تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805131062
داستان حاجت گرفتن از خانه زرگرباشی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: تابناک: خانه قدیمی زرگرباشی برای قرن هاست که محرم هایش با روضه خوانی و سوگواری عجین شده است. امسال دویست و نود و پنجمین محرمی است که در این خانه، مجلس سوگواری سرور آزادگان جهان برپا بوده است.خانه قدیمی زرگرباشی برای قرن هاست که محرم هایش با روضه خوانی و سوگواری عجین شده است. امسال دویست و نود و پنجمین محرمی است که در این خانه، مجلس سوگواری سرور آزادگان جهان برپا بوده است. مسلم این که چنین دوره ای طولانی، حضور مردم هم بر حس مکان و شخصیت و حرمت آن افزوده است و هم گاه به گاه در کنارش رسوم و سنت هایی شکل گرفته که مردم سینه به سینه از نسل های قبلی به امروز انتقال داده اند و پیرامون این خانه پذیرا شده اند. این رسوم که از جمله گرو گرفتن برخی از اشیای روضه خوانی این خانه برای روا شدن حاجت است، اینک جزو فرهنگ عامه شده است، شاید چندان هم مورد تأیید و استقبال صاحبان خانه نباشد، اما حرمت این روز و سوگواران و فضای معنوی این خانه به هر روی مثال زدنی است. ظهر و بعد از ظهر عاشورا در خانه زرگرباشی روایتی است از معنویت، کارکردهای اجتماعی و اخلاقی مذهب و تداوم همنوایی و همدلی پیرامون یک حماسه مذهبی . ظهر عاشورا ظهر عاشوراست. صدای طبل و سنج از دور به گوش می رسد و سرخی نام حسین در میان پارچه سیاهی نقش بسته است که همراه با صدای طبل در آسمان می چرخد.نیروی انتظامی خیابان را بسته است. هیئت ماه بنی هاشم برای عزاداری ظهر عاشورا میهمان خانه ای شده که در سیصد سال گذشته 17 روز ابتدایی ماه محرم را سیاه پوش است و در روزهای تاسوعا و عاشورا مراسم ویژه ای در آن برگزار می گردد. ساعت12:30 صدها عزادار حسینی درراه اند و متولیان خانه زرگرباشی به رسم ادب به پیشواز میهمان آمده اند. صدای طبل برای لحظه ای قطع نمی شود. علامت هیئت به میانه خیابان رسیده و حالا وقت قربانی کردن است. میزبان پیش پای میهمان گاو قربانی می کند. چند قدم آن طرف تر درست نبش کوچه حاج زرگر باشی شربت می دهند. مردانی با پر طاووس جمعیت را هدایت می کنند اما بازهم به زحمت باید از میان جمعیت گذشت. اثری از تابلو کوچه زرگرباشی نیست. حتی دیوارها هم زیر پارچه های سیاه عزاداری جامانده اند. قاب بزرگی از تصویر پنج نسل زرگرباشی ها جای خالی نام کوچه را پرکرده است. عکس اولین زرگر باشی که 295 سال پیش اولین روضه این خانه کهن سال را برپا کرده هم به سمت دیگر کوچه نصب شده است. ساعت 13:15 صدای طبل و سنج و آوای محرم همه جا را پر کرده است. در این بین اما صدای مرد شمع فروش هم اوج می گیرد. اینجا بازار شمع، استکان، قند و پولک هم گرم و پر رونق است. مردم استکان های چایی خانه حاج زرگرباشی را «گرو» می برند و بعد از آنکه نذرشان ادا شد سال بعد با چند تا یا چند دست استکان جدید یا قند و پولکی باز می گردند. به همین خاطر است که ده ها دست فروش، این روزها کنار کوچه حاج زرگرباشی برای حاجت روایان بساط پهن می کنند. شمع ها اما یکی دو سالی هست که دیگر وسط حیاط خانه زرگرباشی ها و پشت دیوارهای قدیمی اش روشن نمی شود. مردم حتی در حاشیه کوچه هم نمی توانند شمع روشن کنند. متولی خانه گفته است رضایت ندارد که کسی پشت دیوار خانه اش یا وسط حیاط، شمع روشن کند.حال دیوار خرابه ای در ده قدمی خانه زرگرباشی جایی است برای ادای نذر مردم. شمع فروش ها کنار دیوار پاتوق کرده اند و دیوار قدیمی برجای مانده از عقب نشینی کوچه از دوده این شمع ها سیاه شده است. رفتگر شهرداری که به ماشین حمل زباله شهرداری تکیه داده است، گاهی به اشک شمع های آب شده بر دیوار و آسفالت خیابان نگاه می کند و گاهی به عکسی که شهرداری منطقه از او به دیوار زده است. عکسی که زیر آن نوشته شده « بار تمیزی شهر بر دوش همه ماست» ساعت 13:45 درب کوچکی که به راهرو خانه راه دارد و درب حیاط هر دو بسته است. آن هایی که پشت در خانه حاج زرگرباشی صف کشیده اند می گویند به دلیل ازدحام جمعیت، دو ساعتی هست که درب خانه را بسته اند تا روضه خوانی تمام شود. حیاط خانه زرگرباشی، مملو از بانوان معتقد است. پارچه های سیاه عزاداری همه دیوارها را پوشانده و زنان پای منبر و روضه خوانی نشسته اند.هرلحظه به جمعیت پشت در اضافه می شود. درها باز می شود و خانه با ازدحام صدها زن، پر و خالی می شود. ورود آقایان هنوز هم ممنوع است. مردانی که کارت انتظامات به گردن آویخته اند اما مقابل درب حیاط و درب کوچک ورودی، نذورات را تحویل می گیرند. مرد جوانی با میکروفون در پنجره خانه قدیمی می نشیند و خود را برای برنامه عصر عاشورا آماده می کند. عصر عاشورا، زمان کاچی پختن است و دستمال سبز گره زدن به منبر چند صد ساله این خانه. زمانی برای برداشتن سکه های پای منبر، نذر کردن و بازهم گرو برداشتن. ساعت 15:20 هر لحظه به تعداد زنانی که گاز پیک نیکی به دست دارند و با قابلمه و آرد و روغن به حیاط خانه زرگرباشی می آیند، اضافه می شود. هرکسی گوشه ای از خانه می نشیند و حالا که نذر بچه دار شدن، خانه دار شدن، ازدواج فرزندان یا شفای بیمارش ادا شده امروز برای عزاداران حسینی کاچی می پزد. تعدادشان قابل شمارش نیست و هر بار که یک کاچی پخته و آماده خوردن می شود از جمعیت حلقه زده به دور قابلمه به خوبی مشخص است. یک نفر با لیوان یک بارمصرف، یک نفر در استکانی که گرو برداشته دستش را دراز می کند تا کمی حلوا برای مریض یا عزیزش ببرد. مرد پشت میکروفون از بانوان می خواهد تا حجابشان را بیشتر رعایت کنند و به جای استکان های گرو گرفته شده که حالا تعدادشان بیشتر از نیاز خانه شده است، قند و یا هر چیز دیگری غیر از استکان پس بیاورند. حیاط خانه زرگرباشی جایی برای نفس کشیدن هم ندارد و اصغر زرگرباشی پنجمین نسل خاندان زرگرباشی که اکنون مسئولیت این خانه را بر عهده دارد، قدمت روضه خوانی در این خانه و حاجت مندی مردم در این روزگار را مهم ترین دلیل شلوغی خانه زرگرباشی می داند. حاج اصغر معتقد است 295 سال روضه خوانی در خانه مردانی که دو نسل از آن ها در نجف اشرف به خاک سپرده شده اند و یک نسلشان در زمین مقدس تخت فولاد، تنها دلیل حضور مردم در این خانه است وگرنه هیچ روایت دیگری در میان نیست. ساعت 17:30 غروب عاشورا نزدیک است. عده ای با همان گاز پیک نیکی ها و قابلمه هایی که اکنون تنها ردی از کاچی عصر عاشورا بر تنشان باقی مانده است، خانه زرگرباشی را با آرامش ترک می کنند. دست فروش های کنار کوچه هنوز مشغول فروختن آخرین شمع ها و استکان ها هستند. گزارش از مهسا پاکروان، اصفهان امروز
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.ostanha.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
گوناگون
پربازدیدترینها