واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: فردا برنده جایزه نوبل صلح ٢٠١٦ معرفی می شود. امسال در میان نامزدان این جایزه یک اسم آشنا و مهم برای ما ایرانی ها وجود دارد؛ محمدجواد ظریف. محمدجواد ظریف و جان کری، وزیران امور خارجه ایران و ایالات متحده آمریکا به دلیل تلاش برای رسیدن به توافق هسته ای از طرف کمیته نروژی نوبل به طور مشترک کاندیدا شده اند. جایزه نوبل صلح امسال پنج نامزد دیگر هم دارد. پاپ فرانسیس که خود آرژانتینی است، به دلیل تلاشش برای ایجاد رابطه بین آمریکا و کوبا مورد توجه کمیته نوبل قرار گرفته است. آنگلا مرکل برای سیاست هایی که در زمینه پذیبهمن کشاورز حقوق دان اولا نگاهی به اوضاع و احوال موجود در منطقه ما، خاورمیانه، و آنچه در آن می گذرد به راحتی این نتیجه را در ذهن ایجاد می کند که نه منطقه و نه جهان تاب افزوده شدن ماجرا و داستان دیگری را به این مجموعه بسیار دردناک و خطرناک ندارند. بنابراین هر اقدام و حرکتی که در جهت جلوگیری از پیچیده ترشدن و بدترشدن اوضاع منطقه صورت گیرد باید مثبت ارزیابی شود و به کسانی که چنین اقداماتی را انجام می دهند باید آفرین گفت. اینکه این اشخاص اتباع کدام کشور و وابسته به کدام دولت و در چه موضع و مقامی باشند، از دیدگاهی که عرض کردم هیچ تفاوتی ندارد. ثانیا آنچه جناب آقای دکتر ظریف و تیم او انجام دادند حاوی این معنا و پیام بود که می توان مسائلی را که بسیار پیچیده و خطرناک است با مذاکره و از طرق دیپلماتیک حل وفصل کرد. تاریخ نشان داده است درگیری های مسلحانه و مخرب در بسیاری از موارد نه با شکست کامل یک طرف بلکه با مذاکره و سازش حل شده است. حال اگر چنین مذاکره ای را بتوان پیش از درگیری و کشتار انجام داد، حکم عقل این است که باید چنین کرد. ثالثا اینکه جناب آقای دکتر ظریف و جناب آقای جان کری کاندیدای نوبل صلح شده اند، خواه این جایزه به آنها داده شود یا نشود، نفس این کاندیداتوری حاوی این معنا و پیام است که عقلای جهان نیز حل وفصل منازعات و مناقشات را از طریق مذاکره و مسالمت ترجیح می دهند و توصیه می کنند. محمدامین قانعی راد جامعه شناس کاندیداشدن محمدجواد ظریف و جان کری، وزیران امور خارجه ایران و ایالات متحده آمریکا، اقدامی مهم است. اگرچه مسئولان کشور و ازجمله رئیس جمهور بارها اعلام کرده بودند که به دنبال دستیابی به توافق هستند اما نباید از نقشی که وزیر امور خارجه کشورمان در حصول این توافق داشت را نادیده گرفت زیرا او کنشگری هوشمندانه ای در این زمینه داشت. اهمیت نقش جناب آقای ظریف زمانی مشخص می شود که بدانیم رسیدن به توافق هسته ای نه تنها برای ایران و منطقه که برای جامعه جهانی از اهمیت برخوردار بود زیرا در صورت نرسیدن به توافق ممکن بود جنگی دربگیرد که کشور ما و خاورمیانه و همچنین همه کشورهای جهان که با منطقه خاورمیانه در ارتباط هستند را به خطر بیندازد. به همین دلیل نرسیدن به توافق هسته ای خطری برای صلح جهانی بود. به علاوه در شرایطی که هیچ کس گمان نمی کرد امکان سازش وجود داشته باشد و آن را غیرممکن تلقی می کردند، وزیر امور خارجه کشورمان چنین کاری را پیش برد. بازی برد- برد آقای ظریف در شرایطی انجام شد که همه فکر می کردند تعارضات کشورها مخصوصا ایران و آمریکا در حدی است که نمی توانند به چارچوبی مشترک بر سر منافعشان برسند. همیشه این کنشگران سیاسی برجسته هستند که می توانند بر سیاست های کشورها تأثیرگذار باشند. اما موضوعی که در اینجا باید نسبت به آن هشدار داد، واکنش دلواپسان به این اتفاق است. اگر آقای ظریف این جایزه را ببرد، تحلیل دلواپسان که موفقیت دولت یازدهم و موفقیت هسته ای را قبول ندارند این خواهد بود که غرب به سازش وزیر امور خارجه جایزه و پاداش داده است یا این جایزه را کم ارزش می خوانند و با بررسی انگیزه های پشت آن، گرفتن این جایزه را نقطه ضعف ظریف تفسیر می کنند. درصورتی که نقش ظریف در دستیابی به صلحی پایدار برای جهان غیرقابل انکار است. منبع: روزناهه شرق
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]