واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۹
دبیر دومین کنفرانس ملی آموزش و یادگیری زبان انگلیسی گفت: هدف نهایی در یادگیری زبان انگلیسی، استفاده ناخودآگاه از زبان انگلیسی است. دکتر سیدحسین فاضلی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه خوزستان، اظهار کرد: نیاز به ارتباطات جهانی چند بعدی، یادگیری زبان انگلیسی را بهعنوان یک اصل غیر قابل انکار امروزی تبدیل کرده، اگرچه حقیقت یادگیری زبان انگلیسی در جهان با آنچه در ایران داریم متفاوت است. وی با بیان اینکه دربارهی یادگیری زبان انگلیسی بین صاحبنظران این رشته در ایران اختلاف نظر زیادی وجود دارد، افزود: علت این امر این است که در ایران تحقیق علمی جامعی در زمینه یادگیری زبان انگلیسی وجود ندارد و اغلب هر چه وجود دارد، مربوط به پایاننامههای دانشجویی است که در دانشگاهها انجام میشود. حال این پایاننامهها چقدر قابل اعتماد هستند؟ حقیقت این است که معمولاً دانشجویان دکتری یا کارشناسی ارشد وقت کافی بر روی یک پایاننامه صرف نمیکنند. فاضلی تصریح کرد: هیچ وقت پیش نیامده است که به طور عمیق فکر کنیم چرا باید زبان انگلیسی را یاد بگیریم یا برای فرزندانمان توضیح دهیم که چرا آنها را به زبانکده میفرستیم؟ یا یک معلم برای دانشآموزان و یک استاد برای دانشجویان توضیح بدهد که علت یادگیری زبان انگلیسی چیست؟ دبیر دومین کنفرانس ملی آموزش و یادگیری زبان انگلیسی با بیان اینکه برای آموزش و یادگیری زبان انگلیسی، سرمایهگذاری روانی لازم است، ادامه داد: منظور از سرمایهگذاری روانی این است که برای فرزند، دانشآموز، دانشجو یا هر داوطلب دیگر، این موضوع را روشن کنیم و او را به این باور برسانیم که چرا باید زبان انگلیسی یاد بگیرد؛ آموزش خود را شروع کنیم و از او بخواهیم که زبان انگلیسی را یاد بگیرد، بنابراین اول سرمایهگذاری روانی و بعد آموزش باید در دستور کار قرار گیرد. وی افزود: در یادگیری زبان انگلیسی، خروجی یادگیری باید عملی شود زیرا یادگیری زبان انگلیسی فقط به معنای صرف یاد گرفتن زبان انگلیسی نیست. باید پا را فراتر گذاشت و به دنبال به کاربردن آموزهها باشیم؛ خروجی به معنای بهکار بردن هر آن چیزی است که یاد گرفتهایم و وقتی خروجی زبان انگلیسی خود را بیشتر محک بزنیم در حقیقت یادگیری خودمان را محک زدهایم. فاضلی بیان کرد: هر چه بیشتر یادگیری خود را محک بزنیم، بهتر یاد میگیریم و بهتر یاد گرفتن هم هدف نهایی است. پس هر وقت چیزی را در زبان انگلیسی یاد گرفتیم، باید دنبال بکارگیری آن باشیم. بهکارگیری مطالب یادگرفته نیز باید بیشتر و بیشتر شود و در این صورت یادگیری آسانتر و عمیقتر میشود؛ با استفاده از این شیوه در طولانی مدت، قالبی از دانش ناخودآگاه زبان انگلیسی در ذهن شکل میگیرد. ناخودآگاه بودن هم آخرین مرحله روانی یادگیری زبان انگلیسی است. دبیر دومین کنفرانس ملی آموزش و یادگیری زبان انگلیسی تصریح کرد: داوطلبان به خودشان، معلمها به دانشآموزان، اساتید به دانشجویان و والدین به فرزندانشان این را الهام کنند که هدف نهایی در یادگیری زبان انگلیسی، استفاده ناخودآگاه از آن است که با بهکارگیری مداوم و متنوع آنچه یاد گرفته شده است، حاصل میشود. فاضلی با بیان اینکه البته بهکارگیری زبان انگلیسی، فقط شامل صحبت کردن و نوشتن به زبان انگلیسی نیست و باید درباره کلمات به انگلیسی فکر کنیم و با همان حالت تفکر، انگلیسی صحبت کنیم و بنویسیم، افزود: همه اینها با کمک یک متخصص زبان انگلیسی ممکن میشود و لازم است از متخصص زبان بخواهیم به ما ایده بدهد که چهکار کنیم تا آنگونه شویم و بعد از اینکه یاد گرفتیم، بهطور مداوم ادامه دهیم. وی با اشاره به اینکه داوطلبان زیادی، یادگیری زبان انگلیسی را شروع ولی بعد از مدت کوتاهی رها میکنند، خاطرنشان کرد: آنها فکر میکنند همان مدت کوتاه برای یادگیری زبان انگلیسی کافی است چون باور میکنند که یادگیری زبان انگلیسی سخت است و کاری نمیتوان کرد، بنابراین برای یادگیری زبان انگلیسی نیاز به زمان طولانی است و با صرف مدت زمان کوتاه نمیتوان به جایی رسید. دبیر دومین کنفرانس ملی آموزش و یادگیری زبان انگلیسی اظهار کرد: در یادگیری زبان انگلیسی نباید فراموش کرد که اعتماد به نفس، شاهکلید یادگیری زبان انگلیسی است؛ برای یاد گرفتن، اعتماد به نفس لازم است و هرچه مانیتور در حین یادگیری زبان انگلیسی کمتر باشد، یادگیری بالاتر میرود. به معنای دیگر یک زبانآموز باید فقط تمرکز کند که عمل صحبت کردن، نوشتن و یاد گرفتن اتفاق بیفتد. البته باید گفت ما نمیگوییم یک داوطلب زبان انگلیسی، یاد بگیرد که اشتباه تلفظ بکند یا اشتباه بنویسد بلکه میتواند بعدأ تصحیح کند؛ معلمها و اساتید نقش مهمی در این باور دارند که یاد بدهند اول اعتماد به نفس مهم است و بعد یادگیری. وی بیان کرد: امروزه بسیاری از مؤسسات پژوهشی و دانشگاههای فعال در آموزش زبان انگلیسی الگوهای یادگیری خاصی را ارائه میکنند که یک داوطلب یکی را انتخاب میکند. با این حال باید این نکات را در نظر بگیریم که از الگویی تبعیت کنیم که بیشتر با روان ما مطابقت داشته باشد و بیشتر بومیسازی شده باشد یعنی اینکه در منطقه و کشور ما بررسی و آزمایش شده و موفقیت لازم را به دست آورده باشد. دبیر دومین کنفرانس ملی آموزش و یادگیری زبان انگلیسی ادامه داد: هر الگو را با مشورت متخصصان یادگیری زبان انگلیسی و با دقت بالا انتخاب کنیم ولی هر چند مدت الگو را عوض کنیم؛ هیچ الگویی در یادگیری زبان انگلیسی بهطور کامل تایید یا رد نمیشود پس بعضی وقتها لازم نیست بهطور کامل از یک الگو تبعیت کرد و میتوان همراه با الگوی دیگر استفاده کرد. ممکن است که هیچ الگویی بهطور کامل با سیستم روانی یادگیری ما مطابقت نداشته باشد، آنچه که ما باید انجام بدهیم انعطافپذیری در تبعیت از مناسبترین الگوها است. فاضلی خاطرنشان کرد: معلمها و اساتید هم باید کمک کنند که یک دانشآموز یا دانشجو به باور الگوی یادگیری زبان انگلیسی برسد و سپس به او کمک کنند در استفاده کردن از الگوی درست موفق باشد. والدین هم باید همیار باشند و در این صورت امید است که مسیر یادگیری کمتر منحرف شود. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]