تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821011428
بررسی وضعیت نشاط در بوشهر قسمت1
واضح آرشیو وب فارسی:چغادک نیوز: بررسی عوامل موثر بر نشاط اجتماعی در شهر بوشهر و عوامل موثر بر آن در برچیدگی یک لبخند به حضورتان شرح داده می شود.به گزارش "چغادک نیوز"، چکیده پژوهش حاضر، به شناسایی عوامل موثر بر نشاط اجتماعی (به عنوان یکی از پارامترهای توسعه ی اجتماعی) می پردازد. مجموعه ی مطالعات نشان داد که تقویت نشاط اجتماعی در جامعه به صورت تک علتی نمی باشد بلکه مجموعه ای از عوامل فردی و فرا فردی ( نظیر سن، جنس، تاهل، دینداری و اعتماد اجتماعی)، در تقویت و یا کاهش نشاط در افراد جامعه تاثیر دارند. به لحاظ روش شناختی، تحقیق حاضر در دو سطح توصیفی و تحلیلی (همبستگی) انجام شده و برای شناخت عوامل مرتبط با نشاط اجتماعی از آزمون های شدت همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. جامعه ی آماری تحقیق حاضر افراد 15 تا 65 سال ساکن در شهر بوشهر است و حجم نمونه تحقیق 383 نفر می شود. هدف از این پژوهش انجام و آزمودن مدلی است که عوامل موثر بر نشاط اجتماعی را بررسی می کند. داده ها از 400 پرسشنامه جمع آوری شد که توسط مردم شهرستان بوشهر به عنوان نمونه تکمیل شد. جامعه آماری این پژوهش تعداد 240هزار نفر بود بودند. نمونه در این پژوهش شامل تعداد 383نفربود که به روش تصادفی ساده انتخاب گردید . تعداد نمونه در این پژوهش از راه فرمول کوکران بدست آمد. به منظور گردآوری اطلاعات در این پژوهش از 3 پرسشنامه (محقق ساخته) استفاده شد.پرسشنامه ها شامل معیارهایی برای سنجش نشاط اجتماعی واعتماد اجتماعی و دینداری بود. پرسشنامه اول نشاط اجتماعی با پایایی (0.93) پرسشنامه دوم اعتماد اجتماعی با پایایی(0.81) ودینداری با پایایی (0.84) بود. فرضیه ها در این پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس رگرسیون مورد آزمون قرار گرفته شد.چنین نتایجی از این پژوهش بدست آمد: اول : بین نشاط اجتماعی و سن تفاوت معنی داری وجود دارد.واین رابطه عمدتا مستقیم بود. دوم : بین نشاط اجتماعی و جنسیت تفاوت معنی داری وجود دارد. واین رابطه عمدتا مستقیم بود. سوم : بین نشاط اجتماعی و وضعیت تاهل تفاوت معنی داری وجود دارد. واین رابطه عمدتا مستقیم بود. چهارم: بین نشاط اجتماعی و دینداری رابطه معنی داری وجود دارد واین رابطه عمدتا مستقیم بود.. پنجم: بین نشاط اجتماعی و اعتماد اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد. واین رابطه عمدتا مستقیم بود. واژگان کلیدی : نشاط اجتماعی ، اعتماد اجتماعی ، دینداری ،جنس، سن ، وضعیت تاهل مقدمه: در اواخر قرن بیستم موضوع شادمانی و نشاط بشر به عنوان یکی از موضاعات مورد مهم مورد بررسی قرار گرفت .یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط، در نتیجه افزایش بیماری های روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است .شادمانی که هدف مشترک افراد است و همه برای رسیدن به آن تلاش می کنند عبارت از ارزشیابی افراد از خود و زندگیشان ( ادوارد[1]، 1995: 95). شادی زیرساخت بسیاری از مسائل ونیروی محرکه ی جامعه است. به همین دلیل همه ی کشورها کوشش می کنند که اگر نمی توانند همه ی عناصر لازم را برای بروز شادی فراهم کنند لااقل ابتکارهایی برای سوق دادن جامعه به سمت شادزیستن انجام دهند.رواج و نهادینه سازی شادی در جامعه نیازمند مدیریت نهادهای اجتماعی است شادی و نشاط ماده ی اصلی تغییر، تحول و تکامل انسان است. در جامعه ای خوشحال با روحیه ی شاد و باطراوت زمینه ی تولید بهتر، اشتغال بیشتر و اقتصاد پویا و سالمتر فراهم می شود چراکه در چنین محیطی ذهن پویا، زبان گویا و استعدادها شکوفا می گردد (دانش ،1384: 146). در عمر یک صد و چند ساله روان شناسی علمی، عمدتاً بر ابعاد منفی هیجان ها توجه شده است . یک دلیل این موضوع، شاید این باشد که هیجان های منفی، می توانند زندگی ما را به گونه ای شدیدتر و جدی تر تحت تأثیر قرار دهند. اما در سال های اخیر روان شناسی مثبت گرا برموضوعاتی مانند مثبت گرایی در مقابله با فشارهای زندگی و غلبه بر افسردگی و خمودگی و شادی و شادکامی ، به عنوان یکی از مقوله های اساسی هیجان های مثبت، تأکید کرده است. شادکامی یکی از شش هیجان اساسی انسان است که عبارتند از خشم، ترس، تنفر، تعجب، ناراحتی و شادی (دیکی[2]، 1999 به نقل از صفری، 1389: 87 – 79). برای بررسی علل شادی، شادی ها را به دو دسته کلی شادی های زود گذر و شادی های پایدار تقسیم کرده اند. فایده هایی که برای شادی بیان کرده اند آن زمانی به دست خواهد آمد که ما به یک شادی بادوام و ریشه دار رسیده باشیم که انگلیسی ها از آن به happyness تعبیر می کنند و در ادبیات ما با عناوینی همچون سعادت و خوشبختی از آن یاد می شود.آسیب های فردی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی از آسیب های دوران جوانی است که شادی را به چالش می کشد. اگرعنصر شادی درجامعه بدرستی مدیریت عملی نشود این امر از سوی دشمنان دستمایه ی بحران آفرینی و دگرگونی اساسی قرار می گیرد. ظهور و بروز زمینه ی شادی در جامعه توسط متولیان مسائل فرهنگی و اجتماعی می تواند این آسیب ها را به حداقل برساند. نشاط ملی و شادی عمومی و قلبی، موجب ایجاد رضایت خاطر،امیدافزایی و اعتماد به نفس می شود و عوامل بحرانی و دگرگونی در جامعه از سوی دشمنان را از بین می رود. نبود شادی و نشاط آسیب های مختلفی همچون آسیب فردی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ایجاد می کند. جامعه ی ناشاد مردم را به بی تفاوتی نسبت به پدیده های سیاسی و کاهش مشارکت سیاسی آنان می کشاند و این امر موجب سرمایه گذاری برای توطئه چینی دشمنان می شود. جامعه شناسى، شادى را علاوه بر حالتى درونى به مثابه پدیده اى اجتماعى درنظر مى گیرد و بر تاثیر مولفه هاى اجتماعى و فرهنگى بر آن صحه مى گذارد. پایه ی اصلى شادى و غم در درون انسان است اما چون انسان موجودى اجتماعى است شادى و غم او تا حد زیادى تحت تاثیر روابط با دیگران، میزان کسب موفقیت ها، تامین نیازها و انتظاراتش از محیط اجتماعى و حتى خدا است. اندوه مادی متاعی شیطانی و شادی هدیه ای رحمانی است( تایلور[3]، 2003: 69). از ابتدای تمدن بشر غم و اندوه مایه ی توقف و انزجار و شادی و نشاط عامل تحرک و نظم بوده است. شادی و احساس نشاط امری فطری در همه ی موجودات است و در قرآن کریم از غصه و غم به عنوان یکی از عذاب های جهنمی یاد شده است . اسلام شادی کاذب را نمی پسندد. شادی کاذب، شادی است که در اثر غفلت در انسان به وجود آید. مثلا شادی ناشی از استفاده از مواد مخدر، شادی از به دست آوردن پولی از راه دزدی و … را می توان نمونه های شادی کاذب خواند.ابراز شادی در جشن مذهبی مثل ایام ولادت ائمه، عید فطر و… باید جنبه ی مذهبی آن بیشتر نمود داشته باشد، اما در جشن های ملی مثل ۲۲ بهمن و… قطعا شکل رفتار متفاوت است و جنبه ی ملی آن بیشتر نمود دارد و یا جشن های شخصی مثل ازدواج، تولد و… شخصی تر می شود و فرهنگ خانواده، تمایلات، خصوصیات شخصی افراد و…ضمیمه شده و کار را دشوار می کند و در این زمان نیاز به آموزش بیشتر احساس می شود. عمل شادی را نوعی حسی درونی دانسته اند که انسان از طریق آن به احساس لذت دست می یابد. برای اکثر افراد جامعه، شاید داشتن یک زندگی ساده و بی دغدغه در کنار خانواده و یا در جامعه بسیار مهم باشد، از آنجا که این زندگی عموما بر تغافل بوده و همچنان بر مدار طبیعی خویش است، افراد در اوضاع و احوال اجتماعی آن چندان دقیق نمی شده اند. انسانهای بی شماری به این کره ی خاکی پا نهاده و با وجود انواع و اقسام مشکلات و دیدگاه ها، زیستند و رفتند و تنها معدودی در این رهگذر، به تفکر و تعمق پرداختند. شاید به تعبیر گیدنز، تنوع، گستردگی و سرعت تغییرات که انقطاع های مهم در عصر مدرن اند (گیدنز[4]، 1377: 7) دامنه ی تفکر و تعمق اندیشه ی اجتماعی را در دوران معاصر، گسترده و پر اهمیت ساخته است، تنوع و تغییرات فراوان و واوضاع و احوال زندگی اجتماعی دنیای معاصر و پیچیدگی روز افزون آن ، با وجود سلایق، ارزشها، هنجارها، گروهها، دسته ها، ملل و نحل و بطور کلی فرهنگ های متفاوت و لزوم تعامل انسانها با یگدیگر، دامنه ی اندیشه ی اجتماعی را گسترده تر ساخته است (کتابی و همکاران، 1389: 122-97). انسان از دیرباز به دنبال این بوده که چگونه می تواند بهتر زندگی کند و چه چیزی بیشتر موجبات رضایتش را فراهم می سازد و با چه ساز و کارهایی می تواند از زندگی در این دنیا لذت ببرد. همه اینها به نوعی به مفهوم شادمانی و نشاط مربوط می شود (دیکی، 1999). با مطرح شدن روز افزون اهمیت شادی و نشاط در امر سلامت روان و خوشبختی و همچنین تاثیر آن در تقویت قوای روانی انسان برای مقابله با پیچیدگی ها و مشکلات دنیای امروز، توجه و نظر محققان، اندشمندان و حتی عوام نسبت به ان تغییر نمده است. تحقیقات نشان داده است که شادی صرفنظر از چگونگی به دست آوردن آن می تواند سلامتی جسمانی را بهبود بخشد. افرادی که شاد هستند احساس امنیت بیشتری می کنند، آسان تر تصمیم می گیرندف دارای روحیه ی مشارکتی بیشتری هستند و نسبت به کسانی که با آنان زندگی می کنند بیشتر احساس رضایت می کند (مایرز[5]، 2002). شادمانی، کیفیتی سرخوشانه و حالت فردی مطلوبی است که به شدت قابلیت تکثیر و هم افزایی دارد. دایره ی شادی یک فرد، گاه تا شعاع پیرامونی افراد زیادی را پوشش می دهد و آنها را در این شادکامی درگیر می سازد. دیگر اینکه فضا را دلپذیر و وابستگی محیطی افراد را افزایش می دهد. اغلب مردم درباره رضایت از زندگی خود، با خوش بینی حرف می زنند، به طوری که هفتاد درصدشان، معتقدند که رضایت آنها، از ناراضی بودنشان بیشتر است. کمتر از هفت درصد نیز بیش از آن که راضی باشند، ناراضی اند. 75 درصد مردم می گویند که در طی چندهفته پیش، به دلایل متعددی شاد شده اند و سی درصد هم از احساس تنهایی، ملالت و افسردگی، حرف می زنند. در اروپا، رضایت از زندگی و شادی، از یک کشور به کشور دیگر تفاوت می کند. در هلند، چهل درصد مردم، خود را بسیار شاد می دانستند و حال آن که کمتر از ده درصد مردم پرتقال، چنین نظری دارند و این، در حالی است که مردم اروپا در مقایسه با مردم امریکا در مجموع، خود را ناشادتر ارزیابی می کنند؛ امّا نسبت به زندگی، نظر مثبت دارند (بیات ریزی، 1383: 102). در پژوهش دقیقی که در سال 2006م، به چاپ رسیده و به بررسی وضعیت رضایت از زندگی در سی کشور جهان پرداخته است، وضعیت تعدادی از کشورهای اروپای شرقی، اروپای غربی و آسیا در فاصله سال های 1999ـ2002م، مورد توجّه قرار گرفته است. بر اساس نتایج این بررسی، 75 درصد افراد در کشورهای اروپای غربی، میزان رضایت بالاتر از متوسط داشتند، در حالی که در چهار کشور اروپای شرقی (یعنی مجارستان، اسلواکی، لهستان و ترکیه) و نیز کره جنوبی و ژاپن، میزان رضایت از زندگی، کمتر از پنجاه درصد بود. این نتایج، با آمار بالای خودکشی در کشور ژاپن، تناسب دارد. در ضمن، در این آمار و در همه کشورها (بجز ترکیه و استرالیا)، میزان رضایت زندگی مردان، بیش از زنان بوده است (احمدی، 1386: 40). "شاد" در لغت به معنای خوشنود، خوشحال، خوش وقت، بی غم، خوش و خرم زیستن و "شادی" به خوش دلی، سلامتی و فرح و "نشاط" هم به معنای شادمانی، خوشی، سبکی و چالاکی آمده است (معین، 1386: 3 و4) و (دهخدا،1372: 64). «ادوارد دینر»[6] به این نتیجه رسیده است که شادکامی و نشاط، ترکیبی است از وجود عاطفه مثبت یا خوشایند، نبودن عاطفه منفی یا ناخوشایند، زندگی بسیار رضایتمندانه و ادراک خوشنود کننده فرد اززندگی (دوآن شولتس،1369 : 49). «شادی» به مجموع دردها، ترکیبی از عاطفه مثبت بالا و عاطفه منفی پایین، احساس مثبتی که ناشی از حسّ ارضا و پیروزی است، معنا شده است (روبرت پلاچیک، 1371: 187). از شادی تعاریف گوناگونی، مانند:1- «احساس مثبتی که از حس ارضای پیروزی به دست می آید» (ریو، 1380: 367) 2- مجموع لذت های منهای درد» (آیزنک، 1378: 42 و 17) و 3- حالتی که در فرآیند نیل به علاقه ها در آدمی به وجود می آید» (طریقه دار، 1379: 47). این پدیده هر چند از زوایای گوناگونی تعریف و تشریح شده است، ولی به اتفاق اندیشمندان یک ضرورت و نیاز اساسی انسان به شمار می آید؛ چه کسی را می توان یافت که مدعی باشد نیازمند به شادی نیست؟ اصلاً اساس جهان هستی و پدیده های آن به گونه ای طراحی شده اند که در آدمی شادی ایجاد کنند. بهار با طراوت، صبح پر لطافت، طبیعت با ظرافت، آبشارهای زیبا، گل های رنگارنگ، دیدار دوستان، ازدواج و پیوند و انسان و…، همه شادی آور و مسرّت بخش است. از آن جا که شادی، ناکامی، ناامیدی، ترس و نگرانی را آزادی دور می سازد، روان شناسان به ایجاد و تثبیت آن در انسان دستور اکید داده اند و تاکید بر این حقیقت است که شادی نیاز اساسی و ضروری می باشد. شادمانی و نشاط به عنوان یکی از مهمترین نیازهای روانی بشر، به دلیل تأثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی و در یک کلام مجموعه زندگی انسان دارد، همیشه ذهن انسان را به خود مشغول کرده بطوریکه پیشینه ی توجه به این احساسات مثبت انسان از جمله شادمانی ، قدمتی تقریبا به بلندی حیات آدمی داشته و به طور روشن به عهد باستان باز می گردد. در اواخر قرن بیستم موضوع شادمانی و نشاط بشر به عنوان یکی از موضاعات مورد مهم مورد بررسی قرار گرفت .یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط، در نتیجه افزایش بیماری های روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است .شادمانی که هدف مشترک افراد است و همه برای رسیدن به آن تلاش می کنند عبارت از ارزشیابی افراد از خود و زندگیشان (ادوارد، 1995: 95) وقتی از مردم نقاط مختلف دنیا، درباره شادکامی سؤال شد، آنها تصوّر زیبایی ارائه دادند؛ از جمله این که در یکی از آمارگیری های سراسری، یک سوم مردم، خود را بسیار شاد می دانستند (بیات ریزی، 1383: 102) تحقیقات نشان می دهد که شادی، صرف نظر از چگونگی به دست آوردن آن، می تواند سلامتی جسمانی را بهبود بخشد؛ افرادی که شاد هستند، احساس امنیت بیشتری می کنند، آسان تر تصمیم می گیرند، دارای روحیه مشارکتی بیشتری هستند و نسبت به کسانی که با آنان زندگی می کنند، بیشتر احساس رضایت می کنند (مرادی و همکاران، 1384: 63-61) شادی زیرساخت بسیاری از مسائل ونیروی محرکه ی جامعه است. به همین دلیل همه ی کشورها کوشش می کنند که اگر نمی توانند همه ی عناصر لازم را برای بروز شادی فراهم کنند لااقل ابتکارهایی برای سوق دادن جامعه به سمت شادزیستن انجام دهند.رواج و نهادینه سازی شادی در جامعه نیازمند مدیریت نهادهای اجتماعی است شادی و نشاط ماده ی اصلی تغییر، تحول و تکامل انسان است. در جامعه ای خوشحال با روحیه ی شاد و باطراوت زمینه ی تولید بهتر، اشتغال بیشتر و اقتصاد پویا و سالمتر فراهم می شود چراکه در چنین محیطی ذهن پویا، زبان گویا و استعدادها شکوفا می گردد (دانش، 1384: 146). شادی و نشاط یکی از مهم ترین هیجانات انسانی است ، اگر هیجانات را به شش دسته خشم، ترس، تنفر، تعجب ، ناراحتی و شادی تقسیم کنیم، شادی اساسی ترین هیجانی است که افراد درپی دستیابی به آن می باشند. زمانی که به صورت درونی احساس مثبت می کنیم، شیوع شادی در رگهای زندگی، منجر به احساس خوشایندی زندگی میگردد. همچنین شادی و نشاط از متغیرهایی تاثیرگذار اجتماعی است و به عنوان یک متغیر پیشبین بر روی متغیرهای دیگری تاثیر میگذارد. تاثیر و تاثرِ کیفیت های خوشایندی چون سرزندگی، شادی، نشاط و شادکامی، در سپهر حیات انسانی و وضعیت های دو گانه یِ وجود فردی و هویت جمعی او، نه چندان پیشتر از آنکه سقراط خردمند، در میدان اصلی شهر آتن از آن سخن براند و نشاط و خوشبختی را در کنار مفاهیمِ دلپذیر و ذات گرایی چون آسایش، امید و عدالت، بنشاند و شاگرد آرمانخواهش، افلاطون را برتابد تا به مدد ذهن خلاقانه و تامارزوی درونی اش، دنیایِ اندیشگیِ استادِ فرزانه ی خود را در جستجوی شادمانی و شادکامی بشریت در اثری ماندگار " مدینه ی فاضله "، تئوریزه و طراحی نماید، بلکه از بامدادانِ آفرینش زندگی این گوهر نامکشوف خلقت، بر ذهن و جسمش، مهیا و معلوم بوده است. جستجوی خوشبختی و به دست آوردن نشاط و شادمانی، محور تقریبا تمام تلاشها و سرچشمه ی زایش و غایت و غرض همه ی کنش ها و فعالیت های فردی و اجتماعی انسان بوده و خواهد بود. پایه ی اصلى شادى و غم در درون انسان است اما چون انسان موجودى اجتماعى است شادى و غم او تا حد زیادى تحت تاثیر روابط با دیگران، میزان کسب موفقیت ها، تامین نیازها و انتظاراتش از محیط اجتماعى و حتى خدا است. اندوه مادی متاعی شیطانی و شادی هدیه ای رحمانی است (تایلور، 2003: 69) در پیچاپیچ زندگی سرشار از فشار و استرس امروزه، تنها معجونی از نشاط و شادمانی قادر خواهد بود، غبار رخوت و بی امیدی را از چهره ی زندگی بزداید و به پیکرهای خسته و بی رمقِ درگیر در چنبره ی مشکلات، جانی تازه بخشد. واقعیت این است که مفهوم شادی ونشاط از مفاهیم بسیار بحث برانگیزی بوده است که جز در دو دهه اخیر به زحمت از زوایای دیگری جز فلسفه و مذهب به آن نگریسته شده است. در طول تاریخ، استنباط بشر از مفهوم وغایتِ زندگی، رسیدن به شادمانی و در مفهوم انتزاعی تر آن، خوشبختی بوده است. به همین دلیل فلاسفه شادی و نشاط را یک فرآیند ذهنی و شناختی قلمداد کرده که به زحمت می توان به آن دستمایه های اجتماعی را نسبت داد. بوعلی سینا در کتاب "اشارات و تنبیهات" به پیروی از نظریه ی ارسطو، برای شادمانی مراتب چهارگانه حسی، تخیلی، توهمی و تعقلی، قایل شده است و معتقد است که کاملترین این درجات ، شادمانی تعقلی است. با اینحال، توسعه ی تجارب، پیشرفت دانش و دگرگشت سمت و سوهای زندگی بشر، در دهه های اخیر، بعد جدیدی از شادمانی که همان شادمانی بیرونی است، فرا روی ما گشوده که در این بعد، رنگ مایه های اجتماعی، بسیار قوی است. “از دیدگاه علم تندرستی، شادمانی به عنوان مهم ترین جزء تندرستی، از دو زاویه مورد بررسی قرار گرفته است، بعد اول آن بیشتر ذهنی بوده و به تجارب پدیدار شناسانه وشخصی ازمفهوم شادمانی توجه دارد. همانطور که می دانید پیوند علم روانشناسی با بعد ذهنی شادمانی ریشه تاریخی تر داشته و با توجه به اشتراکات بیشتر این دو حیطه، ساز گار تر نیز می نماید تا جایی که بیشتر صاحبنظران این علم به دنبال یافتن راهبردهایی درونی و ذهنی برای دستیابی به حداکثر احساس نشاط و شادمانی بوده اند. اما بعد دوم شادمانی در چارچوب زندگی اجتماعی و روزمره تبلور یافته و به تظاهرات عینی که می تواند ایجاد شادی نماید و در همه زمانها و مکانها یکسان می باشد اطلاق می گردد “ ( امیدنیا،1389 :13). بنابراین تنها تحصّلات بُعد ذهنی و نتایج درونی "نشاط" و شادمانی نیستند که مورد مداقه و ارزش سنجی اندیشمندان قرار گرفته بلکه آثار بیرونی و رنگمایه های اجتماعی آن که در چارچوب زندگی اجتماعی و روزمره ی همه ما فرصت عرض اندام می یابد، سهم بیشتری در این فراگرد پژوهش و پی جویی علمی دارند. در واقع، تحصیل نشاط و برخورداری از احساس شادمانی، تابعی است از میزان تامین اهداف و نیازهای پنهان و پیدای آدمی. بنابراین، شادی یک هیجان است که در اثر محرک های درونی و بیرونی، ارگانیسم[7] را در جهت انبساط عضلانی و بهجت روحی سوق می دهد. نشاط واقعی، وضعیت منحصر به فردی است که عامل کنشگر، در لحظات تحقق آرزوها، خواستها و اهدافش، به آن دست یافته یا شوق زاید الوصفی است که به هنگام به ثمر نشستن برنامه ها و مطمح نظرهایش، وجودش را آکنده می سازد. شادی ونشاط یک نیاز فردی واجتماعی ویک ضرورت برای تامین سلامت روان بشمارمی آید. شادمانی و نشاط به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای روانی، نه تنها تأثیرات عمده ای بر شکل گیری شخصیت و زندگی انسان دارد، بلکه اهمیّت زیادی در سلامت روانی و مقابله با مشکلات دنیای امروز دارد. انسان با نشاط، انسانی کارا، مبتکر، مولد و سازنده است. نکته قابل توجه این که، بسیاری از اوقات شادی همراه با نشاط است؛ هنگام شادی، انسان آمادگی و تمایل بیشتر دارد هر کاری را ـ اعم از کار بدنی یا فکری ـ انجام دهد؛ چون در حالت شادی، نشاط انسان برای انجام کار بیشتر است، اما این دو با هم تلازم ندارند؛ گاهی ممکن است انسان خیلی محزون باشد، اما در عین حال با نشاط هم باشد. به عنوان مثال، کسانی که شب عاشورا تا صبح در دسته جات مختلف به عزاداری و سینه زنی می پردازند و در ماتم شهادت سیدالشهداء (ع) اشک می ریزند، در نهایت حزن و اندوه، با نشاط هستند و از عزاداری خسته نمی شوند؛ چون شوری که در اثر علاقه به اهل بیت (ع) در درون آنها می جوشد، موجب می شود که از کارشان خسته نشوند؛ محزون هستند، اما بی نشاط نیستند. بنابراین نشاط و شادی، همیشه با هم تلازم ندارند؛ هم چنان که حزن و اندوه، همیشه با نشاط تزاحم ندارند، ضمن این که نشاط همیشه مطلوب است و انسان باید سعی کند در همه کارها نشاط داشته باشد. انسان، با خستگی، کسالت، تنبلی و بی حالی نه می تواند دنیا را تحصیل کند و نه آخرت را (ریو،1380: 367). نکته اساسی دیگر در مساله شادی و نشاط این است که هر انسانی مطابق جهان بینی و اندیشه خویش، اگر به چیزهای مورد علاقه اش برسد، در خود، حالتی احساس می کند که «شادی» نام دارد. به بیان دیگر، شادی، نبود نگرانی و اندوه در قلب و ذهن انسان است (آیزِنک، 1378: 42 ). شادی به این دلیل یک نیاز محسوب می شودکه آهنگ ارگانیزم زیستی وروانی انسان برمبنای نشاط وشادابی بناشده است. به همین دلیل است دراثر استرس وتنیدگی ، سیستم ایمنی و توحید یافتگی شخصیتی انسان دچاراختلال می شود ودرصورت تداوم وشدت، به بیماریهای روانی و روان تنی منجرمی شود. ضمن آنکه نشاط وشادابی با رضامندی اززندگی و احساس خوشبختی همگونی بالایی دارد. هرانسانی یک یاچند مطلوب دارد که رسیدن به آنها برای وی مهم ولذت بخش خواهد بود. گاهی انتظار وامید برای رسیدن به مطلوبها نیز برای لذت بخش است. رسیدن به مطلوب ویا نزدیک شدن به آن درانسان احساس شادی می آفریند ونرسیدن وعدم امید به آن اندوه وحزن ایجادمی کند. احساسی که دست یابی به آن، همچون دیگر پدیده های انسانی و اجتماعی، درگیر مولفه های گوناگون و طیف گسترده ای از متغیرهای است که شاید بتوان در یک قطب آن فرد و ویژگی های شخصی و روانی اش را جای داد و در سر دیگر این پیوستار، جامعه، نظام ارزشی و ساختار سیاسی را جستجو نمود. در مفهوم شادی حداقل سه جزء اساسی عاطفی، اجتماعی و شناختی وجود دارد .جزء عاطفی باعث حالات هیجانی مثبت، جزء اجتماعی منجر به روابط اجتماعی گسترده و مثبت با دیگران و جزء شناختی موجب برخورداری از تفکری می شود که وقایع روزمره را با خوشبینی تعبیر و تفسیر می کند. در گذشته صاحبنظران اجتماعی و غالب روانشناسان، بیشتر بر هیجانات منفی مثل اضطراب و افسردگی تمرکز می کردند تا بر هیجانات مثبت از قبیل شادکامی و رضایت از زندگی. امروزه حتی محتوای تعدادی از کتاب ها و مقالات علمی بر درد و رنج انسانی تاکید دارد تا شادمانی و لذت (مایرز، 2000). لکن در چند دهه ی اخیر، علاقه ی بسیاری از محققین و نویسندگان به سوی لذت، شادمانی و رضایت از زندگی معطوف گردیده است به طوری که سلیگمن[8] و همکاران ) 1999 ) اظهار می دارند که طی دهه ی 1980 ، تعداد چکیده های مقالات روانشناسی در مورد سلامت ذهن، شادکامی و رضایت از زندگی به حدود780 مقاله رسیده است (علی پور و نوربالا، 1378: 55). امروزه براساس بحث ها و مباحث روان شناسی اجتماعی، جامعه ای دارای نشاط اجتماعی است که افراد آن جامعه از زندگی خود لذت برده و زندگی برای آنها معنا داشته و هدفمند باشند و از بیم و هراس به دور باشند و این مستلزم داشتن یک روحیه با نشاط و شاداب در میان افراد جامعه است. طبق یک مطالعه بین المللی که توسط سازمان ملی ارزش ها در بین 95 کشور جهان از سال 1995 تا 2005 انجام شده است، ایران از نظرشادی و نشاط در رتبه 51 قرار دارد و این درحالی است که کشورما با جمعیتی در حدود 75 میلیون نفر که بخش زیادی از آن را قشر جوان تشکیل می دهند، باید رتبه ای بسیار بالاتر از 51 را دارا باشد، چرا که قشر جوان در هر کشور نشان از پویایی، حرکت و نشاط است) البرزی، 1389) متأسفانه زمانی که صحبت از نشاط و شادی در جامعه به میان می آید، بعضی از افکار و ذهن های پریشان تعاریف اشتباهی از جمله رقص و پایکوبی برای نشاط در جامعه ارائه می کنند که این موضوع و نداشتن یک تعریف واحد برای آشنایی مردم با مفهوم نشاط، مشکل را دو چندان کرده است. در صورتی که منظور از نشاط در جامعه آرامش فکری به دور از هرگونه دغدغه اضافه یا افکار پریشان در بین مردم است که آسیب های اجتماعی و هیاهوی زندگی شهری باعث شده است (اخوان بهبهانی، 1390: 14) [1] Dickey [2] Edwards [3] taylor [4] Anthony Giddens [5] myers [6] Edward Diener [7] organism [8] seligman
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: چغادک نیوز]
[مشاهده در: www.choghadaknews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها