واضح آرشیو وب فارسی:ایکنا: گروه اندیشه: آنچه پیش روی پیروان مکتب شهادت گسترده شده سخنان بزرگ مردی است که در اقتدا به سالار شهیدان، خود اسوه ای کامل بود، نگاه ایشان به عنوان یک رهبر سیاسی، به بزرگترین نهضت سیاسی-اسلامی بعد از پیامبر(ص) در خور توجه است.به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، یکی از جلوه های مهم عاشورا جلوه سیاسی حرکت جهادی و نهضت سبز امام حسین(ع) بود، نکته ای مهم و اساسی که فرای تمام مسائل دیگر به شمار می رود و نباید از آن غافل شد، در این میان خالی از لطف نیست با یادی از معمار کبیر موفق ترین انقلاب عصر حاکمیت آهن و فولاد، به تبیین قیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی(ع) بپردازیم. آنچه که پیش روی پیروان مکتب شهادت گسترده شده و می شود سخنان بزرگ مردی است که در اقتدا به سالار شهیدان، خود اسوه ای کامل بود، فردی که ننگ سکوت و ذلت از دامن مطهر طلایه داران تشیع سرخ حسینی زدود و دگرباره شعار«إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ» و پیروزی خون بر شمشیر را به مستضعفان و پا برهنگان زمین آموخت. فردی که می گفت سلام بر حسین بن علی که با یاران معدود خویش برای برچیدن بساط ظلم غاصبان خلافت به پاخاست و از ناچیز بودن عده، به خود خیال سازش با ستمگر را راه نداد و کربلا را قتل گاه خود و فرزندان و اصحاب معدودش قرار داد و فریاد «هیهات منا الذله»اش را به گوش حق طلبان رساند.(صحیفه نور؛جلد20 ، ص87) عاشورا و نهضت اسلامی-سیاسی امام روح الله یکی از اصلی ترین دلایل برگزاری مراسم های عزاداری را علاوه بر زنده نگه داشتن یاد شهدای جهاد امام حسین(ع) نمود و جلوه سیاسی و اجتماعی می دانست که لازمه نهضت و انقلاب بود و همواره بر آن تاکید می فرمود.ایشان در بیاناتی در جمع علمای غرب تهران در سی ام مهرماه سال 58 می فرمایند:«گریه کردن بر شهید؛ زنده نگه داشتن نهضت است. این که در روایت هست کسی که گریه کند یا بگریاند یا حتی صورت خود را به صورت گریه دار درآورد، این جزایش بهشت است.(... ومن بکی او ابکی واحدا فله الجنه و من تباکی فله الجنه. بحارالانوار ج44 ص288) این برای این است که حتی آنی که خودش را به حالت گریه دار درمی آورد و یک حالت حزن به خودش می دهد این نهضت را دارد حفظ می کند، این نهضت امام حسین(ع) را حفظ می کند.ملت ما را این مجالس حفظ کرده است.» همچنین امام پیرامون اهمیت کار خطبا و وعاظ در تمام دوران به ویژه دوران عزاداری می فرمودند: «این که برای عزاداری برای مجالس عزا برای نوحه خوانی برای اینها این همه ثواب داده شده است علاوه بر امور عبادی و معنوی و روحانی یک مسئله مهم سیاسی در کار بوده است. آن روزی که این روایات صادر شده است روزی بوده است که این فرقه ناجیه مبتلا بودند به حکومت اموی و بیشتر عباسی و یک جمعیت بسیار کمی یک اقلیت کمی در مقابل قدرت های بزرگ در آن وقت برای سازمان دادن به فعالیت سیاسی این اقلیت یک راهی درست کردند که این راه خودش سازمان دهنده است و آن نقل از منابع وحی است. در طول تاریخ این مجالس عزا که یک سازمان دهی سرتاسری در کشورهای اسلامی است و در ایران که مهد تشیع و اسلام است در مقابل حکومت هایی که پیش می آمدند و بنای بر این داشتند که اسلام را از بین ببرند روحانیت را از بین ببرند آن چیزی که در مقابل آنها می ایستاد و آنها را می ترساند این مجالس عزا و این دستجات بود.» عزاداری عاشورا صرفاً برای ثواب نیست امام روح الله همواره در جای جای سخنرانی هایشان پیرامون نهضت عاشورا بر این نکته تاکید داشتند که هرچند عزاداری باید باشد و مردم با عزاداری هم به پاداش و ثواب دنیوی و اخروی برسند اما نباید از این نکته غافل باشند که همه این کارها فقط برای ثواب نیست همه اش این قضیه نیست که ما می خواهیم ثواب ببریم؛«قضیه این است که ما می خواهیم پیشرفت کنیم. سیدالشهدا هم که کشته شد نه این که رفت یک ثوابی ببرد، ثواب برای او خیلی مطرح نبود رفت که این مکتب را نجاتش بدهد. اسلام را پیشرفت بدهد اسلام را زنده کند.» و به تمامی دست اندرکاران و برگزارکنندگان و وعاظ و خطیبان و مداحان یاداوری می کردند که مقصود و مقصدشان حفظ اسلام باشد. تعطیلی مجالسی که خلاف اهداف عاشورا حرکت می کردند در خصوص عزاداری و مجالسی که به نام امام حسین(ع) برگزار می شود نه امام و نه هیچ یک از دینداران معتقد نبودند که با این اسم هر کس هرکاری می کند خوب است چه بسا علمای بزرگ و دانشمندان بسیاری این کارها را ناروا دانسته اند و به نوبه خود از آن جلوگیری کردند. چنانچه همه می دانیم که آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی از فقیهان بزرگ و مراجع تقلید شیعه در قرن چهارده هجری قمری در قم شبیه خوانی را ممنوع کرده بود و یکی از مجالس بسیار بزرگ را تبدیل کرده بودند به روضه خوانی همچنین روحانیون و دانشمندان دیگر هم چیزهایی که برخلاف دستور دین بوده منع کرده و می کنند. از دیگر وقایعی که می توان از نظر کنشی سیاسی به آن نگریست همان هنگام است که امام حسین(ع) آمد مکه و از مکه درآن حال بیرون رفت، حرکت سیاسی بزرگی بود که وقتی که همه مردم دارند به مکه می روند ایشان از مکه خارج می شوند. خروج امام حسین(ع) از مکه ذاتا کنشی سیاسی بود به آنچه که در آن دوران در آن جغرافیا اتفاق می افتاد. امام خمینی(ره) این حرکت امام حسین(ع) را تماماً حرکتی سیاسی و در معنای اخص اسلامی-سیاسی می دانست و این حرکت اسلامی-سیاسی سرمنشا و دلیلی بود که بنی امیه را از بین ببرد که امام(ره) همواره بر این نکته تاکید می کردند که اگر این حرکت اسلامی-سیاسی امام حسین(ع) در آن زمان نبود اسلام پایمال شده بود. آنچه که مهم و ماندگار می کند یاد و خاطره امام امت را تاکید و تذکر مدام و مداوم این نکته است که به خاطر حفظ اسلام و حماسه و نهضت جهادی عاشورا ملت ما باید زنده نگه دارند عزاداری برای امام سوم شیعیان را، امام معتقد بودند؛ «ما ملتی هستیم که با همین گریه ها یک قدرت 2500 ساله را از بین بردیم».(صحیفه امام جلد16 ص 343) منابع: -سه سخنرانی در باب محرم و عاشورا(1. بیانات امام در جمع علمای غرب تهران،2. بیانات امام در جمع گروهی از علما ائمه جماعات و روحانیون و وعاظ قم و تهران 3. بیانات امام در جمع گویندگان مذهبی و روحانیون قم و تهران و استانهای اذربیایجان غربی و شرقی) -صحیفه امام خمینی(ره) -قیام عاشورا در کلام و پیام امام خمینی(ره)، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خبرنگار: احمد بهرامی
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایکنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]