واضح آرشیو وب فارسی:صدای صنعت: صدای صنعت- «بسیاری از هنرمندان نمی دانند چه چیزی تولید کنند، چه برسد به آنکه بخواهند صادرات داشته باشند. ما هنوز صنایع دستی را درون روزنامه یا کیسه فریزر پیچیده و به خریدار عرضه می کنیم. هنوز به درجه ای نرسیده ایم که بخواهیم ادعا کنیم بازار خارجی را در دست بگیریم.» یک هنرمند در زمینه چرم می گوید: با توجه به صحبت های مکرر معاونت صنایع دستی که اعلام کرده صنایع دستی از حالت لوکس به کاربردی تغییر کند، هنرمندان نیز این مساله را بعد از مدت ها پذیرفته اند و حالا آقای سلطانی فر می گوید به سمت کالاهای لوکس برویم، ما نمی دانیم به کدام راه برویم، راه راست یا چپ! اینجاست که می گوییم هنرمندان بازیچه شده اند و ما را مثل توپ فوتبال به چپ و راست پاس می دهند. «نیما ذاکر سعید» درباره صادرات کالای لوکس که رئیس سازمان میراث فرهنگی چند روز پیش درباره آن صحبت کرده ، بیان می کند: معمولا هرچیزی که کاربردی باشد ، طرفدار بیشتری در دنیا دارد؛ زیرا همیشه مورد استفاده مردم قرار می گیرد. خریداران کالای لوکس یک سری افراد خاص هستند. حتی کالای لوکس داخل ایران هم با توجه به فضای زندگی مردم، طرفدار ندارد. گردشگران خارجی به خرید صنایع دستی کاربردی تمایل نشان می دهند تا لوکس. او ادامه می دهد: برای مثال دو سال پیش ما نمایشگاهی در استادیوم آزادی برگزار کردیم که به مناسبت برگزاری مسابقات تیراندازی حدود 50 کشور در آن شرکت کرده بودند. در این نمایشگاه آثاری مثل قلم زنی روی مس ، گلیم، چرم ، سفال، میناکاری ، خاتم ، لباس و زیورآلات سنتی ، ترمه، معرق چرم و ... ارائه کردیم. حتا یک سری میز چرمی که به راحتی می شد آنها را جمع و جابجا کرد ارائه کردیم، اما از بین صنایع دستی که در این نمایشگاه ارائه شده بود ، چهار کالا از جمله لباس و زیورآلات سنتی، مینا، صندوقچه های خاتم کاری و چرم بیشترین فروش را داشتند. این تولیدکننده چرم بیان می کند: حتا خارجی ها برای خرید کیف چرم ابتدا پول ها و مدارک شان را داخل کیف می گذاشتند تا اگر به کارشان می آید آن را بخرند. گلیم را هم به دلیل نداشتن بسته بندی نمی خریدند. نکته جالب اینکه به تابلوها معرق و مینیاتور اصلا توجه نشد. حتی از فرش های چرمی هم که در این نمایشگاه ارائه شده بود،خوش شان می آمد، اما خرید نمی کردند. زیرا حمل و نقل آن سخت بود. از طرفی نقاشی روی شیشه و سرویس چای خوری هایی که روی آن چهره شاه عباسی نقاشی شده بود ، طرفدار نداشت. «ذاکر سعید» با بیان اینکه این موضوع نشان می دهد بازاریابی در دنیا براساس کاربردی بودن کالاها در نظر گرفته می شود، می افزاید: برای مثال چینی ها، ژاپنی ها، تایلندی ها و کره ای ها در این نمایشگاه از زیورآلات سنتی و جعبه های خاتم استقبال خوبی می کردند، حتی برای خریدن قلمدان ابتدا قلم هایشان را داخل آن می گذاشتند که اگر به کارشان می آید خریداری کنند. بنابر تجربه ای که در نمایشگاه های متفاوت داشتم به این نتیجه رسیدم که گردشگران خارجی از صنایع دستی کاربردی بیشتر استقبال می کنند تا کالاهای لوکس. او اضافه می کند: بازار هدف در ایران مشخص نیست. بازار هدف کشورهای بزرگ دنیا برای ایران مشخص نشده است برای مثال یکی از دوستان ما که برای شرکت در نمایشگاه به کشور آلمان رفته بود ، یکسری تابلوها با آیات قرآن برده بود که کسی هم تابلوهایش را نخریده بود. این نشان می دهد که ما نسبت به بازار دنیا هیچ اطلاعاتی نداریم. این موضوع باید نیازسنجی و هدفمند شود. هنوز نمی دانیم باید در کدام کشور چه کالایی را عرضه کنیم حتی گلیم و فرش را هم نمی توان در همه کشورها عرضه کرد زیرا بسیاری از کشورها رنگ های پس زمینه فرش های ایرانی را نمی پسندند. این تولیدکننده چرم بیان می کند: هنرمند به تنهایی نمی تواند اطلاعات مربوط به صادرات و بازاریابی در کشورهای دیگر را کسب کند. زیرا اگر یک هنرمند بخواهد سلیقه پنجاه کشور را ارزیابی کند که مردم آن کشور چه نوع صنایع دستی را می پسندند، دچار سردرگمی می شود؛ زیرا ما 250 رشته در حوزه صنایع دستی داریم که نمی توانیم همه آن را به کشورهای دیگر عرضه کنیم. باید در این حوزه رنگ بندی، آداب و رسوم و بسیاری از مسائل مردم یک کشور بررسی شود، برای این کار نیاز به یک تیم ارزیابی قوی داریم که این اطلاعات را رصد کند و در اختیار معاونت صنایع دستی بگذارد، اما متاسفانه چنین تیمی در ایران نداریم؛ اگر هم باشد من ندیده ام، زیرا ما در این موارد بسیار ضعیف هستیم. ذاکر سعید می گوید: بزرگترین ضعف صادراتی ما بازاریابی هدف است که هیچکس از آن اطلاعی ندارد. زیرا بسیاری از کالاها بدون هدف و انگیزه صادر می شوند. اگر می خواهیم واقعا صادرات صنایع دستی رشد کند ، باید زیرساخت ها اصلاح شود و سپس صادرات را شروع کنیم. شاید از بین همه هنرمندانی که وجود دارند شاید 10 درصد کالاهای با کیفیت و استاندارد تولید می کنند. زیرا هنوز کارگاه های صنایع دستی ما فعال و استاندارد نیستند. ریشه مشکلات ما هنوز داخل کارگاه ها است و تا این مشکل بررسی نشود هیچ چیز درست نمی شود با این وضعیت چطور می توانیم کالای لوکس تولید کنیم! او با بیان اینکه عده خاصی از هنرمندان کارهایشان صادر می شود، اعلام می کند: بسیاری از هنرمندان نمی دانند چه چیزی تولید کنند، چه برسد به آنکه بخواهند صادرات داشته باشند. زیرا ما هنوز در بسته بندی مشکل داریم، همچنان صنایع دستی در داخل کشور درون روزنامه یا کیسه فریزر پیچیده و به خریدار عرضه می شود. هنوز به درجه ای نرسیده ایم که بخواهیم ادعا کنیم اشباح شده ایم تا بخواهیم بازار خارجی را در دست بگیریم. این هنرمند اظهار می کند: کارگاه خود من هنوز استاندارد نیست زیرا کسی به من نگفته با توجه به کدام نیاز جامعه باید تولید کنم و چه استانداردهایی را باید در نظر بگیرم، با این احوال چطور توقع داریم صادرات آن هم از نوع لوکس داشته باشیم؟ زیرا در این زمینه حتی در کشور خودمان نیازسنجی نشده است. اگر من چندبار کارهایم را صادر کنم و کشوری که از کالاهای من استفاده می کند بعد از مدتی متوجه شود کیفیت مناسبی ندارد دیگر سراغ کالاهای من را نمی گیرد. نباید صنایع دستی بی هدف به خارج از کشور صادر شود، بعد از چند سال صنایع دستی ایران حکم کالاهای بی کیفیت چینی در کشورمان را پیدا می کند و دیگر سراغ صنایع دستی ایران نمی آیند. ذاکر سعید با بیان اینکه هدفمندی و اصلاح زیرساخت ها باید در نظر گرفته شود، می گوید: من دوست ندارم کالاهایی که در حال حاضر تولید می کنم را صادر کنم تا در ذهنیت خارجی ها این موضوع شکل بگیرد که کالاهای ایرانی بی کیفیت هستند. مسعود سلطانی فر - معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - چندی پیش در دیدار با صادرکنندگان و تولیدکنندگان صنایع دستی از سراسر کشور تاکید کرد: برای حضور در بازار صادرات صنایع دستی باید به سمت تولید کالاهای لوکس و خاص حرکت کنیم. انتهای پیام
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای صنعت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]