واضح آرشیو وب فارسی:منبری ها: سبد آرای اصلاحات و اعتدالیون تا حد زیادی مشترک و درهم تنیده شده که نمی توان این بدنه اجتماعی و طرفداران را امروز تنها به یک جریان منتسب کرد و همین امر سبب شده تا وزن کشی قبل از لیست دهی در میان این دو جریان به وجود آید و گروه های سیاسی با مرزبندی سیاسی خود را به رخ یکدیگر بکشند.به گزارش "منبری ها" کم کم که به زمان برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک و نزدیک تر می شویم، آرایش سیاسی و صف بندی های دقیق گروهی بیشتر نمود دارد. مرزبندی های گروهی در انتخابات مجلس از جدا کردن لیست ها برای واردکردن نیروهای هم راستا آغازشده است. شاید در اوائل موضوع لیست مشترک در برخی از گروه های سیاسی تحت عنوان ائتلاف مطرح بوده اما بعد از سهم خواهی های سیاسی و عدم برآورده شدن انتظارات مطلوب این گروه ها موضوع به سمت مرزبندی های انتخاباتی و سیاسی گرایش یافته است. وضعیت اصلاحات در این زمینه به خوبی نشان دهنده نوع تلاطم سیاسی در این جریان است. اغتشاش در اصلاحات قبل از انتخابات مجلس از ساختارسازی های مختلف و بهم ریخته تا اظهارنظر در مورد ماهیت گروه ها و کمیته های مختلف در این جریان گسترده بوده است. [1] ساختارهایی چون شورای مشورتی، شورای هماهنگی، شورای راهبردی، شورای عالی سیاست گذاری انتخابات، نهاد عالی اصلاح طلبان، پارلمان اصلاحات و ... ازجمله این ساختارسازی هاست که تا به اینجا نتوانسته اصلاح طلبان را به وفاق برساند. از سوی دیگر، اختلاف میان شورای هماهنگی و شورای مشورتی و کارکردهای آن است. محسن رهامی کارکرد شورای مشورتی و راهبردی را کارکرد مشورتی می داند و شورای هماهنگی را مجری فعالیت های انتخاباتی اصلاح طلبان برمی شمارد و از سوی دیگر عبدالواحد موسوی لاری که رئیس شورای راهبردی انتخابات است نیز همین کارکرد را برای شورای راهبردی قائل است. [2] به هر جهت این ساختارسازی ها و اختلافات درونی سبب ایجاد یک فضای متناقض و مغشوش در جریان اصلاحات شده است. از سوی دیگر موضوع ائتلاف با گروه های معتدل دولتی و اصولگرا نیز در این حیطه گاها مطرح می شود که اخیراً توسط موسوی لاری در جریان مصاحبه با روزنامه اصلاح طلب اعتماد برخی از این موارد تکذیب شد تا اصلاح طلبان مرزبندی های خود را با گروه های دیگر بیشتر نمایان سازند. عبدالواحد موسوی لاری در همین زمینه با جداسازی طیف افرادی که به جریان مقابل اصلاح طلبان قرار دارند بیان داشت: « ما برای آقای ناطق احترام قائلیم اما او را یک اصولگرای عاقل می دانیم نه اصلاح طلب. مطلوب ما این است که امثال آقای ناطق زمام امور اصولگرایان را به دست گیرند.» [3] موسوی لاری تکلیف همه حامیان اصلاح طلبی و رسانه هایشان را هم روشن می کند و می گوید ما با ناطق و لاریجانی رقابت می کنیم نه شراکت . موسوی لاری درحالی از رقابت با ناطق نوری سخن می گوید که حزب کارگزاران نیز تمایل ویژه ای به شیخ نور دارند و بارها از وی درخواست کرده اند که به عنوان سرلیست این جریان در انتخابات حضور یابد. این انشقاق سیاسی با سخنان غلامعلی دهقان سخنگوی حزب اعتدال و توسعه معنای دیگری پیدا می کند. آن طور که سخنگوی این حزب به اعتماد خبر داد آن ها در آخرین جلسه شورای مرکزی خود که اواخر هفته گذشته برگزار شده است مصوبه ای داشته اند تا بر مبنای آن از شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان خارج شوند. [4] بر اساس گفته های دهقان از جلسه هفته گذشته تحلیل اعضای شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه این است که آن ها مبانی و شاخصه هایی دارند که نزدیکی به یک جناح سیاسی با آن مبانی در تضاد است. با این وجود دهقان ادعا می کند حضورش در جلسه اول صرفاً به دلیل احترام به حسن ظن اصلاح طلبان بوده و از ابتدا تنها میهمان جلسه بوده اند . دهقان در این سخنان بارها تاکید کرد بنای حزبش بر استقلال و حفظ هویت جریان میانه است. حتی دلخوری هایش از اصلاح طلبان را هم نگفته باقی نگذاشت و اشاره ای داشت به مجلس ششم. در میان حرف هایش گفت آن روزها به ما می گفتند خنثی اما در این دو سال ظرفیت های اعتدال بسیار بیش از گذشته است . سخنان دهقان و مرزی که وی در این راستا مشخص می کند با عدم اطلاع اصلاح طلبان از این رویه حزب اعتدال و توسعه همراه است. محمدرضا عارف رییس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان در پاسخ به پرسش خبرنگار ایسنا در خصوص علت حضور نیافتن حزب اعتدال و توسعه در جلسه این شورا علی رغم دعوت قبلی، بیان کرد: بنده این موضوع که حزب اعتدال و توسعه در جلسه شورا دعوت شده و حضور نیافته را از شما شنیدم. جبهه اصلاحات ارتباط نزدیکی با حزب اعتدال و توسعه دارد که امیدواریم این حزب در جلسات شورای سیاستگذاری بخصوص در استان ها شرکت کند چون تصمیم گیری نهایی در استان ها و حوزه های انتخابیه انجام می شود. [5] سخنان موسوی لاری اما طعم تهدید و ارعاب در کنار دعوت به ائتلاف دارد. وی درباره حضور نامزدهای حزب اعتدال و توسعه در لیست اصلاح طلبان می گوید: « اعتدال و توسعه یک حزب است و نمایندگی از دولت یا جریان دولت نمی کند. من بارها از مسوولان دولتی در سطوح مختلف پرسیدم که بالاخره این حزب یا احزاب دیگر ترجمان دیدگاه ها و نظرات دولت هستند یا آن ها نیز حزبی مثل همه احزاب هستند. سخن همه با اجماع و اتفاق این است که دولتی ها نمایندگی به هیچ حزبی نداده اند که از طرف آن ها صحبت کند. درست است که حزب اعتدال و توسعه را برخی مسوولان دولتی مدیریت می کنند اما این حزب به صفت حزبی خود فعالیت می کند و هیچ چیزی علاوه بر احزاب دیگر ندارد. این طور نیست که بگوییم این حزب حرف دولت را می زند و بقیه احزاب حرف دولت را نمی زنند. اگر این مسئله جدی باشد که هست، بنابراین ما عنوان کلی احزاب اصلاح طلب و اعتدال گرا را که حامی دولت هستند داریم. لیستی که نهایی می شود این است. اگر حزبی خواست خرج خود را جدا کند، ما نمی توانیم به او بگوییم که این کار را انجام نده. تلقی ما این است که این نوع جدا حرکت کردن ها مطلوب دولت نیست. دولت می داند که عقبه اصلی حامیانش کجاست و دوست ندارد که حزبی بیاید و نقبی بزند و بخشی از این حامیان را تجزیه کند. تلقی من این است که این حزب هم مثل همه احزاب دیگر تحت عنوان حمایت از دولت در جمع قرار می گیرد . » [6] اما به نظر می رسد باوجود تهدیدهای اصلاح طلبان دولت و احزاب وابسته و همبسته آن سعی دارند به نوعی حساب خود را از جریان تندور اصلاح طلب جدا سازند و درواقع هزینه اصلی در انتخابات را ائتلاف با تندروها در حالی که خود شعار اعتدال می دهند می دانند. شورای نگهبان نیز قطعاً در این زمینه فعالیت حرفه ای خود را انجام خواهد دارد. اما موضوع بدنه اجتماعی که اینک سبد رأی مشترکی را میان اصلاح طلبان با اعتدالیون ایجاد کرده نیز سبب ایجاد نگرانی هایی در هر دو گروه شده است. اصلاح طلبان گرچه ادعا دارند که اعتدالیون از سبد رأی آن ها بهره می برند اما با توجه به اینکه این جریان در گذشته با تندروی خود را از صحنه سیاسی دور کرده است، ورود دوباره به جریان سیاسی به همین سادگی نیست. کما اینکه با وجود نامزدهای مختلف بستن یک لیست واحد باعث ایجاد سهم ها و وزن کشی های مختلف می شود که برخی را از میدان مسابقات انتخاباتی دور می کند. رقیب نامیدن ناطق نوری و لاریجانی نیز در همین زمینه مطرح است. کما اینکه اعتدالیون و اصلاح طلبان سعی دارند از ظرفیت های دولت برای انتخابات آتی مجلس بهره ببرند و این موضوع متناقض با ادعاهای اصلاح طلبان به وابستگی دولت به بدنه اجتماعی آنان و حتی بلعکس این ادعا است. آنچه مشخص و مبرهن است سبد آرای اصلاحات و اعتدالیون تا حد زیادی مشترک و درهم تنیده شده که نمی توان این بدنه اجتماعی و طرفداران را امروز تنها به یک جریان منتسب کرد و همین امر سبب شده تا وزن کشی قبل از لیست دهی در میان این دو جریان به وجود آید و گروه های سیاسی با مرزبندی سیاسی خود را به رخ یکدیگر بکشند. [1] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/471609 [2] http://reformnews.ir/political-news/831 [3] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/492514 [4] http://roozno.com/fa/news/164347 [5] http://www.isna.ir/fa/news/94081911596 [6] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/492514
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: منبری ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]