واضح آرشیو وب فارسی:سراج24: مختار حاجی عسکری، جانباز ۵۰ درصد جنگ است که در برابر ساختمان بنیاد شهید چادر زده و به همراه خانواده خود در این چادر زندگی می کند. او نسبت به آنچه وعده های تحقق نیافته برخی مسئولان درباره خود می خواند، اعتراض دارد.به گزارش سراج24 ،در میانه خیابان طالقانی، در جوار ساختمان مرکزی بنیاد شهید و امور ایثارگران، گوشه پیاده رو یک چادر مسافرتی برپاست که روی آن پلاکاردهایی است با خط درشت اعتراضاتی را برای رهگذران شرح می دهد. اعتراضاتی که همه مفهوم اش عدم رسیدگی مسئولان بنیاد شهید به مشکلات جانبازان است. داخل این چادر جانباز 50 درصد دفاع مقدس به همراه همسر و دو فرزند جوانش حضور دارند. آن ها 5 روز است که به نشانه اعتراض مقابل ساختمان بنیاد شهید چادر زده اند تا بلکه پاسخی را از جانب مسئولان دریافت کنند. مختار حاجی عسکری جانباز 50 درصددر گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، با اشاره به نحوه جانباز شدنش در هشت سال دفاع مقدس می گوید: در جبهه سه بار مجروح شدم. دو بار در سال 61 و یک بار هم سال 62 . فرمانده تخریب بودم و دو بار روی مین رفتم. تاریخ اولین مجروحیتم در عملیات مسلم ابن عقیل با دومین مجروحیتم در عملیات والفجر مقدماتی دو ماه و 16 روز فاصله دارد. سومین مجروحیتم در عملیات خیبر بوده است. در عملیات مسلم ابن عقیل هم بغل دستم خمپاره خورد. تا سال 80 هم اصلا به بنیاد جانبازان مراجعه نکردم. در سال 80 در اثر مشکلاتی که در زندگی پیدا کردم مجبور شدم به بنیاد بیایم. به نوعی فقط برای خدا به جبهه رفته بودم و دنبال درصد نبودم اما مشکلات مالی و مسکن به من فشار آورد و مجبور شدم و برای تعیین درصد جانبازی اقدام کردم. سال 80 به کمیسیون پزشکی بنیاد رفتم و 50 درصد جانبازی به من دادند. 25 درصد از این 50 درصد، اعصاب و روان است. عسکری از علت حضور خود در مقابل ساختمان مرکزی بنیاد شهید و امو ر ایثارگران در خیابان طالقانی تهران چنین می گوید: سه سال در بنیاد به دنبال تسهیلات دویدم تا سال 83 که به من دستور خرید خانه دادند. گفتند سه خانه پیدا کن، بازرسان مسکن ما می آیند یکی از آن ها را تایید می کنند و می خرند. ما رفتیم و در بنگاه ها می گشتیم. سه خانه پیدا کرده و به بنیاد معرفی کردیم. یکی از آن ها را تایید کرد و برای تخصیص بودجه رفت. یک خانه ای بود که در آن سال، 32 میلیون تومان قیمتش بود. متاسفانه تا الآن نخریدند. روسا یک به یک عوض شدند. و هر شخص جدیدی که می آمد می گفت ما نسبت به این دستور هیچ تعهدی نداریم. دو سال پیش یعنی در سال 92 وقتی اینجا چادر زده بودم آقای دکتر صمیمی رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ دستور واگذاری یک قطعه زمین در پروژه همت را به من داد. دو سال هم از این ماجرا می گذرد و متاسفانه هیچ اقدامی در مورد واگذاری نکرده اند. یعنی به طور کلی این ها روی کاغذ خانه می دهند و روی کاغذ جانباز را صاحب خانه و صاحب ماشین می کنند. تمام مشکلات جانبازان روی کاغذ حل می شود. او در ادامه توضیح می دهد: به من گفتند چون تا سال 80 اقدامی برای جانبازی نکرده بودی از بغل اسم تو یک نفر خانه یا زمینی را به اسم خودش برداشته است. توانستم ثابت کنم که من چیزی نگرفته ام ولی مشخص نشد که زمین من را به چه کسی داده اند. این موضوع را معاونت مسکن جانبازان در سال 83 گفت. او گفت در سیستم زده شما منزل مسکونی دارید. وقتی ثابت شد که چنین چیزی صحت ندارد. یک دستور کتبی دادند معاونت مسکن بنیاد شهید برای مدیر کل بنیاد شمال شرق تهران یعنی محمد جواد قاضی، ولی رسیدگی نشد چون می گویند بودجه نداریم. می دانم که همه جانبازان و خانواده شهدا دارند با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند. من در حال حاضر حکم حالت اشتغال هم دارم که نشان می دهد من دارای از کارافتادگی کل بدن هستم. این جانباز 50 درصد دفاع مقدس به نحوه اعتراضش به عدم پاسخگویی مسئولان بنیاد شهید اشاره می کند و می گوید: اینجا هستیم چون بنیاد شهید حتی طبق دستوراتی که خودش داده هم عمل نکرده است و ما الان جهت اعتراض اینجا هستیم. سال 87 افسر و مامور کلانتری آمد و اسباب و وسایل من را بیرون انداختند چون صاحب خانه حکم تخلیه را گرفته بود. و من خواهش کردم وسایلم را ببرند در بنیاد جانبازان که آن موقع در کوثر بود، تخلیه کنند. آنجا رفتم و به همراه وسایلم ماندم. آن موقع رئیس بنیاد شهید آقای دهقان بود. ایشان کلی وعده وعید داد و گفت تو از اینجا برو، من مشکلت را حل می کنم. اما خبری نشد. من دو فرزند دارم. پسرم 26 ساله و دخترم 27 ساله است. تا به حال در زمان های مختلف، 7 حکم تخلیه گرفته ام. الان در ملک پدری همراه خانواده پدر هستم و مشکلات زیادی در آنجا دارم. عریضه ای نوشتم و داستان 11 سال عذابی که از بنیاد شهید شامل حال خانواده ام شد را در آن نوشته ام حتی چهار یا پنج ماه قبل از اینکه اینجا بیایم، این عریضه را آوردم اینجا و گفتم اگر احقاق حق نکنید و به دستورات صادره عمل نکنید، در هفته دفاع مقدس به عنوان اعتراض در مقابل بنیاد شهید چادر می زنم که متاسفانه به این عریضه هم هیچ ترتیب اثری داده نشد و علنا با پیگیری نکردن مشکل ما این کار را تایید کردند. او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چندمین بار است که با این روش برای اعتراض اقدام می کنید، می گوید: من چهارمین بار است که در مقابل ساختمان بنیاد چادر می زنم منتها چون دائم روسا عوض می شوند، هر فرد جدیدی که می آید می گوید من چکاره ام؟ این دستور رئیس قبل بوده. مثلا آقای شهیدی می گوید این دستور زریبافان بوده و به ما چه ربطی دارد. من می گویم قبل از شما روی صندلی این پست زریبافان نشسته بود، چه فرقی می کند چه کسی این قول را داده است؟ الان از جمعه شب 5 روز است که اینجا هستم. البته برخی از مسئولین بنیاد برای اینکه صدای اعتراض او را بشنوند برای دیدارش به کنار چادر خانواده این جانباز رفته اند و حرف هایش را شنیده اند. عسکری در این باره می گوید: از مسئولین بنیاد هم گهگاهی می آیند و فقط بیرون ایستاده و می گویند تو اول چادرت را جمع کن بعدا ما به مشکل تو رسیدگی می کنیم. رئیس حراست بنیاد شهید استان تهران، معاون کل بنیاد شهید استان تهران و آقای دکتر صمیمی رئیس بنیاد شهید و امورایثارگران تهران بزرگ هم آمده است. من جمعه شب اینجا آمدم و آقای صمیمی صبح شنبه اینجا بود. صمیمی کسی بود که یکبار ما را از اعتراض در اینجا بلند کرد و این برگه پروژه همت را به ما داد و گفت اگر من این مشکل را حل نکردم تو بیا دوباره اینجا چادر بزن. او ادامه می دهد: هنوز آقای شهیدی رئیس بنیاد شهید و سردار انصاری قادم مقام بنیاد شهید را ندیده ام. چهار ماه پیش گفتم می خواهم با آقای شهیدی صحبت کنم اما گفتند نمی شود و من عریضه نوشتم. من فقط با آقای فاضلی دفتردار آقای شهیدی صحبت کردم و عریضه ام را به ایشان دادم. اما جلوتر نتواستم بروم. متاسفانه به هیچ عنوان نمی شود دردت را به بالایی ها بگویی. همسر این جانباز هم در مورد این مسأله می گوید: کمترین خواسته ما این بود که خود شهیدی بیاید و مشکلات ما را از نزدیک ببیند. آقای شهیدی که رئیس کل بنیاد شهید است باید خودش می آمد و به کار ما رسیدگی می کرد نه اینکه افرادشان را بفرستند تا با حیله و نیرنگ ما را تهدید کنند. عسکری از واکنش مردم در مقابل چادر زدن او در خیابان می گوید: مردم هم سراغ ما آمده اند و من شرمنده این مردم هستم. این مردم خیلی خوب هستند. ابراز همدردی می کنند و دعا می کنند و می گویند ان شاءالله شما بتوانی حقت را بگیری. اما اعضای حراست ساختمان بنیاد، ماشین پشت چادر می گذارند تا دیده نشویم. بنری اینجا نبود. یک بنر بزرگ را آورده اند در این مقابل زده اند تا چادر من دیده نشود. الان کامیونی آورده اند این طرف چادر گذاشته اند و یک کامیون آن طرف عین یک زندان محبس درست کرده اند. او به وام قرض الحسنه بنیاد شهید اشاره می کند و می گوید: قبلا که اینجا آمدم آقای سردار انصاری به معاونت ها دستور دادند و گفتند چون قول پروژه همت را به ایشان داده اید، امکان دارد اتمام این پروژه طول بکشد تا زمانی که پروژه به ثمر برسد. 50 میلیون به او قرض الحسنه بدهید. الان این نگهبانان و حراست بنیاد به مردم و کسانیکه از علت حضور ما اینجا سوال می کنند، می گویند این یک آدم کلاهبردار است که هر سال می آید 100 میلیون پول از بنیاد می گیرد و می رود. هر سال هفته دفاع مقدس می آید و باج می گیرد و می رود. اما واقعیت اینست که 50 میلیون خود سردار به عنوان قرض الحسنه داد تا بتوانم خانه رهن کنم. در قرارداد ملکی که اجاره کردم نوشته شده است که 50 میلیون پول قرض الحسنه ملک، مال بنیاد جانبازان می باشد و زمانیکه صاحب خانه بخواهد این قرارداد را فسخ کند باید پولش را به نماینده بنیاد شهید تحویل دهد. به گزارش تسنیم، شاید این شیوه اعتراض یا پیگیری یک وعده داده شده، در ظاهر انتقادهایی به همراه داشته باشد، اما به نظر می رسد، پیگیری و حل مشکلات و یا حتی اقناع ایشان پسندیده تر از گارد گرفتن در برابر خواسته هایشان یا برخوردی باشد که غیر انسانی خوانده می شود. این یک توجیه تاریخ مصرف گذشته برای منفعل کردن است که آنانی که روزگاری برای این سرزمین از جان خود مایه گذاشتند، شأن خود را پایین نیاورند و نسبت به کمبودها یا عدم تحقق وعده ها اعتراضی نکنند یا اینکه هر نمونه اعتراضی از همان ابتدا به چند تک موردِ محدود که در پس زمینه آن یک سوء استفاده وجود داشته، تعمیم داده شود.
چهارشنبه ، ۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سراج24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]