتنامه سرى ممکن است به خط وصیت کننده و یا به خط دیگرى نوشته شده باشد ولى در هر صورت باید به امضاى وصیت کننده برسد و به ترتیبى که براى امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر شده در اداره ثبت حوزه اقامتگاه وصیت کننده یا محل دیگرى که در آئین نامه وزارت دادگسترى تعیین مى شود، امانت گذاشته می شود؛ طبق قانون امور حسبى کسى که سواد نداشته باشد نمى تواند به طور سرى وصیت کند. وصیت کننده باید هنگام تنظیم وصیت به نکات زیر توجه کند: موصی (وصیت کننده) باید از کمال (عقل و بلوغ) برخوردار باشد و از روی اختیار وصیت کند (وصیت بچه 10 ساله ممیز صحیح است). وصیت در بیشتر از 3/1 (ثلث اموال و دارایی) مشروط به اجازة وارث است و این اجازه در زمان حیات وصیت کننده کفایت می کند. اصل اولیه آن است که بعضی از واجبات مثل حج واجب شده، و بدهکاری و حقوقی را که مثل خمس و زکات و مظالم، ادا کردن آنها واجب است از اصل مال پرداخت گردد. کسی که مورد وصیت قرار می گیرد باید وجود داشته باشد و مالک شدن برای او ممکن باشد. منبع: میزان
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]