تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851230998
بررسی مفهوم «مذاکره» در کربلا
واضح آرشیو وب فارسی:حوزه هنری: حجت الاسلام سیدعلی اصغر علوی معتقد است: در کربلا دیدارها و گفت وگوها با رویکرد «موعظه و اندرز و تذکر» مشاهده می شود که «دعوت به حق» است و برای مستکبران فایده ای جز «اتمام حجت» ندارد.به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، با توجه به مذاکرات اخیر ایران و کشورهای پنج به علاوه یک و سخنان مقام معظم رهبری، حجت الاسلام سیدعلی اصغر علوی با نگاهی عاشورایی به تبیین مفهوم مذاکره در کربلا پرداخته است که در ادامه می آید: در کربلا دو ساحت را باید مد نظر داشت: ساحت امام و ساحت مأموم، یا به معنایی دیگر سطح رهبر و سطح پیروان. با درک این منظر است که می توان وقایع مختلف را بهتر رصد و تحلیل کرد و الا تقریر عاری از این درک، با حقیقت کربلا فاصله ای معنادار خواهد داشت. بعضی موارد مربوط به شأن «امام» است و بعضی موارد دیگر مربوط به شأن «مأمومین»، این دو را نباید با یکدیگر خلط نمود و الا به «نام» کربلا و به «کام» دیگران خواهد شد. از جمله این مصادیق برجسته، دیدار امام حسین(ع) با عمرسعد است، که این گفت وگو را باید در وادی ولایت «امام» دید. لازم است برای رسیدن به تحلیلی منقح تر از کربلا، جامع تر و کامل تر به مجموعه حوادث کربلا نگریست؛ چرا که نگاه «نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ» (النساء/150) در پدیده های نورانی مانند قرآن و نیز کربلا ما را به نگاه صواب و درست نخواهد رساند. برای تصمیم در مورد مسائل مختلف باید به کربلا مراجعه کرد: اولاً با نگاهی کلان و جامع و ثانیاً با عبور از تک تک فرازهای آن برداشتی عمیق نیز داشت. به عبارت دیگر هم مجموعه ای از اجزا را باید در ارتباط با یکدیگر شناخت و نیز اجزا را هم به درستی و به دور از سطحی نگری بررسی کرد. به عنوان مثال، برای درک چگونگی تعامل با مستکبر باید تکلیف «پیروان» را مشخص کرد که روی دوم سکه الگوی رهبر و پیروان است و بسیاری از تحلیل ها را باید در این سطح دید و نه در سطح رهبر. حضرت عباس در این میانه، بهترین نمونه برای پیروان را مشخص کرده است، او مطیعی است که در زیارتش به این شاخص اساسی وجود ایشان، سلامی از سر احترام می فرستیم:السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ (کتاب المزار- مناسک المزار(للمفید)، النص، ص: 123و124) اویی که وقتی مستکبرینی چون شمر او را صدا می زنند، بی اذن ولی امرش -امام حسین(ع)- به شمر نگاه هم نمی کند و آن گاه هم که امام به عباس اذن می دهند که جوابش را بده هرچند فاسق باشد: أَجِیبُوهُ وَ إِنْ کَانَ فَاسِقاً (اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى، النص، ص: 89) آن چنان صریح و قاطع و شجاع با مستکبر روبه رو می شود و او را ناامید می کند که رفتارش ضرب المثل تاریخ می شود و الگویی برای تحرکات دیپلماتیک، آن چنان که سرمشق مقتدای عاشورایی امروزمان هم همین است: انقلاب در اعتراض به استکبار و عوامل استکبار در ایران به وجود آمد و بر این اساس تشکیل شد، رشد پیدا کرد، قوى شد، منطق استکبار را به چالش کشید. [استکبار] نمی تواند تحمّل کند، مگر وقتى که مأیوس[1] بشود. ملّت ایران، جوانان ایران، فعّالان ایران، کسانى که به هر دلیلى ولو به دلیلى غیراسلامى به میهن شان و خاک شان عقیده دارند، باید کارى کنند که این یأس در دشمن به وجود بیاید؛ دشمن را باید مأیوس کرد. (مقام معظم رهبری، ۱۳۹۲/۰۸/۲۹) و این نگاه، محصول مدرسۀ عاشوراست: فَقَالُوا لَعَنَکَ اللَّهُ وَ لَعَنَ أَمَانَکَ أَ تُؤْمِنُنَا وَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ لَا أَمَانَ لَهُ. (إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - القدیمة)، النص، ص: 237) در پاسخ شمر گفتند: خداوند تو را و امانت را لعنت کند، ما در امان هستیم ولى فرزند پیغمبر در امان نیست. فَرَجَعَ الشِّمْرُ لَعَنَهُ اللَّهُ إِلَى عَسْکَرِهِ مُغْضَباً: شمر در حالى که خشمگین و سرافکنده بود، به سوى لشکرش بازگشت. (غم نامه کربلا / ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف، ص: 112) کربلا سرشار از پیام های ولایت مداری و استکبار ستیزی است. با فهم الگوی «رهبر و پیروان» و تطبیق حوادث تاریخ با این الگوی عاشورایی، تحلیل هایی دقیق تر ارائه خواهد شد و دیگر کسی در جایگاه مأموم به جای شأن امام و ولی امر مسلمین تصمیم نخواهد گرفت. حسین سلام الله علیه، امام است و عباس هم مأموم. با این معیار باید وقایع را تحلیل کرد. البته ضروری است که اندیشمندان در اطراف دیدار امام حسین(ع) با عمر سعد - که به اشتباه به مذاکره تعبیر شده است- بیشتر بیندیشند: اینکه اصولاً در ادبیات دیپلماسی تعریف «مذاکره» چیست؟ و آیا واقعاً این ملاقات های عاشورایی با همان معنای مصطلح دیپلماتیک، مذاکره بوده است؟ آیا معنای عباراتی چون «أرید أن ألقاک » و «أُرِیدُ أَنْ أُکَلِّمَک» در مقاتل، فصل «التقاء الامام الحسین علیه السلام بعمر بن سعد» ما را به مفهوم «مذاکره» رهنمون می کند؟ آن هم مذاکره ای که در قاموس سیاسیش «برد-برد» برداشت می شود؟ آیا مذاکرات (بخوانید گفت وگو) در کربلا با رویکرد «برد-برد» دنبال می شود یا «ظلم ناپذیری»، «ایستادگی» و «مقاومت»؟ در کربلا دیدارها با رویکرد «موعظه و اندرز و تذکر» مشاهده می شود که «دعوت به حق» است و برای مستکبران فایده ای جز «اتمام حجت» ندارد (نیز ر.ک: غم نامه کربلا / ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف، ص: 120) یا برای تعامل سازنده با استکبار؟ آیا حتی با عنایت به علم غیب امام و این که امام روحیات مستکبرین را می دانست ولی این ملاقات را انجام داد تا به همه تاریخ، شاخص های رفتاری مستکبرین را به عینه و تمام و کمال نشان دهد برای درس گرفتن کافی نیست؟ پانوشت : [1] دیدار مقام معظم رهبری با اقشار مختلف مردم (۱۸/۰۶/۱۳۹۴) «بعد از قضیّه «برجام» و این توافقی که سرنوشت آن هم اینجا و آنجا درست معلوم نیست، الان همین حالا در کنگره آمریکا علیه ایران مشغول توطئه اند؛ خبرهایی که به ما می رسد، نشان می دهد که همین حالا یک عدّه ای در داخل کنگره آمریکا مشغول طرّاحی مصوّبه ای هستند برای اذیّت کردن و برای ایراد درست کردن و برای مشکل فراهم کردن برای جمهوری اسلامی ایران؛ دشمنی این ها این جور است؛ تمام شدنی نیست. این دشمنی ها ادامه پیدا می کند؛ تا کی ادامه پیدا می کند؟ تا وقتی شما قوی بشوید، تا وقتی ملّت ایران آن چنان قوی بشود که دشمن مأیوس بشود از تهاجم سیاسی یا امنیّتی یا نظامی یا اقتصادی یا تحریم و غیرذلک. باید ما قوی بشویم؛ باید در داخل، خودمان را قوی کنیم.»
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حوزه هنری]
[مشاهده در: www.hhnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها