واضح آرشیو وب فارسی:عصر اقتصاد: عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با نامیدن فضای کنونی کشور به دوران بیم و امید اشاره کرد: بیم عملی نشدن حرف ها و بیم اینکه شاهد برخی امواج منفی باشیم وجود دارد . اما در کنار آن امید به برخی حرکتهای مثبت صورت گرفته نیز هست. احمد روستا با حضور در غرفه روزنامه عصر اقتصاد به سوالات خبرنگار ما درباره وضعیت ایران در دوران پسا تحریم پاسخ داد. وضعیت اقتصادی در شرایط پسا تحریم را چگونه ارزیابی می کنید؟ من با واژه پسا تحریم مشکل دارم. چرا که ما اکنون در شرایط پس از لغو تحریم ها هستیم نه پس از تحریم و لازم است مراقب باشیم که در هیچ حوزه ای انتظارات کاذب ایجاد نکنیم و فکر نکنیم قرار است به تمام شرایط دلخواه خود برسیم. کشور پس از لغو تحریم ها شاهد تحولاتی با پیامد های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت خواهد بود. اگر به شکل صحیح اطلاع رسانی و فضا سازی شود حداقل تاثیری که می توانیم انتظار داشته باشیم جلوگیری از پس رفت است. دوران پسا تحریم آغاز 4 دوره است: 1- آمادگی برای بهبود 2- بهبود 3- آمادگی برای رونق 4- رونق هرکدام از این مراحل ممکن است چندین سال طول بکشد ولی نشان دهنده نگاه ما برای بهتر شدن است. نقش رسانه ها در آگاه سازی مردم باید به گونه ای باشد که از حد منطق خارج شوند و دچار احساسات و هیجانات کاذب شوند. یعنی اگر صحبت از داد و ستد های بیشتر می شود، این انتظار ایجاد نشود که تمام مسائل اقتصادی کشور قرار است به سرعت و به ناگاه بهبود پیدا کند. با توجه به اینکه رئیس جمهور در مواضع خود پیش از انتخابات دو عامل تحریم و مدیریت ناکارآمد را مشکل پسرفت اقتصاد کشور می دانست، انتظار مردم در شرایط پس از لغو تحریم ها انتظار بی جایی نیست. انتظار بی جایی نیست اما حتی اگر شرایط پس از لغو تحریم ها شرایط خوبی باشد، تا وقتی نتوانیم مدیریت بسیاری از رویدادها و پدیده ها و فرصت ها را به درستی انجام دهیم، دچار گرانی های جدید خواهیم شد. ما باید بدانیم که نظام اقتصادی کشور پیش از تحریم هم سالم و پویا نبود و ساختار نظام اقتصادی، مطلوب یک کشور مولد نبود. بنابر این ما یک نظام اقتصادی معیوب داشتیم که از ریشه مشکل داشت و تحریم ها و پدیده های دیگر آن را تشدید کرد. ما با همان نظام رو به رو هستیم که بخش غالب آن خصوصی است. بنا بر این حتی اگر تحریم ها برداشته شود نمی توان از یک نظام اقتصادی که بخش مهمی از آن دردست دولت است انتظار تحولات چشمگیر داشت. پیشنهاد شما برای اصلاح این نظام اقتصادی معیوب چیست؟ باید به موازات لغو تحریم ها، نگرش خود را به بخش اقتصاد و تحریم های سهوی و عمدی که توسط خودمان ایجاد شده، تغییر دهیم. در هر شرایطی می توان فضای مناسبی را با مدیریت درست ایجاد کرد و دوره ابهام (نه بحران) را تغییر داده و شفاف سازی کرد. باید در مردم ایجاد اعتماد کرد تا مردم از حالت بلاتکلیفی خارج شوند و سرمایه گذاران به راحتی سرمایه گذاری کنند. تعبیر شما از شرایط کنونی اقتصاد چگونه است؟ من فضای فعلی را دوره بیم و امید نامگذاری کردم. بیم عملی نشدن حرف ها و بیم اینکه شاهد برخی امواج منفی باشیم وجود دارد . اما در کنار آن امید به برخی حرکتهای مثبت صورت گرفته نیز هست. اگر واقعا آنچه توافق شد در آینده شکل بگیرد، قطعا فرصت برای پیشرفت و سرمایه گذاری ادامه خواهد داشت. برنامه ششم توسعه را چگونه ارزیابی می کنید؟ با توجه به اینکه برنامه ششم توسعه در دروان گذار طراحی شده است قطعا برخی شرایط و موارد مطرح شده همراه با ابهام بوده است. قطعا باید در این برنامه اصلاحاتی صورت گیرد در غیر این صورت ممکن است کشور دچار مشکلاتی شود. ما یک سری چشم اندازهایی داشتیم اما این چشم اندازها بیشتر کاغذی بوده است تا عملیاتی. به نظر شما راهکارهای موجود برای اجرای بهتر این چشم اندازها چیست؟ در هر چشم اندازی یک سری دست انداز نیز وجود دارد. لازم است این دست اندازها به درستی درک شود تا چشم انداز ها به درستی اجرا شود. ضعف مدیریت، عدم اجرای برنامه ها و گاهی برخی بی فکری ها مانع دستیابی به چشم انداز می شود. در برخی برنامه های تدوین شده، دست اندازها به درستی شناسایی نشده اند و در برخی مشکلاتی را در مرحله اجرا داشتیم. نقش فشارهای خارجی را تا چه میزان موثرمی دانید؟ در دنیای امروز هر حرکتی در داد و ستد ها نمی تواند بی تاثیر از عوامل بین الملل، منطقه ای و ملی باشد. نوع ارتباط ما با جهان است که میزان تأثیرگذاری و تأثیر پذیری عوامل محیطی را تعیین می کند. اینجا بحث نگاه درون و برون مطرح می شود. اقتصاد امروز یک اقتصاد ترکیبی و اقتضایی است. اقتصاد امروز نه نگاه درون به بیرون است نه بیرون به درون. یعنی گاهی می توان آمیزه ای از این دو را در جهت گیری ها داشت. سفر تیم های اقتصادی کشورهای مختلف پس از توافق چگونه بوده است؟ کشورها و سرمایه گذاران جهانی وقتی متوجه فرصتی دردنیا می شوند در حرکت اول به ایجاد ارتباط با آن کشورها و مطالعه می پردازند نه اقدام نهایی. این سفرها فقط سفرهای مطالعاتی و ارتباط اولیه برای آگاهی از محددیت ها، تسهیلات، فرصت ها، شناسایی تصمیم گیرندگان و شناسایی شرایط است. بنابر این نباید با سفرها به صورت هیجانی وعجولانه بخورد کرد. برای دنیا مهم است کشوری که سالها با دنیا قطع رابطه بوده است، بشناسند. ظاهرا اطلاعات خوبی هم در این زمینه کسب کرده اند. دو سری اطلاعات وجود دارد. حرفه ای و عمومی. اطلاعات حرفه ای را دولتمردان و اقتصاد دانان دارند. وقتی تصمیم به همکاری با کشوری گرفته می شود نیاز به اطلاعات دقیق تر و حرفه ای تر نسبت به آن نوع سرمایه گذاری دارند.. به نظر شما ایران می تواند در منطقه کشورهای حاشیه خود تبدیل به هاب منطقه شود؟ هیچ چیز در تقسیم بندی های جهانی ناممکن نیست. به نظر می رسد این توافق ها صرفا بخاطر بحث تحریم نیست و قطعا نگاه عمیق تر و دور اندیشانه تری وجود دارد. ایران از تاریخی ترین و مهمترین کشورها از نظر قابلیت ها و پتانسیل های اقتصادی است. به ایران به عنوان یک قدرت نگاه می شود که چگونه باید با این قدرت برخورد کرد. در شرایط جدید ما هم یک نگاه همکاری نسبت به دیگران با رعایت اصول بین المللی داریم که اینها برای آینده جایگاه ایران تعیین کننده است. تیم اقتصادی دولت روحانی را چگونه ارزیابی می کنید؟ تیم اقتصادی دولت یک تیم ترکیبی ازدیدگاهها و تخصص های گوناگون است و یکدست نیست. اگر به این نکته توجه کنیم که استراتژی روحانی استراتژی جلوگیری از پسرفت و ایجاد ثبات است، این یک دست نبودن، خوب است. در پایان اگر نکته ای باقی مانده بفرمایید. نکته مهم این است که از یک اقتصادی که سال های طولانی ناسالم بود نباید انتظار سلامت در کوتاه مدت داشت. مراقب باشیم که واقع بینانه حرکت کنیم و بنای حرکت واقع بینانه این است که همه چیز را از دیگران انتظار نداشته باشیم. هرکس در جایگاه خود باید نقش خود را به درستی ایفا کند.
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]