محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829919928
گلایه های یک دختر به امام زمان علیه السلام و پاسخ زیبای یک مرجع تقلید
واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: اشاره: همزمان با روز عاشورای حسینی علیه السلام، در حسینیه امام خمینی ره مانند سنوات گذشته، با حضور خیل جمعیّت عزاداران و شیفتگان حضرت سید الشهدا علیه السلام و جمع کثیری از مسئولان و در حضور مقام معظم رهبری، مراسم عزاداری باشکوهی برگزار شد.گروه مذهبی - در این مراسم، سخنران جلسه واعظ شهیر حجت الاسلام والمسلمین آقای دکتر رفیعی ضمن عرض تسلیت این روز جانسوز به محضر حضرت ولی عصر علیه السلام و مقام معظم رهبری، به ایراد سخن پرداخت. به گزارش بولتن نیوز ، موضوع سخنان ایشان، اهمیت و ضرورت حمایت از دین و راهکارهای آن بود. وی حمایت از دین را وظیفه همگان دانست و گفت: باید هر کسی در هر شغل و حرفه ای که هست متناسب با آن، از دین حمایت کند. بخشی از سخنان وی در ذیل می آید: «بگذارید یک حدیث بخوانم. فرمود: قوام دین به چهار گروه است... قوام الدّین بأربعة؛ قوام دین به چهار گروه است: یک: عالمی که بخل نورزد، علمش را اعلام کند. بله، علامه امینی سی سال الغدیر نوشته، این خدمت به دین است. بله، میر حامد حسین دستش فلج شد اواخر عمر، نشسته عبقات الانوار نوشته؛ خدمت به دین است. شیخ آقابزرگ طهرانی با ید مرتعش، با سینه زخم - چون کتاب روی سینه می گذاشت این اواخر- نشسته الذریعة نوشته، پنجاه هزار اثر شیعه را معرفی کرده، این خدمت به دین است. دیروز توی قم خدمت یکی از مراجع عظام بودم که صدمین سال زندگیشونه - ان شاء الله خدا همه این مراجع را و رهبری عظیم الشأن انقلاب را که اینها نور چشم ما هستند، خار چشم دشمن اند، همه شان را ان شاء الله حفظ کند- صدمین سال زندگیشون، یک قرن این مرجع بزرگوار دیدم تمام این انگشتاشون پینه کرده. گفتم: حضرت آقا من شنیده بودم حاج شیخ عباس قمی انگشتاش پینه کرده بود گاهی... ولی نمی دانستم شما. بعد ایشان فرمود از قول آیت الله العظمی گلپایگانی. فرمود: آیت الله العظمی گلپایگانی می فرمود: شب های زمستان من می نشستم مطالعه می کردم، پیش خوانی حرم مرا به خود می آورد. می دونی یعنی چی، یعنی ده ساعت مطالعه، بعد این عالم بزرگوار یک نامه ای به من داد- می خوام خدمت به دین را بگم- یک دختر خانمی یک نامه ای نوشته بود به امام زمان ارواحنا فداه. خُب، نامه یه خرده تند بود. اون ادب لازم توش رعایت نشده بود و شبهاتی را مطرح کرده بود. شبهاتی که پر کردند. شبکه ها، آدم هایی که خودشان زن را به برده تبدیل کردند، توی فروشگاه ها عرضه می کنند؛ زن را تبدیل کردند به یک کالا. نگاهشان از نگاه جاهلیت به زن بدتره؛ اونوقت اینها برای ما خط و نشان می کشند. اسلامی که سوره نساء داره؛ قرآنی که آسیه را الگو معرفی کرده. قرآنی که در سوره احزاب آیه 35 ببینید «مسلمین، مسلمات؛ مؤمنین، مؤمنات» در تمام ارزش ها زن و مرد را مساوی می دونه. حالا شما فکر کردید اگر یک شغلی که مناسب زن نیست توی اسلام منع شده، این حقوق زن نادیده گرفته شده!. این دختر خانم شبهه توی ذهنش بود. هشت تا سؤال را نوشته بودند خدمت امام زمان ارواحنا فداه بعد تقدیم ایشون کرده بود. این مرجع بزرگوار (ایشون) هم جواب داده بود. ایشون نامه را به من داد؛ من نامه را دیدم چاپ هم شده بود. آن قدر زیبا، آن قدر مؤدبانه. او توهین کرده بود در نامه. آن قدر لحن قشنگ، قانع کننده. خُب، این کاریه که از یک عالم می آد. جواب می ده، پاسخ می ده...» حجت الاسلام آقای رفیعی در این سخنرانی، ضمن اشاره به نامه ای که در کتاب تازه منتشر شده "زن در پرتو اسلام" تألیف آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی آمده است، خدمات این مرجع بزرگ تقلید را در دفاع از دین ستود. لازم به ذکر است که این کتاب، پر است از نامه های دختران و زنان جامعه به این مرجع تقلید و سؤالات و شبهات ایشان در بحث نگاه اسلام به زن که با قلم رسا و محبّت آمیز و بینش آموز این مرجع گرانقدر پاسخ داده شده است. اینک بخشی از سؤال و جواب مورد اشاره، را در ذیل می آوریم: قسمتی از متن سؤال: ... این نامه را به امام زمان می نویسم و چون ایشان را نیافتم جواب آن را از شما که نماینده ایشان می باشید می خواهم: من نمی دانم تو کیستی. شاید هم وجود نداشته باشی. توهّمی باشی یا امّیدی که در نا امّیدی های مطلق، به آن پناه می برم. چون اگر به تو یقین داشتم در زندگی حقیقی ام جایگاهی داشتی. ای امام عصر، ای سرور من، تو مرا از این نفرت فزاینده به در آور ... من دیگر نمی توانم به پیش بروم... من از همه چیز متنفّرم ... هر چه افزون تر می دانم نفرتم فزونی می یابد ... و زندگی و جامعه هم مرا به این نفرت تشویق می کند ... ای امام عصر! من با جنسیّتم بسیار مشکل دارم ... من دختری سرکش و گردن فرازم ... و دینی که تو را به آن می شناسم مرا به عصیان می آورد. مرا به سرکشی وا می دارد. بی تعارف بگویم؟ شرمنده ام ولی ... نفرتم را فزون می کند. همه چیزش نه، فقط برخی چیزهایش ... دین تو مانند همه ادیان و مانند همه انسان ها به جنسیّت من ظلم می کند. مرا تحقیر می کند... مرا بنده درجه دو می داند. ای امام عصر! مرا ببخش. امّا کارد به استخوانم رسیده که دارم به تو می نویسم. این جسارت های مرا به بزرگواری و فهم و بردباری بی نظیر خود ببخشای. من کنترلی بر احساس خود- در این هنگام- ندارم. من تنها می گریم و می نویسم و به تو پناه می آورم تا مرا از این سؤالات جان فرسا نجات دهی. گمان می کنم از آنجا که فرزند پیامبر خدا هستی، بنابر این چون او مردی رئوف و بردباری.... بخش کوتاهی از پاسخ معظم له: ... بسم الله الرحمن الرحیم. خواهر خانم محترم. نامه شما را از آغاز تا پایان مطالعه کردم. اگرچه در ضمن بخش نخست آن الفاظ تندی به کار برده اید، ولی عبارات و خطاب های مؤمنانه آن- که بسیار رسا و با معنی است- آن جمله های به گفته خودتان جسورانه را تأویل می نماید. این عذرخواهی صادقانه و پوزش مندانه شما، از حال و هوای دیگری حکایت می کند. اگرچه رابطه ما با حضرت صاحب الأمر عجّل الله تعالی فرجه الشریف و با خداوند متعال را نمی توان با روابط دوستان و خویشان بسیار عزیز تشبیه کرد، امّا وقتی رابطه دوستانه خیلی عمیق و با سابقه باشد، گاه دوست از دوستش اگرچه به اشتباه باشد گله مند می شود و با زبان اعتراض گله گشایی می نماید. او هرگز از دیگران گله مند نمی شود. شما در ضمن آنچه نوشته اید اعتراف به قصور و تقصیر می کنید؛ اعتراف و اقراری که گناه را پاک می کند. شما که در آن محیط ناسالم توانسته اید از گناه پرهیز نمایید و نماز و حجاب را رعایت کنید جهاد کرده اید و ثواب شما از کسانی که در میدان جهاد با کفّار می رزمند کمتر نیست. چه عواملی باعث شده که خطّ شما تغییر کرده است؟! خودتان آن جمله های نورانی را که در بخش اوّل نوشته اید بخوانید. از آنها نور بگیرید. من از نوشته های شما اینها را معتبر و ارزشمند می دانم. آن جمله های گله آمیز را معتبر نمی دانم و چنان می دانم که به این زبان، اعلام قصور و کوتاهی کرده اید. این عبارات توبه آمیز چقدر زیبا و شیرین است: «من به گناه بزرگ دست زدم، من از تو پوزش می طلبم و روی سیاهم را بر خاک می مالم، چون دوستان تو به ما گفته اند هر هفته اعمال شیعیان را می خوانی ...» این سخنان بسیار جذّاب، دل نشین و امّید بخش است و بر زبان غیر اهل معرفت جاری نمی شود... لینک ادامه نامه: http://safi.ir/news/3885
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[مشاهده در: www.bultannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]
-
گوناگون
پربازدیدترینها