واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه معارف/ آمنه مستقیمی - ماه ذی الحجه مزین است به مناسبتهای مختلف؛ بویژه روز عرفه، روزی که بندگان فرصت دارند به درگاه خدای متعال مستجیر شده و آنچه را از محبوب خویش می خواهند، ...درخواست کنند، از این روست که عرفه عظمتی بی مثال دارد و پس از شب قدر بهترین فرصتها برای دعا و طلب حوایج است. به مناسبت فرا رسیدن این روز با حجت الاسلام والمسلمین حبیب ا... فرحزاد، استاد حوزه، سخنران و کارشناس مذهبی درباره بهره مندی از عرفه به گفت وگو پرداخته ایم که از نظر می گذرد. بنابر تصریح روایات و توصیه و اقوال بزرگان، عرفه از مهمترین روزها و ظرفهای زمانی نزد خدای متعال است، تا جایی که گفته شده تنها فرصت آمرزش گناهان پس از ماه مبارک رمضان؛ این روز است، فلسفه این عظمت در چیست و چگونه می توان بیشترین بهره را از این فرصت داشت؟ - بله، عرفه روز بسیار مهمی است، زیرا خداوند آن را پیش از آغاز عید سعید قربان، برای درخواست، نیایش و سوال درِ خانه خود قرار داده و اوج ایام دهه نخست ماه ذی الحجه روز عرفه و پس از آن عید قربان است. اما چرا این روز «عرفه» نامیده شد؟ در روایات است وقتی حضرت آدم(ع) بر اثر خطا گندم خورد و در محضر خداوند به لغزش و اشتباه خود اعتراف کرد در چنین روزی از سوی خدا بخشیده شد؛ این یعنی عرفه روز شناخت از خود، کاستی ها و تقصیرات و اعتراف به تقصیرات است. از این رو، همان گونه که در میان شبها، شبی هم شأن و مانند شب قدر برای دعا و نیایش نداریم، در میان روزها نیز روزی بهتر و برتر از عرفه برای دعا و سوال درِ خانه خدای متعال وجود ندارد.تا جایی که در روایت است وقتی امام سجاد(ع) دیدند در روز عرفه شخصی در میان مردم تکدی گری می کند، ناراحت شده و فرمودند: «امروز، روزی است که خداوند حتی به بچه ها در رحم مادر لطف و عنایت می کند!» بنابراین، باید بسیج همگانی برای رفتن به در خانه خدای متعال و مناجات و درخواست و گدایی کردن از او شکل بگیرد و چه خوب است در این روز مشاهد مشرفه و اماکن مقدسه محل حضور جمعی مردم و بالا بردن دستهای خالی نزد خدا باشد تا از او کمک گرفته و خیر دنیا و آخرت خود را برای یک سال آینده تأمین و تضمین کنند تا خداوند نیز در عید قربان عیدی آنها را بدهد. مهم آنکه از مهمترین اعمال شب و روز عرفه و نیز عید قربان برای سوال و درخواست از خدای متعال، زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) است که بر آن تأکید می شود تا از این طریق بتوان بیشترین بهره ها را برد. با توجه به آنکه میزان بهره مندی ما از شرایط و موقعیتهای خاص به نحوه عمل و رفتارمان بستگی دارد، چگونه و با رعایت چه آدابی می توان در روز عرفه حاجات را به امضای اجابت رساند؟ - از بهترین راهکارها این است که دعای ما به صورت جمعی باشد، بویژه پس از اذان ظهر و در زیر آسمان؛ افزون بر این، ادعیه، اوراد، اذکار و نمازهایی که در مفاتیح الجنان نیز آمده، برای بهره مندی حداکثری از روز عرفه راهگشاست. اما مهمتر از همه و در نقطه اوج، دعای عرفه حضرت سیدالشهدا(ع) است که یک دور کامل ذکر نعمتهای خدا و نیز کمبودها و کاستی های بشر را بیان کرده و نیازهای مهم دنیا و آخرت مردم را از خداوند متعال درخواست می کند. باید توجه داشت گمشده حقیقی ما معرفت است، اگر کسی خدا را بشناسد دیگر به چیزی نیاز ندارد چنانکه امام مجتبی(ع) فرمودند: «اگر کسی خدا را درست بشناسد، عاشق خدا می شود.» و معرفت، مقدمه همه خوبی هاست و اگر کسی معرفت و محبت به خدا بیابد، ایمان و طاعت در او متبلور شده و با از بین رفتن کمبودها و کاستی ها، کمالات در او ایجاد می شود. افزون بر این، اگر بخواهیم بیشترین بهره را از عرفه داشته باشیم اول؛ نباید دعاها، نمازها و زیارت را فراموش کنیم و دوم؛ دعا در حق دیگران را در نظر داشته باشیم که این از سفارشهای موکد در روایات است. نقل است شخصی در موقفِ عرفات برای دیگران دعا می کرد، دلیل را از او پرسیدند، گفت: از حضرت صادق(ع) شنیدم که فرمودند: «کسی که در حق برادر دینی خود دعا کند، خداوند چند برابر در حق او استجابت می کند.» این یعنی وقتی که برای دیگران هم دعا می کنیم، در حق خودمان دعا کرده و چند برابر اجابت دریافت می کنیم؛ اگر خیرخواه و دلسوز دیگران باشیم و آنها را بر خود مقدم بدانیم، یکی از اصلی ترین رموز اجابت دعا را به کار گرفته ایم.برای همین دعا برای رفع مشکلات همه مؤمنان و مظلومان عالم و در رأس امور دعا برای سلامتی و فرج حضرت حجت(عج) باید سرلوحه دعاها و مناجاتهای ما باشد که اگر امام عصر(عج) عنایتی کرده و یک آمین به دعاهای ما بگویند، خیر دنیا و آخرت ما تضمین و تأمین می شود. امسال روز عرفه «عرفه، ولایت، محبت» نام گرفته است، چه ارتباطی بین عرفه و معرفت با شناخت ولی و محبت نسبت به اوست؟ به عبارت دیگر آیا مرکز ثقل معرفت، شناخت ولی و محبت به اوست؟ - محور عالم، اهل بیت(ع) و امروز حضرت حجت(عج) است و ایام ماه ذی الحجه نیز تناسبهای زیادی با اهل بیت(ع) دارد. به عنوان مثال روز عرفه روز «سدالابواب» نیز هست، یعنی روزی که باید به امر خدا درهای مسجدالنبی(ص) را ببندند مگر درِ خانه پیامبر(ص) و امیرمومنان(ع) را، که این به مردم نشان می دهد بصورت تکوینی راه به سوی خدا تنها پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) ایشان هستند. چنانکه رسول اکرم(ص) فرمودند: «من شهر علم هستم و علی(ع) باب آن!» بنابراین، ولایت مقدمه پیوند با پیامبر(ص) و خدای متعال است و این مسأله در آیات و روایات و نیز زیارتنامه ها تأکید شده که ولایت روح و مغز دین است و اگر کسی امام خود را نشناسد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است و این یعنی نشناختن امام و حجت خدا، مساوی است با گمراهی و انحراف.چون همان طور که ما در همه مسایل زندگی به دلیل و راهنما نیاز داریم، درباره خدا و معارف توحید و حقیقت عالم نیز بی نیاز از امام و پیشوا نیستیم و اگر کسی امام خود را بشناسد به همه گمشده های خود رسیده و اگر کسی امام خویش را نشناسد، حقیقت عرفه را درک نکرده است.حقیقت و باطن عرفه شناخت امام برحقی است که از سوی خدای متعال منصوب شده و امید است روز به روز معرفت ما به امام بیشتر شود. چرا بر دعای عرفه حضرت سیدالشهدا(ع) در این روز تأکید می شود، چه محتوایی در این دعاست که می تواند مخاطب را در روز عرفه به اوج ارتباط با خدای متعال و راز و نیاز با او برساند؟ - دعای عرفه حضرت سیدالشهدا(ع) محتوایی فوق العاده دارد، زیرا در کنار ذکر نعمتهای الهی، تقصیرات بنده را نیز بیان کرده و بالاترین درخواستها را به درگاه او عرضه می دارد؛ یعنی «رهایی از آتش» که اگر محقق شود تمام خواسته های انسان اجابت شده است. برای همین است که امام(ع) در فرازی از این دعا می فرمایند: «خدایا! آن کس که تو را یافت چه کم دارد و آنکه تو را نیافت، چه دارد؟!» این یعنی انس و معرفت خداوند، همه کمبودهای انسان را جبران و مشکلاتش را حل می کند.
سه شنبه ، ۳۱شهریور۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]