تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819441005
خطر بزرگ تشبیه دست دادن «ظریف و اوباما» به وقایع عاشورا/ با اعتقادات مذهبی مردم بازی نکنیم
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: درگیر کردن یک دیدار اتفاقی که در حد یک گفت وگوی کوتاه و یک دست دادن ساده بوده است با اعتقادات مذهبی مردم کمی خطرناک به نظر می رسد. قطعی سخن گفتن از یک اتفاق سیاسی و تشبیه آن به حوادث روز عاشورا ضربه بزرگی به اعتقادات مذهبی مردم می زند.مصطفی داننده: می شد پیش بینی کرد که ماجرای دست دادن «ظریف و اوباما» به محرم و مراسم مذهبی عزاداری اباعبدالله الحسین خواهد رسید. انتظار این بود که مداحان در مراسم محرم به ظریف حمله کنند که البته اینگونه شد و حسین سازور در اولین شب عزاداری حضرت حسین در مورد این دست دادن سخن به میان آورد و با ادبیاتی نامناسب گفت:« حضرت مسلم (ع) پس از اسارت وقتی وارد مجلس عبیدالله شد به او سلام نکرد، بعد وزیر امور خارجه ما «غلط» کرد که با اوباما دست داد.» این ماجرا اما به قدری ویژه بود که پای، مبری های معروف تهران را نیز به وادی این حرکت اتفاقی باز کرد. علی رضا پناهیان، روحانی معروف تهران که از نظری فکری نزدیک به سعید جلیلی، جبهه پایداری و اصول گرایان مخالف دولت در سخنانی در مراسم عزاداری شب تاسوعای حسینی بی آنکه نامی از وزیر امورخارجه ببرد، به نقد دست دادن وی با دشمن پرداخت. پناهیان در مورد دست ندادن حضرت عباس با شمر می گوید:« برخی می گویند چون دست و چشم عباس به آبی خورد که به دست امام حسین نرسید، چشم و دستش فدای امام حسین شد. اما ای عباس تو با دشمن دست ندادی و خدا دستان تو را قبول کرد. جانم به فدای دست های عباس که به دشمن دست نداد. به دشمن با غضب نگریستی و خدا چشمات را قبول کرد. عباس جلوی دشمن سر خم نکرد و خدا سر او را قبول کرد.» آن سو تر، نقویان، منبری معروف طرفدار دولت و گفتمان اعتدال از دست دادن ظریف و اوباما دفاع می کند و می گوید:« چه کردند این روزها درباره دست دادن اما اگر عکس و فیلم بود آن روزها نشان می دادیم روایاتش اما هست که امام حسین(ع) در این روز با عمر سعد هم حداقل یکبار دست داد. برای چهار تا تار مو تن و بدن ما می لرزد ولی برای میلیارد میلیاردپولی که دزدیدند خفه خون گرفتیم, این آیا مسلمانی ماست؟» همانطور که مشاهده می شود دو روحانی سرشناس کشور که اتفاقا طرفداران زیادی در میان جوانان دارند از دو دیدگاه متفاوت به این مسئله نگاه کرده اند. یکی آن را ذلت می داند و دیگر آن را عزت می نامند. به عقیده نگارنده هر دو این نگاه ها به ضرر کشور و اعتقادات مذهبی مردم به ویژه جوانان است. درگیر کردن یک دیدار اتفاقی که در حد یک گفت وگوی کوتاه و یک دست دادن ساده بوده است با اعتقادات مذهبی مردم کمی خطرناک به نظر می رسد. قطعی سخن گفتن از یک اتفاق سیاسی و تشبیه آن به حوادث روز عاشورا ضربه بزرگی به اعتقادات مذهبی مردم می زند. هیچ شکی در « شیطان» بودن آمریکا نیست و کمتر کسی است که نداند این کشور تلاش می کند به منافع بیشتری در جهان دست پیدا کند اما قطعا دیدار کوتاه آن هم در راهروهای سازمان ملل، نه شبیه دیدار حضرت عباس با شمر است نه شباهتی به ماجرای دست دادن امام حسین به عمر سعد دارد. نه اوباما می خواست در راهروهای سازمان ملل، به ظریف امان نامه بدهد و او را به صف لشگریان خود بکشاند نه ظریف در آن زمان کوتاه قصد هدایت کردن اوباما را داشت. به این اتفاقات باید از جنبه دیپلماسی و سیاست خارجی نگاه کرد. همانطور که زمانی دکتر مرندی به عنوان نماینده ایران با صدام دست داد و در پشت یک میز با او به گفت وگو نشست. ایا می توان گفت این دست دادن هم ذلت بار است ؟ به راستی نباید اجازه بدهیم که مسائل سیاسی وارد اعتقادات مذهبی مردم شود و باعث شود نگاه مردم به چهره های سیاسی ما، از جنس نگاه به یزید و یا شمر و یا بالعکس باشد. اگر اجازه بدهیم دیپلماسی و حواشی آن مسیر واقعی خود را طی کند، قطعا مشکلات کشور به راحتی حل خواهد شد و ایران مسیر پیشرفت را طی خواهد کرد. * عکس تزئینی است
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها