واضح آرشیو وب فارسی:شهرخبر: اعضای شورای شهر تهران چند ماه قبل جریمه قطع درختان را دوهزارو ٥٠٠ درصد گران کردند، چون حدود ١٠ سالی بود که تغییری در قیمت نداده بودند.شهرخبر : اما در همین چند ماه نظرشان تغییر کرد و به این نتیجه رسیدند این مبلغ زیاد و ممکن است در این بازار داغ قطع درختان و غیب شدن باغات، تهرانی ها دیگر رغبتی به کاشت درخت پیدا نکنند و این گونه بود که همین چند روز قبل، جریمه را کاهش داده و به هزارو ٥٠٠ درصد افزایش رساندند. در زمان بررسی و تصویب افزایش و مدتی بعد از کاهش این جریمه، اعضای شورای شهر تهران اظهارات جالبی در رد و تأیید این موضوع داشتند. اما مسئله اینجاست که به گفته محمد سالاری، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران، هر ٢٧ نفری که در جلسه شورا حضور داشتند، دستشان را در تأیید این تصمیم بالا برده اند. طبق جدول این جریمه ها که قرار است روی سایت شورا قرار گیرد، کمترین جریمه ٥٠٠ هزار تومان و بیشترین میزان آن به نسبت سن درخت و بنه آن، به ١٨٠ میلیون تومان نیز می رسد. بهمن ٩٣ و در جریان دو تا پنج برابرشدن جریمه قطع بدون مجوز که با اکثریت آرا در جلسه شورای شهر به تصویب رسید، تعدادی از اعضا، موافق افزایش بیشتر جریمه بودند. علیرضا دبیر در واکنش به ارقام پیشنهادی کمیسیون شهرسازی و معماری مبنی بر اینکه جریمه قطع درختان از ٥٠٠ هزار تومان آغاز و تا شش میلیون تومان برسد، گفت: پیشنهاد می شود به منظور بازدارندگی و عدم قطع درختان، جریمه قطع درختان با بن بیش از صد سانتی متر که در این اصلاحیه شش میلیون تومان در نظر گرفته شده است، به ٢٠ میلیون تومان افزایش یابد تا موجب بازدارندگی شود. محمدمهدی تندگویان، عضو کمیسیون معماری و شهرسازی، هم به درخت دوست شدن یکباره و فراموش کردن موضوع در یک جلسه توسط برخی از اعضای شورا اشاره کرد و گفت: دوستانمان در روز سه شنبه دوستدار درخت می شوند و بعد از آن فراموش می کنند، درحالی که چندی پیش طرحی را برای حفظ باغات به کمیسیون های مربوطه فرستادم اما دوستان مخالفت کرده و طرح مربوطه رد شد. من بارها اعلام کردم قوه قضائیه حقوق مالکانه را بر حقوق عمومی و شهروندی ترجیح می دهد، اما باید بگویم من در کمیسیون ماده ٧ علاوه بر جریمه، نسبت به اعمال ماده ٤ و تشکیل پرونده حقوقی رأی داده ام اما مسئله اینجاست که رأی در قوه قضائیه و دیوان عدالت اداری شکسته می شود. مرگ درختان و درآمد برای شهرداری در زمان بررسی اول این تصمیم که به افزایش جریمه برای قطع درختان انجامید، محسن سرخو تأکید کرده بود نباید نرخ جریمه ها به قدری افزایش یابد که برای شهرداری تخلف شیرین شود تا به منابع حاصل از آن فکر کند. این اظهارنظر یعنی تاکنون همین جریمه فعلی چندان محل درآمد نبوده اما احتمالاً این شائبه هست که با افزایش جریمه ها، مانند سایر تخلفات شهرسازی، شهرداری اجازه دهد شهروندان اقدام به قطع و خشکاندن درختان کنند و بعد جریمه آن را بگیرند. محمد حقانی، عضو کمیسیون محیط زیست و سلامت شورای شهر، هم با تأکید بر اینکه جابه جایی درختان معنا ندارد و هیچ وقت نیز صورت نمی گیرد، گفت: جابه جایی درختان در تهرانی که فضایی برای کاشت درخت ندارد، به نوعی کلاه شرعی است. او می گوید مسئله مهم در قصد و نیت مردم در قطع درختان است و برهمین اساس، جریمه افرادی که مجبور هستند در جریان اجرای پروژه و با اطلاع شهرداری درختی را قطع کنند، با کسانی که غیرقانونی اقدام به قطع درختان می کنند، فرق داشته باشد. اگر مردم بدانند با مجوز قانونی می توانند در مورد قطع درختان اقدام کنند، قطعا با بررسی کارشناسی درختان کمتری حذف می شوند. وی با تأکید بر اینکه ارزش تجاری یک درخت با ارزش اکولوژیکی آن کاملا متفاوت است، افزود: قطعا هیچ چیز جایگزین اثرات یک درخت برای شهر نیست و با هیچ پولی نمی توان آن را جبران کرد اما مسئله اینجاست که یک سوی قضیه زندگی مردم است. حقانی می گوید فعلا هیچ آماری از تعداد درختانی که قانونی در تهران قطع می شود، ندارند حالا اگر آمار قطع غیرقانونی را هم اضافه کنید، آمار تکان دهنده تر خواهد بود. او می گوید در آینده قرار است با تکمیل این آمار در کنار شناسنامه دارشدن درختان، مجموعه ای کامل را به دست بیاورند. البته خود حقانی هم می داند خیلی آرمانی صحبت می کند و درادامه می گوید: شهرداری از سالیان قبل متعهد به شناسنامه دارکردن تمام درختان معابر شهر تهران بوده است که حداقل در یک محور مهم و تاریخی مانند خیابان ولیعصر(عج) هم این کار را کامل انجام نداده است، چه برسد به کل شهر. مصوبه ها بررسی میدانی و مردمی ندارد از این عضو شورای شهر تهران می پرسم مگر در این چند ماه که جریمه ها افزایش یافته، از سوی شهروندان چه تعداد گزارش و تماس یا واکنش داشته اید که تصمیمتان یکباره تغییر کرد؟ و مگر همان زمان در مورد افزایش بررسی نشده بود؟ او در پاسخ می گوید: متأسفانه در مورد طرح یا لوایح ارائه شده در شورا توسط شورا و شهرداری، کمترین میزان بررسی میدانی و مردمی صورت می گیرد و در این مورد هم فقط به نظر شهرداری استناد شده است، با اینکه از زمان افزایش جریمه، مدت زیادی می گذرد. از او می پرسم بااین حساب، چطور اعلام می شود مردم دیگر رغبت کاشت درخت را پیدا نمی کنند، پس جریمه را کم کنیم؟ و او می گوید: یک جور استدلال است که مبتنی بر مستندات واقعی نیست. دراین میان باید از اعضای شورای شهر تهران پرسید چرا چندماه قبل و در زمان افزایش این مصوبه، در مورد اثرات این افزایش جریمه بررسی های لازم صورت نگرفته بود که با فاصله ای کوتاه این تصمیم را به ضرر جانداران سبز شهر تغییر می دهید؟ آیا می توان این گونه برداشت کرد که معادلات شورا و شهرداری در این چندماه تغییرات مهمی داشته که به نفع ساخت وساز کنار کشیده اند؟ در این بازار داغ قطع درختان و مجوزهای مختلف برای تبدیل باغات به برج ها، جز جریمه هایی که به جیب شهرداری و پولی که به جیب سازندگان می رود، این تصمیمات دقیقا چه منفعتی برای شهر دارند و آیا منفعت شهر در نظر گرفته شده است؟ فارغ از این موارد، باید مصوبه پرحاشیه و دردسرساز برج - باغ ها را هم به این افزایش جریمه اضافه کنیم؛ قانونی که می گوید باغ هایی که مسکونی هستند باید نسبت به ٣٠ درصد ساخت وساز و حفظ ٧٠ درصد باغ اقدام کنند اما واقعیتی که در شهر اجرائی می شود، درصدهایی دیگر است، مصداق عبارت معروف «آنچه عیان است، چه حاجت به بیان است». در شرایطی که هرروز خبر مرگ یک باغ و سوخته شدن درختانش به عنوان خبر عادی رسانه ها منتشر می شود و در هیاهوی خبری کسی به دادشان نمی رسد، این کاهش جریمه هم نورعلی نور شد. اعضای شورای شهر تهران با این استدلال که جریمه زیاد، مردم را از کاشت درخت و نهال منصرف می کند، توپ را به زمین مردم تهران انداخته اند. درست است که برخی از همین مردم برای منفعت شخصی باغات را خشک و درختان را زغال کردند اما بودند مردمی که دور درختان محلشان حلقه زدند تا نجاتشان بدهند و چه باغاتی که با گزارش و پیگیری های مردمی از مهلکه آتش و اره برقی نجات یافتند.
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرخبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]