واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
هشدار درباره سرایت بیماری از مراکز نگهداری اجباری معتادان خیابانی جدی است هراس از اچ.آی.وی و سل در کمپهای ترک اعتیاد نگاهها را این بار از زندانها بچرخانیم و بگردانیم به سمت کمپها کمپهای ترک اعتیاد اجباری، آنجا که عدهای معتاد متجاهر از کف خیابانها جمع میشوند و چیده میشوند در فضاهایی پراما و اگر.
همیشه زندان ها به واسطه تراکم جمعیت و بسته بودن محیط شان با دلواپسی انتشار بیماری های مسری و پرخطر همراه بوده اند، اما حالا نام کمپ های ترک اعتیاد شنیده می شود، نام مراکز ماده 16، کمپ های اجباری، همان ها که با بگیر و ببندهای پلیسی و قضایی پر می شوند. اچ.آی.وی مثبت، سل مقاوم به درمان؛ هراس انتشار این دو بیماری در مراکز ماده 16 قانون مبارزه با مواد مخدر و سرایتش به اجتماع مهم ترین محور جلسه ای بود که با موضوع کنترل و مدیریت مصرف مواد مخدر، روانگردان ها و پیش سازهای آن در کمیته مستقل موادمخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد. در این جلسه گلاره مستشاری، کارشناس دفتر مقابله با جرم و موادمخدر سازمان ملل در تهران هشدار می داد و حضار می شنیدند. او می گفت مراکز ماده 16 نه تنها هزینه های اجتماعی و اقتصادی زیادی را به سیستم مدنی و درمانی کشور وارد کرده ، بلکه چون کارایی لازم را ندارند افراد را به اچ.آی.وی مثبت و سل مقاوم به درمان مبتلا می کنند؛ اینها را خبرگزاری ایسنا مخابره کرده است. اچ.آی.وی مثبت، سل مقاوم به درمان؛ این دو بیماری همیشه هراسی برای زندان ها بوده، هراس از سرایتشان به جامعه. حالا اما نوبت کمپ های ترک اعتیاد اجباری است، مراکزی که اغلب موذیانه و مرموز نفس می کشند و به بقا ادامه می دهند، مراکزی که تاسیس شده اند تا چهره شهرها را از معتادان تابلو پاک کنند و امنیت خاطر را به مردم محله ها برگردانند. اما این مراکز خود زیر تیغ اند، تیغ تیز انتقادها و تردیدها و حتی شماتت ها ؛ گویی مراکز ماده شانزدهی از مسیر صواب منحرف شده اند. مراکز ماده 16 چیست؟ قانون، مصرف مواد مخدر را جرم می داند، اما اعتیاد را بیماری. پس معتادی که بیمار تلقی می شود اگر در ملأعام مواد مصرف نکند، براساس ماده 15 قانون مبارزه با مواد مخدر حق دارد به مراکز درمانی یا کاهش آسیب دولتی و غیردولتی مراجعه کند و گواهی درمان بگیرد و از تعقیب کیفری خلاص شود اما معتادانی که خلاف این جریان حرکت می کنند و تمایلی به درمان ندارند، سروکارشان با ماده 16 این قانون است که مختص معتادان متجاهر است؛ همان هایی که مردم اغلب آنها را در حال مصرف مواد یا چرت زدن در حاشیه خیابان ها و اتوبان ها و خرابه ها می بینند. وقتی پلیس دست به کار جمع آوری معتادان خیابانی می شود و مقام قضایی نیز دستور دستگیری آنها را صادر می کند مقصد، مراکز ماده 16 می شود؛ مراکزی که مراجعان را از یک تا سه ماه نگه می دارند و اگر لازم باشد سه ماه نیز بیشتر. چرا مراکز اجباری عامل نگرانی است می گوید مراکز ترک اعتیاد اجباری اغلب سوله اند، اینها نه مرکز مناسبی برای درمان اعتیادند و نه مرکز درست و درمانی برای نگهداری معتادان. می گوید هر کدام از این مراکز دلبخواه کار می کنند و تعدادی شان اهل کارشکنی اند. او اینها را می گوید اما اجازه نمی دهد نامی از او ببریم، فقط خلاصه این که او منبع مطلعی است در دفتر سازمان ملل در تهران که در گفت وگو با ما به عملکرد مراکز اجباری ترک اعتیاد انتقاداتی ریشه ای داشت. این کاستی ها را که کنار هشدار کارشناس دفتر جرم و مواد مخدر سازمان ملل در تهران بگذاریم و بنشانیم پیش نگرانی گلاره مستشاری به خاطر شیوع اچ.آی.وی مثبت و سل مقاوم به درمان در مراکز ماده 16، آن وقت نتیجه این می شود که تک تک ما شهروندان باید نگران باشیم. دکتر فرید براتی سده، مدیرکل سابق پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی البته در گفت وگو با ما می گوید این هشدارها و نگرانی ها چیز تازه ای نیست، چون تا کمپ های اقامتی بوده نگرانی از انتشار بیماری های پرخطر نیز وجود داشته، که حالا مدتی است دغدغه سل مقاوم به درمان نیز به نگرانی های قبلی اضافه شده. او می گوید اگر این نگرانی ها وجود دارد به این علت است که مراکز اقامتی ترک اعتیاد ـ کمپ ها ـ مکان هایی با تراکم بالا هستند و هرجا که جمعیتی در آن متمرکز شود، بویژه اگر مثل این مراکز آدم هایی باشند با سابقه رفتارهای پرخطر و ریسک ابتلا به بیماری های مسری، باید نگران بود؛ نگران انتشار و انتقال اچ.آی.وی مثبت و سل. اگر درست مدیریت نشود ... با این حال با دکتر رامین رادفر، پژوهشگر اعتیاد در دانشگاه علوم بهزیستی که در این باره گفت وگو کردیم او نیز انتقال این بیماری ها را خاصیت مراکز اقامتی پرجمعیت دانست، ولی یک اما کنار آن گذاشت؛ یعنی بیماری منتقل می شود، اما اگر مراکز اقامتی ترک اعتیاد با شیوه های علمی و درست اداره نشود و اگر این مراکز فقط محل نگهداری معتادان باشد نه محل درمان آنها. او می گوید مصرف کنندگان مواد مخدر 18 برابر بیشتر از جمعیت عادی جامعه احتمال ابتلا به سل را دارند و طبیعی است وقتی به مدت طولانی در مرکزی اقامتی باشند، احتمال مسلول شدنشان قوت می گیرد، پس هشدارها جدی است، بسیار جدی و لازم است نگران باشیم. مراکز ترک اعتیاد ماده 16 مدت هاست عامل نگرانی اند از این بابت که ساکنان این مراکز معتادان پرخطر و به ته خط رسیده ای هستند که با زور جمع شده و در این کمپ ها جا می گیرند و در نتیجه رغبتی به ترک نشان نمی دهند. اینها غرق شده های منجلاب اعتیادند که رفتارهای پرخطرشان موجب آلودگی آنها به بیماری های مختلف و بعضا خطرناک شده و اگر قرار باشد در آخرین ایستگاهی که امید به تغییر سبک زندگی شان ـ مراکز ماده 16 ـ وجود دارد نیز بد ببینند باید واقعا نگران بود، بخصوص نگران ابتلای آنها به بیماری های پرخطر. مریم خباز - جامعه
 
یکشنبه 12 مهر 1394 ساعت 08:16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]