واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز: جانباز «حاجی عسکری» سرانجام بعد از گذشت 8 روز چادر نشینی مقابل ساختمان بنیاد شهید به دلیل برخوردهای برخی افراد، اعتراض خود را پایان داد.به گزارش سرویس مقاومت جام نیوز، هفته پیش بود که گزارشی مبنی بر شرح اعتراض یک جانباز چادر نشین مقابل ساختمان بنیاد منتشر شد. مختار حاجی عسکری، جانباز 50 درصد جنگ است که به همراه خانواده خود 8 روز در چادری که مقابل ساختمان مرکزی بنیاد شهید و امور ایثارگران واقع در خیابان طالقانی تهران زده بود، زندگی کرد. او نسبت به آنچه وعده های تحقق نیافته برخی مسئولان درباره خود می خواند، اعتراض دارد. حاجی عسکری سه بار در عملیات های مسلم ابن عقیل، خیبر و والفجر مقدماتی مجروح شده است و طبق مدارک کمیسیون پزشکی 50 درصد جانبازی دارد که 25 درصد از آن اعصاب و روان است. شرح اعتراض او درباره مشکل مسکن را در اینجا بخوانید. واکنش های مختلفی به اعتراض این جانباز به وجود آمد. فارغ از بحث در مورد درستی یا نادرستی نحوه اعتراض جانباز، برخوردهای قابل تأملی برای برخورد با جانباز نیز صورت گرفته است. فرزند جانباز عسکری در گفتگو با تسنیم به بنرهایی اشاره می کند که در روزهای ششم و هفتم حضورشان در مقابل بنیاد، اطراف چادر نصب شد. او می گوید: افرادی منتسب به بنیاد شهید و از کارکنان آنجا یک بنر بزرگ به نقل از خانواده شهدا و جانبازان و آزادگان علیه اعتراض ما نصب کردند تا جانباز را مقابل جانباز و خانواده شهید قرار دهند. در این بنر نوشته شده بود: «نظر به اینکه این جانباز بنا به گفته خودش از تمامی کمک های خدماتی و رفاهی بنیاد شهید و امور ایثارگران استفاده نموده است، از اینرو خانواده ایثارگران(شهدا - جانبازان و آزادگان) نسبت به عمل این جانباز معترض می باشد و از مسئولان محترم و دلسوز بنیاد شهید تقاضا داریم که در برابر این باج خواهی ایستادگی نمایند.» در واقع آن ها از این حیله استفاده کردند تا پای مسئولان بنیاد شهید از این بحث بیرون کشیده شود و اختلاف را به اختلاف و درگیری میان خود جانبازان تبدیل کنند. ما هیچ خانواده جانبازی ندیدیم که این چنین بر ما بتازد. خانواده جانباز عسکری اعتراض خود با نوشته هایی ماژیکی بر روی چند تکه مقوا بر روی چادر نصب کرده بودند اما اعتراض به اقدام ایشان با بنرهایی چاپ شده روی دیوار بنیاد شهید نصب شده بود. ماموران حراست بنیاد آن را بنری تهیه شده از جانب خود جانبازان معرفی می کنند. این بنر هیچگونه عنوان، لوگو و یا نمایندگی از صنف، گروه، نام، تشکل و انجمنی از سوی ندارد. جانباز حاجی عسکری خود در ادامه این اقدامات اضافه می کند: «چند نفر از افراد منتسب به بنیاد شهید به من گفتند تصمیم بر این است که علاوه بر اعتراض جانبازان به کار تو، تمام خدماتی را هم که تا کنون از بنیاد گرفته ای کپی گرفته و به در و دیوار این محل نصب کنیم.» اگر این ادعای جانباز عسکری درست باشد، شیوه مواجهه بنیاد با یک جانباز معترض ولو اعتراض او در فرمی قابل انتقاد بیان شده باشد، عجیب به نظر می رسد. فرزند جانباز حاجی عسکری می گوید: «وقتی پدرم دید فضا به این گونه است و هر روز تعدادی از کارمندان بنیاد شهید برای تهدید اینکه این اعتراضات جانبازان ادامه خواهد داشت و خودشان شما را جمع خواهند کرد روبرو شد، فهمید درست نیست چنین فضایی ایجاد شود و همه شاهد درگیری جانبازان با هم باشند. او معتقد است همین حالا که درگیری وجود ندارد کسی به تقاضا و اعتراض ما رسیدگی نمی کند چه برسد به اینکه بخواهند با دادن اطلاعات غلط به برخی از جانبازان و حضورشان، آن ها را در برابر ما قرار دهند و خدای ناکرده وسیله ای برای ایجاد آشوب و درگیری میان جانبازان ایجاد کنند. آن زمان دیگر کسی باور نخواهد کرد، کسی که مورد هجوم خود جانبازان قرار گرفته، اعتراض به حقی داشته است. به همین دلیل ما بعد از گذشت 8 روز اعتراض در چادر مقابل ساختمان بنیاد شهید تصمیم گرفتیم با وجود آنکه هیچ نتیجه ای دریافت نکردیم و هیچ مسئولی حاضر به پاسخگویی و حتی ملاقات نشد، این وضعیت را رها کنیم و به توقف خود مقابل بنیاد خاتمه دهیم. متاسفانه حتی مسئولان بالاتر از بنیاد از جمله مسئولان رده بالای دولت هم پاسخی برای اعتراض ما نداشتند و اهمیتی به ما ندادند.» هرچند شکل اعتراض این جانباز مورد قبول افکار عمومی و تفکرات برخاسته از ایثارگری جانبازان و حتی خود جانباز عسکری نیست و خود این روش را تنها از سر ناچاری عنوان می کند، اما آنچه او را به نحوه اعتراضی نامتعارف سوق داده است، به نظر می رسد همان وعده ای است که سال ها او را امیدوار کرده و تاکنون تحقق نیافته است. نامه هایی به امضای مسئولان مختلف در سنوات مختلف بنیاد شهید و امور ایثاگران که به مرحله عمل نرسیده است. حالا نحوه مواجهه با این اعتراض نامتعارف نیز شیوه ای نامتعارف و قابل انتقاد گرفته است. روش «مقابل هم قراردادن جانباز با جانباز» به عنوان یک راه حل غیر رسمی پسندیده نیست و اگر این اعتراض خودجوش هم باشد، بر بنیاد شهید است که در صورت صحت چنین مواجهه ای و با پذیرش احتمالی غیرساختگی بودن آن، بازهم به جای جانبداری، میانجی گری کند و مسأله را در فضای دیگری حل و فصل کند.. در کنار بنر بزرگی که بنیاد شهید به نقل از خانواده جانبازان بر روی شیشه ساختمان چسبانده است یک کاغذ کوچکتر دست نویس با این مضمون نوشته شده است که: «این حقیر به نمایندگی تمام خانواده های شهدای استان کهگیلویه و بویر احمد نسبت به عمل این جانباز معترض می باشم و تمام خانواده های شهدا در استان فوق این عمل را محکوم می نمایند.» و زیر آن شماره همراه این ایثارگر نیز درج شده است. این کاغذ که تنها دست نوشته "نشان دار" در میان سایر نوشته هاست متعلق به برادر شهیدی از استان کهگیلویه و بویر احمد است. افروز پور برادر شهید و شغلش آزاد است. او ساکن شهرستان یاسوج است. وقتی برای انجام کاری اداری به ساختمان مرکزی بنیاد شهید و امور ایثارگران در خیابان طالقانی تهران مراجعه می کند با وضعیت این جانباز و جمعیت که مقابل چادر او جمع شده بودند، مواجه می شود. او در گفتگو با تسنیم ماوقع را اینگونه شرح می دهد: «چادر جانباز را دیدم که روی آن مقواهای مختلفی چسبانده شده بود و محتواهای اعتراضی داشت و القا کننده این بود که بنیاد شهید به جانبازان دروغ می گوید. جمعیتی جمع شده بودند و بحثی هم در این میان درگرفته بود. یکی از کارمندان بنیاد شهید که در این سر و صدا حضور داشت رو به من و چند نفر از مردمی که جمع شده بودند می گفت این جانبازی که می بینید از همه امکاناتی که در چهارچوب قانون بنیاد شهید به او تعلق می گرفته، استفاده کرده است و حالا باز هم اینجا اینگونه چادر زده است. خود جانباز می گفت حق من را در بنیاد خورده اند و کسی به حرفم گوش نمی کند.» افروز پور درباره علت چسباندن دست نوشته خود به روی شیشه بنیاد شهید در مورد اعتراض جانباز می گوید: «من نمی گویم این جانباز حق و حقوقی ندارد و یا نباید نسبت به وعده های محقق نشده بنیاد اعتراض کند. من با نحوه اعتراض او مشکل دارم به همین دلیل چنین نوشته ای را نوشتم و آنجا زدم. چادر زدن یک جانباز در خیابان مقابل ساختمان بنیاد برای یک اعتراض می تواند به آبروی جانبازان و خانواده شهدا لطمه بزند. در مملکت ما عده ا ی هستند که می خواهند آبروی خانواده شهدا و ایثارگران را ببرند از آن طرف سایت های بیگانه هم به دنبال سواستفاده هستند. نباید به دست این افراد بهانه ای داد. مملکت جمهوری اسلامی زیر ذره بین است. راه های دیگری هم برای اعتراض وجود دارد. اگر مسئولان بنیاد قبول نمی کنند که کار جانباز را راه بیندازند. این جانباز می تواند از طریق مسئولان دیگری همچون دفتر ریاست جمهوری، دیوان عدالت اداری یا ... برای اعتراض استفاده کند.» تماس های مکرری برای جویا شدن پاسخ مسئولان به این موضوع صورت گرفت، اما متأسفانه تاکنون پاسخی دریافت نشده است.
چهارشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]