تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816478138
خود آموز زبان نوجوانان
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
خود آموز زبان نوجوانان
فرزند نوجوان شما که قبلا عادت به صحبت کردن داشت، در سال های اخیر کم حرف شده است؟ این آخری ها هر وقت خواستید با فرزندتان صحبت کنید، با جواب های سر بالا و بی میلی او مواجه شده اید و ترجیح داده اید خیلی زود صحبت تان را تمام کنید؟!
ماهنامه سپیده دانایی - سمیه عزیزی*: فرزند نوجوان شما که قبلا عادت به صحبت کردن داشت، در سال های اخیر کم حرف شده است؟ این آخری ها هر وقت خواستید با فرزندتان صحبت کنید، با جواب های سر بالا و بی میلی او مواجه شده اید و ترجیح داده اید خیلی زود صحبت تان را تمام کنید؟! حس می کنید فرزندتان شما را پس می زند و هر روز از شما دورتر می شود؟!
اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است، بد نیست دانش و مهارت خود را در شناخت ویژگی ها و مشکلات دوران نوجوانی و نحوه مدیریت این مشکلات افزایش دهید. یک یاز مشکلات دوران نوجوانی، که در این بخش قرار است به آن بپردازیم، مشکل «صحبت کردن و برقراری ارتباط کلامی والدین با نوجوانان شان» است اما قبل از پرداختن به آن، لازم است کمی بیشتر در مورد دوره نوجوانی و تغییرات خاص این دوره بدانیم.
نوجوان من چه دوره ای را می گذراند و چرا اشتیاق کمتری به صحبت کردن دارد؟
دوران نوجوانی که یکی از بحرانی ترین دوران های زندگی افراد و حد فاصل پایان دوره کودکی و آغاز بزرگسالی است، نوجوانان به علت پایگاه مبهم خویش (یعنی نه کودک و نه بزرگسال) اغلب خودشان را با کودکان کم سن و سال تر در خانواده، با والدین، معلمان و دیگر اعضای جامعه خود در تعارض می بینند. آنها اغلب در این دوران تمایل کمتری به صحبت کردن دارند.
یکی از دلایل این سکوت می تواند این باشد که نوجوانان احساس می کنند از مهارت کافی برای صحبت کردن برخوردار نیستند. در شرایطی که بزرگسالان مهارت کافی در برقراری ارتباط و گفتگو دارند و به موقع و به جا صحبت می کنند، نوجوانان احساس می کنند چنین مهارتی را ندارند؛ پس کمتر صحبت می کنند و اعتماد به نفس کافی برای صحبت کردن و ابراز عقیده را از دست می دهند.
گام اول؛ تشویق نوجوان به حرف زدن
قبل از ادامه بحث لازم است به این نکته توجه کنیم که درست است که نوجوانی ویژگی های خاص خود را دارد اما برقراری ارتباط مناسب عامل کلیدی یک زندگی دلپذیر است. پس حتی اگر نوجوان تان تمایل چندانی به صحبت کردن و ارتباط کلامی ندارد، شما به راحتی تسلیم او نشوید و تلاش کنید به نوعی او را به صحبت کردن تشویق کنید. برای این کار می توانید از راهکارهای زیر کمک بگیرید.
1- به حرف های نوجوان تان گوش کنید
نکته کلیدی برای اینکه نوجوان شما به صحبت کردن رغبت نشان بدهد، این است که بداند کسی هست که به حرف های او گوش می دهد. نوجوانان تمایل زیادی برای صحبت کردن با والدین خود دارند، به شرط آن که به اندازه کافی سکوت کنید و فرصت لازم برای صحبت کردن را به او بدهید. در این صورت احساس می کند که شما او را درک می کنید.
علاوه بر این به یاد داشته باشید که ارتباط مانند یک خیابان دوطرفه است. اگر می خواهید نوجوان تان به حرف شما گوش کند، شما نیز باید با دقت شنوای حرف هایش باشید. یاد بگیرید حداقل روزی 20 دقیقه شنونده صحبت های او باشید. با روی باز روبروی او بنشینید، در چشم هایش نگاه کنید و به صحبت هایش گوش دهید.
2- تا جای ممکن نظر او را بپرسید
همه انسان ها دوست دارند احساس ارزش کنند و مسلما نوجوانان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اگر در زندگی خانوادگی خود با یک چالش مواجه شدید، در مورد خرید وسایل منزل دچار سردرگمی هستید یا حتی می خواهید برای خودتان لباس تهیه کنید، حتما از نظر فرزندتان در این مورد مطلع شوید و به دیدگاه او توجه داشته باشید. گاهی اوقات خواهید دید راه حلی که فرزند شما ارائه می شده، همان روشی است که شما نیز در ذهن داشته اید. با توجه به نظر او، شما هم مطابق میل خودتان رفتار کرده اید و هم به نظرات نوجوان خود ارزش داده اید. به این ترتیب، نه تنها نوجوان شما در مورد مسائل مختلف فکر می کند، بلکه اعتماد به نفس او نیز افزایش می یابد.
3- انعطاف پذیر باشید و به موضوعات مورد علاقه نوجوان توجه کنید
به یاد داشته باشید که علایق و خواسته های نوجوانان با ما فرق دارد؛ همانطور که وقتی ما نوجوان بودیم، خواسته های ما با والدین مان متفاوت بود. پس سعی کنید خود را جای او بگذارید و مسائل را از دید او ببینید. به این ترتیب نه تنها موضوعات مناسب و مشترک برای صحبت کردن با او یافته اید بلکه بهتر می توانید او را درک کرده و نظرات او را بفهمید.
گام دوم؛ قدغن های حرف زدن با نوجوان ها
اگر گام اول را درست برداید، تا اینجا توانسته اید نوجوان تان را به صحبت کردن تشویق کنید اما رعایت نکات دیگری نیز در هنگام صحبت کردن با نوجوانان لازم است تا این اشتیاق، به سمت یک ارتباط کلامی تاثیرگذار و همیشگی پیش رود.
1- توهین نکنید
نوجوانان مانند همه افراد دوست ندارند تحقیر شوند. هر چه بیشتر به نوجوان توهین کنید، بیشتر از شما فاصله می گیرد و رفتارش بدتر می شود. تحقیقات نشان می دهد نوجوانانی که مورد تحقیر و توهین والدین هستند، در زندگی فردی و اجتماعی در مقایسه با دیگران موفقیت کمتری دارند.
2- پیش داوری نکنید
ابتدا با دقت به حرف های فرزندتان گوش کرده و سپس نتیجه گیری و داوری کنید.
3- نظر نوجوان را بی ارزش و مسخره ندانید
شاید نوجوان حرفی بزند که به نظر ما احمقانه و کودکانه است اما اگر این امر را مستقیم به او بگوییم، ناراحت می شود و کمتر صحبت می کند. پس در مواردی که نظر او را قبول ندارید، آن را مطرح نکنید زیرا نوجوان در این مقطع به تایید نیاز دارد.
4- غر نزنید
اگر به نوجوان بگویید: «همیشه اتاقت نامرتب است، از دستت خسته شدم، چقدر شلخته ای، کی درست می شوی؟» او جبهه می گیرد و رفتارش را تغییر نمی دهد.
4- نصیحت نکنید
گرچه نصیحت های شما به نفع نوجوانان است ولی آنان در این مقطع کمتر مایل به شنیدن آن هستند. بنابراین تا حد امکان از نصیحت کردن بپرهیزید و در مواقعی که به ناچار می خواهید نوجوان تان را نصیحت کنید، قبل از هر چیز موافقت او را جلب کنید.
سعی کنید طوری این کار را انجام دهید که در برابر شما مقاومت نکند، چون نصیحت شما برای خوشبختی و سعادت خود اوست. با این کار، نوجوان تان خواهد فهمید که شما برای او احترام قائلید و قرار نیست چیزی بر او تحمیل بشود. در غیر اینصورت نوجوانان به طور هوشمندانه ای می توانند از نصیحت و توصیه های انضباطی شما سر باز بزنند، موضوع را عوض کنند یا حتی بحث را تمام کنند.
اگر با وجود تلاش های شما نوجوان تان باز هم پیشنهاد شما را نپذیرفت، از او بخواهید که در این زمینه با شما همفکری کند. در این همفکری اصلا مهم نیست که چه کسی پیشنهاد بهتری می دهد بلکه هدف این است که راه حل ارائه شده، توسط خود نوجوان مطرح شود تا پیگیری بیشتری در مورد آن داشته باشند.
گام سوم؛ چه کار کنم؟
حالا دیگر وقتش است کارهایی که باید موقع حرف زدن با نوجوان تان انجام دهید را مرور کنیم.
1- زمانی که فرزندتان آمادگی دارد با او صحبت کنید
بزرگترین اشتباه را زمانی مرتکب می شوید که فرزندتان خود را برای رفتن به میهمانی دوستش آماده کرده و به او می گویید می خواهم با تو صحبت کنم! فراموش نکنید که «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد». اگر زمانی که فرزندتان حوصله و وقت کافی دارد با او صحبت کنید، بهتر نتیجه می گیرید. علاوه بر انتخاب زمان مناسب، می توانید زمان هایی را فقط برای نوجوان تان اختصاص دهید.
2- مختصرتر صحبت کنید
برای موثر واقع شدن ارتباط میان والدین و نوجوانان مهمترین کاری که باید انجام دهید، این است که همه عبارات و درخواست هایتان، کوتاه و خلاصه باشد. ابتدا به این فکر کنید که چه می خواهید بگویید، بعد حرف تان را ساده و مستقیم بزنید و توضیح بیش از اندازه ندهید.
3- خونسردی تان را حفظ کنید
اگر تحمل شنیدن حرف های نوجوان را ندارید، عصبانی نشوید. برای مثال اگر می گوید: «دوست هایم سیگار می کشند.»، سریع عصبانی نشوید و نگویید: «دیگر حق نداری با آنان دوست شوی.» در عوض سعی کنید نگرانی خود را با آرامش و خونسردی بیان کنید. عصبانیت شما باعث می شود نوجوان بقیه حرف هایش را نزند و صحبت خاتمه یابد.
4- جملات تان را با «من...» شروع کنید
برای مثال: «من خیلی دوستت دارم و نگران می شوم وقتی می بینم با کسانی که سیگار می کشند، دوست می شوی.» یا «من نگران افت تحصیلی تو هستم، اخیرا خوب درس نمی خوانی؟»
5- جر و بحث را تا حد امکان کم کنید
مشاجره، اختلاف و تضاد بخشی از زندگی واقعی افراد است. با این وجود، بحث و جدل امری است که سبب آزار و اذیت والدین و فرزندان شده و از لحاظ عاطفی به هر دو آسیب می رساند. اگرچه هرگز نمی توان به طور کامل مانع از چنین جدل هایی در خانواده شد اما والدین می توانند با دوراندیشی و برنامه ریزی از بروز آن جلوگیری کنند. البته این بدان معنا نیست که نوجوان را آزاد گذاشته و اجازه دهید هر کاری که می خواهد انجام دهد، بلکه لازم است خواسته های خود را برای فرزندتان مطرح کرده، او را با ساختارها و قوانین منسجم خود آشنا کرده و دقیقا روشن کنید که چه انتظاراتی از او دارید.
*دانشجوی دکتری روانشناسی
تاریخ انتشار: ۰۵ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها