واضح آرشیو وب فارسی:جهان نیوز: به گزارش جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه بزرگ آب شور دنیا است، این دریاچه در شمال غربی ایران بین دو استان آذربایجان شرقی و غربی قرار گرفته است. آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتاً از رودخانه های زرینه رود، سیمینه رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می شود. مساحت این دریاچه در سال ۲۰۱۵ درفصل تابستان حدود ۶ هزار کیلومتر مربع بوده که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار دارد. بزرگترین آبگیر دایمی که در شمال غربی فلات ایران قرار دارد دریاچه ارومیه است. این آبگیر بزرگ توسط ۶۰ رودخانه سیرآب شده که ۲۱ رودخانه دایمی یا فصلی است و ۳۹ رودخانه دوره ای می باشد دو رودخانه آجی چای و زرینه رود جزو ورودی های اصلی به این دریاچه هستند. این حوضچه و آبگیر بزرگ یکی از کانون های ارزشمند فعالیت های کشاورزی و دامداری ایران به شمار می رود که با داشتن دشت هایی مثل دشت تبریز، ارومیه، بناب، مهاباد، میاندوآب و ... از پتانسیل و قابلیت بالایی برای پرورش و تولید محصولات کشاورزی برخوردار است. این دریاچه شور یکی از زیست گاه های مناسب برای پرورش انواع مختلفی از پرندگان، خزندگان و پستاندارانی چون گوزن زرد ایرانی است. این زیست بوم به صورت بین المللی به وسیله یونسکو به عنوان منطقه محافظت شده به ثبت رسیده است. اغلب نقاط این دریاچه بزرگ توسط سازمان محیط زیست ایران به عنوان پارک ملی شناسایی شده است. همچنین این آبگیر بزرگ به دلیل داشتن بیش از یک صد جزیره کوچک و بزرگ صخره ای شرایط مناسبی را برای زندگی پرندگن مهاجر مثل فلامینگو، پلیکان و دیگر گونه های نادر دارد. به علت شوری بیش از اندازه این دریاچه هیچ نوع ماهی در آن زندگی نمی کند. اما متأسفانه علی رغم مامی این سرمایه ها چند سالی است که این زیستگاه طبیعی دچار خشکسالی شده است. تقریبا از اواسط دهه ۱۳۸۰ بود که این دریاچه شور شروع به خشک شدن کرد که امروز به وضعیت قرمز خشکسالی کامل خود رسیده است. به دلیل عدم توجه بسیاری از دستگاه های ذی ربط در زمینه حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی کشور در چند سال اخیر شاهد احداث و ساخت و ساز سدهای عظیم در نقاط مختلف بودیم که یکی از عوامل اصلی خشکی برخی رودخانه ها و دریاچه های کشورند. البته استفاده بی رویه از منابع آب نیز برای مصارف شهری و حتی کشاورزی و عدم برنامه ریزی در زمینه مصرف صحیح این منبع حیاتی موجب شده تا با کمبود آب مواجه شویم. این دریاچه بزرگ در شهر ارومیه به علت استفاده بی رویه کشاورزان و مصارف خانگی شهروندان موجب شده تا آب دریاچه به صورت های مختلف برداشت شود و حال با توجه به کاهش میزان بارندگی های کشور در سال های اخیر روز به روز از حجم آب این آبگیر کاسته شده است و زنگ خطر خشکسالی آن در همه جا به گوش می رسد. کارشناسان چند وقتی است که برای نجات این دریاچه و دریاچه های در حال خشک شدن کشور طرح هایی را برنامه ریزی کردند. از جمله طرح های نجات این دریاچه شور انتقال آب از حوضچه های آبریز و یا دریاچه های دیگر به این منطقه است. این روزها خبرهایی از انتقال آب دریاچه وان ترکیه به گوش می رسد. حال جای بسی تأمل است که انتقال آب دریاچه دیگر و رودخانه های آبریز به این دریاچه آیا موجب بر هم زدن اکوسیستم و موجب به خطر افتادن حیاط وحش این منطقه نمی شود؟هر چند که خشکسالی دریاچه ارومیه با خود خطرات بسیاری را از قبیل تغییر آب و هوای معتدل این منطقه به هوای گرمسیری با بادهای نمکی به همراه دارد و موجب تغییر در محیط زیست منطقه شده است. حتی در سال های اخیر بادهای نمکی به علت خشکی کشاورزان و دامداران و ساکنان این منطقه را با مشکلات بسیاری روبه رو کرده است به طوری که این بادهای نمکی موجب شده تا از کیفیت محصولات تولید کشاورزان کاسته شود و باغ ها و مزارع این منطقه دیگر کارایی خود را از دست دهد. خشکی این دریاچه باعث شده تا دیگر پرندگان مهاجری که هر سال به این منطقه کوچ می کردند نیز تغییر مکان دهند. خشکسالی باعث نابودی گونه های مختلف جانوران موجود در منطقه نیز شده است. اما مسئله اساسی این است که چرا باید رسیدگی به حیاتی ترین موضوع کشور به جایی رسیده باشد و از زمانی مهم شده باشد که به خطر افتاده است؟ حال باید مسئولین در سازمان محیط زیست کشور تمام دقت و توجه خود را بر مشکلات احتمالی و پیامدهای انتقال آب از دریاچه های دیگر مخصوصاً دریاچه وان ترکیه به این آبگیر شور خشکیده داشته باشند.
پنجشنبه ، ۷آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جهان نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]