واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
عدم کنترل خشم؛
مگر خواهر من بی پناه است؟/ این دعوا بوی خون می داد
اين دعوا، دعواي معمولي نبود به قول همسرخواهرش بوي خون مي داد.
به گزارش سرویس حوادث جام نیـوز به نقل از پایگاه خبری پلیس، چشمهايش سياهي مي رفت و تنها چيزي كه مي ديد خوني بود كه از سينه اش جاري شد و ناگهان نقش بر زمين شد، مرد بيچاره 25سال بيشتر نداشت. وقتي خواهرش گريان با او تماس گرفت و گفت شوهرم مرا كتك زده و به دادخواهر بي پناهت برس او هم باسرعت برق و باد خود را به خانه خواهر رساند. به اميد اينكه يك گوش مالي حسابي به همسر خواهر بدهد و خواهرش را روانه خانه پدري كند تا درس عبرتي باشد براي همسرش. قبل از اينكه راهي خانه دامادشان شود پدر و مادرش خيلي اصرار كردند كه نرود چراكه حرف و ذهنيت آنها اين بود كه "زن و شوهر دعواكنند، ابلهان باور كنند." ولي او عصباني تر از اين حرفا بود كه نصيحت هاي پدر و مادرش توي گوشش فرو رود بنابراين با قمه اي كه هميشه در جيبش با خود حمل كرد و باتفكراتي كه مدام مانند صداي زنبور ذهنش را آزار ميداد و مي گفت: مگر خواهرم بي پناه است، مگر او ...به ناگه خود را روبه روي دامادشان ديد. اول با او گلاويز شد و با قمه اش به او ضربه زد، ديگر اين دعوا، دعواي معمولي نبود به قول همسرخواهرش بوي خون مي داد. او هم بايد اين وسط خوني مي ريخت يادش امد كه درخانه اسلحه شكاري دارد فورا آن رابرداشت و تيري به سينه برادر زنش زد و او را از پاي دراورد وحرف اخرش اين بود اي كاش مي توانستم خشمم راكنترل كنم... نظريه كارشناس: خشم هيجاني طبيعي وجهان شمول است كه در هنگام ناكامي به عنوان يك واكنش طبيعي هيجاني بيدار مي شود. تمايل به دفاع ومرزبندي را بيدار مي سازد خشم نيز مانند هر هيجان ديگر سه جنبه ذهني ،جسماني وحركتي دارد. لازمه تداوم روابط پايدار است خشم عمدتا در روابط پايدار بيدار مي شود و هدف از آن حفظ رابطه و نه تخريب آن است .از اين رو اين دوستان وآشنايان هستند كه بيشتر ما را خشمگين مي كنند. اگر خشمگين نشويم مشكلات حاكم بر رابطه (پشت صحنه )حل نشده باقي مي ماند ودر نتيجه دوستي وصميميت به خطر مي افتد. دوستي ورابطه اي كه عاري از خشم باشد يعني خالي از نياز وانتظار است وبه همين واكنش رفتاري ناشي از آن است كه مي تواند سازنده يا مخرب باشد. منبع خشم معمولا عشق است وهدف ان سازندگي واصلاح است ،اما واكنش ناشي از خشم –در اثر يادگيري هاي ناسالم-مي تواند به جاي سازندگي واصلاح ،رابطه را تخريب كند. ولذا آنچه بايد اصلاح شود نه هيجان خشم بلكه نحوه تجلي رفتاري آن است.كودكي كه در خانواده اي بزرگ شده كه واكنش سازنده به بيدار شدن اين احساس خشم را تجربه كرده است،قاطعيت در هنگام عصابانيت را آموخته است . خشونت معمولا از خشم ناشي نمي شود بلكه از سيستم هيجاني ديگري به نام غيظ ناشي مي شود هدف از غيظ،اصلاح وسازندگي نيست بلكه انتقام وتلافي است. غيظ يكي از مشخصه هاي افرادي است كه آسيب هاي جدي رواني داشته اند ودر اثر ضربه به صيانت ذاتشان دچار غيظ شده اند. اين هيجان غيظ است كه معمولا به واكنش هاي مخرب وآسيب زا ،چه به خود وچه به ديگران،مي انجامد. حل وفصل غيظ كه معمولا نياز به درمان دارد ونه خشم.مبادا كه زندگيتان خالي از خشم شود،اميد كه زندگيتان بي غيظ سپري شود. 2009
۱۶/۰۸/۱۳۹۴ - ۲۲:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]