تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806924021
«زندگی اینجا به دل من نمی چسبد»؛ زیبا ترین خاطره یک همسر شهید
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: مشت عیسی گفت: «زندگی اینجا به دل من نمی چسبد.» می دانستم منظورش چیست، چون همیشه آرزوی شهادت را داشت، آن روز خیلی گرم بود، من فرشته را کول کردم و بدرقه اش رفتم.به گزارش خبرنگار بلاغ ، خانواده های شهدا که در بحرانی ترین مقطع زمانی کشور جگرگوشه های خود را برای دفاع از دین و تمامیت اراضی کشور به جبهه های خون و باروت راهی کرده اند، پر از ناگفته هایی هستند که سینه آنها را قفسه ای از کتب نانوشته کرده است؛ این بار سراغ خانم «شهربانو علی نیا» همسر شهید عیسی جعفری از روستای قراخیل شهرستان قائم شهر رفتیم تا از او بشنویم؛ در ادامه مشروح این گفت وگو از نظرتان می گذرد. چه شد شهید جعفری را برای زندگی مشترک انتخاب کردید؟ شاید امروزه این حرف من کمی قابل هضم نباشد ولی چون باید به سوال تان جواب درست و واقعی را بدهم می گویم، فقط به دلیل ایمان و تدین او بود که او را به عنوان شریک زندگی ام انتخاب کردم. یادم می آید پدر و مادرم بعد خواستگاری اش از من، می گفتند: «همین که ایشان به نماز و روزه مقید است، برای مان کفایت می کند، مال و منال را خدا می رساند.» واقعاً یک مرد با ایمان بود، نماز اول وقتش ترک نمی شد. اخلاقش چطور بود؟ برخوردش با خانواده چگونه بود؟ آدم قانعی بود، اصلاً حریص نبود، تا آن وقت که بود برای من و فرزندانم سنگ تمام گذاشت، فردی زحمتکش و پرتلاش بود، در بدنش خستگی راه نمی یافت، می گفت: «من که درس نخواندم لااقل باید فضای خوبی را برای درس خواندن فرزندانم مهیا کنم.» از کشاورزی روی زمین تا کار کردن در شرکت کنسرو بهدانه و بهتر است بگویم در همه لحظات زندگی اش، سخت کوش بود، خدمت به خلق الله یکی از دغدغه هایش بود، برای همین در کارهای اجتماعی و خدماتی که برای مردم بود، در پیشاپیش دیگران قرار می گرفت. مهمان نواز بود، هنوز هم دوستان و آشنایان وقتی حرفی از ایشان می خواهند بزنند از خلق و خوی حسنه اش می گویند، همیشه به من می گفت: «با دشمنان طوری برخورد کنید که شرمنده اخلاق تان شوند.» چه توصیه دیگری از ایشان در خاطرتان مانده است؟ همان طور که در پاسخ به سوال تان که چرا ایشان را برای زندگی مشترک انتخاب کرده اید گفتم که به دلیل تدین و ایمانش او را انتخاب کردم، ایشان نیز توصیه اول و آخرش نماز و روزه بود، می گفت: «این دو فریضه الهی را خوب به پا داریم، دیگر لازم به چیز دیگری نیست، سفارش همیشگی اش نماز و روزه بود.» زیباترین خاطره زندگی تان را بگویید؟ من از او خاطرات زیادی دارم ولی ما در طول زندگی مشترک مان چهار مرتبه به سفر رفتیم که این چهار سفر و اتفاقاتی که در آن برای مان افتاد، برایم خیلی جالب و شیرین است، دو مرتبه مرا به اتفاق فرزندانم به قم و دو مرتبه هم به مشهد برد. آن وقت ها بچه های مان کوچک بودند، می گفت: «الان که من هستم و بچه ها کوچک هستند، تو را به سفر ببرم.» در آن سفر آن قدر من و بچه ها را رسیدگی می کرد که ثانیه ثانیه آن برایم لذت بخش شده بود. چند فرزند دارید؟ من یک پسر و چهار دختر دارم، دخترم فرشته که آن وقت پدرش شهید شد 9 ماهه بود، الحمدلله فرزندانم از قشر باسواد و تحصیل کرده جامعه هستند؛ شهید می گفت: «بچه های مان با سواد شوند تا فریب نخورند و محتاج نشوند.» به شکر خدا فرزندانم آنچه را که پدرشان می خواست به دست آورده اند. جای خالی همسرتان را چگونه برای فرزندان تان پر کردید؟ توکل به خدا و توسل به ائمه (ع) مرا قوت قلب می داد و می دهد، همیشه شاکر خداوند هستم، از کسی هم انتظار چیزی را ندارم، بچه هایم هیچ وقت مرا تنها نمی گذارند. آخرین باری که شهید به جبهه می رفت را به یاد دارید؟ بله؛ مگر می شود از یادم رفته باشد، برعکس خاطرات آن روز شنیدنی هم است، وامی به مبلغ 200 هزار تومان گرفته بود که با همان وام خانه را ساخت، فردای روز کوچ کشی راهی جبهه شد، گفتم: «مشت عیسی! تازه خانه را ساختی. باش دیرتر برو، الان فصل برداشت محصولات است.» چون تیرماه بود که داشت به جبهه می رفت، گفت: «زندگی اینجا به دل من نمی چسبد.» می دانستم منظورش چیست، چون همیشه آرزوی شهادت را داشت، آن روز خیلی گرم بود، من فرشته را کول کردم و بدرقه اش رفتم، 27 روز بعد پیکر مطهرش را برای مان آوردند؛ شهید بعد از قطع نامه 598، یکم نرداد ماه 1367 به شهادت رسید. وقتی خبر شهادتش را شنیدید، چه حسی به شما دست داد؟ انسانی مثل مشت عیسی می بایست شهید می شد، او نه این که شوهر من بوده باشد، این را می گویم، انسانی وارسته مثل او حیف بود در بستر بمیرد، واقعاً شهدا گلچین شده خدایند، من شب قبل از این که خبر شهادت او را برای مان بیاورند او را در خواب دیدم، خواب دیدم با اسبی سفید به خانه آمده است، به او گفتم: «مشت عیسی! چی شد با اسب آمده ای؟» در جوابم گفت: «این بار گفتم با اسب بیایم.» وقتی از خواب بیدار شدم، حسی به من می گفت: «عیسی شهید خواهد شد.» و فردای آن روز خبر شهادت او را برای مان آوردند. چه انتظاری از مردم و مسئولان دارید؟ هیچ انتظاری ندارم، ولی از آنها می خواهم خدا را ناظر بر خود و اعمال خود ببینند.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها