تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 20 شهریور 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):از خنديدنِ بى تعجّب [و بى جا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ بى ادبانه بپرهيز.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1814796785




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

نوشته ای به مناسبت بزرگداشت “حافظ شیرازی”


واضح آرشیو وب فارسی:دز ان ان: شمس الدین محمد حافظ ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب از مشهورترین شعرای تاریخ ایران زمین است که تا نام ایران زنده و پا برجاست نام وی نیز جاودان خواهد بود.با وجود شهرت والای این شاعران گران مایه در خصوص دوران زندگی حافظ بویژه زمان به دنیا آمدن او اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی در حدود سال ۷۲۶ ه.ق در شهر شیراز به دنیا آمد است.خواجه در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت.او هنوز دهه بیست زندگی خود را سپری ننموده بود که به یکی از مشاهیر علم و ادب دیار خود تبدل شد. وی در این دوره علاوه بر اندوخته عمیق علمی و ادبی خود قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و از این روی تخلص حافظ بر خود نهاد. حافظ بیشتر عمر خود را در شیراز گذراند و بر خلاف سعدی به جز یک سفر کوتاه به یزد و یک مسافرت نیمه تمام به بندر هرمز همواره در شیراز بود. یکی از موضوعاتی که همیشه درباره حافظ مطرح بوده است، مسئله موسیقی دانی اوست. در اینکه حافظ با موسیقی و آواز آشنا بوده، تردیدی نیست. شارحان دیوان حافظ اغلب بر این موضوع تأکید کرده اند؛ علاوه بر آنکه وی خود نیز بارها به آوازخوانی اش اشاره کرده است. برای آوازخوانی به ­طورقطع آگاهی از ردیف ها و گوشه های موسیقی الزامی بوده است ، قرائت قرآن با صوت خوش نیز بدون آشنایی با موسیقی میسر نبوده است و حافظان قرآن می بایست پرده های موسیقی را بشناسند. حافظ بسیاری از اصطلاحات موسیقیایی را به دلیل موسیقی دانی خود و شناخت ردیف های آوازی، آگاهانه در شعرش گنجانده و تناسبات لفظی ای در اشعارش ایجاد کرده است که در نگاه اول از چشم خواننده پنهان می ماند. نمونه هایی از حافظ که نشان از آشنایی حافظ با مقام ها و آوازهای ایران است : این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت و آهنگ بازگشت به راه حجاز کرد نوای مجلس ما چو برکشد مطرب گهی عراق زند گاهی اصفهان گیرد مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق نوای بانگ غزل های حافظ از شیراز دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب بنال هان که از این پرده کار ما به نواست حافظ غزل را از سرای طبیعت بیرون آورده و به کوی حقیقت گذر داده است. آری استقلال ابیات، یعنی همان گسسته بستگی و پاشایی غزل هم، قطع نظر از این که علت یا معلول این ابداع اخیر بوده باشد، به این امر مدد رسانده با آن را ممکن ساخته است.حافظ غزل را که غرق حال و حماسه و احساس و عاطفه محض بود، بر سر عقل آورده و اندیشمندانه تر ساخته است. تسلط حافظ بر قرآن در بضی از بیت های این غزل سرای بزرگ ایران کاملا آشکار است عشقت رسد به فریاد ارخود به سان حافظ قرآن زبر بخوانی در چارده روایت حافظ قرآن را به چارده روایت از برداشته به این معنی است که در هر سوره، کلمات و تعابیر هر آیه ای را که دارای اختلاف قرائت بوده، بر طبق روایات چهارده گانه ی استاندارد که بر شمردیم، باز می شناخت. حافظ پس از آن که بارها به حفظ قرآن و قرآن شناسی خود مباهات کرده است، گوی با این بیت حدیث نفس، یا عتاب و خطابی نیز به خود دارد که غره مشو و بکوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش. افظ در بهره یابی و اخذ و اقتباس از آیات قرآن،استادی چیره دست است.او با این کتاب مقدس آسمانی انس و الفتی خاص دارد و آنگونه که خود اشاره کرده آن را با چهارده روایت در حفظ داشته است. تخلص او به حافظ نیز برخلاف تصور بعضی،به همین سبب بوده است. در قدیم لقب حافظ خاص دو دسته بود،یکی محدثی که صد هزار حدیث با سلسله اسناد آن در حفظ داشت و دیگر حافظ قرآن مجید که می توانست تمام این کتاب مقدس آسمانی را با قرائتهای درست از برخواند. در اینکه حافظ،پیوسته با قرآن کریم دمساز بوده و آن را در حفظ داشته است تردیدی نیست. خود نیز بارها بدین امر اشاره کرده است. ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ به قرآنی که اندر سینه داری حافظ به انواع و اقسام مختلف از قرآن کریم اخذ و اقتباس کرده است.این اقتباس: گاه به صورت مستقیم است.بدین معنی که تمام و یا بخشی از یک آیه را با اندک تغییری به صورت مصراع یا بیتی تمام،در شعر خویش آورده است. شب وصل است و طی شد نامهء هجر سلام فیه حتی مطلع الفجر در بعضی جاهای اشعار حافظ میتوان اقتباس های غیر مستقیمی دید ابیات خواجه شیراز ترجمه گونه ای است از آیات قرآن کریم.بدین معنی که خواجه مفهوم و مضمون آیه ای از قرآن را با کمال مهارت و استادی به عنوان دلیل و شاهد مدعای خود آورده است: یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود آنچه در این زمینه بیش از هر چیز بر شکوه و جمال شعر حافظ افزوده،این است که پاره ای از ابیات خواجه به صورت ایهامی لطیف،به آیات قرآن کریم اشارت دارد. احرام چه بندیم چو آن کعبه نه اینجاست در سعی چه کوشیم چو از مروه صفارفت. سخن پایانی در مورد حافظ غزل سرای بزرگ ایرانی که آوازه ای جهانی دارد یوان حافظ از معدود کتابهایی است که در کنار کتب دینی در خانه ی هر ایرانی وجود دارد و کوچک و بزرگ آن را می خوانند و به اندازه ی درک خود از آن بهره و لذت می برند. آرامگاه حافظ همچنین مکانی فرهنگی است. به عنوان مثال؛ برنامه های مختلف شعرخوانی شاعران مشهور (به ویژه در روز بزرگداشت حافظ در ۲۰ مهر ماه هر سال) یا کنسرت خوانندگان به خصوص موسیقی سنتی ایرانی و عرفانی در کنار آن برگزار می شود. حافظ شیرازی در شعری پیش بینی کرده است که مرقدش پس از او زیارتگاه خواهد شد: بر سر تربت ما چون گذری، همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد بود *حسین عندلیب*


دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دز ان ان]
[مشاهده در: www.deznn.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن