تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819945147
«نگین» نخستین بانوی رهبر ارکستر در افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
«نگین» نخستین بانوی رهبر ارکستر در افغانستان
تریبون نوشت: در کشوری که زنان همچنان در محدودیت زندگی می‌کنند، «نگین خپلواک» اولین رهبر ارکستر افغانستان، نشان از امید به آینده در این کشور است.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، آموختن موسیقی و تحصیل دختران در افغانستان سال‌ها توسط طالبان ممنوع شده بود. بسیاری از زنان این کشور همچنان در محدودیت زندگی می‌کنند اما در این بین دختری 17 ساله توانسته خود را به عنوان اولین رهبر ارکستر این کشور مطرح کند. تریبون نوشت: «نگین خپلواک» در موسسه ملی موسیقی افغانستان، یک گروه کنسرت کاملاً زنانه را در «کابل» که شهری مملو از حملات انتحاری است، رهبری می‌کند.
بنابر این گزارش، «موسسه ملی موسیقی افغانستان» نخستین و تنها موسسه موسیقی در این کشور است که در آن چندین دختر و پسر مشغول نواختن پیانو، ویولن سل، فلوت و چند ساز سنتی افغانستانی مانند رباب و سارود هستند. اولین رهبر ارکستر افغانستان، آرزوی خود را اینگونه بیان می‌کند: آرزویم این است که پیانو بنوازم و روزی رهبر ارکستر شوم؛ آن هم نه تنها در افغانستان بلکه در تمام دنیا. تریبون نوشت: نگین در خانواده‌ای فقیر در ولایت «کنر» افغانستان به دنیا آمده جایی که مردم آن به شدت محافظه‌کار بوده‌اند. وی در کودکی هیچ گونه تجربه کار با آلات موسیقی نداشته است. نگین می‌گوید: دختران کنر به مدرسه نمی‌روند و بسیاری از خانواده‌ها به دخترانشان اجازه نمی‌دهند موسیقی یاد بگیرند. به همین خاطر، من برای رسیدن به آرزویم به کابل رفتم و پدرم نیز در این راه کمکم کرد. وی گفت: پدرم در 9 سالگی من را به پرورشگاهی در کابل فرستاد تا شانس تحصیل را داشته باشم؛ در آنجا بود که برای اولین بار به موسیقی گوش داده و اجراهای تلویزیونی را تماشا کردم. این گزارش می‌افزاید: نگین بعدها به موسسه ملی موسیقی افغانستان که یک چهارم از 200 دانشجوی آن دختر بودند، ملحق شد و در حال حاضر 4 سال است که در این موسسه حضور دارد. نگین اظهار داشت: عمویم همواره می‌گفت که هیچ یک از دختران خاندان ما نباید موسیقی یاد بگیرند و این کار خلاف سنت است. نگین تحت فشار عموی خود مجبور شد 6 ماه موسسه نرود اما در نهایت این پدر بود که ناجی دختر خود شد و به برادرش گفت که نگین مسئول زندگی خود است و اگر بخواهد موسیقی بخواند می‌تواند این کار را انجام دهد.
نگین می‌گوید این گونه بود که دوباره به موسسه بازگشتم؛ در فوریه سال 2013 میلادی، نگین به عنوان نماینده موسسه راهی سفری به ایالات متحده شد و آنجا در تالارهای «کارنگی هال» نیویورک و «کندی سنتر» واشنگتن دی سی با ساز سارود هنرنمایی کرد. نگین می‌گوید: «واقعاً تجربه خوبی بود. حس خیلی خوبی به من دست داد. من همیشه دوست داشتم که نوازنده پیانو شوم.» وی پس از بازگشت به کابل، نواختن پیانو را شروع کرد و مسئولیت رهبری یک ارکستر که ترکیبی از دانشجویان دختر و پسر بود را برعهده گرفت. نگین می‌گوید: اولین بار بود که یک ارکستر را رهبری کردم و خیلی خوشحال شده بودم؛ وقتی روی صحنه رفتم و جمعیت عظیم مردم را دیدم، اشک در چشمانم جمع شده بود. من دوست دارم که افغانستان مانند تمام کشورهای جهان باشد، کشورهایی که در آن دختران می‌توانند نوازنده پیانو یا رهبر ارکستر شوند.
«احمد سرمست» موسس و مدیر موسسه، درباره نگین می‌گوید: این اتفاق مشکلی رایج است که شخصی تحت فشار اعضای خانواده خود قرار بگیرد. وی افزود: یک نفر با رضایت کامل پدر و مادرش در موسسه موسیقی ثبت‌نام می‌کند، اما مدتی بعد عمو، عمه، دایی، پدر بزرگ، ریش‌سفید روستا بر والدین آن شخص فشار می‌آورند تا فرزندشان را از موسسه خارج کنند. سرمست ادامه داد: سال گذشته کنسرتی که خارج از موسسه برگزار شد، مورد حمله انتحاری قرار گرفت. در جریان این حمله یک نفر کشته شد و شنوایی من نیز آسیب دید و 11 ترکش وارد سرش شد. وی در پاسخ به این سوال که آیا از این اتفاقات و امکان بمب‌گزاری مجدد نمی‌ترسد، گفت: نه، ما خودمان هم عضوی از این تنش‌ها هستیم. سرمست با اشاره به اینکه ما با کمک هنر و فرهنگ در برابر خشونت و ترس ایستاده‌ایم، گفت: این کار یکی از روش‌های آموزش مردمان سرزمین‌مان است تا به جای کشتن همدیگر، بیشتر در مورد اهمیت زندگی در صلح و یکپارچگی اطلاعات داشته باشند. وی ادامه داد: بخشی از دلخوشی من نگین و دانشجویانی مانند اوست که برخلاف تمام مشکلات هنوز هم به موسسه می‌آیند. موسسه ملی موسیقی افغانستان در سال 2010 و توسط بانک جهانی شروع به کار کرد. مدرسین این موسسه از کشورهای افغانستان، ایالات متحده، استرالیا، روسیه، کلمبیا و هند به آنجا می‌روند. انتهای پیام/ح
94/08/20 - 11:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها