واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
هنجارهای بين المللی در فضای مجازی به روایت «جوزف نای»
شناسهٔ خبر: 2930872 - شنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۴ - ۱۶:۳۷
بین الملل > اروپا
نظر به قابلیت فراوان اینترنت برای آسیب وارد آوردن بر دیگران تعیین هنجارهای بین المللی برای این پدیده یکی از ضرورتهای عصر حاضر است. به گزارش خبرگزاری مهر، «جوزف نای» در مطلبی که برای پایگاه «پراجکت سیندیکیت» به نگار درآورده به بررسی هنجارهای بین المللی در فضای مجازی پرداخته است. نای واضع نظریه قدرت نرم و معاون سابق وزیر دفاع آمریکا و استاد کنونی دانشگاه هاروارد است. كنفرانس بين المللي فضاي مجازي ۲۰۱۵ كه در هلند با حضور دو هزار نفر از مقامات دولتي، دانشگاهيان و صنايع گوناگون برگزار شد تلاش داشت تا قواعدي را براي جلوگيري از درگيري و منازعات در فضاي مجازي بين بازيگران گوناگون پي ريزي نمايد. در حال حاضر اينترنت قابليت فراواني براي آسيب رساندن به بازيگران گوناگون دارد. خيلي از ناظران معتقد هستند كه ايالات متحده آمريكا و اسرائيل عامل حمله استاكس نت به تاسيسات هسته اي ايران بوده اند و يا اوباما كره شمالي را متهم به حمله به شركت سوني پيکچرز كرده است. تا همين اواخر امنيت در فضاي مجازي عموما در حوزه تخصصي گروه كوچكي از كارشناسان رايانه اي بود. زماني كه اينترنت در سال ۱۹۷۰ ايجاد شد اعضاي آن يك دهكده مجازي را شكل دادند و به حوزه امنيت توجه كمي داشتند. سپس در دهه ۹۰ فضاي وب ايجاد شد و چند ميليون كاربر به آن پيوستند و اينترنت بستر اقتصاد و حكمراني جهاني شد. همه اين وابستگي ها به حوزه فضاي مجازي حاكي از اين واقعيت است كه بازيگران دولتي و غير دولتي در اين حوزه بسيار آسيب پذير هستند. مطالعات استراتژيك در حوزه فضاي مجازي شبيه استراتژي هاي هسته اي در دهه ۱۹۵۰ است و تحليلگران در خصوص معناي تهاجم، دفاع، بازدارندگي، هنجارها و كنترل تسليحاتي دچار پراكندگي هستند. اصطلاح جنگ سايبري طيف وسيعي از اقدامات ساده مانند خودداري از خدمات تا اقدامات پيچيده مانند جاسوسي و خرابكاري سايبري را در بر مي گيرد. يك تعريف مفيد از جنگ سايبري عبارت است از هر گونه اقدام خصمانه در فضاي مجازي كه معادل خشونت فيزيكي باشد و معيار اين ارزيابي رهبران سياسي هستند. تهديدات سايبري نسبت به امنيت ملي به چهار دسته تقسيم مي شوند كه عبارتند از جنگ سايبري و جاسوسي اقتصادي كه عمدتا توسط دولت ها انجام مي شود و جرايم سايبري و تروريسم سايبري كه بيشتر توسط بازيگران غير دولتي انجام مي شود. در حال حاضر بيشتر هزينه ها از ناحيه جاسوسي و جرايم سايبري به كشورها تحميل مي گردد. اما دو نوع ديگر ممكن است تهديد بيشتري را در آينده ايجاد نمايد. البته اين دسته بندي ها با هم همپوشاني دارد. در دوران جنگ سرد رقابت ايدئولوژيك همكاري هاي شوروي و آمريكا را محدود مي كرد و هر دو طرف با آگاهي از خطر تخريب هسته اي به سمت ايجاد يك سري از هنجارها و كدهاي رفتاري اوليه براي اجتناب از جنگ نظامي حركت مي كردند. اين قوانين ابتدايي شامل عدم جنگ هسته اي، ارتباطات بحران مانند ايجاد يك خط ارتباطي بين مسكو و واشنگتن و اقدامات جهت جلوگيري از حوادث بين دو كشور است. اولين اقدام پيمان منع محدود آزمايش هاي هسته اي بود. دومين اقدام نيز در سال ۱۹۶۸ پيمان منع گسترش سلاح هاي هسته اي كه در صدد محدود كردن گسترش سلاح هاي هسته اي بود و يك نوع بازي با حاصل جمع جبري مثبت را رقم زد. به طور مشابه زمينه هايي براي همكاري بين المللي جهت تامين امنيت فضاي مجازي نيز وجود دارد و اين زمينه ها بيشتر در حوزه جرايم و تروريسم سايبري است. روسيه و چين به دنبال گسترش نظارت سازمان ملل بر اينترنت هستند. البته تشابهات تاريخي خيلي دقيق نيست و تكنولوژي سايبري با فناوري هسته اي متفاوت است به طوري كه بازيگران غير دولتي نيزمي توانند به راحتي از فناوري اطلاعات استفاده نمايند. با اين حال برخي از دستگاه هاي دولتي و غيردولتي سعي دارند بر عملكردهاي ابتدايي اينترنت حكمراني نمايند. براي مثال تقويت آيكن توسط ايالت متحده، كنوانسيون جرايم سايبري ۲۰۰۱ با مشاركت يوروپل و اينترپل و يا تجزيه و تحليل گروه كارشناسان دولتي سازمان ملل متحد در خصوص چگونگي رابطه حقوق بين الملل و امنيت سايبري از جمله اين اقدامات است. احتمال دستيابي به توافق در خصوص مسائل اختلافي مانند نفوذ سايبري براي اهداف جاسوسي زمان زيادي مي برد. با اين حال هنجارهاي بين المللي به آرامي توسعه مي يابند به طوري كه در خصوص موضوع فن آوري هسته اي ايجاد اين هنجارها حدود دو دهه طول كشيد. مهمترين پيام كنفرانس اخير هلند اين بود كه آسيب پذيري در فضاي مجازي به اين نقطه حساس نزديك مي گردد. ترجمه و تلخيص : مهدي پورحسني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]