محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829597968
اثرات سفر آیت الله خامنه ای به کشمیر
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: در تاریخ کشمیر نخستین بار بود که یک روحانی شیعه با شخصیتی جهانی به این کشور بیاید و در مسجد جامع اهل تسنن سخنرانی کند.به گزارش دولت بهار به نقل از فارس، سیدقلبی حسین رضوی کشمیری از فعالان فرهنگی انقلاب اسلامی در ایران که چند رو پیش در سفر حج دار فانی را وداع گفت دارای سوابق انقلابی بسیاری در دوران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است. وی در کتاب خاطراتش که با عنوان خاطرات سیدقلی حسین رضوی کشمیری که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است به بیان خاطراتش درباره سفر رهبر معظم انقلاب اسلامی به کشمیر می پردازد. مشروخ خاطره سیدقلبی حسین رضوی کشمیری را در زیر می خوانید: از دیگر خاطرات نابی که درباره ی انقلاب و نهضت امام (قبل از آمدنم به ایران) دارم، سفر مبارک مقام معظم رهبری به کشمیر است که اگر خطا نکنم در اواخر سال 1359 ش یا اوایل 1360 بود. یک هفته قبل از تشریف فرمایی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، شخصی به نام مهندس «جواد سرفراز»، که بعدها همراه شهید بهشتی به درجه ی رفیع شهادت نایل شد، به کشمیر آمد. ایشان ارتباط تنگاتنگی با انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی داشت. در آن مقطع هر کس که به کشمیر می آمد، انجمن اسلامی من، مهندس غلامعلی گلزار و آقای سید محمد رضوی را خبر می کرد. در سفر مهندس «جواد سرفراز» به کشمیر، ما با ایشان آشنا شدیم. جلسه ای با حضور ایشان در دفتر انجمن اسلامی دانشجویان ایران در کشمیر برگزار کردیم و ایشان درباره ی سفر آیت الله خامنه ای به کشمیر صحبت کرد. در آن روزها، آیت الله خامنه ای امام جمعه ی تهران و نماینده ی امام در شورای عالی دفاع بودند که دو سمت ویژه در آن روزها محسوب می شد. آقای سرفراز از شخصیت آقای خامنه ای خیلی تعریف کرد و ما نیز که خطبه های نماز جمعه ی ایشان را می شنیدیم، به ایشان خیلی علاقه مند بودیم. بعد از آن مراسم، بنده یک هفته برای استقبال از ایشان برنامه ریزی کردم. سفر ایشان در اصل به کشور هند بود و در خلال سفر یک روز هم به کشمیر تشریف آوردند و به مدت 24 ساعت در این منطقه اقامت گزیدند. کشمیر منطقه ای گسترده و کوهستانی است و بخش های مختلفی دارد که مهم ترین آنها، دره کشمیر (معروف به وادی کشمیر) منطقه ای با طبیعت بسیار زیباست. حتی شاعری در شعر خود درباره ی این منطقه آورده است: اگر فردوس بر روی زمین است همین است و همین است و همین است پرواز هواپیمای حامل آقای خامنه ای روز پنج شنبه ساعت چهار بعد از ظهر بود و ما از یک هفته قبل، از زمان این پرواز آگاه بودیم. از یک هفته قبل، بنده از شدت شوق در پوست خود نمی گنجیدم آن چنان با آقای سرفراز مشغول زمینه سازی برای پذیرایی از آقای خامنه ای شدیم که به رغم کارمند بودنم فراموش کردم که باید مرخصی بگیرم و بدون مرخصی غیبت کردم. وقتی آقا تشریف آوردند، زمینه ی پذیرایی از هر حیث فراهم بود; چرا که ما یک هفته برای این منظور برنامه ریزی کرده بودیم. شبی که قرار بود فردایش آقا تشریف بیاورد، بعد از نماز مغرب و عشا یک تاکسی گرفتیم و بلندگو روی آن نصب کردیم. من خودم سوار تاکسی شدم و خبر آمدن آقا را در تمام شهر «سرینگر» اعلام کردم. تقریباً تا ساعت دوازده شب، تمام شهر را خبر کردیم. برنامه ی ما این بود که در مناطق شیعه نشین بیشتر تبلیغ کنیم; چرا که از اهل تسنن - البته غیر از شخصیت های معروف آنان - انتظار نداشتیم که در مراسم استقبال از آقای خامنه ای شرکت کنند. در روز ورود آقا همه به استقبال ایشان آمدند و در تاریخ کشمیر روز بی نظیری بود. از روحانیان شیعه حتی یک نفر هم در خانه نمانده بود. حتی «مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سیدیوسف الموسوی الصفوی»، که پیرمرد 85 ساله ای بود، خودش را به فرودگاه رسانده بود . آقا که تشریف آوردند، مردم به فرودگاه ریختند. شیعیان با اتوبوس، تاکسی، وانت، کامیون و هر وسیله ی ممکن خودشان را رسانده بودند و استقبال بی نظیری در فرودگاه «سرینگر» صورت گرفت. آن روز ایشان در حسینیه ی بدگام به ایراد سخنرانی و انجام مصاحبه ی در سرینگر مطبوعاتی اقدام کردند. روز بعد سخنرانی ای در حسینیه ی «زدی بل»، که مرکز شیعه نشین «سرینگر» است، ایراد فرمودند. همان روز (جمعه) نیز در نماز جمعه ی اهل تسنن در مسجد جامع سرینگر شرکت کردند که ما این برنامه را از قبل هماهنگ کرده بودیم. در ابتدا «میر واعظ مولوی فاروق» - امام جمعه ی اهل تسنن - نماز جمعه را خواند و آقای خامنه ای نیز پشت سر ایشان نماز اقامه کردند. بعد از نماز جمعه، مقام معظم رهبری حدود پانزده دقیقه صحبت کردند. علت اینکه زمان اندکی سخنرانی کردند، این بود که می بایست بعد از نماز تا ساعت چهار به فرودگاه برسند. ایشان در خلال سخنرانی به طور مختصر به آیه ی «و اعتصموا بحبل الله جمیعاً ولاتفرقوا» اشاره کردند و درباره ی وحدت مسلمین و اهمیت وحدت شیعه و سنی صحبت کردند. اثرات این سخنرانی پانزده دقیقه ای در تاریخ کشمیر بیش از نگارش ده ها کتاب و ماه ها سخنرانی بود. ما با چشم خودمان این اثرات را دیدیم. در تاریخ کشمیر نخستین بار بود که یک روحانی ای شیعه با شخصیتی جهانی به این کشور بیاید و در مسجد جامع اهل تسنن سخنرانی کند. تا قبل از آن روز، شیعه و سنی با هم اختلاف و درگیری شدیدی داشتند. حتی اگر یک شیعه به مسجد سنی ها می رفت، مسجد را تطهیر می کردند و می گفتند: یک رافضی وارد مسجد شده و مسجد را نجس کرده است. اما بعد از سخنرانی آقا، این امر رایج شد که شیعیان به راحتی وارد مساجد اهل تسنن می شدند و بدون هیچ ترس و وحشت نماز را پشت سر امام جمعه ی اهل تسنن می خواندند. متقابلاً سنی ها هم به مساجد شیعه می آمدند. این اتحاد و وحدت، محصول آن پانزده دقیقه سخنرانی آقای خامنه ای و مصاحبه ی مطبوعاتی ایشان بود. درباره ی این واقعه روزنامه ها نیز مطالب بسیاری نوشتند. من از لحظه ی ورود آقای خامنه ای به کشمیر تا آخرین لحظه ی خروج ایشان، با یک ضبط صوت شخصی تمام سخنان ایشان را ضبط کردم. سخنرانی های ایشان در «حسینیه ی بدگام»، (محل سکونت مرحوم آقا سیدیوسف)، و حسینیه ی معروف «زدی بل» و مسجد جامع اهل تسنن را نیز ضبط کردم. مصاحبه ی مطبوعاتی ایشان را نیز از اول تا آخر بر نوار کاست ضبط نمودم. بعد از اتمام سفر 24ساعته ی مقام رهبری، با ایشان خداحافظی و ایشان را بدرقه کردیم. جمعه ی بعد، ایشان در نماز جمعه ی تهران از سفر خود به هند و خصوصاً کشمیر گفتند و بنده متن سخنان ایشان را نیز از رادیو ضبط کردم. ده دوازده روز بعد از آن، تمام نوارها را بر کاغذ پیاده و ترجمه کردم. آقای گلزار ویراستاری آن را به عهده گرفت و آقای سیدمحمد رضوی پشتیبانی مالی اش را عهده دار شد و حاصل کار را به صورت کتابچه چاپ کردیم. بر جلد کتابچه دو عکس از آقای خامنه ای چاپ کردیم: یکی مربوط به سنگر نماز جمعه که در آن با لباس روحانی و تفنگ در دست نماز جمعه می خوانند و دیگری در سنگر جبهه و در لباس بسیجی. این دو عکس به پیشنهاد بنده بر جلد آن کتابچه چاپ شد. خاطره ی دیگرم از مقام معظم رهبری از هنگام بدرقه ی ایشان در فرودگاه است. آقا روی مبلی نشسته بودند و بنده بر دسته ی چپ مبل نشستم و دستم را روی شانه ی ایشان گذاشته بودم. آقا صحبت می کردند و بنده مترجم ایشان بودم و بعضی اوقات سؤالاتی را ترجمه می کردم. حتی چند تن از جوانان شیعه به آنجا آمدند و از ایشان سؤالاتی کردند. آنان گفتند: «آقا! ما مدتی پیش به بمبئی رفته بودیم. از یک روحانی ایرانی که به آنجا آمده بود، درباره ی دکتر شریعتی سؤال کردیم. به محض اینکه اسم دکتر شریعتی را بردیم، این روحانی به شدت ناراحت شد و دشنام داد و گفت: «او یک مرتد بود! شما از او صحبت می کنید؟» ما کتاب های متعددی از شریعتی خوانده بودیم و دیدگاه خوبی نسبت به او داشتیم. وقتی روحانی مزبور با ما تند برخورد کرد، ناراحت شدیم. حال شما در این باره بگویید». آقا در جواب گفتند: «چنین چیزی نیست. آن قضاوتی که درباره ی شریعتی شنیدید، درست نبوده است. به نظر من، شریعتی شهید اسلام بود. البته در کتاب ها و سخنرانی هایش اشتباهاتی داشته است، ولی متأسفانه وقتی به اشتباهاتش پی برد، به او فرصت ندادند و شهید شد. ما به ایشان در حسینیه ی ارشاد نزدیک بودیم و با او کار کرده بودیم. من سفارش می کنم که جوان ها به جز چهار کتاب از شریعتی، بقیه را بخوانند». بعد کتاب های مزبور را اسم بردند. من در دفترچه ام اسم آن چهار کتاب را یادداشت کردم که ظاهراً یکی از آنها «سیمای محمد» بود. وقتی مقام معظم رهبری با این بیان درباره ی شریعتی صحبت کردند، آن جوانان خیلی خوشحال شدند و از ناراحتی درآمدند.بعد، بنده سررسیدم را درآوردم و به دست ایشان دادم تا امضا کنند. ایشان جمله ای مرقوم کردند که در حافظه ام مانده است: «بسمه تعالی. به یاد برادر عزیز، آقای قلبی حسین رضوی، در فرودگاه سرینگر رقمی شد سید علی خامنه ای». متأسفانه دفترچه ی مزبور را گم کردم و شاید هم از من سرقت کردند. آن دفترچه عزیزترین چیزی بود که در زندگی گم کردم. در سفر مقام معظم رهبری به کشمیر، ایشان از برخی نقاط دیدنی نیز بازدید کردند; از جمله «درگاه حضرت بل» که موی مقدس حضرت رسول اکرم(ص) در آنجا نگهداری می شود و شیعه و سنی برای این جایگاه احترام قایل اند. در محل مزبور مسجدی بنا کرده بودند و آقا در آنجا دو رکعت نماز خواندند. بعد از آن، به بازدید از حسینیه ی «جدیبل» پرداختند. در گوشه ای از آن مکان جایی شبیه زیارتگاه بود که مردم به آنجا می رفتند و ادای احترام می کردند. ایشان درباره ی آنجا توضیح خواستند. بنده عرض کردم: «اینجا معروف است که گیسوی مطهر امام حسین(ع) قرار دارد». پس از اینکه مقام معظم رهبری در روز جمعه کشمیر را ترک کردند، من روز شنبه، به دلیل خستگی به اداره نرفتم. روز یک شنبه هم به اعتبار عرف رایج در کشمیر ادارات تعطیل بود. از این رو، روز دوشنبه به اداره رفتم.
چهارشنبه ، ۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها