واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: در ادامه سلسله برنامه شب های بخارا، کتاب دکتر داریوش شایگان با عنوان "جنون هشیاری" در محل کانون زبان فارسی رونمایی شد. کتاب دکتر شایگان درباره شارل بودلر، شاعر فرانسوی، است و برونو فوشه، سفیر فرانسه در تهران، نیز به عنوان نخستین سخنران درباره شارل بودلر صحبت کرد. به گفته فوشه، "شارل بودلر معتقد بود هنرمند و شاعر حقیقی باید فقط آن چیزی را که می بیند و حس می کند، ترسیم کند و به ذات خودش وفادار بماند. شعر بودلر به تصور من فلسفی نیست، او رمانتیک هم نیست که بخواهد احساس را جانشین خرد آدمی کند. او می خواهد توجه خواننده در یک جهان واقعی بماند، مثل نگاهی از پشت شیشه بدون هیچ فاصله ای یا مثل اینکه در صبح روشن زمستانی جاده ای یا گذرگاهی در چرخش جاده یک لاشه را ببینید. زیبایی شناسی جدید که همزمان با زبانی فاخر است، پرتوهایی غالبآً برهنه روی مضمون هایی می اندازد که تا قبل از آن شاعران کمتر به سراغ شان می رفتند". سپس «داریوش شایگان» از رؤیای تازه تحقق یافته خود، علاقه اش به شارل بودلر و پژوهش هایش در مورد او گفت: با اینکه رشته من ادبیات نیست و کارهایی که کرده ام بیشتر به ادیان هندی و فلسفه تطبیقی مربوط می شود، ولی همیشه از جوانی به ادبیات علاقه مند بوده ام و پس از دوران تحصیل ام در انگلستان و سپس اقامت در سوئیس، سروکارم به ادبیات فرانسه افتاد و بودلر را کشف کردم. البته قبل از آن کلاسیک های فرانسه را می شناختم و با رمانتیک ها هم بیگانه نبودم، افرادی چون شاتو بریان و ویکتور هوگو. نخستین احساسی که با خواندن اشعار بودلر وجودم را فراگرفت حیرت بود، این اعجوبه در هیچ یک از مقولات ذهنی ام جای نمی گرفت. سحر کلام و کمال کلاسیک صورت شعری اش از یک سو و مضامینی که هیچ مابه ازایی در شاعران دیگر نداشت از سوی دیگر، شخصیت شگفت انگیز و غامضی از او در ذهنم ساخت. شایگان افزود: بودلر سرآغاز تحول بزرگی در ادبیات فرانسه شد و می توان گفت تمامی شاعران پس از او به نحوی سلاله بودلرهستند. بودلر سی، چهل سال پس از مرگش بزرگ ترین شاعر فرانسه لقب گرفت. نسل عظیمی از شاعران از او تأثیر پذیرفتند؛ ورلن، رمبو، مالارمه و حتی سوررئالیست ها. درحالی که ورلن و رمبو در مسیر عاطفه و احساس مسیر بودلر را پیش گرفتند، مالارمه به قول والری در عرصه تکامل و خلوص ناب شاعرانه از او الهام گرفت. وی درباره کتاب جنون هشیاری هم گفت: عنوان کتاب را جنون هشیاری برگزیده ام چون به نظرم برازنده کسی است که چنین هشیارانه و با بصیرت به جنون مستور در روان آدمی راه برد و با همان نگاه انتقادی که جزئی از شیوه نگاهش بود دمی از گرفتار شدن در دام توهمات ناشی از این جنون نهراسید و در برابر جذبه اغواکننده آن با هشیاری بی رحمانه ای قد علم کرد. سخنران بعدی «محمد منصور هاشمی» بود که عنوان سخنرانی اش را «از جنون تا هشیاری» قرار داده بود. او در این مراسم گفت: به عنوان کسی که همه تربیت و شکل گیری فرهنگی اش در ایران بوده است و طبعاً برایش بودلر نه یک پدیده هنری مأنوس که امری غریب است، خواندن کتاب «جنون هشیاری» داریوش شایگان تجربه ای بود نه فقط خوشایند که تأمل برانگیز. البته بودلر چند دهه است که در ایران شناسانده شده و هم تعدادی از آثار خودش و هم کتاب هایی درباره اش به فارسی منتشر شده است. اتفاقاً یکی از محاسن اخلاقی شایگان این است که به کارهایی که پیش از کار خودش انجام شده اشاره می کند و از آنها نام می برد، اما فقط این نیست. او کوشیده است چیزی بر آنچه پیشتر انجام شده و به جای خود مفید و مغتنم بوده است بیفزاید. همین به کتاب «جنون هشیاری» اهمیتی خاص می بخشد. در ادامه «حامد فولادوند» از تاریخچه آشنایی با بودلر در ایران و تلاش ستودنی داریوش شایگان در هر چه بهتر شناساندن این شاعر بزرگ عصر مدرن به فارسی زبانان گفت: فیلسوف یا اندیشه ورز یعنی کسی که تعمق می کند، مانند دکتر شایگان که این توانایی را دارد که مسائل را از یک زاویه متفاوت و خاص ببیند. هنر زیستن یکی دیگر از اهداف و تعاریف فلسفه است و فیلسوف کسی است که تا حدودی هنر زیستن را می داند، شایگان بخصوص در این دو دهه اخیر، زندگی فلسفی خودش را بارورتر کرده است و به یک خوشبختی یا رفاه درونی رسیده است که حاصل فکر، تعمق، کار و آفرینش است. همانطور که می دانید فلسفیدن و فکر کردن کار سختی است و فیلسوفان، هنرمندان و اهالی فرهنگ زندگیشان را در این راه می گذارند و در ضمن به سمت یک خوشبختی می روند که می توان گفت دیگران کمتر آن را درک می کنند.
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]