تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816437932
امام زمان(عج) در روز عرفه کجاست
واضح آرشیو وب فارسی:تیتر1: به فرموده ائمه(ع) و بزرگان دین، امام زمان (عج) در روز عرفه به صحرای عرفات در موسم حج می روند مردم ایشان را می بینند ولی هیچ کس ایشان را نمی شناسد.گروه فرهنگی « تیتریک » بر اساس برخی از روایت موجود امام زمان(عج) زمان غیبت کبری بین مردم حضور دارند اما هیچ کس ایشان را نمی شناسد، امام صادق (ع) می فرمایند که یکی از مکان ها و زمان هایی که ایشان حضور می یابند، در صحرای عرفات در موسم حج است. زراره از امام صادق(ع) نقل می کند که ایشان فرمودند: « یفقد الناس إمامهم؛ یشهد الموسم فیراهم ولایرونه »؛ زمانی فرا می رسد که مردم امام خود را نبینند، او در روزهای حج مردم را می بیند ولی مردم او را نمی شناسند. یکی از نواب اربعه امام نیز، محمد بن عثمان می گوید: والله ان صاحب هذا الأمر یحضر الموسم کل سنة فیرى الناس و یعرفهم و یرونه و لایعرفونه ؛ به خدا سوگند، صاحب این امر همه ساله در مراسم حج حضور پیدا مى کند. مردم را مى بیند و مى شناسد؛ ولى مردم -با این که او را مى بینند- نمى شناسند. بنابراین عنایت امام به همه می رسد اما تنها برخی از موحدان هستند که ایشان مستقیم بر بالینشان می آید. به طور مثال نقل شده که حجت الاسلام قاضى زاهدى گلپایگانى گفت من در تهران از جناب حاج محمّدعلى فشندى که یکى از اخیار تهران است، شنیدم که مى گفت: من از اول جوانى مقیّد بودم که تا ممکن است گناه نکنم و آن قدر به حجّ بروم تا به محضر مولایم حضرت بقیةالله روحى فداه مشرّف شوم، لذا سال ها به همین آرزو به مکّه معظّمه مشرف مى شدم. در یکى از این سال ها که عهده دار پذیرائى جمعى از حجّاج هم بودم، شب هشتم ماه ذی حجّه با جمیع وسائل به صحراى عرفات رفتم تا بتوانم یک شب قبل از آنکه حُجّاج به عرفات مى روند، من براى زوّارى که با من بودند جاى بهترى تهیّه کنم. تقریباً عصر روز هفتم وقتى بارها را پیاده کردم و در یکى از آن چادرهایى که براى ما مهیّا شده بود مستقر شدم، متوجّه شدم که غیر از من هنوز کسى به عرفات نیامده است. آن شب در آنجا مشغول عبادت و مناجات با خدا بودم و تا صبح بیدار ماندم تا آنکه نیمه هاى شب بود که دیدم سیّد بزرگوارى که شال سبز به سر دارد، به در خیمه ام آمد و مرا به اسم صدا زد و گفت: حاج محمّد على سلامٌ علیکم! من جواب دادم و از جا برخاستم. او وارد خیمه شد و پس از چند لحظه جمعى از جوان ها مانند خدمتگزار به محضرش رسیدند، من ابتدا مقدارى از آنها ترسیدم ولى پس از چند جمله که با آن آقا حرف زدم محبّت او در دلم جاى گرفت و به آنها اعتماد کردم، جوان ها بیرون خیمه ایستاده بودند ولى آن سیّد داخل خیمه شده بود. او به من رو کرد و فرمود: حاج محمّدعلى خوشا به حالت، خوشا به حالت. گفتم: چرا؟ فرمود: شبى در بیابان عرفات بیتوته کرده اى که جدّم حضرت سید الشهداء اباعبدالله الحسین(ع) هم در اینجا بیتوته کرده بود. گفتم در این شب چه باید بکنیم؟ فرمود: دو رکعت نماز می خوانیم، پس از حمد یازده قل هوالله بخوان. لذا بلند شدیم و این کار را با آن آقا انجام دادیم، پس از نماز آن آقا یک دعائى خواند، که من از نظر مضامین مثل اش را نشنیده بودم، حال خوشى داشت، اشک از دیدگانش جارى بود، سعى کردم که آن دعاء را حفظ کنم، آقا فرمود: این دعاء مخصوص امام معصوم است و تو هم آن را فراموش خواهى کرد. سپس به آن آقا گفتم ببینید من توحیدم خوب است؟ فرمود: بگو من هم به آیات آفاقیه و انفسیّه به وجود خدا استدلال کردم و گفتم: معتقدم که با این دلایل خدایى هست، فرمود: براى تو همین مقدار از خداشناسى کافى است. سپس اعتقادم را به مسئله ولایت براى آن آقا عرض کردم، فرمود: اعتقاد خوبى دارى. بعد از آن سؤال کردم که به نظر شما الان امام زمان(عج) کجاست؟ حضرت فرمود: الان امام زمان در خیمه است. سؤال کردم روز عرفه که می گویند حضرت ولىّ عصر (عج) در عرفات است در کجاى عرفات هستند، فرمود حدود جبل الرّحمه. گفتم: اگر کسى آنجا برود آن حضرت را مى بیند؟ فرمود: بله او را مى بیند، ولى نمى شناسد. گفتم: آیا فردا شب که شب عرفه است حضرت ولى عصر (عج) به خیمه هاى حجاج تشریف مى آورند و به آنها توجهّى دارند؟ فرمود: به خیمه شما مى آید، زیرا شما فردا شب به عمویم ابوالفضل(ع) متوسل مى شوید. در این موقع آقا به من فرمودند حاج محمّدعلى چاى دارى؟ ناگهان متذکر شدم که من همه چیز آورده ام ولى چاى نیاورد ه ام. عرض کردم آقا اتفاقاً چاى نیاورده ام و چقدر خوب شد که شما تذکر دادید زیرا فردا می روم و براى مسافرین چاى تهیه مى کنم. آقا فرمودند: حالا چاى با من و از خیمه بیرون رفتند و مقدارى که به صورت ظاهر چاى بود ولى وقتى دَم کردیم به قدرى معطّر و شیرین بود که من یقین کردم آن چاى از چاى هاى دنیا نیست، آوردند و به من دادند، من از آن چاى خوردم بعد فرمودند غذایى دارى بخوریم؟ گفتم: بلى، نان و پنیر هست. فرمودند من پنیر نمى خورم. گفتم: ماست هم هست. فرمود: بیاور، من مقدارى نان و ماست خدمتش گذاشتم. او از آن نان و ماست میل فرمود. سپس به من فرمود: حاج محمدعلى به تو صد ریال سعودى مى دهم تو براى پدر من یک عمره بجا بیاور. عرض کردم چشم اسم پدر شما چیست؟ فرمود اسم پدرم سید حسن است. گفتم: اسم خودتان چیست؟ فرمود: سید مهدى. پول را گرفتم و در این موقع آقا از جا برخاست که برود، من بغل باز کردم و او را به عنوان معانقه در بغل گرفتم. وقتى خواستم صورتش را ببوسم دیدم خال سیاه بسیار زیبائى روى گونه راستش قرار گرفته لب هایم را روى آن خال گذاشتم و صورتش را بوسیدم. پس از چند لحظه که او از من جداشد من در بیابان عرفات هر چه این طرف و آن طرف را نگاه کردم کسى را ندیدیم، یک مرتبه به خودم آمدم متوجّه شدم که او حضرت بقیة الله (عج) بوده، به خصوص که او اسم مرا مى دانست و نامش مهدى پسر امام حسن عسکرى(ع) بود! منبع: فرهنگ نیوز
چهارشنبه ، ۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیتر1]
[مشاهده در: www.titre1.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها