محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802997948
دکتر مرتضوی درمانگر شورای معاونت هماهنگی مبارزه با مواد مخدر کرمان:اعتیاد ریشه کن نمی‌شود
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
دکتر مرتضوی درمانگر شورای معاونت هماهنگی مبارزه با مواد مخدر کرمان:اعتیاد ریشه کن نمی‌شود استان‌ها > کرمان - مصاحبه‌ای با دکتر مرتضوی درمانگر شورای معاونت هماهنگی مبارزه با مواد مخدر کرمان درباره اعتیاد کودکان و آمار پراکندگی این معضل در کرمان و درمان با متادون و سومصرف این دارو در استان کرمان و بیش از هرچیز چرایی و چگونگی مبارزه صحیح با موادمخدر در استان کرمان انجام شده است.
عرفان زارعی-خبر آنلاین:چند کلامی با دکتر مرتضوی درمانگر شورای معاونت هماهنگی مبارزه با مواد مخدر کرمانداشته ایم که پیش کش نظرتان می‌شود
درباره اعتیاد کودکان آماری منتشر شده که کرمان را صاحب پراکندگی ۵درصد می‌داند در زمینه مبارزه با اعتیاد کودکان در کرمان کارمان کاری شده تا بحال؟
در رابطه با پیشگیری من مطلقا در جریان نیستم اما درباره درمان پروتکل‌های درمانی محدودیت‌هایی دارند مثلا ما تا پیش از این اجازه تجویز متادون به افراد زیر ۱۸ سال نداشتیم که در حال حاضر تشخیص لزوم مصرف این دارو به درمانگر واگذار شده.البته بستگی هم دارد که اعتیاد کودک به چه ماده‌ای باشد؟مثلا اوایا تابستان همایشی انجام شد به ابتکار بهزیستی که درآن کرمان قطب بود و از سه استان هرمزگان و خراسان جنوبی و کرمان هم دعوت شده بود و اساتیدی هم از ستاد مبارزه با مواد مخدر و بهزیستی آمده بودند که طرح را باز کنند و توضیحات لازم را بدهند،در واقع هدف طرح این‌بود که دانش‌آموزان معتاد توسط مشاوران و مسولین مدارس شناسایی بشوند و تحت درمان قرار بگیرند و بعد هم این موضوع پیگیری شود،هرچند مسولین آموزش و پرورش مدعی بودند که این طرح مدتهاست در آن سازمان اجرایی است ،البته پیش از این نگرش به شکل دیگری بود و معمولا در صورت شناسایی کودک معتاد از مدرسه اخراج می‌شد اما درحال حاضر حتی صفحه ای از کتاب درسی را به شناسایی مواد مخدر و پیشگیری از اعتیاد کودکان اختصاص داده‌اند.متاسفانه کلینیک تخصصی برای کودکان در کرمان نداریم و باید کودک را نزد پزشک متخصص ببرند. و همه این‌ها بخاطر پایین آمدن سن اعتیاد در کشور هست که متوسط آن ۱۳ سالگی است اما مطالعه دقیقی درباره سن اعتیاد در کرمان صورت نگرفته.
شما فکر می‌کنید متادون در استان کرمان چه زادگاهی دارد از کجا وارد می‌شود و چرا؟
نظریات متعدد هست عده‌ای فکر می‌کنند این داروها از کشورهای همسایه می‌آید و آرم تولیدکنندگان داخل به صورت قلب روی‌بسته‌ها درج می‌شود و برخی هم معتقدند که کارخانه‌ها پیش از سفارش تولید می کنند و آن مازاد تولید وارد بازار سیاه می‌شود اما هنوز هیچ‌کدام از این حدسیات ثابت نشده‌اند.
کیفیت این محصولات چگونه‌است؟
به شدت کیفیت نازلی دارند و احتمال مسمویت‌های دارویی هم به شدت بالاست علاوه بر اینکه درمانی صورت نمی‌گیرد سلامت مردم هم به خطر می افتد، من مراجعی داشتم که معترف بود روزانه ۴۰ میلی گرم متادون می‌نوشد اما وقتی تحت درمان قرار گرفت دیدیم که دوز مصرف او در واقع روزانه ۱۳ میلیگرم بیشتر نیست. تجربه کشورهای اسکاندیناوی به نظرشما در ایران اجرایی هست؟(ایجاد کانکس‌هایی مثل انتقال خون در محلات آسیب دیده و با نظارت پزشک تزریق داروی جایگزین به صورت رایگان در راستای کوتاه کردن دست سوداگران که به شدت هم موثر بود و معتادین داروی جایگزین رایگان را ترجیح دادندو بدون درگیری سوداگران از آن کشورها رفتند و بعد از گذشت زمانی اندک هم طرح‌هایی برای ترک معتادین ارائه شد که تا ریشه کنی هم در بعضی از این کشورها پیش رفتند)
ما نمی‌توانیم کشوری مثل نورژ را با ایران مقایسه کنیم از لحاظ جمعیت تا سطح درآمد و فرهنگ و تقربیا از هر نظر ما تفاوت‌های فاحشی داریم با آن کشورها و خصوصا از نظر کشورهای همسایه ما هیچ سنخیت با آنها نداریم و از همه مهم‌تر در مسئله اعتیاد ما اصلا چیزی به نام ریشه‌کنی نداریم باید به اعتیاد به عنوان یک بیماری مزمن نگاه کنیم باید تلاش کنیم تا این بیماری را کنترل کنیم نه ریشه کن . اگر نگاه عقلانی نداشته باشیم در این مساله توقع ما بالا می‌رود و خیلی ها از درمان خارج می‌شوند بخاطر آگاهی ناقصی که از این مساله دارند. این بیماری به شدت مزمن است با عودهای فراوان و عوامل پیچیده مثلا اعتیاد با عدالت اجتماعی و اختلاف طباقتی هم در ارتباط است و نه تنها با سطح درآمد و ... بیماری که این قدر کمپلکس است را نمی‌توان به راحتی باآن مواجه شد، توقع درمان شدن اعتیاد با یک سم زدایی ۲۱ روزه و اینکه فرد می‌تواند پس از گذشت این روزها به اجتماع و به خانواده و محل کار برگردد یک عقیده کاملا اشتباه و ایده‌آل گرایانه است. ما اول باید نگاه‌مان را تغییر بدهیم چون نگاه عامه مردم یک نگاه غلط است و همین نگاه راه درمان را سخت‌تر می‌کند باید در اکثر موارد درمان بسیار طولانی باشد،البته نه برای جوانی که ۶ماه تریاک مصرف کرده اما آنکه ده سال مصرف کرده است نباید فکر کند با ۶ ماه درمان بازه درمان او طی شده و مثل یک فرد عادی می‌تواند زندگی را ادامه دهد، باید دیگر فاکتورها هم اصلاح شود حتی عدالت اجتماعی و اختلاف طبقاتی و سطح اقتصادی مردم باید اصلاح شود و از لحاظ روحی و روانی روی فرد کار بشود و حتی با در نظر گرفتن همه این فاکتورها بازهم فرد باید تحت نظر باشد که بیماری عود نکند.
خوب فکر نمی‌کنید در صورتی که جرم پنداری انجام نشود در مورد اعتیاد پروسه درمان راحت‌تر اتفاق می‌افتد؟
در رابطه با جرم پنداری باید با متخصصین حقوقی گفت و گو بشه اما آنچه که من می‌توانم بگویم این هست که هرچند قبلا در قوانین ما این نگاه به اعتیاد نبوده اما در حال حاضر در قانون ما گفته شده که فرد معتاد یک بیمار است تا زمانی‌که تحت درمان قرار بگیرد اما اگر تحت درمان قرار نگیرد مجرم شناخته می‌شود.با توجه به میزان کتاب خواندن در جامعه ما و کشورهای همسایه و تاثیراتی که استعمارگری انگلستان روی فرهنگ ما قرارداده که هنوز هرکس که به دردی مبتلاست به شوخی یا برخی حتی جدی می‌گویند که دوای دردت جز افیون نیست و ازهمه این موارد بدتر که چندی پیش مصاحبه‌ای را دیدم در تلویزیون که نویسنده میگفت به واسطه کم بودن مخاطب تیراژ کتابم ۳۵۰ عدد بیشتر‌نبوده در نتیجه ما در کشور زندگی می‌کنیم که به شدت با اسکاندیناوی متفادت است و نسخه‌های آنجا در اینجا اصلا اجرایی نیستند.
در پایان فکر می‌کنید بهترین سیاستی که می‌توانیم در پیش بگیریم برای مبارزه با مواد مخدر کدام است؟
من صرفا نظر شخصی‌ام را می‌گویم هرچند زحمات زیادی کشیده شده و متاسفانه شهدای زیادی هم دادیم اما باید واقعیت را بپذیرم که صرفا مقابله با اعتیاد می‌تواند جلوی ورود مواد مخدر به کشور را بگیرد. صرفا مبارزه می‌تواند مقداری از شدت آن بکاهد در کنار آن باید عوامل کنترلی و درمانی هم به موازات آن باید فراهم باشد و آنچه که مهم‌تر است پیش آمدن تغییر رفتار بین مردم است، مثلا ما می‌بینیم که فردی تمام مشکلات اعتیاد را می‌داند و مثل یک منخصص از زیر و بم مضرات این مساله مطلع است اما کماکان مصرف می‌کند یعنی ایشان بمباران اطلاعاتی شده اما تغییر رفتار در وی اتفاق نیافتاده است و این تغییر رفتار کمک جامعه شناسان روانشاسان و اقتصاددانان را در کنار هم می‌طلبد و در مجموع باید مطالعه کاملی اتفاق بیوفتد و راهکارهای بومی برای این نساله پیدا شود چون هر بیمار شخصی است جداگانه و می‌طلبد که روش درمانی مختص خودش برایش در نظر گرفته شود.
کلید واژه ها: ستاد مبارزه با مواد مخدر - مواد مخدر - قاچاق مواد مخدر - استان کرمان - درمان -
شنبه 9 آبان 1394 - 17:49:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها