واضح آرشیو وب فارسی:شیعه آنلاین: چرا نظارت بر هنرمندان به معنی محدود کردن آنها تلقی می شود؟ هنرمند باید آزاد باشد باید پرواز کند باید اوج بگیرد و تعابیری از این قبیل چرا ما را به تردید می اندازد، چرا با کلمات بازی می کنیم؟به گزارش شیعه آنلاین، هفته گذشته یک بار دیگر خبری در رسانه های مختلف جمهوری اسلامی ایران در مورد کشف حجاب یک بازیگر زن منتشر شد و مجددا جنجالی ایجاد کرد که از سطح رسانه ها فراتر رفته و حتی به بحث برخی محافل در سطح جامعه تبدیل شد. در همین راستا یکی از کاربران پایگاه خبری شیعه آنلاین بنام «فرشاد فردی» با ارسال مطلبی تحت عنوان «آفتی به نام "شهرت بدون ظرفیت"» تلاش کرده نگاهی متفاوت به کشف حجاب بازیگران داشته باشد. به رغم اینکه شاید برخی از نظرات و بخش های این دست نوشته با نظرات شیعه آنلاین متفاوت باشد، اما به رسم اخلاق حرفه ای، بدون هیچ گونه تغییر و یا کم کردن و افزودن، متن کامل آن را منتشر کرده ایم تا مورد استفاده و مطالعه دیگر مخاطبان و کاربران محترم قرار گیرد: هر از چند گاهی صفحات سایت ها و خبرگزاری ها را که باز می کنیم ناگهان برخورد می کنیم با گلشیفته فراهانی کشف حجاب کرد فلان کس فلانی کشف حجاب کرد، آیا این کشف حجاب ها لزوما از روی اراده ی افرادی چون فراهانی است؟ قبول داریم که نفس عمل را خود فراهانی ها انجام داده اند اما بحث اینجاست که چه عواملی باعث این مهم شده اند که فردی در خاک و فرهنگ این کشور رشد یافته باشد اما ناگهان اعمالی کاملا مغایر با فرهنگ ایرانی انجام دهد! ظهور اشخاصی از این دست یک شبه اتفاق نیفتاده است، بلکه عقبه تئوریک دارد، اینکه ما هنرمند ارزشی و غیر ارزشی داریم، پاسخش مثبت است، حتما ما هنرمند ارزشی داریم هنرمند ارزشی در این معنا که شهرت دست افراد با ظرفیت باشد قبل از اینکه به شرایط محیطی این پدیده ها بپردازیم لازم است تفکری در رابطه با خود اشخاص داشته باشیم، وقتی افرادی با سن کم به شهرت بالایی دست پیدا می کنند شهرتی که بدون پشتوانه ظرفیتی باشد قاعدتا این فرد پتانسیل دارد که در هر مقطع زمانی کاری مغایر با ارزش اجتماعی نشان بدهد طبیعی است فرد بی ظرفیتی که به شهرت برسد دچار نارسیسیسم خواهد شد و گاهی که شعله این شهرت کم تر می شود دست به هرکاری خواهد زد که خودش را مطرح کند و این حس به نوعی جنون رفتاری را برایش رقم خواهد زد در حالی که افرادی از این طیف کاملا تهی هستند و توانایی تحلیل مسایل و قدرت تفکیک اجتماعی خاصی ندارند. این افراد تاثیر اجتماعیشان به صفر میل می کند یعنی عملکردشان در متن اجتماع هیچ تاثیری ندارد اما همهمه ای که در جامعه ایجاد می شود به خاطر کنجکاوی جامعه نسبت به افراد شناخته شده است که این یک امر گریز ناپذیر است. همانطور که اگر یک فرد مشهور تصادف کند صدایش می پیچد به همان صورت صدای کشف حجاب هم می پیچد اما به دنبال آنها کسی کشف حجاب نمی کند فقط باعث می شود که به صورت موقت مورد توجه باشند و این تمام خواسته و هدف این افراد هست، نیاز به دیده شدن روح آنها وقتی به رضایت از خویش می رسد که جامعه به آنها توجه کند اینها هنر را برای احیای شعور انسانی انتخاب نکردند هر چقدر هم که مشهور باشند باز هم سیر نمی شوند مثل تشنه ایی که از آب شور دریا می خورد و گاهی دست به اقدام های عجیبی می زنند و فیلم های و عکس های کاملا مبتذل از خودشان پخش می کنند به امید اینکه کل جامعه دگرگون شوند در حالیکه هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و در نهایت به افسردگی می رسند و با هر دست و پا زدنی بیشتر غرق در باتلاق خواهند شد. آینه تمام نمای شخصیت یک فرد، خانواده و زندگی خانوادگی اوست، وقتی از این منظر به بحث نگاه کنیم، اولین فرض این است که ثبات زندگی خانوادگی نمایان گر شخصیت فرد است، متاسفانه امروزه در جامعه ما تنها قشری که علی الظاهر، اکثرا زندگی خانوادگی متزلزلی دارند هنرمندان هستند البته توهین به کل قشر محترم هنرمندان نشود در این بین هستند هنرمندانی که در معنای حقیقی کلمه الگو هستند اما این تزلزل که بیشتر ریشه در "شهرت بدون ظرفیت" دارد در این قشر بیشتر ظهور می کند. از دایره فردی که فراتر برویم، نواقصی هم در دستگاه های مرتبط داریم، از کلاس های بازیگری و عدم نظارت صحیح گرفته تا بها دادن بیش از حد رسانه ها به یک قشر بطوری که در هر مراسمی از هنرمندان دعوت به عمل می آید، قبول داریم هنرمندان انسان هایی شریف و نجیب هستند اما دلیل بر این نیست که کل تمرکز ما بر این قشر باشد. بنده به عنوان یک بسیجی این پیشنهاد را دارم برای جذب هنرمندان، در کنار ارزیابی کارایی هنری ، ارزشیابی مکتبی هم از آنها به عمل بیاید، خواه و ناخواه اینها (اول به علت شهرت نه به دلیل دیگر) برای جامعه الگو می شوند الگوی ما باید اهل بیت باشد بهترین الگو برای ما پیامبر اکرم (ص) هستند، "لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه..." گاها بعضی رعایت کردن ها و بعضی رودربایستی ها برای ما مشکل ساز شده است! می ترسیم یک قشر را نقد کنیم که خدای نکرده منافع خودمان به خطر نیفتد، عاشورا به تازگی گذشت چرا می ترسیم اظهار کنیم که رفتار بعضی هنرمندان غیر قابل قبول است، اگر بگوییم به ما می گویند روشنفکر نیستی! چرا نظارت بر هنرمندان به معنی محدود کردن آنها تلقی می شود؟ هنرمند باید آزاد باشد باید پرواز کند باید اوج بگیرد و تعابیری از این قبیل چرا ما را به تردید می اندازد، چرا با کلمات بازی می کنیم؟ ما اصلا مخالف با آزادی هنرمند نیستیم، اتفاقا تاکید بر آزادی و آزادگی می کنیم اما تمام آزادی ها باید از مجرای اسلام بگذرد از جمله صفات پیامبر که باید الگو باشد شفقت نسبت به مومنان است "... بالمومنین رءوف رحیم". هنرمندی الگوی پیامبر را رعایت کرده و الگوی واقعی جامعه است که در صفحات اجتماعی اش نسبت به ظلمی که در منطقه به بعضی از مومنان می شود واکنش نشان دهد نه اینکه بر سر اضافه وزن و شکل بینی و بوتاکس و... بحث کند.
دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شیعه آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]