تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813332273
حرف و عمل يكي نيست
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: حرف و عمل يكي نيست
نویسنده : دنیا حیدری
كمتر از يك سال ديگر، كاروان ايران در ريو خواهد بود. كارواني كه هنوز نفرات آن تكميل نشده‌اند و مشخص نيست چه تعداد ورزشكار و از چه رشته‌هايي را با خود خواهد برد.
در حرف، ورزشكاران زيادي شانس حضور در ريو را دارند. مي‌گويند اولويت‌بندي هم شده است تا حمايت‌هاي ويژه‌اي از فدراسيون‌ها و ورزشكاران المپيكي شود و در اين بين از آنها كه شانس بيشتري دارند، بيشتر؛ اما همه آنچه تاكنون در اين راستا به زبان آمده تنها حرف بوده و در عمل، حمايت خاص و ويژه‌اي ديده نشده است.
10 ماه ديگر، المپيك آغاز مي‌شود و ورزشكاران ايراني كه موفق به كسب سهميه شده‌اند بايد در يكي از بزرگ‌ترين آوردگاه‌هاي ورزشي دنيا به ميدان بروند و براي به اهتزاز در آوردن پرچم ايران تلاش كنند. اما با شرايط موجود، آيا ايران مي‌تواند كارواني مقتدر را راهي كند؟
سردرگمي در روزهاي حساس باقيمانده كه حكم طلا را براي كاروان ايران دارد، حرف اول را مي‌زند. وعده حمايت ويژه و اولويت‌بندي در حالي مطرح مي‌شود كه تيم‌هاي ملي و ورزشكاران چه در رشته‌هاي تيمي و چه انفرادي همچنان در انتظار عملي شدن وعده‌هاي حمايتي هستند كه بارها و بارها تكرار شده اما فقط تكرار شده است نه عملي.
اوضاع ورزش ايران مساعد نيست؛ نه براي معدود ورزشكاراني كه موفق به كسب سهميه شده‌اند، نه براي آنها كه در تلاشند از اندك زمان باقيمانده براي رسيدن به سهميه استفاده كنند. براي آنها كه موفق به كسب سهميه شده‌اند، بي‌توجه به آنكه اين موفقيت با صرف چه هزينه و تلاشي به دست آمده، همه چيز تمام شده است. البته اين خيلي عجيب نيست و در سال‌هاي قبل نيز روال به همين منوال بوده كه كسب سهميه براي مسئولان به معناي پايان راه است و كمتر ديده مي‌شود، تلاش قابل توجهي براي ورزشكاران المپيكي بشود تا بتوانند با دست پر در بزرگ‌ترين آوردگاه ورزشي دنيا حضور يافته و موفقيتي به دست آورند. درست مثل تيراندازان و بوكسورها كه بعد از كسب سهميه، حمايتي براي آماده‌سازي نديدند و با بحران‌هاي گذشته و بي‌پولي دست به گريبان هستند.
آنها هم كه هنوز موفق به كسب سهميه نشده‌اند، به‌رغم قول‌هايي كه براي رسيدن آنها به هدف داده شده، همچنان اندر خم يك كوچه‌اند. واليباليست‌ها و بسكتباليست‌ها كه موفق به عبور از خوان اول نشدند، براي دنبال كردن هنوز تكليفي ندارند و با بلاتكليفي روزگار مي‌گذرانند. دووميداني‌كاران به لطف وزارت ورزش و انتخاباتي كه با تعلل برگزار شد و حكمي كه دير صادر شد، زماني گرانبها را از دست داده‌اند؛ تعللي كه در برخي فدراسيون‌ها مثل تنيس روي ميز همچنان به قوت خود باقي است تا اوضاع در ماه‌هاي منتهي به المپيك مبهم باشد. وزنه‌برداران همچنان با مسائل و مشكلات داخلي دست به گريبان هستند و كسي نيست كه با پا درمياني و ريش‌سفيدي هم كه شده اوضاع را براي يكي از تيم‌هاي كاروان ايران كه شانس مدال‌آوري است، آرام كند.
توضيح و تفسير زيادي لازم نيست. نگاهي سطحي و گذرا نشان مي‌دهد كه اوضاع ايران كمتر از 300 روز مانده تا المپيك ريو با وجود تمام حرف‌هايي كه زده شده، اصلاً جالب توجه نيست. قول از حمايت ويژه و حرف از اولويت‌بندي رشته‌هاي المپيكي و نگاه ويژه به ورزشكاران و تيم‌هايي كه شانس بيشتري دارند به ميان مي‌آيد. اما هرچه شنيده مي‌شود، حرف‌هايي است كه كمتر به مرحله اجرا درآمده است، چه براي آنها كه موفق به كسب سهميه با شرايطي بسيار سخت شده‌اند، مانند تيراندازان كه با كمترين امكانات، شگفتي‌ساز شدند، چه براي آنها كه هنوز زمان براي كسب سهميه دارند اما حمايتي در اين راه از آنها نمي‌شود تا بتوانند از اندك فرصت باقيمانده استفاده كنند و ايران كارواني پر و پيمان و مقتدر را راهي ريو كند.
المپيك ريو، آوردگاهي كه فرصت خوبي است براي به نمايش گذاشتن توانايي ورزشكار ايراني در راه است اما مسئولان ورزش ايران چنان در خواب عميق فرو رفته‌اند يا سرشان به مسائل ديگر گرم است كه حساب زمان از دستشان در رفته و فراموش كرده‌اند كه با چشم برهم‌زدني اين 10 ماه نيز مي‌گذرد و تنها حسرت آن براي ورزش كشور باقي مي‌ماند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۴ - ۲۰:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
ورزش
پربازدیدترینها