تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821058798
مُرّ قانون عمل کنیم بسیاری از فعالیت ها تعطیل می شوند
واضح آرشیو وب فارسی:همدان پیام: نویسنده : ندا رستمی فرهنگی استان همدان 6 تالاب طبیعی را دربر گرفته است که به گفته مسئولان محیط زیست استان، تنها یکی از آنها هنوز نفس می کشد و آن هم تالاب پیرسلمان است. خشکسالی سال های اخیر و در پی آن خشکی تالاب ها موجب شد که پرندگان و گونه های جانوری مهاجر هم دل از تالاب های همدان برکنند. حالا این اکوسیستم های آبی با تغییرات فاحشی مواجه شده است. 6 منطقه در استان برند منطقه حفاظت شده دارند؛ لشگردر ملایر، خانگرمز تویسرکان، آلمابلاغ اسدآباد، نشر یا شراء در منطقه قهاوند، گلپرآباد ملایر و ملوسان نهاوند از آن جمله است. 11 منطقه شکار ممنوع هم در استان واقع شده است. در این میان موضوع ارتقای منطقه شکار ممنوع الوند که در حوزه شهرستان های همدان، بهار و اسدآباد قرار دارد، به منطقه حفاظت شده در دست پیگیری مسئولان حفاظت محیط زیست قرار دارد. غار علیصدر هم یکی از 4 تیپ منطقه حفاظت شده بوده و سال هاست که استان، سازمان حفاظت محیط زیست کشور و دبیرخانه شورای عالی محیط زیست در صدد ارتقای این منطقه به اثر طبیعی ملی است. ارتقای منطقه شکار ممنوع کرفس رزن به منطقه حفاظت شده و ارتقای منطقه حفاظت شده خانگرمز تویسرکان به پناهگاه حیات وحش از دیگر برنامه های مرتبط با محیط زیست طبیعی استان همدان است. از سوی دیگر نزدیک به 2 هزار نوع گونه گیاهی و جانوری در استان همدان وجود دارد. در این خصوص با وجود اینکه گونه های در معرض تهدید در استان وجود دارد؛ اما به گفته مسئولان، خطر انقراض گونه هایی خاص استان مهار شده و تنها گونه ای که دیگر در استان شاهد حضور آن نیستیم، پرنده میش مرغ در منطقه آلمابلاغ اسدآباد است. اما وضعیت هوای استان هم در شهرستان های همدان، متفاوت است. امسال همدان با 3 روز هشدار دارای بهترین وضعیت کیفیت هوا و اسدآباد با 17روز هشدار به عنوان آلوده ترین شهر شناخته شده است. همچنین شهر ملایر که از تراکم جمعیتی کم و تراکم آلاینده های کمتری برخوردار است در مقایسه با همدان روزهای آلوده بیشتری را پشت سر گذاشته است. ریزگردهایی که کماکان تعدادی از روزهای سال با آنها دست وپنجه نرم می کنیم؛ منشأ فرامرزی، فرااستانی و استانی دارند و در این خصوص در زمره 27 استانی هستیم که درگیر این معضل بوده و مردم استان به علت نزدیکی به مرزهای غرب کشور، این مشکل زیست محیطی را بیشتر از مناطق دیگر لمس کرده اند. محیط زیست استان در بخش های انسانی و طبیعی با مسائل و تهدیدهای گوناگونی روبه رو است که بخشی از آن به مدیریت حفاظت محیط زیست استان مربوط است. این اداره کل پس از 11 ماه بلاتکلیفی و اداره شدن از طریق سرپرست، تیرماه امسال مدیرکل جدید خود را شناخت و اکنون محمدرضا محمدی تازه نفس، برنامه های متعددی برای بهبود وضعیت زیست محیطی استان دارد. فعال کردن کارگروه های استانی و شهرستانی محیط زیست که برخی حتی 10 سال تشکیل نشده بود تا جابجایی های درون سازمانی و رویکرد مثبت نسبت به سمن ها و رسانه ها، بخشی از برنامه های مدیرکل مازندرانی حفاظت محیط زیست همدان است. محمدی که در مقطع دکترای مدیریت محیط زیست تحصیل می کند، چندی پیش میهمان تحریریه روزنامه همدان پیام بود و در این دیدار وضعیت محیط زیست استان را تشریح کرد. هدف غایی سازمان حفاظت محیط زیست زندگی آرام برای مردم است؛ با این حال اکنون در حوزه دفع پسماندها با مشکلات متعددی روبه رو هستیم. پیگیری و قدرت برخورد شما در این باره چه میزان است؟ پسماند یکی از آلاینده های اصلی استان است که پس از 8 سال تعطیلی کارگروه مدیریت پسماند استان، فعالش کردیم و این کارگروه در شهرستان ها هم در حال راه اندازی است. مسئولیت کارگروه مدیریت پسماند با معاونت امور عمرانی استانداری است و محیط زیست کار دبیرخانه ای آن را انجام می دهد. در این باره از قانون مدیریت پسماند که قانون کم نقصی نسبت به سایر قوانین حوزه محیط زیست است، بهره خواهیم برد. سال 91 مطالعات مدیریت دفع پسماند در استان همدان در 4 شهرستان ملایر، همدان، اسدآباد و رزن انجام شد که امیدواریم تا پایان امسال با توجه به تصویب کارگروه مدیریت پسماند، این مطالعات سامان بخشی، و در صورت ضرورت، به روز شده و برنامه عملیاتی در این 4 منطقه و سایر مناطق آغاز شود و این مناطق سایر نقاط استان را نیز پوشش دهند. برای نمونه مرکز دفع پسماند رزن در شهرستان های کبودراهنگ، فامنین، شهر قهاوند و روستاهای واقع در منطقه هم خدمات رسانی می کند. وقتی محیط زیست کار دبیرخانه ای و نه ریاست کارگروه دفع پسماند را به عهده دارد و مجری انجام پروژه های یاد شده نیست، عملاً ضمانتی هم برای به نتیجه رسیدن از سوی این اداره کل وجود ندارد. آیا برای به نتیجه رسیدن برنامه تان اهرم و قدرتی دارید؟ به عنوان دبیر کارگروه پسماند، یکی از ابزارهای قدرت ما در ارتباط با دستگاه ها، توضیح خواستن است تا اطلاع رسانی و شفاف سازی کنیم. نمی خواهیم آبرومان را در این کار بگذاریم و بی نتیجه برویم؛ زیرا برای آن ارزش قائلیم. لذا بنابر اعتقادمان اگر احساس کنیم به رغم وظایفی که تعریف شده، همراهی لازم صورت نمی گیرد، اطلاع رسانی می کنیم. در بخش دوم هم سازوکارهای قانونی در اختیار ماست. قوانین زیست محیطی از ممنوعیت موج می زند که اگر بخواهیم مُر قانون را اعمال کنیم و به سقف وظایف خود جامه عمل بپوشانیم، بسیاری از فعالیت های روزمره ارگان ها از جمله ناوگان حمل ونقل عمومی، نیروگاه ها و... تعطیل می شود. خیلی مواقع از حقوقمان استفاده کردیم و گاهی بنای تعامل گذاشتیم تا کار استان لنگ نزند، اما همه بدانند اگر ما عزمی برای همراهی مشاهده نکنیم از سازوکارهایمان استفاده خواهیم کرد. فرمودید اگر بخواهید به قانون عمل کنید، بخش قابل توجهی از کار استان تعطیل می شود. شما 2 وظیفه پیشگیری و اصلاح دارید که تجربه نشان داده است هیچکدام از این وظایف تاکنون انجام نشده است. محیط زیست عملاً از نظر دستگاه ها و قدرت ها به عنوان عامل مزاحم و قابل مهار شناخته می شود. می خواهیم بدانیم با استفاده از ابزارهای قانونی که دارید آن هم با روش چشم پوشی و اغماض، چگونه به هدف می رسید؟ ما الزامات قانونی از جمله فرمایشات مقام معظم رهبری و ماده 192 برنامه پنجم توسعه را داریم که باید آنها را در بخش پیشگیری احیا کنیم. بر حسب تکالیف قانونی نباید پروژه ای بدون تصویب زیست محیطی انجام شود. متأسفانه تاکنون این الزام نادیده گرفته شده و پروژه های بزرگی در استان فاقد مطالعات زیست محیطی هستند. برای نمونه راه آهن ملایر- کرمانشاه پروژه ای است که مطالعه زیست محیطی نداشته و در نتیجه عبور آن از مناطق لشگردر و ملوسان، حیات وحش دستخوش آسیب می شود. در خصوص پروژه هایی که پیشرفت قابل توجهی دارند و مراحل پیش بینی را پشت سر گذاشته اند، ناچار به مهار پیامدها و جلوگیری از آسیب های بیشتر به محیط زیست هستیم. در این باره 54 کارگروه داخلی و استانی را احصا کرده ایم که یک ابزار مدیریتی قوی هستند و اگر محیط زیست در یکی از این کارگروه ها نظر مثبت ندهد، هیچ طرح و پروژه ای تصویب نخواهد شد. در پیش بینی و پیشگیری هم فاقد ابزار نیستیم که بستگی به عُرضه ما دارد. در بخش جلوگیری هم باید سازوکارهای اجرای قانونی را مرحله ای اجرا کنیم؛ ضمن اینکه این باور باید ایجاد شود که اهل برخورد هستیم. برای نمونه با تعطیلی یکی از کشتارگاه های استان با 120 نفر اشتغال، آنها را وارد مدار تصفیه کردیم تا در عین رعایت ضوابط زیست محیطی، صنعت هم دچار اختلال نشود. این عزم هست تا در بین مدیریت های عالی شهرستان ها جا بیندازیم که محیط زیست متفاوت تر از گذشته عمل می کند و در عمل به وظایفمان با کسی شوخی نداریم. در خصوص صدور مجوزها نیز سعی کردیم به شدت منقبض عمل کنیم و به هر درخواستی جواب مثبت ندادیم. در زمان سفر ابتکار به استان و نشست با فرهیختگان استان اعتراضاتی به تغییر کاربری اراضی و باغ ها و همچنین گنجنامه ابراز شد و استاندار هم گفت با دانه درشت ها برخورد می شود. می خواهیم بدانیم چگونه با دانه درشت ها برخورد می کنید و چقدر پیگیر این موضوع هستید؟ نگاه ما به حوزه مسئولیتمان، کارشناسی در چارچوب ضوابط و مقررات است. دستگاه قضایی هم در این موضوع مسئولیت دارد. «شورای حفاظت از حقوق بیت المال در امور اراضی و منابع طبیعی» هم شورایی است که تحت مسئولیت دستگاه قضایی است و ما در این کارگروه عضو هستیم؛ پس ابزار برخورد برای قوه قضاییه وجود دارد؛ ضمن اینکه سقف مساعدت را در خصوص جرایم زیست محیطی انجام می دهد. اما در ارتباط با موضوع تغییر کاربری ها بخشی در گذشته اتفاق افتاده است که امکان تجدیدنظر در آن وجود ندارد؛ ولی در ارتباط با استمرار تغییر کاربری ها، ایجاد یک رویکرد و مشارکت همگانی برای محقق شدن اهداف زیست محیطی در این باره ضرورت دارد. لازم است از این طریق در شهرداری ها این نگاه را ایجاد کنیم که از موضوع تغییر کاربری زمین ها به عنوان یکی از محمل های درآمدی صرف نظر کنند. در هر صورت ظرفیت لازم وجود دارد تا مراجع مختلف را با خود همراه کنیم؛ هرچند برای نمونه کمیسیون ماده 5 که مسئولیت تغییر کاربری اراضی را برعهده دارد یک نقص ملی دارد و آن اینکه محیط زیست در این کمیسیون صاحب حق رأی نیست. در موضوع تخریب باغ ها هم به زعم من یکسری تخریب های قانونی داریم که به شدت باید در مورد آنها چاره اندیشی شود. به این معنی که در شهرداری ها در اعمال توافقاتی با مالکان آن هم در قالب سازوکارهای قانونی که منتهی به تخریب می شود، چه بخواهیم و نخواهیم بخش قابل تو جهی از مساحت فضای سبز را از دست می دهیم و پدیده های زیست محیطی چون جزیره ای شدن اتفاق می افتد. این مهم مستلزم آن است که از طریق مراجع کشوری اصلاح قوانین و مقررات را پیگیری کنیم و هم عزم لازم در استان برای جلوگیری از این مسائل ایجاد شود. به طور اختصاصی برای وضعیت گنجنامه و تخریب کوهستان الوند چه کرده اید؟ بحث واحدهای مستقر به ویژه تله کابین در گنجنامه مواردی هستند که در گذشته اتفاق افتاده است، ولی در مجموع این پروژه همراه با محیط زیست نبوده و در نتیجه چهره طبیعی منطقه دچار مسأله شده است که در پی آن تولید پسماند و پساب را شاهدیم. با این وجود هنوز طرح مدیریتی جامعی در تله کابین گنجنامه نداریم. موضوع بُرد فیزیکی گنجنامه و غار غلیصدر هم به عنوان اماکن گردشگری، از لحاظ توان اکولوژیک در این 2 منطقه رعایت نشده است. همچنین در مسیر دره عباس آباد تعدد مراکز دولتی، خصوصی و نظامی را شاهدیم که فاضلاب و پساب این مراکز به رودخانه وارد می شود؛ رودخانه ای که در این فصل سال وارد مدار بهره برداری آب شرب هم شده است. البته 2 واحد را تا آستانه تعطیلی پیش بردیم که با تصحیح وضعیت نامناسبشان، اجازه استمرار فعالیت گرفتند؛ اما بهبود وضعیت آلایندگی مراکز نظامی در این مسیر را باید از طریق مراجع خاصی پیگیری کنیم. امروز می توانیم بگوییم که دره عباس آباد از لحاظ آلایندگی بهتر از گذشته است؛ ولی راه حل اساسی برای آن منطقه، اجرای قطعی خط جمع آوری و انتقال فاضلاب از گنجنامه به شهر است. شما با استانداری تفاهم نامه ای امضا کردید. در حال حاضر این تفاهم نامه در چه مرحله ای است؟ تفاهم نامه ای که ابتکار معمولاً با استان ها امضا کردند، محملی برای جلب مشارکت های عمومی و ایجاد تکلیف مدیریت ارشد استان به دستگاه ها و اعمال حمایت هایی است که برای تفاهم نامه های خرد نیاز داریم. به صورت کلی تفاهم نامه هایی امضا می شوند که متأسفانه شکل ویترینی و نمادین به خود پیدا می کنند و خیلی مباحث اجرایی ندارند. برای رفع این نقیصه تا به امروز برای 20 دستگاه که به صورت مستمر با این مجموعه ارتباط دارند، یک تیم در اداره کل تشکیل شده که تاکنون مشکلاتمان را با 4 دستگاه به صورت جامع احصا کرده ایم و با 16 دستگاه دیگر هم تفاهم نامه هایی امضا خواهیم کرد که جنبه اجرایی دارند. یکسری تفاهم نامه ها هم برای مواقع بحران های زیست محیطی که در آن مأموریت های کلان تعریف شده، داریم که جنبه عملیاتی و برنامه ای ندارند و باید موارد عملیاتی آن را استخراج کنیم. با توجه به همین تفاهم نامه ها، پروژه هایی که در استان اجرا شده یا در حال اجراست؛ از جمله منطقه اقتصادی جهان آباد که در مجموع در مناطق بکر و زیست محیطی واقع شده اند؛ نظر شما در مورد این جانمایی ها چیست؟ به عنوان یک تکلیف ملی ناچاریم استقرار صنایعی که نمی شود از آنها به عنوان صنایع مادر نام برد و مساحت زیادی را برای اشغال نیاز ندارند، ترویج دهیم. اصرار داریم استقرار صنایع غیرمادر در شهرک های صنعتی باشد. برای بقیه طرح ها از جمله پتروشیمی هگمتانه و ابن سینا هم نیاز به مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی است و صدالبته مبتنی بر نتیجه مطالعات نظر می دهیم. علاقه ای برای ورود به نقد مواردی که از مرحله تأیید و تصویب و تسهیلات گذشته اند، ندارم؛ ولی واحدهایی که مستقر خواهند شد لزوماً باید مراحل مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی را بگذرانند. نکته ای که به شدت مورد تأکید نهاد ریاست جمهوری و مورد نظر سازمان است. این بار به جای واحدهای آلاینده، پاکترین واحدهای صنعتی را نام ببرید. بخشی از مشاغل را داریم که ظرفیت آلایندگی ندارند، ولی امروز می توانم از واحدها و صنایعی که استاندارد زیست محیطی را رعایت می کنند؛ از جمله شیر پگاه، سیمان هگمتانه و با کمی تصامح، سیمان هگمتان نام ببرم. در خصوص برخی واحدها هم از جمله نیروگاه شهید مفتح در حال پیگیری و رایزنی هستیم. البته با تمهیدات لازم وعده داده اند که آلایندگی خود را مهار می کنند. گونه جانوری میش مرغ منقرض شد؛ البته خبرهایی هم مبنی بر احیای آن شنیده ایم. این روند چگونه بوده است؟ میش مرغ تنها گونه منقرض شده استان همدان است که از طریق استان آذربایجان غربی مکاتباتی داشته ایم تا اگر شرایط برای زیست میش مرغ در دشت اسدآباد فراهم باشد، تعدادی از این گونه را به استان منتقل کنیم. به هر صورت گونه های بسیاری در معرض انقراض هستند و جمعیت حیات وحش استان به شدت تقلیل یافته است که اگر در حفاظت گونه های تحت حفاظت در مناطقمان تصامح داشته باشیم، شک نداریم که گونه ها منقرض می شوند. کشتن گربه ها و موش ها و سگ کشی که در شیراز جنجال به پا کرد، در همدان هم رواج پیدا کرده است. لطفاً توضیحاتی در این باره بفرمایید؟ هماهنگی مقدماتی در این باره انجام شده است و تشکل های مردم نهاد واکنش تندی داشته اند. این موضوع در دستور کار است که از طریق کارگروه مربوط به آن، از شیوه های نامتعارف اتلاف جلوگیری شود. روش به دام انداختن، عقیم سازی و جمع کردن حیوانات بی سرپرست در مراکز نگهداری حیوانات، هماهنگی با انجمن حمایت از حیوانات و راه وشهرسازی برای در اختیار قرار دادن مکانی برای تجمیع حیوانات ولگرد به عنوان یک برنامه در دستور کار است. وضعیت معیشت و حمایت های قانونی از محیط بانان چگونه است؟ خط مقدم محیط زیست را محیط بانان ما تشکیل می دهند. در حال حاضر حدود 40 نفر از همکاران ما در محیط بانی مستقر هستند و به صورت شیفتی به نگهبانی و گشت زنی اقدام می کنند و بلاشک جزو محروم ترین طبقات مستخدم دولت هستند که از حداقل معیشت برخوردارند. به رغم اینکه تعداد زیادی تحصیل کرده نیز در میان آنها وجود دارد. حدود 25 درصد افزایش حقوق محیط بانان در سال گذشته تصویب شد که امروز محیط بانان از آن برخوردارند. مورد اهتمام و برنامه های ماست تا این محرومیت را از نظر میزان ساعت و مدت سرویس دهی تقلیل دهیم. تعــداد فارغ التحصیلان محیط زیست بالاست، آیا سیاست و برنامه ای برای به کارگیری آنها دارید؟ خوشبختانه مجموعه محیط زیست کشور محدودیت کوچک سازی و واگذاری اختیارات و کاهش تصدی را ندارد و به دنبال گسترش حوزه کاری هستیم. این میزان، فرصت محدودی را ایجاد می کند و لازم است اقداماتی برای ظرفیت سازی صورت دهیم. بزودی جلسه مشترک نظام مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست خواهیم داشت تا بتوانیم بخشی از وظایمان را که غیرحاکمیتی است، در چارچوب تفاهم نامه یا قرارداد به آنها تنفیذ کنیم. همچنین در پروژه های تحقیقاتی، آموزشی و ترویجی ظرفیت های محدودی وجود دارد که در این خصوص از فارغ التحصیلان بهره مند خواهیم شد. از سوی دیگر با توجه به الزامی که برای واحدهای صنعتی و تولیدی ایجاد می شود، حضور یک کارشناس HSE در این واحدها ضروری خواهد بود. تعامل، ارتباط و حمایت شما از سمن های محیط زیستی به چه شکلی است؟ یکی از سیاست های اصلی ما جلب مشارکت است که مشخصاً از طریق تشکل ها سازمان می یابد. خوشبختانه ظرفیت NGOهای مرکز استان خوب است و در شهرستان ها هم پیگیر ایجاد سازمان های مردم نهاد زیست محیطی هستیم. امروز اداره کل و ادارات شهرستان ها خانه سمن ها هستند و خود را مکلف می دانیم که از ظرفیت های آنها در برنامه های ترویجی و آموزشی استفاده کنیم. بحث تفکیک زباله در شهر همدان عملاً شکست خورده است، زیرا در حد تبلیغات باقی مانده است و از حرکت، امکانات و نوع اطلاع رسانی آن مشهود بود. برای گسترش این ایده به شهرداری آیا اقدامی شده است؟ ما طبیعتاً متولی این بحث نیستیم؛ ولی برایش برنامه داریم. تجربه های خوبی هم از استان همجوارمان، کرمانشاه داریم و باید بگویم این موضوع هم مستلزم آموزش و ایجاد زیرساخت است. در حال حاضر صرفنظر از زیرساخت که اولویت دوم ماست، فقر آموزشی داریم. سطل های تفکیک زباله تفکیک طرح شکست خورده ای نیست، ولی شاید 20 درصد نیاز را برآورده کند. در این بین، جای مردم برای درگیر و همراه بودن کجاست؟ زمان دیر یا زود کارش را خواهد کرد و وظیفه ما این است که قبل از رسیدن به نقطه بحران، مشارکت را فراگیر کنیم تا همگان همراهی کنند. در هر صورت این همراهی مستلزم ممارست و تکرار و تحمل و استفاده از همه ابزارهاست.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همدان پیام]
[مشاهده در: www.hamedanpayam.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
گوناگون
پربازدیدترینها