واضح آرشیو وب فارسی:طرفداری: پس از دو بازی برابر گوام و هند، بازی تیم ملی ایران با عمان محک جدی برای سنجش قابلیت های کی روش و شاگردانش در ادامه رقابت های گروه D انتخابی جام جهانی بود. گروهی که اگرچه به ظاهر آسان می نمود اما باید حسابی ویژه روی آن باز کردطرفداری/ مهدی عالیشاه - بازی تیم ملی ایران با عمان فرصت خوبی بود تا کی روش و شاگردانش حاشیه امنیت خوبی را برای خود در جدول رده بندی ایجاد کنند اما در روز خوب عمانی ها، سفیدپوشان ایرانی بازی ضعیفی را از خود به نمایش گذاشتند. در لاین آپ تیم ملی ایران، کارلوس کیروش در این بازی نیز از سیستم مورد علاقه ی خود یعنی 4-2-3-1 استفاده کرد. اگرچه حضور مهدی طارمی در پست وینگر راست کمی عجیب به نظر می رسد و کارایی این بازیکن به نصف تقلیل یافته است، اما کی روش همچنان اعتقاد راسخی به بازی مهدی طارمی در این پست دارد. در نیمه اول این تیم عمان بود که توانست بر بازی مسلط باشد. عمانی ها در این نیمه جناح راست تیم ملی ایران را آزار دادند و اکثر حملات و حرکات خطرناک از این جناح بر روی دروازه ایران انجام شد. پرسینگ عالی بازیکنان تیم عمان از دیگر نکات قابل توجه نیمه اول بود. بازی خوب عمان باعث شد تا خطوط هافبک و حتی حمله تیم ایران نیز در کارهای تدافعی مشارکت داشته باشند. طارمی و امیری آنقدر دستورات تدافعی کی روش را اجرا کردند و به عقب آمدند که تقریباً پوزیشن وینگر کمی برای تعریف پست آنان عجیب به نظرمی رسد. شاید واژه ای به نام «وینگر بیش از حد تدافعی» بتواند موقعیت طارمی و امیری را در بازی با عمان شرح دهد. دژاگه نیز حضور مستمری در فاز تدافعی داشت و آزمون نیز هر از چندگاهی به عقب برمی گشت. گپ یا فضای خالی بین هافبک ها و مدافعان تیم ایران هم باعث شد تا عمان آزادانه تر به پاسکاری و خلق موقعیت برای خود اقدام کند. نمونه گپ به وجود آمده میان خطوط هافبک و دفاع تیم ملی ایران اساس حملات تیم ایران بر روی سانتر از جناحین و گاهاً پرتاب اوت های وحید امیری بود. اما مشخص بود که عمانی ها بر روی خنثی کردن این تاکتیک نیز کار کرده بودند. یکی از معدود مهره های خوب ایران در نیمه اول اشکان دژاگه بود. دژاگه که در نقش هافبک تهاجمی ظاهر شده بود، با خلاقیت فردی و جنگندگی بالا و حرکت از هر دو جناح باعث شد تا زمینه برای فضاسازی دو مدافع کناری یعنی وریا غفوری از راست و حاج صفی از چپ فراهم شود و این دو بازیکن بتوانند آزادانه تر از دفاع به فاز هجومی بیایند و متعاقب آن به سانتر از جناحین کمک کنند. نیمه ی دوم با بازی متعادل دو تیم شروع شد اما عمانی ها رفته رفته به مانند نیمه اول نبض بازی را در دست گرفتند تا این که در دقیقه 52 بازی توانستند گل اول بازی را به ثمر برسانند. مهم ترین نقطه ضعف ایران در دریافت این گل عدم پوشش بازیسازی عمانی ها قبل از این گل بود. عمان با 9 پاس سالم به گل رسید و همانطور که در تصاویر فوق می بینید لحظاتی قبل از پاسکاری نهایی ، عمانی ها به راحتی و در حضور 10 بازیکن ایران با یکدیگر پاسکاری کردند و فضای خوبی نیز به بازیکن کناری این تیم داده شد تا بتواند با پاس به جناح چپ تیم خود زمینه سانتر و گل را فراهم کند. پس از این گل ایران باید آهنگ حمله به خود می گرفت. وحید امیری جای خودش را با طارمی عوض کرد و به پست وینگر راست منتقل شد اما بازی ضعیف امیری مضاف بر عدم توانایی کافی طارمی برای بازی در پست وینگر عملاً فرصت بازیسازی برای حمله را از ایران گرفته بود. ضعف این دو بازیکن مانع شیفت مناسب بازی از هافبک به خط حمله تیم می شد. در دقیقه 60 ، مهدی ترابی جایگزین وحید امیری شد. ترابی یک دفاع راست و یک وینگر تخصصی خوش فکر است و به دلیل ترکیب خاصیت تدافعی-تهاجمی در این بازیکن، این تعویض را می توان خوب تلقی کرد. با ورود ترابی ایران بازی به مراتب بهتری را از خود نشان داد. احسان حاج صفی اگرچه آن احسان همیشگی نبود اما باز هم امیدوار کننده ظاهر شد. حاج صفی در لحظاتی که طارمی در پست وینگر چپ حضور داشت بارها از دفاع چپ به کمک این بازیکن آمد و در یکی از همین صحنه ها خطای منجر به گل ایران بر روی حاج صفی اتفاق افتاد. هوشیاری دژاگه و پاس خارق العاده او، ذکاوت حاج صفی در حرکت به نقطه کور کناره زمین و سانتر زمینی و بی نقص او و موقعیت طلبی سیدجلال دست به دست هم دادند تا ایران گل تساوی را به ثمر برساند. پس از به تساوی کشیده شدن بازی، پاسکاری های اشتباه بازیکنان تیم ملی و استفاده عمانی ها از این اشتباه ها، عدم پوشش مناسب در محوطه جریمه و به وجود آمدن فضای خالی برای مانور بازیکنان عمان ها موجب شد تا بارها دروازه حقیقی تهدید شود و چه بسا اگر مهاجمان عمانی کمی دقت بیشتری می کردند همین یک امتیازهم نصیب ایران نمی شد. نمونه گپ به وجود آمده در دفاع ایران در نیمه دوم در این بین تعویض های دیرهنگام عالیشاه با طارمی و کاوه رضایی با سردار آزمون نیز تأثیر چندانی بر ادامه بازی نگذاشت. نگاه بیش از حد کیروش به فوتبال تدافعی و عدم تحرک و موقعیت سازی خط حمله ایران در بازی با عمان، خود باعث ایجاد فشار بر روی دفاع تیم بود. یک تیم اگر پلن مفیدی و کارسازی برای حمله نداشته باشد، در واقع به تیم حریف این فرصت را داده است که شروع به حمله کند و در فشار این حملات تیم ملی ایران اشتباهات زیادی را مرتکب شد. با تساوی برابر عمان چیزی را از دست نداده ایم، همچنان صدرنشین هستیم اما با تفاضل گل! اگرچه ایران در سه بازی از چهار بازی باقیمانده میزبان است اما شاید همین هم امتیازی با عمان و اختلاف 1 امتیازی با گوام باعث شود تا کی روش در تفکرات و طرز استفاده از بازیکنان غیرتخصصی در پست ها تغییر ایجاد کند.
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: طرفداری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]