تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815659135
گفت وگوی منتشرنشده با داماد امام خمینی(ره)
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): مرحوم محمود بروجردی، داماد حضرت امام خمینی و از دوستان صمیمی و قدیمی شهید آیت الله حاج سیدمصطفی خمینی بود.زنده یاد مرحوم محمود بروجردی، داماد حضرت امام خمینی و از دوستان صمیمی و قدیمی شهید آیت الله حاج سید مصطفی خمینی بود. طبیعی بود که این ارتباط وثیق، خاطراتی ارجمند بیافریند و او را در جمله یکی از راز آگاهان حیات ِ آن شهید گرانمایه قرار دهد. آنچه پیش روی دارید بخشی از خاطرات آن مرحوم از دوران طولانی دوستی و موانست با فرزند امام است. امید آنکه مقبول افتد. *جنابعالی از چه دوره ای و چگونه با شهید آیت الله حاج سید مصطفی خمینی آشنا شدید؟ ظاهرا این آشنایی، مربوط به مدت ها قبل از وصلت با بیت حضرت امام بوده است؟ بله،پدر بنده و مرحوم حضرت امام، در حوزه علمیه اراک با هم آشنا شدند و دوستی آنها چنان عمیق شد که وقتی مرحوم شیخ عبدالکریم حائری همراه جدم، مرحوم حاج میرزا مهدی بروجردی به قم رفتند و حوزه قم را تأسیس کردند و جدم به طلبه های اراک نامه نوشتند که به قم بیایید، بلافاصله مرحوم پدرم و مرحوم امام به قم رفتند و در آنجا ماندگار شدند. حدود پنج سال داشتم که حاج آقا مصطفی را شناختم که بسیار بچه شیطان و پرتحرکی بود. *مثلاً چه کار می کرد؟ یک نمونه اش این است که یکی از روزهای محرم دیدم یک نفر رفته و بالای گلدسته حرم حضرت معصومه(س) نشسته و پاهایش را از دیوار آویزان کرده بود و تکان می داد! مادر آقا مصطفی گفتند: هیچ کسی غیر از مصطفی نمی تواند باشد و درست هم می گفتند.از این حالات زیاد داشت. *نحوه درس خواندن و مراتب علمی ایشان چگونه بود؟ حاج آقا مصطفی تا کلاس ششم ابتدایی در مدرسه باقریه که در جوار مدرسه فیضیه بود درس خواند و بعد طلبه شد. جدم می گفتند: خیلی خوب درس می خواند. ساها بعد که در سال 45 به نجف رفتم و در میان صحبت هایم با امام، از ایشان در باره وضعیت درسی حاج آقا مصطفی سئوال کردم، امام فرمودند: «از آن وقت من در این سن، بهتر است!» در هر حال ایشان چه در حوزه قم و چه در حوزه نجف، از لحاظ علمی زبانزد بود. *درباره مبارزات سیاسی و نیز استقلال فکری و نظری ایشان چه دارید؟ وقتی صحبت از استقلال می شود، باید دقت کرد آیا ایشان استقلال فکری داشت یا استقلال عملی؟ واقعیت این است که حاج آقا مصطفی از سال 41 که قضیه انجمن های ایالتی و ولایتی پیش آمد، در کنار امام و در متن مبارزه قرار گرفت. هنوز قضیه انقلاب سفید شاه و مردم مطرح نشده بود. در آن موقع یکی از دوستان قدیمی امام که در تهران عضو کانون سر دفترها بود، به قم آمد. آقا مصطفی به من گفت: «این آمده است که آقا را ساکت کند؟» گفتم: «خیر، خود آقا به او وقت داده اند. فکر کنم می خواهند حرف هایی را به او بزنند که برود و منتقل کند!» لازم به ذکر است بعد از ملغی شدن لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی که به همت روحانیت انجام گرفت، بین روحانیت و حکومت شکاف عمیقی به وجود آمده بود و بعضی ها سعی می کردند این شکاف را پر کنند که البته نتوانستند. خاطرم هست آقا مصطفی سعی می کرد قضایا تندتر از آنچه که مد نظر حضرت امام بود، پیش برود! در سال 41 و موقع رأی گیری ششم بهمن حکومت برای لوایح ششگانه شاه، آقا مصطفی و والدشان به عتبات رفته و حدود سه ماهی در آنجا بودند. در این فاصله فاجعه مدرسه فیضیه پیش آمد. آقا مصطفی موقعی که برگشت، باز هم تصمیم داشت قضایا را تندتر و سریع تر پیش ببرد، اما بعد متوجه شد در این میان بیش از هر چیزی حفظ حرمت امام واجب است و در نتیجه با هر کسی که می خواست مستقل از امام حرکت کند، صراحتاً برخورد می کرد، چه رسد به اینکه خودش بخواهد مستقلاً حرکت کند.بنابراین انگاره استقلال ایشان از امام را ،چندان صحیح نمی بینم. *پس از دستگیری اول امام، اداره بیت به عهده حاج آقا مصطفی قرار گرفت. مدیریت ایشان را چگونه ارزیابی می کنید؟ حاج آقا مصطفی در همان روز 15 خرداد به صحن آمد و از مردم تشکر کرد. حضور حاج آقا مصطفی در بیت امام باعث شد کم کم رفت و آمد به آنجا زیاد شود. حتی بعضی از مأموران شهربانی و ساواک هم می آمدند که خبر بگیرند! بعضی از آنها کاملاً نزد مردم قم شناخته شده بودند. منزل ما کاملاً روبروی منزل امام بود و لذا شاهد همه رفت و آمدها بودم. *در بازداشت دوم امام و تبعید ایشان به ترکیه، حاج آقا مصطفی چه واکنشی نشان داد؟ این نوبت رژیم که از عکس العمل مردم در بازداشت اول امام خاطره خوشی نداشت، همه کارها را حتی الامکان مخفیانه انجام داد و به هر نحو ممکن اجازه نداد مردم تجمع کنند تا وقتی که خبر حضور امام در ترکیه را به مردم دادند. حاج آقا مصطفی به محض اینکه این خبر را می شنود به منزل آیت الله نجفی مرعشی می رود، اما یکی از مأمورها از پشت بام منزل وارد می شود و ایشان را بازداشت می کند. به خانه شان رفتم و تعدادی لباس از صغری خانم خادمه ایشان گرفتم و به شهربانی بردم. بعد هم حاج آقا مصطفی را از شهربانی قم به زندان قزل قلعه تهران بردند و یک ماهی در آنجا زندانی بود. بعد از یک ماه ایشان به قم برگشت. ابتدا به حرم و سپس به درس آیت الله سید محمد داماد، پدر آقای محقق داماد رفت. بعد که درس تمام می شود، حاج آقا مصطفی را با سلام و صلوات به خانه می آورند. در آنجا به ایشان می گویند: باید به ترکیه برود! ولی اهل خانه مخالفت می کنند. ما هر جور بود ایشان را منصرف کردیم به ترکیه نرود، ولی رئیس ساواک قم با عده ای از مأموران آمدند و ایشان را بازداشت کردند. *آیا شما زمانی که به عتبات رفتید، حاج آقا مصطفی را دیدید؟ خیر، چون در سال 57 رفتم و ایشان در سال 56 به شهادت رسیده بود. *یک بار هم در سال 45 به نجف رفتید. از آن مقطع چه خاطره ای دارید؟ یادم هست حاج آقا مصطفی از اینکه در قم بین بعضی ها اختلاف پیدا شده بود، بسیار ناراحت بود و به وسیله من برای آنها پیام هایی می داد. ایشان بسیار حساس بود که بیت امام در قم حتماً سالم بماند و وصله ای به آن نچسبد. در مورد امام هم حساسیت عجیبی داشت که نکند کسی با رفتار یا گفتار خود خدای نکرده به ایشان بی احترامی کند. *جایگاه علمی ایشان در نجف چگونه بود؟ ایشان قبل از اینکه به نجف برود چهره شناخته شده ای بود. اگر با افاضل نجف صحبت کنید، آنها خواهند گفت ایشان قبل از اینکه به نجف برود، به عنوان یک مرد فاضلِ ِ طراز اول، شناخته شده بود. کمتر کسی مراتب علمی، هوش و زیرکی ایشان را کتمان می کند. ایشان با برخی از بزرگان نجف دوستی نزدیکی داشت. *رابطه ایشان با بیوت علمای قم چگونه بود؟ بسیار خوب. بعد از قضیه 15 خرداد، آیت الله گلپایگانی از ما دعوت کردند به منزلشان برویم که رفتیم و آنجا ماندیم. در مورد منزل آیت الله نجفی مرعشی که همیشه در آنجا گعده داشت و بار دوم هم که بازداشت شد در آنجا بود. در مورد بیت آقای شریعتمداری، خود من شخصاً دو سه بار ایشان را دیدم که آن هم در مجلس روضه ایشان بود و خیلی از عمق ارتباط آنها اطلاعی ندارم. *از گرایش های عرفانی ایشان چه خاطراتی دارید؟ یادم هست ایشان موقع خوابیدن تشک نمی انداخت و شب ها روی فرش می خوابید! آن روزها کف اتاق ها موزائیک و صاف نبود و پستی و بلندی داشت و بدون تشک واقعاً آدم اذیت می شد، ولی او چنین ریاضتی را به خود می داد. *کدام یک از ویژگی های اخلاقی و شخصیتی ایشان برای شما جالب تر است؟ روحانیون در جامعه ما جایگاه بالایی دارند. حاج آقا مصطفی با وجود مراتب بالای علمی و آقازادگی ـ چه از جانب پدر و چه مادر که از بزرگان علم و ادب بودند ـ حتی با آدم های معمولی و کم سواد هم صمیمانه حرف می زد، طوری که کسانی که او را می شناختند واقعاً تعجب می کردند او با یک کاسب معمولی هم مثل یک قوم و خویش یا دوست صمیمی احوال پرسی می کند. هرگز ادعا نکرد آقازاده یا فاضل است. *دوستان صمیمی ایشان چه کسانی بودند؟ آیت الله حاج آقا موسی شبیری زنجانی، آیت الله فاضل لنکرانی که هم مباحثه بودند. مرحوم آیت الله حاج آقا شهاب اشراقی، آقای جعفر مجتهدی، آقای بهاءالدینی، آقای مرتضایی. *خبر شهادت ایشان را چگونه شنیدید؟ آن موقع در دانشکده الهیات در دوره دکترا درس می خواندم و بعضی جاها هم درس می دادم. از دانشکده که بیرون آمدم، آقای جواد طباطبایی خبر را به من داد. به منزل آمدم و به آقای جمارانی تلفن زدم. قبل از انقلاب مرکز دریافت اطلاعاتمان از نجف ایشان بودند. اطلاعیه ها و اعلامیه ها هم از منزل ایشان پخش می شد. امکان تماس با نجف نبود تا بالاخره آخر شب خانم بنده توانست با همسر حاج آقا مصطفی صحبت کند. فردا صبح همگی به قم رفتیم تا در مجلس ختمی که در مسجد اعظم برگزار شده بود شرکت کنیم. ساواک اصرار داشت در مورد ایشان کلمه شهادت را به کار نبریم و همین حساسیت نشان می داد باید قضیه ای در کار باشد. موضوع را با تلفن به حاج احمد آقا گفتیم و ایشان گفت پس معلوم می شود کاری کرده اند که دارند حساسیت به خرج می دهند. البته نوعاً آدمی نیستم که به احتمالات اعتماد کنم. اطلاعات روشن این است که سر شب چند نفر به دیدن ایشان می روند و صبح که خادمه منزل می رود که برای ایشان صبحانه ببرد، می بیند به رو روی سجاده افتاده اند. *تحلیل شما از شهادت حاج آقا مصطفی چیست؟تحلیلم همان تحلیل حضرت امام است که شهادت ایشان از الطاف خفیه الهی است. *از برخورد امام با شهادت ایشان خاطره ای دارید؟ پس از شهادت ایشان اعضای خانواده امام به نجف مشرف می شوند. ده پانزده روزی از شهادت حاج آقا مصطفی گذشته بود. امام می خواستند به حرم مشرف شوند و به خود عطر زده بودند. عیالم تعجب می کند و به او می گویند امام روز سوم پس از شهادت حاج آقا مصطفی هم وقتی می خواستند نماز بخوانند عطر زدند، گویی اتفاقی نیفتاده است. امام آنچه را که از پیام الهی شنیده بودند، از صمیم دل و با همه وجود خود باور کرده بودند. فارس
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها