واضح آرشیو وب فارسی:صبحانه آنلاین: چرا ما در مورد اتومبیل هایی که تولیدشان متوقف شده صحبت می کنیم؟ فقط به خاطر اینکه آن ها دیگر در حال تولید نیستند؟! و یا به دلیل اینکه آن ها فراموش شده اند و ما دیگر نمی توانیم با مدل جدید آن ها رانندگی کنیم؟درواقع این موضوع مانند صحبت کردن در مورد افراد خاص است کسانی که سزاوار ارجمندی و تقدیر بوده اند، اما در حاشیه قرارگرفته اند. کسانی که عالی بودند اما دیده نشدند. شما می توانید همین موضوع را هنگام صحبت در مورد ماشین های قدیمی ببینید.به گزارش صبحانه ، هر زمان که شما به یک ماشین لقب "فوق العاده”، می دهید انتظار می رود آن ماشین، معایب کم و یا حتی هیچ گونه ایرادی نداشته باشد، هرچند که همیشه این طور نیست. در اغلب موارد این ماشین ها، بحث برانگیز هستند و دیده می شوند. شاید پرفروش ترین خودرو نشوند، اما موردتوجه علاقه مندان و منتقدان قرار می گیرند. اما بنا به هر دلیلی، بعضی خودروها با این که فوق العاده هستند، مورد کم لطفی خریداران قرار می گیرند و نادیده گرفته می شوند. در حال حاضر، بدون توضیح بیشتر، اجازه دهید به ملاقات چهار سلحشور فراموش شده برویم. (ترتیب بر اساس حروف الفبا انگلیسی) 1. سیتروئن C6 (از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲) در سال ۲۰۰۰ پس از این که سیتروئن تولید XM را متوقف کرد، با توجه به اهمیتی که محصولاتی مانند XM یا CX در دهه های ۸۰، ۷۰ و ۹۰ برای این شرکت داشتند، فقدان یک پرچم دار، این شرکت را محزون کرده بود. احتمالاً برای شناخت سیتروئن XM با مشکل مواجه شدید، احتمالاً فیلم رونین را تماشا کردید، XM در تعقیب و گریزهای حماسی این فیلم در برابر آئودی S8 قرارگرفته بود.پنج سال پس از توقف تولید XM، سیتروئن C6 را برای ما به ارمغان آورد، ماشینی که در آن زمان از یک کابین جادار و راحت بهره مند بود و برخی طراحی خارجی آن را زیبا می دانستند. به طور طبیعی، بسیاری از مردم، ظاهر غیرمتعارف C6 را درک نکردند، درنتیجه آن دسته از مردم اغلب تمایل یافتند تا نام سیتروئن را به کلی کنار بگذارند – حتی خود فرانسوی ها هم خیلی زود آن را فراموش کردند. سرگیو تیدس نویسنده وب سایت carscoops در مورد آزمایش این خودرو می گوید: "اولین بار که من سوار یک سیتروئن C6 شدم، فکر کردم که راحت ترین ماشینی که تاکنون پشت آن نشسته ام. اگر بخواهم عادلانه نظر بدهم باید بگویم در آن زمان من کارم را به عنوان یک روزنامه نگار خودرو، تازه شروع کرده بودم. اما خوشبختانه، من C6 را چندین بار در طول سال های مختلف (پیش از توقف تولید) بررسی کردم و در کمال تعجب من، هرگز چنین احساس راحتی را در مدل های پیش از سال ۲۰۰۶ ندیده ام. اولین مدلی که من سوار آن شدم مجهز به موتور ۲.۷ لیتری V6 توربودیزل HDI با توان ۲۰۱ اسب بخار بود، درحالی که آخرین مدلی که سوار شدم از موتور ۳.۰ لیتری V6 HDI با توان ۲۳۷ اسب بخار بهره مند بود، که کمی سریع تر بود، اما آنچه درنهایت همیشه فوق العاده عمل می کرد، سیستم تعلیق هیدراکتیو "Hydractive” آن بود. و این لقبی است که C6 برازنده آن بود "فوق العاده”. سواری آن همانند یک هواپیما آرام بود چیزی که برای اولین بار در این کلاس اتفاق افتاد و حتی برخی آن را زیبا می دانند.” ۲. مرسدس بنز A-کلاس W169 (از 2004 تا 2012) درواقع W168 اولین کلاس A مرسدس بنز بود که متولد شد و بعد از آن نسل دوم با کد W169 معرفی شد که در اصل نسخه بهبودیافته W168 بود و به یک ماشین کوچک و بسیار تأثیرگذار تبدیل شد.نسل اول A-کلاس نسبتاً غیرمتعارف و حتی عجیب وغریب بود، به ویژه برای مرسدس بنز و به محض شروع عرضه تنها مورد استقبال برخی از مردم قرار گرفت و نه تنها ابعاد آن بلکه عملکرد آن قابل قدردانی و ستایش بود و یک انتخاب بسیار محبوب برای خانم ها بود. سرگیو تیدس در مورد آزمایش این خودرو می گوید: "در سال ۲۰۰۸، من برای پوشش مطبوعاتی مراسم رونمایی از فیس لیفت A کلاس مدل W169 به برلین پرواز کردم، احساس من نسبت به ملاقات آن، مشابه دیدار با یک خودرو خسته کننده بود. اما پس از بررسی آن متوجه شدم که این ماشین به طور قابل ملاحظه ای راحت هست و عملکرد خوبی هم ارائه کرد، رانندگی آسان به همراه فضای داخلی بسیار مناسب از ویژگی های دیگر آن بود. این ماشین حتی از سیستم کمک پارک فعال، سیستم استارت/استوپ، بلوتوث و چند امکان دیگر بهره مند بود. افسوس از این که در آن زمان حتی مدل ۳ در آن هم عرضه شد که واقعاً جمع وجور و کاربردی بود. به هرحال، با تمام این تفاسیر مردم تصور می کردند قادر به لذت بردن از رانندگی با این کوچولو مرسدس بنز نمی باشند و این باعث شد توانایی های آن مطرح نشود. ۳. سئات اگزو (2008 تا 2013) برگردیم به سال ۲۰۰۸، اولین چیزی که می توان در مورد اگزو گفت این بود که این ماشین زندگی خود را با ظاهری مشابه آئودی A4 آغاز کرد و پس ازآن در ادامه حیاتش موردبازنگری ظاهری و تجدیدقوا قرار گرفت. سرگیو در مورد آن می گوید: "هنگامی که سئات آن را در بهار سال ۲۰۰۹ رونمایی کرد، از خبرنگاران دعوت کرد تا به دیدن آن بیایند، وقتی من و دیگر خبرنگاران به منظور رانندگی این خودرو که سئات تقریباً غیرمنطقی به آن افتخار می کرد، به یک گاراژ در یک فرودگاه رفتیم، با دیدن آئودی A4 B7 کاملاً متعجب شدیم … ببخشید منظورم سئات اگزو بود. گذشته از چراغ های جلو، چراغ های عقب و آینه های جانبی، این ماشین خیلی شبیه آئودی هست. این موضوع در داخل کابین هم صدق می کند. اما موضوعی که وجود داشت و عجیب به نظر می رسید، لذت رانندگی آن بود. مدلی که سوار آن شدم نسخه اسپورت با موتور ۲.۰ TSI، فرمان servotronic و تعلیق اسپورت همراه بود که به طور قابل ملاحظه ای اسپورت بود. جدا از رانندگی با ورود به کابین متوجه به کار رفتن چرم در گوشه و کنار آن می شدید و هرچقدر هم که از سئات متنفر بودید، اگزو ثابت می کرد که اشتباه می کنید. در سال ۲۰۱۳، سئات اگزو را با یک مدل کوچک تر به نام تولدو که خودرو جالبی است، جایگزین کرد اما به هیچ وجه لایق عنوان خوب نیست.” ۴. سوزوکی کیزاشی (2009 تا 2014) از بین چهار خودرو این لیست به شخصه سوزوکی کیزاشی را بررسی کردم، و باید گفت کیفیت رانندگی، چالاکی و کنترل آن سرپیچ ها فوق العاده بود چیزی که به زحمت در رقبایی که دو برابر آن قیمت داشتند، یافت می شد. جالب این بود که حتی در بازار محدود ایران که گرند ویتارا موفق عمل کرده بود و نسبت به سوزوکی اعتمادسازی شده بود، باز هم موفقیت چندانی نصیب کیزاشی نشد. سرگیو در مورد آن می گوید: "در آن زمان من می دانستم که خیلی ها، در مورد این ماشین که برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ رونمایی شد بسیار کنجکاو هستند. قابلیت های کیزاشی آن قدر جذاب بود که حتی دسته بندی آن تا حدودی سخت انجام می شد و شاید نزدیک ترین رقیبش در آن زمان سوبارو لگاسی بود. بااین وجود، اگر شما تجربه رانندگی آن را داشته باشید، پس احتمالاً می دانید که به طور شگفت انگیزی خوب بود. فضای داخلی نسبتاً بزرگ، بسیار کاربردی و استفاده از پلاستیک با کیفیت مناسب و معقول در سراسر کابین دیده می شد. درواقع من به یاد دارم که آن ها طراحی جزییاتی مانند دکمه ها را هم به خوبی انجام داده بودند چه بر روی فرمان و چه بر روی کنسول وسط. عملکرد هوشمندانه سیستم AWD (یا I-AWD) به همراه موتور بنزینی ۲.۴ لیتری، با توان ۱۷۸ اسب بخار عالی بود، اما عملکرد گیربکس CVT وحشتناک بود. ولی به طورکلی نظر من در مورد ماشین را تغییر نمی داد زیرا از جهات دیگر خوب بود. برخی از مشخصات آن شامل چراغ های جلو اتوماتیک زنون، تهویه اتوماتیک، گرم کن صندلی، پورت USB، سانروف، سیستم حرکت بدون کلید می شد. اکثر مردم واقعاً انتظار چنین ماشین مناسب و معقولی از سوزوکی، آن هم در آن زمان نداشتند و این واقعیت که آن ها استقبال خوبی از آن نکردند، ناراحت کننده است چراکه کیزاشی هنوز هم بهتر از برخی از سدان های غیر لوکس است.” منبع: carscoops
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبحانه آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]