تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834410298
عربستان بايد پاسخگوي بي برنامگي و حوادث حج باشد/جبران مسائل 37 سال گذشته مهم است؛ نه دست دادن
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۸ مهر ۱۳۹۴ (۱۶:۵۶ب.ظ)
روحاني در گفت و گو با سي ان ان؛ عربستان بايد پاسخگوي بي برنامگي و حوادث حج باشد/جبران مسائل 37 سال گذشته مهم است؛ نه دست دادن موج - رئيس جمهوري کشورمان با اشاره به حادثه منا تاکيد کرد: عربستان بايد بخاطر اين بي برنامگي، بي انضباطي و عدم کارآيي که منجر به کشته شدن تعداد زيادي از حاجيان از کشورهاي مختلف شده، پاسخگو باشد و جمهوري اسلامي ايران از لحاظ سياسي و حقوقي مسأله را دنبال خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاري موج، حجت الاسلام والمسلمين حسن روحاني در گفت و گويي با شبکه تلويزيوني سي ان ان آمريکا با تاکيد بر اينکه عربستان بايد پاسخگوي بي برنامگي‌ها و حوادث در مراسم حج باشد، اظهار داشت: اين جاي تأسف دارد که دولت عربستان همه ذهن، فکر و برنامه‌اش مشغول کشتار مردم يمن شده و ظاهراً وقت ندارد که راجع به مردم خودش و يا راجع به ميهمان‌هاي خانه خدا، فکر و برنامه ريزي کند.
متن کامل گفت و گوي «کريستين امانپور»، خبرنگار شبکه سي ان ان آمريکا، با رئيس جمهوري که در حاشيه هفتادمين نشست مجمع عمومي سازمان ملل در نيويورک انجام شد، به اين شرح است:
مجري: به نظر مي‌رسد کوشش‌هاي ديپلماتيک بسيار زياد و متمرکزي اين هفته در رابطه با سوريه انجام خواهد شد. آيا ايران به گفت و گوي سياسي دعوت شده و آيا ايران در کنار ايالات متحده کوشش‌هايي را براي اتمام جنگ در سوريه ارائه خواهد داد؟
رئيس جمهوري: ما از آغاز تحولات سوريه در طول 5 سال گذشته همواره تلاش کرديم که امنيت و ثبات به سوريه برگردد. در اين راه اقدامات فراواني را انجام داده‌ايم. از جمله گفتگو و رايزني با کشورهاي مختلف؛ هم اکنون نيز با برخي از کشورهاي منطقه از قبيل عراق و روسيه و همچنين با برخي از کشورهاي ديگر از اتحاديه اروپايي راجع به سوريه گفت و گو مي‌کنيم و هدف اصلي ما آن است که با تروريسم به طور جدي در سوريه مبارزه و شرايطي فراهم شود که مردم سوريه به کشورشان برگردند و در نهايت يک دموکراسي در اين کشور حاکم شود.
مجري: ولي براي مدت زيادي ايالات متحده مي‌گفت که ايران نمي‌تواند عضو اين گفتگوهاي سياسي براي پيدا کردن راه و چاره سياسي باشد. با توجه به آنچه از ديدار وزير خارجه آقاي جان کري با دکتر ظريف شنيده‌ايم، آيا اين شرايط عوض شده است؟
رئيس جمهوري: آنچه که قبلاً هم اعلام شده بود اين که گفت و گوي ما با ايالات متحده آمريکا صرفاً راجع به مسأله هسته اي خواهد بود و پس از آن که مسأله هسته اي اجرايي و عملياتي شد و مطمئن شديم که اين مسير به درستي پيش مي‌رود، آن وقت ممکن است که موضوع ديگري قابل گفتگو شود. هنوز راجع به اجراي برجام قدم‌هايي باقي است که بايد انجام بدهيم.
مجري: پس مي‌فرماييد که در حال حاضر ايران با آمريکا گفت و گويي درباره سوريه نخواهد داشت؟
رئيس جمهوري: بين ايران و آمريکا مذاکره مستقيمي راجع به سوريه وجود ندارد اما در عين حال ايران با اتحاديه اروپا و کشورهاي ديگر مذاکره دارد و آن کشورها هم با ايالات متحده در گفت و گو هستند، بنابراين گفت و گوي غيرمستقيم وجود دارد.
مجري: به نظر مي‌رسد که ايالات متحده، بريتانيا، روسيه و ايران همگي از تعويض قدرت به نوعي صحبت مي‌کنند که برجا ماندن پرزيدنت اسد را ولو براي مدت محدودي در بر خواهد داشت. آيا زماني را مي‌توانيد پيش بيني کنيد که اسد جزو جغرافياي سياسي اين کشور قرار نگيرد؟
رئيس جمهوري: وقتي در سوريه هدف اول ما بيرون راندن تروريست‌ها باشد و مبارزه با آن‌ها، چاره اي نداريم جز اين که حکومت مرکزي آن کشور را به عنوان مرکزيت براي مبارزه بپذيريم. والا اگر حکومت آن کشور را در نظر نگيريد، کجاست آن مرکزي که مي‌خواهد با تروريست‌ها بجنگد و مبارزه کند؟ من فکر مي‌کنم که امروز همه پذيرفته‌اند که حکومت اسد بايد بماند تا بتوانيم با تروريزم مبارزه کنيم. اما به محض اين که ديديم اين حرکت در حال موفقيت است و مي‌تواند قدم به قدم تروريست‌ها را به عقب براند، بايد اقدامات ديگري انجام گيرد براي اينکه صداي مخالفين هم شنيده شود. و در سوريه آن‌هايي که معترض حکومت اسد هستند - البته نه آن‌هايي که تروريست هستند - پاي ميز مذاکره بيايند و با گروه‌هاي ديگر بنشينند و از جمله مقامات دولتي و آنوقت توسط خودشان براي آينده سوريه تصميم گيري شود.
مجري: جناب رئيس جمهور فکر مي‌کنيد روسيه در حال انجام چه کاري است؟ چرا پرزيدنت پوتين پرسنل، تسليحات و جت‌هاي جنگنده مي‌فرستد سوريه و آنجا اردوگاه مي‌سازد؟ فکر مي‌کنيد براي اين است که از پيشرفت‌ها و موفقيت‌هاي ايالات متحده جلوگيري کند؟
رئيس جمهوري: چند ماه پيش در ملاقاتي که با آقاي پوتين داشتيم ايشان اين مسأله را به طور مفصل مطرح کرد که روسيه تصميم گرفته يک مبارزه جدي تري را با داعش در منطقه شروع کند. حتي در آن ملاقات پيشنهاد کرد که برخي از کشورها مثل ايران، عراق و روسيه با هم يک نوع شبه ائتلافي را تشکيل بدهند و به هم براي مبارزه با داعش و گروه‌هايي شبيه به آن کمک کنند و در اصل مسأله، من موافق بودم و گفتم به هر حال هدف ما مبارزه با داعش است و هر کس کمک کند چه بهتر. او در آن ملاقات به من گفت که در اين زمينه با آقاي اوباما هم صحبت کرده و گفت که مي‌خواهد مبارزه با داعش را تشديد کند و به من گفت که آقاي اوباما هم از اين کار استقبال کرده است. بنابراين از اين حرکت جديد روسيه قبلاً ما مطلع بوديم. خود آمريکا هم مطلع بوده و حتي در آن ملاقات به من گفت که با آقاي اردوغان صحبت کرده و با ديگران. بنابراين از قبل پيش بيني مي‌شد که روسيه در زمينه مسائل منطقه اي و از جمله مبارزه با داعش فعال تر شود و الان توان خودش را در منطقه براي مبارزه با داعش بيشتر کرده است.
مجري: ايالات متحده مدام تکرار مي‌کند که اهداف روسيه معلوم نيست؟ چرا ايران از کسي که بيش از صدها هزار نفر از مردم خودش را کشته و از بمب‌هاي بشکه اي استفاده کرده و چندين ميليون نفر از هموطنان خودش را از خانه‌هاي خودشان رانده، پشتيباني مي‌کند؟ از چنين شخصي که خيلي‌ها مي گويند مسووليت بوجود آمدن داعش و اين گروه‌ها را دارد؟
رئيس جمهوري: واقعيت اين است که دو نوع تصوير از سوريه مطرح است. يک تصوير هماني است که شما بيان کرديد که عمدتاً در غرب و در آمريکا بيشتر مطرح است. و يک تصوير ديگري که در ايران و در برخي از کشورهاي منطقه و شايد از جمله روسيه مطرح باشد. شما مي دانيد که در زماني که ما در جنگ با عراق بوديم و صدام به ما حمله کرد و يک جنگ هشت ساله داشتيم يکي از کشورهاي معدودي که در منطقه از ما عليه صدام حمايت مي‌کرد، پدر همين آقاي بشار اسد، حافظ اسد بود. ما از آن زمان يک روابط بسيار خوب و نزديکي با اين کشور داشتيم. باز شما مي دانيد آن زماني که اسرائيلي‌ها حمله کردند به لبنان و با حزب الله وارد جنگ شدند - مقصودم البته جنگ 33 روزه در سال 2006 است- وقتي که اسراييل شکست خورد و حزب الله پيروز شد، فرمانده حزب الله در يک سخنراني اعلام کرد که در اين جنگ ما از کمک‌هاي سوريه هم برخوردار بوديم. بنابراين سوريه در منطقه به عنوان يک دوست قديمي ما بوده و مطرح است. اين خيلي روشن است. اما اين که امروز در سوريه چه مي‌گذرد، ممکن است اشکالاتي هم بر حکومت آقاي اسد وارد باشد و ممکن است برخي از معترضين فضاي بازتري را در سوريه بخواهند. اما واقعيت امر اين است که خطر اول امروز در سوريه داعش است؛ داعش حدود دو سوم اين کشور را اشغال کرده، از شهرها و روستاها مردم فرار کردند. از اين مناطق به لبنان، ترکيه، کردستان و جاهاي مختلف رفته و پناهنده شده‌اند و مردم وضع بسيار بدي دارند. داعش بسيار بي رحمانه با مردم رفتار مي‌کند. به هيچ چارچوبي معتقد نيست. به نظر من همه بايد قبول و باور کنيم امروز در سوريه اولويت اول، بايد مبارزه با تروريسم و با داعش و اولويت دوم اصلاحات سياسي در حکومت سوريه باشد.
مجري: شما توضيح داديد که سوريه مدت زيادي دوست خوب شما بود. آيا وقت آن شده که ايران تفسير جديدي را در نگاه خودش و دوستان ديگري بدست بياورد. همه مي گويند که قبل از به وجود آمدن داعش، رژيم اسد مردم را به فرار از شهرهايشان وا داشت؟
رئيس جمهوري: ببينيد آن زماني که تظاهرات در سوريه شروع شد، خيلي طول نکشيد که تظاهرات مردم با حضور گروه‌هاي تروريستي توأم شد. البته اول اسم اين‌ها داعش نبود و اسم هاي ديگري داشتند و الان هم هستند گروه‌هاي مختلف با نام‌هاي مختلف. داعش بعداً فضاي بيشتري را در سوريه پيدا کرد و يک مدتي هم با ساير گروه‌هاي تروريستي جنگيد و آن‌ها را منزوي کرد و خودش ميدان دار معرکه شد. بنابراين از همان ماه‌هاي اوليه اعتراض مردم، بلافاصله تبديل به جنگ داخلي شد. وقتي اعتراض تبديل به جنگ داخلي مي‌شود شرايط فرق مي‌کند و هر کشوري که حکومت مرکزي دارد وقتي ببيند در آن کشور جنگ داخلي به پا شده با جنگجويان و تروريست‌ها مي‌جنگد. اين طبيعت هر کشوري است و شما در انگليس ديديد که چطور حکومت مرکزي لندن با يک گروه مي‌جنگيد و مبارزه مي‌کرد و آن‌ها را تروريست مي‌دانست. مشابه همين داستان در آمريکا هم اگر اتفاق بيفتد همين حالت خواهد شد. يک وقتي در اوکلاهما چه بساطي شد و نيروها ريختند و گفتند اين گروه يک گروه تروريستي است و مغازه‌ها را آتش زدند. همه جاي دنيا همين است وقتي يک جنگ داخلي رخ بدهد و عده اي بخواهند در کشور از اسلحه استفاده و نا امني ايجاد کنند با آن‌ها مقابله مي‌شود. بنابراين آنچه وجود دارد يک واقعيتي است در سوريه امروز. مردمي آواره شدند، گروه‌هاي تروريستي بخش بزرگي از کشور را اشغال کردند و امنيت وجود ندارد. داعش بسيار بي رحم است و من شک ندارم که اگر از مردم سوريه حتي آن‌هايي که مخالف حکومت اسد هستند سؤال کنيد که در شهر شما ارتش سوريه بيايد بهتر است يا داعش؟ حتماً ارتش را انتخاب مي‌کنند نه داعش را. براي اين که ارتش سوريه به هر حال يک قواعد و چارچوب و نظاماتي از گذشته دارد ولي داعش به هيچ اصلي معتقد نيست. بنابراين من معتقدم در اين اصل نبايد ترديد کنيم که در اولين قدم ما بايد داعش و ساير تروريست‌ها را از سوريه بيرون برانيم بعد برويم سراغ اقدامات بعدي.
مجري: توجه کنيم به چيزي که بسيار نگران کننده است براي مردم ايالات متحده آمريکا. در حالي که شما يک توافق تاريخي را با ايالات متحده آمريکا و بقيه دنيا امضا کرديد، چند آمريکايي را شما آنجا در زندان نگه داشته‌ايد که تابعيت آمريکايي دارند. يکي از آن‌ها همکار ماست آقاي جيسون رضاييان. آيا شما فکر مي‌کنيد که رسيدگي قانوني به اين پرونده‌ها حداقل بتواند با عدالت و سرعت بيشتري انجام شود؟
رئيس جمهوري: فکر مي‌کنم يک سؤال مربوط تري در اينجا وجود دارد. شما سؤال کرديد که ما با آمريکايي‌ها در زمينه مسائل هسته اي به يک توافقاتي رسيديم و زنداني‌هاي دوتابعيتي در ايران وجود دارند. زنداني شدن آن‌ها که ربطي به توافق هسته اي نداشته و اتهاماتشان چيز ديگري است. ولي من از اين طرف سؤال مي‌کنم عده اي از ايراني‌ها در آمريکا زنداني هستند که دقيقاً در رابطه با مسائل هسته اي در زندان هستند. يعني به خاطر تحريمي که بوده و امروز در اين توافق با قطعنامه 2231 اين تحريم برداشته شده و وقتي اين تحريم برداشته مي‌شود، ماندن آن‌ها در زندان چه معنايي دارد؟ يعني بعد از اين توافق اولين سؤال اين است که ايراني‌هايي که به خاطر دور زدن تحريم در زندان به سر مي‌برند، براي چه در زندان هستند؟ بلافاصله بايد آن‌ها آزاد شوند و اگر آمريکايي‌ها در اين زمينه اقدام درست خودشان را انجام دهند و آن‌ها را آزاد کنند حتماً فضايي باز مي‌شود که ما هم از همه توانمان استفاده کنيم براي کمک به زنداني‌ها در ايران که آن‌ها هم زودتر آزاد شوند.
مجري: يعني اگر يک طرف زنداني‌ها را رها کند آن طرف هم همين کار را خواهد کرد؟ هيچ راه ديگري نمي‌بينيد که مثلاً حداقل يک روزنامه نگار را زودتر از اقدام طرف مقابل آزاد کنيد؟
رئيس جمهوري: من نظر شخصي خودم اين است که به هر زنداني اي که امکانش باشد کمک کنيم. تا آنچه از ديدگاه قانوني بايد نسبت به او انجام گيرد، تسريع و زودتر تمام شود. يا بخشي از زندانش مورد عفو قرار گيرد. من که شخصاً بسيار خوشحالم، نه نسبت به يک روزنامه نگار بلکه نسبت به ديگران هم خوشحالم که اقدامي شود که اين‌ها زودتر آزاد شوند. در واقع هر کسي که ضرورت ندارد که در زندان بماند، چرا در زندان بماند؟ ما بايد بتوانيم از شيوه‌هاي جايگزين استفاده کنيم، در دنياي امروز خيلي شيوه‌هاي جايگزين وجود دارد به جاي زندان با ابزار الکترونيکي که در اختيار همه هست مي‌توان کنترل کرد. بنابراين اصل اين که ما تسهيلات را در اختيار زندانيان بگذاريم و تلاش کنيم براي آزادي زودتر آن‌ها، اين يک حرف درستي است و هم دولت و هم خود من دنبال اين کار هستيم. اما اگر در عين حال آمريکايي‌ها نسبت به زنداني‌هاي ما اقدامات درستي انجام دهند در فضاي ايران بسيار مؤثر خواهد بود.
مجري: براي اين که درست متوجه بشوم فرمايشتان را؛ آيا اکنون درباره همين مطلب دقيقي که به آن اشاره کرديد پيگيري مي‌کنيد؟
رئيس جمهوري: راجع به مسائل کنسولي هم گاهي بحث بوده. بله. اگر امروز هم باشد من تعجب نمي‌کنم چون قبلاً در اين زمينه‌ها بحث‌هايي مطرح بوده است.
مجري: اين اولين دفعه اي است که پس از امضاي توافق برجام به ايالات متحده آمده‌ايد. آيا رهبر معظم ايران پشتيبان و مدافع اين توافق هسته اي هستند؟
رئيس جمهوري: از اول در بيانات رسمي ايشان فرمودند که من با اصل توافق موافق هستم و ادامه پيدا کند. نکاتي را ايشان اعلام کردند به عنوان خط قرمزهايي که بايد مذاکره کننده‌ها مراعات کنند. آن خطوط قرمز هم مورد مراعات مذاکره کننده‌ها هميشه بوده و بنابراين دليلي ندارد که ايشان مخالفتي با توافق هسته اي داشته باشند.
مجري: پارلمان چطور؟ گفته موافق است و مشکلي ندارند؟ همانطور که مي دانيد پارلمان آمريکا نتوانست جلوي اين توافق را بگيرد. مجلس ايران چطور؟
رئيس جمهوري: مجلس ايران همانطور که مي دانيد يک کميسيون ويژه اي را در اين باره انتخاب کرده و چند هفته است که مشغول بررسي هستند و آن مقداري که قبلاً من خبر داشتم جزو برنامه‌هاي پارلمان بود و بنا بود که -امروز که روز يکشنبه است- گزارش اين کميسيون در مجلس مطرح شود و اگر آن گزارش در کميسيون مطرح شود، معمولاً مجلس دو تا کار مي‌تواند انجام دهد. يکي اين که تبديل کند به يک بيانيه و آن را منتشر کند و يکي اين که تبديل کند به يک طرح. که يک عده اي از نمايندگان امضا کنند و در جلسه اي مطرح شود و راجع به مواد آن طرح بحث و بررسي و تصويب شود و هر کدام از آن‌ها که باشد احتمال مي‌دهم که در هفته جاري در مجلس تمام شود.
مجري: شما حتماً در ايران کمپين انتخاباتي جمهوري خواهان و تعدادي از گفت و گوها و مناظره‌ها بين آن‌ها را مشاهده مي‌کرديد که تعداد زيادي از کانديداها مي‌گفتند اگر رئيس جمهور شوند اين توافق را پاره مي‌کنند. آن‌ها مي‌گفتند که مي‌توانيد اينقدر ساده فکر کنيد که ايران به تعهدش عمل خواهد کرد؟! و بازرس خودش باشد؟ عکس العمل شما درباره عدم اعتماد جدي و عميقي که اينجا وجود دارد چگونه است و به خصوص که تعداد زيادي شک دارند که ايران بر سرتعهداتش بماند؟
رئيس جمهوري: چند مسأله است که بايد اين‌ها را مورد توجه قرار دهيم. اولاً آنچه در ايالات متحده آمريکا گفتگو مي‌شد گاهي وقت‌ها که من مي‌رسيدم از ايران يک قسمت‌هايي که مستقيم پخش مي‌شد و من مي‌ديدم بسيار خنده آور بود و مسائل عجيب و غريبي را مطرح مي‌کردند. هر کس با ايران آشنا باشد مي‌فهمد که حرف‌هاي اين‌ها با واقعيت ايران چقدر زياد فاصله دارد. برخي از آن‌ها حتي اسم تهران و ايران را هم اشتباه مي‌کردند و بلد نبودند و بعضي حتي نمي‌دانستند ايران کجاست و صحبت‌هايي که مي‌کردند با واقعيت خيلي فاصله داشت. خود مردم ايران به صورت يک جوک به آن نگاه مي‌کردند و مي‌خنديدند. نکته دوم اين که داستان برجام و توافق هسته اي به يک مسأله حزبي تبديل شد و اين از نقطه ضعف‌هاي سياست خارجي آمريکا بود. اين گونه مسائل که مسائل ملي است نبايد مسأله حزبي بشود و يک حزب بگويد من خيلي موافقم يا حزبي بگويد من خيلي مخالفم. در نهايت باز هم شکل ظاهري آن يک شکل حزبي بود نه يک نظر ملي. اين هم بحث ديگري بود که ما در آمريکا مشاهده مي‌کرديم. مسأله بعد اين که بله طبيعي است که در آمريکا عده اي مخالف يا موافق باشند اما مسأله برجام مسأله ايران و آمريکا نيست، مسأله برجام يک مسأله بين المللي است. مسأله اي است که ايران با شش کشور دنيا صحبت کرده نه فقط با آمريکا و در نهايت برجام در شوراي امنيت سازمان ملل تصويب شده. يعني در قطعنامه 2231 مورد تأييد قرار گرفته است.
بنابراين مخالفت با برجام مخالفت با آقاي اوباما يا حزب دموکرات يا توافق ايران و آمريکا نيست. مخالفت آن‌ها، مخالفت با يک نهاد بين المللي است. يعني آن‌ها داشتند با سازمان ملل و شوراي امنيت مخالفت مي‌کردند. در آمريکا قبلاً کمتر مشاهده مي‌شد کنگره يا سنا با سازمان ملل روبه رو بشود و با آن‌ها بجنگد و يک حرف‌هايي بزند که غيرقابل قبول است. مگر مي‌شود يک کشوري يک تعهدي را قبول کند و دولت بعد آن، تعهد را پاره کند. اين کار، کار صدام است. صدام يک تعهدي خودش با ايران امضا کرد، بعداً آن پاره کرد. بعد هم ناچار شد که قبول کند و بگويد اشتباه کردم. مگر چنين چيزي امکان پذير است.
هر دولتي در هر کشوري که مي‌آيد، بايد متعهد باشد به تعهد دولت قبلي خودش. والا آن کشور اعتمادش از بين مي‌رود، و هيچ کس در دنيا به ان اعتماد نمي‌کند. من فکر مي‌کنم اين‌ها بيشتر شعار است.
مجري: جزئياتي مردم از پايگاه‌هاي نظامي که بازرسان بين المللي اجازه بازرسي آنجا را ندارند، نگران هستند. جناب آقاي رئيس جمهوري درباره اين نگراني شما چه توضيحي داريد؟
رئيس جمهوري: چرا نگران باشند؟! اگر اين توافق اجرايي و عملياتي شد معني‌اش اين است که ما پروتکل الحاقي را اجرا مي‌کنيم و پروتکل الحاقي مقررات خاص خودش را دارد. امروز در دنيا 120 کشور پروتکل الحاقي را اجرا مي‌کنند و ايران کشور 121 خواهد بود هر چيزي که در کشورهاي ديگر اجرا مي‌شود در ايران هم اجرا خواهد شد. تفاوتي بين ما با آن 120 کشور نخواهد بود.
مجري: از زماني که اين توافق امضا شد شعارها عليه شيطان بزرگ در ايران شنيده شده. شما هم تندروهاي خودتان را داريد که نمي‌خواهند اين توافق را ببينند. شما صحبت کرديد از تندروهاي آمريکايي، در ايران هم وجود دارند و هنوز آمريکا را به عنوان شيطان بزرگ خطاب مي‌کنند، روزي را مي‌بينيد که ايالات متحده شيطان بزرگ نباشد آيا وقتش رسيده که اين شعار را بازنشسته کنيم؟
رئيس جمهوري: اين کلمه شيطان بزرگ براي حالا نيست. اين داستان مربوط به سال 1980 مي‌شود، يعني آن زمان بود که امام (ره) اين مسأله را مطرح کرد. زماني که آمريکايي‌ها ايران را به دخالت نظامي و حضور نظامي و اشغال نظامي تهديد کردند. امام آن زمان اين نکته را مطرح کرد و اين حرف‌ها هميشه و در طول اين 37 سال بوده است و يک چيز جديد در ايران نيست. ايرانيان به طور طبيعي از سياست‌هاي ايالات متحده آمريکا در گذشته از زمان دولت مصدق تا کنون ناراحت هستند به خاطر مداخلات آمريکا، به خاطر حمايت‌هاي آمريکا از برخي از کشورهاي اشغالگر، به خاطر دخالت نظامي، حمايتي که از صدام در جنگ کرد و دلايل مختلف. بنابراين در جنگ بين ايران و عراق آمريکايي‌ها از عراق و از صدام حمايت کردند مردم از همه اين‌ها ناراحت و عصباني هستند. طبيعي است که شعارهايي هم عليه آمريکا داشته باشند.
مجري: درست است تاريخش را مي دانم. ولي مردم ايران خواستار روابط بهتري هستند. حتي قبل از اين توافق هسته اي. آيا رابطه بهتري را مي‌بينيد که با ايالات متحده شروع شود که فراتر از توافق هسته اي باشد؟
رئيس جمهوري: مردم ايران خواستار اين هستند که تنش بين ايران و آمريکا کم شود. من جزو شعارهاي انتخاباتي‌ام قبل از اينکه انتخاب شوم، اين بود که با دنيا مي‌خواهم تعامل سازنده داشته باشم و با کشورهايي که امروز تنش و حتي تخاصم وجود دارد، اين تنش يا تخاصم کم شود. و ما بتوانيم به يک روابط طبيعي و نرمال نزديک تر شويم. من اين نظر را دارم الان هم مي گويم. به نظر من هم در اين 2 سال ايران و آمريکا نزديک تر شدند تا گذشته. به هر حال 2 سال پيش تصور نمي‌شد که دو وزير ايران و آمريکا ساعت‌ها بنشينند با هم حرف بزنند و مذاکره بکنند و به توافق برسند.
مجري: پس آيا رئيس جمهور ايران و رئيس جمهور ايالات متحده ممکن است که الان دست بدهند با هم و سلامي بکنند در سازمان ملل؟ و دقايقي با هم صرف و صحبت بکنند؟ به ويژه اينکه هدف اولي را به دست آورديد و پشت سر گذاشتيد؟
رئيس جمهوري: من فکر مي‌کنم شبيه اين سؤال پارسال مطرح کرديد. پاسخ من اين بود که در ذهن من اين حرکات سمبليک خيلي مطرح نيست که به هم برسيم و به هم دست دهيم. يا به هم نرسيم. به هم سلام کنيم و يا به هم نامه بنويسيم. البته نامه مي‌نويسيم گاهي ايشان مي‌نويسند و گاهي من مي‌نويسم. مهم اين است که بين ايران و آمريکا فاصله خيلي زيادي وجود دارد و خيلي مسائل در طول 37 سال گذشته بوده که بايد جبران شود. مهم اين است که بتوانيم طراحي کنيم چگونه اين مسائل را حل و فصل کنيم. چگونه رضايت مردم خودمان را جلب بکنيم و چگونه بتوانيم مردم دو کشور نزديک تر بشوند. بحث اين نيست که گذشته فراموش بشود، بحث اين است که چگونه جبران شود و چگونه به آينده نگاه کنيم. من معتقدم مردم ايران بيشتر مي‌خواهند به آينده نگاه کنند تا در گذشته بمانند و اين بسيار مهم است. اگر همين حالت در آمريکا هم باشد، مردم آمريکا هم همين را بخواهند؛ خواست ملي، حکومت‌ها را وادار مي‌کند به اينکه راه جديدي را پيدا و انتخاب کنند.
مجري: تعداد زيادي از ايرانيان در حادثه چند روز پيش در زيارت حج در عربستان سعودي کشته شدند و شما فوق العاده خشمگين بوديد، چرا اين عکس العمل شما بود؟ چرا دولت عربستان سعودي را مسوول مي‌شناسيد؟
رئيس جمهوري: به هر حال اين همه حاجياني که به عربستان سعودي مي‌روند، دولت عربستان سعودي به عنوان ميزبان مسووليت‌هايي را به عهده دارد. مخصوصاً براي حج که برنامه‌هاي بسيار مهمي وجود دارد. امسال دو حادثه عجيب و غريب اتفاق افتاد. يک بار، يک جرثقيل در مسجدالحرام افتاد و عده اي کشته شدند و از جمله عده اي ايراني. اخيراً هم در روز پنج شنبه در مراسم منا عده زيادي کشته و مصدوم شدند. من آمار دقيقش را ندارم. هنوز عربستان آمار دقيق را اعلام نکرده است که عدد چه مقدار است. کشته و زخمي‌ها هزاران نفر هستند و در اين ميان صدها ايراني کشته و يا مصدوم شدند. تاکنون آنچه معلوم شده حدود 150 نفر کشته از ايراني‌هاست که اين عدد ممکن است بالاتر برود. به خاطر اينکه ما عده اي مفقود داريم اين کار به معني بي برنامگي و بي کفايتي دولت عربستان است. دولت عربستان علي الظاهر همه ذهن، فکر و برنامه‌اش را مشغول کرده براي کشتار مردم يمن و ظاهراً وقت ندارد که راجع به مردم خودش و يا راجع به ميهمان‌هاي خانه خدا، فکر و برنامه ريزي کند. اين جاي بسيار بسيار تأسف است و عربستان بايد پاسخگو باشد در برابر اين بي برنامگي، بي انضباطي و عدم کارآيي دولتش که منجر شده به کشته شدن تعداد زيادي از حاجيان از کشورهاي مختلف. ما از لحاظ سياسي و حقوقي مسأله را دنبال خواهيم کرد.
مجري: سپاس جناب رئيس جمهوري. مي دانم که وقت زيادي را از جناب عالي گرفتيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
سیاسی
پربازدیدترینها