واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در دين مبين اسلام، عنوان آييني جاودان افرادي به چشم مي خورند كه همه توان خود را در راه پيشبرد اهداف آن صرف كرده اند تا اين دين كه كامل ترين دين الهي است، بدون تحريف و دست خوردگي به نسل هاي بعدي و زمان حاضر برسد؛ اين افراد حق بزرگي بر گردن مسلمان دارند. از جمله اين افراد خديجه (س) دختر خويلد بن عبدالغري بن قصي بن كلاب است كه بعدها به همسري پيامبر اكرم(ص) در آمد و فاطمه (س) را به دنيا آورد. ايشان از خانواده اي اصيل بودند و بعد از فوت پدرشان ثروت زيادي را كه برخي نوشته اند بيش از هشتاد هزار شتر بود، اداره مي كردند. اداره كردن ثروت به اين بزرگي توسط يك زن خود نشانگر درايت مديريت قوي اين بانوي بزرگ اسلام است و مشخص است كه ايشان توان پذيرش مسووليتهاي بزرگ تري را نيز داشته اند. خديجه(س) با وجود خواستگاران بسيار از ميان مردان ثروتمند عرب، با ازدواج با فردي يتيم و فقير راضي شد و نشان داد كه مسايل مادي از نظر او در درجه كمتري از اهميت برخوردار است. 15 سال پس از اين ازدواج مبارك، محمد امين به پيامبري رسيد و حضرت خديجه (س) همه اموال خود را در اختيار ايشان قرار داد تا در راه اعتلاي دين مبين اسلام و رساندن پيام آن به همگان مصرف كند. وي، علاوه بر حمايت مالي از رسول خدا (ص) همواره يار و مددكار همسر نيز بود. ايشان در اوج تهمت و افتراهايي كه جاهلان به پيامبر مي بستند و آزار و اذيت هاي جسمي و روحي كه در حق پيام آور الهي روا مي داشتند، پشتيبان و حامي قوي و بزرگي براي پيامبر(ص) محسوب شده و موجب آرامش رسول خدا (ص) بودند. حضرت خديجه (س) از نظر درايت به گونه اي بودند كه پيامبر اكرم (ص) در برخي امور با ايشان مشورت مي كردند. تا اينكه در ماجراي شعب ابي طالب و در دهم ماه مبارك رمضان، در سالي كه از سوي پيامبر اكرم (ص) به عام الحزن نام گرفت، پيامبر دو حامي و پشتيبان خود را از دست داد و به فاصله چند روز ابتدا عموي خود ابوطالب و سپس همسر مجاهد و فداكار خود حضرت خديجه (س) را از دست داد. در برخي از كتب آمده است: پيامبر(ص) پس از وفات خديجه (س) همواره از ايشان به نيكي ياد مي كردند و اين موضوع حسادت زنان ديگر به ويژه عايشه را بر مي انگيخت؛ روزي كه عايشه از روي حسادت مطلب ناروايي در خصوص بانوي بزرگ اسلام بيان كرد، پيامبر اكرم (ص) در حالي كه به شدت عصباني شده بودند، فرمودند: به خدا، بهتر از او را خدا به من عوض نداده است، ايمان آورد وقتي مردم كافر بودند، مرا تصديق كرد زماني كه مردم مرا تكذيب كردند، در اموال خود با من مساوات كرد وقتي مردم مرا محروم ساختند و خدا از او فرزنداني روزي من كرد و از زنان ديگر محروم فرمود. نام اين بانوي بزرگ اسلام همواره در دل ها مي ماند چرا كه حفظ و گسترش اسلام بويژه در سال هاي آغازين مرهون مجاهدت اين بانو با اموال شان است. تهرام/7244//1556/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 207]