واضح آرشیو وب فارسی:عیارآنلاین: استاد اقتصاد دانشگاه تهران با بیان اینکه برنامه های توسعه مجموعه ای از آرزوها است و اگر نباشد، اتفاقی روی نمی دهد، گفت: اراده ای برای حمایت از تولید دیده نمی شود.به گزارش عیارآنلاین ، حسن سبحانی استاد اقتصاد دانشگاه تهران که چند دوره نمایندگی مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی را بر عهده داشت، در پاسخ به این سوال که چرا طی این سال ها برنامه های توسعه اجرا شده به اهداف نرسیده است، اظهارداشت: سوال اصلی این است، یعنی واقعا این برنامه ها اجرا می شود؟ یا اصلا قابل اجرا است! برنامه پنجم مانند دیگر برنامه ها قابلیت اجرا ندارد. این اقتصاددان معتقد است: برنامه توسعه به لحاظ نظری مجموعه ای از اولویت ها است، بیش از ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ اولویت در برنامه چهارم و پنجم وجود دارد، وقتی اولویت زیاد شود، یعنی هیچ چیز در اولویت نیست که کدام را باید اجرا کرد؟ باید برای اجرا امکانات و پول و نیروی انسانی داشته باشید. وی با تاکید بر اینکه وقتی برنامه پنجم توسعه را ورق بزنید، یک ریال هم پول در نظر گرفته نشده است، گفت: تحقق برنامه نیاز به منابع دارد، اما در برنامه ها هدف کمی، شاخص های سنجش، نیروی انسانی و پول وجود ندارد. این اقتصاددان در پاسخ به این سوال که یعنی برنامه های توسعه ای که چنین شاخص هایی را ندارد، پس چگونه از سوی دولت و مجلس پیشنهاد و تصویب شده است، بیان داشت: برنامه اول و دوم چند شاخص کمی داشت، در برنامه سوم ۸ شاخص کلان و برنامه چهارم ۲ مورد و برنامه پنجم توسعه اصلا شاخص نداشت، بنابراین معیار سنجش وجود ندارد و گزارشها قابل استناد نیست. لذا نمی توان گفت برنامه ها اجرا شده است. استاد اقتصاد دانشگاه تهران تاکید کرد: برنامه توسعه، کتاب قطور حاوی ۲۰۰ ماده نیست، بلکه چند اولویت اساسی است. توان کارشناسی برنامه نویسی اصولاً مباحثی را می نویسد که مجموعه ای از هدف ها و آرمان ها است و ضرورت برنامه نویسی را تشخیص نمی دهد، چون درست نوشته نشده، به درستی اجرا نمی شود. وی با اشاره به اینکه برنامه های توسعه ای قانون آرزوها است، تصریح کرد، پساتحریم نباید مسئله مهمی برای ما باشد که چه اتفاقی افتاده است و فقط سرعت ما را بیشتر می کند. سبحانی یادآور شد: تولید، اصلی ترین مسئله است، برنامه می تواند فقط راه اندازی تولید باشد و مؤلفه های آن را شناسایی کرد. سبحانی با بیان اینکه برای حمایت از تولید نیاز به قانون گذاری جدید نیست، بیان داشت: با وجود این برنامه ها، اگر برنامه توسعه ای نداشته باشیم، هم اتفاقی در کشور رخ نخواهد داد، اما اگر قرار است برنامه وجود داشته باشد، به جای نوشتن یک کتاب، که شامل همه وظایف همه دستگاه های اجرایی باشد. در این حالت نیرو متمرکز روی یک یا چند مسئله اساسی خواهد شد، تا کار سرعت گیرد و بسیاری از مسائل مربوط به آن حل شود، اکنون همه مسائل در برنامه با هم دیده می شود، اما هیچ کدام حل نمی شود. وی با اشاره به اینکه فهم مشترک برای حل معضل تولید در کشور وجود دارد، گفت: اما در عمل اراده ای برای اجرای این مباحث دیده نمی شود. قوانین موجود قطعات تکمیل کننده یک جور چین نیستند و منفک از یکدیگر تشکیل شده اند، اگر یک تصویر واحد از تولید ارائه شود و همه ارکان نظام تأثیرگذاری قاطع داشته باشند، اکنون نوای خوش از ارکستر حمایت از تولید در خواهد آمد. منبع: فارس
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عیارآنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]