تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 24 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد و در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین ب...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815584990




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

روز جهانی کودک: ویژگی های پنج گانۀ کودکان از نگاه روسو


واضح آرشیو وب فارسی:وارش: ویژگی دوّم بچه ها در این جا و اکنون زندگی کردن است. هیچ بچه ای در گذشته و آینده زندگی نمی کند. در این جا و اکنون زندگی می کند. امّا ما بزرگ سال ها در اینجا و اکنون زندگی نمی کنیم.وارش نیوز: هشتم اکتبر؛ «روز جهانی کودک» بر همگان، خرد و کلان به ویژه آن ها که وجود کریستالی و زلال و شفاف و پاک خود را عاشقانه زنده، برقرار و دوست می دارند؛ مبارک «تا کودک نشوید، وارد ملکوت پدر آسمانی من نمی شوید..» عیسی مسیح (ع) ویژگی های پنج گانۀ کودکان از نگاه روسو روسو می گوید: «ببینید بچه ها تا به دست ما بزرگ سال ها ضایع نشده اند، چه ویژگی های جالبی دارند!». سپس، پنچ ویژگیِ کودکان را می شمارد و معتقد است: این که مسیح در سه انجیل از چهار انجیل می گفت «تا کودک نشوید، وارد ملکوت پدر آسمانی من نمی شوید» به خاطر همین پنج ویژگی است که بچه دارند. امّا این پنچ ویژی اصلاً در ما بزرک سال ها نیست. ۱. ویژگی اوّل این که بچه ها تا وقتی که احتیاج به چیزی نداشته باشند، سراغش نمی روند. یعنی تا گرسنه نشوند سراغ غذا نمی روند. و تا احتیاج اش برطرف شد، از آن چیز دست می کشد. امّا ما بزرگ سال ها درست عکسِ این هستیم. به چیزی احتیاج پیدا نکرده، به آن اقبال می کنیم. بعد هم که احتیاج مان برآورده شد، باز دست بردار نیستیم. ۲. ویژگی دوّم بچه ها در این جا و اکنون زندگی کردن است. هیچ بچه ای در گذشته و آینده زندگی نمی کند. در این جا و اکنون زندگی می کند. امّا ما بزرگ سال ها در اینجا و اکنون زندگی نمی کنیم. ۳. سوّم، این که بچه ها تظاهر ندارند. بچه اگر الآن خشم نشان می دهد، واقعاً خشمگین است. امّا ما بزرگ سال ها گاهی دارد قند توی دل مان آب می شود، ولی، به تظاهر، خشم نشان می دهیم. این به خاطر مصلحت هایی است که در نظر می گیریم. مثلاً می دانیم که احتیاجاتی نسبت به طرف مقابل داریم. به خاطر همین، با این که در دل می خواهیم خونِ طرف را بریزیم، در ظاهر لبخند می زنیم و ماچ و بوسه و صبّحکم الله و.. از این بازی هایی که بلدیم در می آوریم. امّا بچّه ها این جور نیستند. بچّه ها اصلاً فیلم بازی نمی کنند. ما دائماً در حال فیلم بازی کردن هستیم. یعنی تهِ دلمان یک چیز است، امّا دستمان پی یک کار دیگر می رود. زبان مان چیزی می گوید، دلمان چیز دیگری. ولی بچه ها ظاهر و باطن همین اند که هستند. تا از یک دوست اش بدش می آید، می گوید که : «من با تو قهرم!». با خودش نمی گوید: «بگذار محاسبه کنم ببینم به نفع ام هست با او قهر کنم یا نه! اگر قهر کنم، این قهر یک تبعاتی خواهد داشت. مثلاً فردا ممکن است من از پاک کن بخواهم و او ندهد. یا اصلاً شاید یک روز شیرینی ای داشت که من خیلی دوست داشتم..». ولی وقتی هم که آمد و گفت: «من با تو آشتی ام!»، واقعاً دیگر کینه ای از طرف به دل ندارد. امّا من و شما خیلی وقت ها با هم قهریم، در حالی که واقعاً با هم آشتی هستیم. خیلی وقت ها هم با هم آشتی ایم، در حالی که واقعاً با هم قهریم. که این دوّمی اش بیشتر است. خب، این بازی ها در ما بزرگسال ها وجود دارد و در بچه ها نیست. ۴. ویژگی چهارم اینکه بچه ها فاصلۀ بین احساسات عواطف شان خیلی کم است. نمی دانم شما هیچ وقت توجّه کرده اید که گاهی بچه هنوز اشک دارد از چشم هایش می سُرد پایین، هوز به گونه اش نرسیده، ازدیدنِ یک چیزِ خنده دار می زند زیرِ خنده. امّا مثلاً ما اگر در جلسه ای از یک چیزی ناراحت شویم، حالا ولو این که بعد از گذشت زمانی آن ناراحتی برطرف شود و در دل شاد هم باشیم، با خودمان می گوییم نباید به این سرعت شادی مان را بروز دهیم. باید چند ساعتی بگذاریم بگذرد، بعد. می ترسیم بگویند: «این چه حالی است که این آقا دارد؟ الآن غمگین بود، حالا می خندد..!». پس سعی می کنیم آهسته آهسته از شادی به غم، و از غم به شادی، تغییر چهره دهیم. چون برایمان مهّم است که دیگران دربارۀ ما چه نظری داشته باشند. امّا بچه ها این جور نیستند. ۵. و ویژگی پنجم این که بچه ها خیلی گریه می کنند. ما بزرگ سال ها گریه کردن را زشت تلقّی می کنیم. نمی دانیم که چقدر، از لحاظ روانی، گریه کردن برایمان سلامت می آورد. حالا اگر ازهمۀ حرف هایی که ممکن است راجع به این ویژگی ها گفته شود بگذریم، بالاخره ژان ژاک روسو می گفت: شما بزرگ سال ها کدام تان این جوری هستید؟ هیچ کدام مان نیستیم. بعد می گفت: چرا تا وقتی بچه بودید این گونه بودید، نازنین بودید، و حالا که بزرگ شده اید این گونه نیستید؟ اوّل تو چنان بُدی که کس چون تو نبود و آخر تو چنان شدی که کس چون تو مباد..!


پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: وارش]
[مشاهده در: www.vareshnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن