واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: سید امیرحسین قاضی زاده - در داخل هر کشوری عده ای هستند که افکار و ارزش ها و هنجارهای بیرون از جامعه خود را قبول دارند این افراد تمام تلاش خود را می کنند تا بتوانند آن رفتار ها و اندیشه ها را وارد مرز های خود کرده و مردم را متقاعد کنند که این راه درست زندگی است. در دنیای سیاست نباید تمام این رفتارها را شبیه هم دانست و بر آن ها نام نفوذ گذاشت؛چراکه نفوذ دارای چند شاخه است که باید دقیق و موشکافانه آن را بررسی کرد. واژه «نفوذ»، با «رخنه» و «هجوم» متفاوت است و در سیاست نباید این ها را مترادف یکدیگر دانست. این افراد ارزش ها و هنجار هایشان آن چیزهایی است که در بیرون کشور خود به دنبال آن هستند. مثلا کمتر از یک قرن پیش در کشور ما گروهی بودند به نام «حزب توده»؛ توده ای ها ایرانی هایی بودند که در داخل مرز های جغرافی ما زیست می کردند اما تمام فکر و ذکر و آرمان و آرزوهای آن ها پشت مرزهای شوروی بود. بدون اینکه به وضعیت دینی، تاریخی و تمدنی مردم ایران در طول قرون و اعصار توجهی داشته باشند افکار کمونیستی را دنبال کرده و مصرانه کوشش می کردند تا به هر اندازه ای که شده مردم ایران را به سمت کمونیسم سوق داده و آرای مارکس را در ایران پیاده کنند. این افراد به شوروی که طرز تفکر آن ها را دنبال می کردند، وابستگی داشتند و از درون کشور ما اطلاعات جمع آوری کرده و تقدیم آن ها می کردند. یعنی در واقع توده ای ها حافظین منافع شوروی در مرزهای ایران بودند. این یک دسته از افراد نفوذی است. گروه دوم افرادی هستند که برای کارهایشان مبنای ایدئولوژیک ندارند؛ بلکه از جاسوسی و نفوذ درون کشور تنها دنبال پول، قدرت، شهرت، غصب مناصب بلند کشور و در یک کلام جاه طلبی هستند؛ این ها آدم های بی هویتی هستند که هیچ تعلق خاطری به فرهنگ، آداب و رسوم، دین و مذهب مردم کشور خود ندارند و تنها و تنها مطامع شخصی شان را دنبال می کنند. این آدم ها تنها اسکناس را می شناسند و دیگر هیچ. دسته سوم که شاید از همه خطرناک تر باشند، کسانی هستند که هویت تاریخی و ملی خود را قبول دارند اما در دل از قدرت های بیرونی می هراسند؛ این ها کسانی هستند که در طول تاریخ، اسلام بیشترین ضربه را از آن ها خورده و لطمات سنگینی به پیکره آن وارد آورده اند. ترس و اضطرابی که از قدرت های خارجی در دل آن ها وجود دارد، باعث می شود تا این آدم ها دست به اقداماتی بزنند که درنهایت منجر به تضعیف جناح داخلی و تقویت دشمن بیرونی می شود. گاه حتی خیرخواهانه قصد انجام کاری را دارند اما چون به نیروی الهی که مافوق همه نیروهاست، ایمان نداشته و تنها حساب و کتاب های مادی خود را قبول دارند، دست به کارهایی می زنند که نتیجه آن چیزی جز خسران و ضربه زدن به کشور نیست. هر سه گروه نفوذگران خطرناکند و به همین دلیل مردم باید هوشیارانه حوادث و اتفاقات را رصد کنند تا حریم جامعه از ورود این افراد مصون بماند.
شنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]