واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱ مهر ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۸
یک کارگردان تئاتر گفت: تئاتر با جُنگهایی که خودشان را به زور تئاتر معرفی میکنند، متفاوت است . به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)– منطقه خراسان، هنرمند در آثار هنری خود میتواند ناگفتهها را فریاد کند و در واقع هنرمندان در هر رشتهای آثارشان آکنده از اشکها و لبخندهای جامعه و یا گروهی از جامعه است. یکی از هنرهای هفتگانه، هنر تئاتر است؛ هنری که بیهیچ واسطه چشم در چشم مخاطب، هرآنچه را که باید، بیان میکند. هر هنری نیازمند بسترسازی سختافزاری و نرمافزاری است. بیشک تئاتری که صدا، نور و صحنهاش بیکیفیت باشد شاید به خوبی نتواند آنچه را که میخواهد به مخاطب انتقال دهد و البته مسائل اصلی یک تئاتر از جمله نمایشنامهای که به اجرا در میآید، نوع بازیها و حس بازیگران تئاتر و عوامل، تاثیر مستقیم بر مخاطب میگذارد. در این رابطه و البته حول محور تئاتر شهرستان نیشابور، گفتوگویی با یک کارگردان تئاتر داشتیم که در ادامه میآید. سالن بلک باکس یعنی قرابت با فرهنگ امروز تئاتر بهزاد آقاجانی، کارشناس کارگردانی تئاتر، در گفتوگو با خبرنگار ایسنا- منطقه خراسان، گفت: امکانات و تجهیزات صحنه مناسب نیستند و از شرایط استاندارد فاصله زیادی دارند، اما حداقلها را داریم و این حداقلها یعنی نور، صحنه و سیستم صوت و صندلی برای نشستن، اما نورها به هیچوجه مناسب و کامل نیستند و البته سیستم صوت هم خوب نیست. وی ادامه داد: سالنها معمولاً برای برگزاری جشنها و همایشها ساخته شده که هر از گاهی روی آنها تئاتر هم اجرا میشود. یک مشکل اساسی که با آن روبهرو هستیم این است که سالنهای موجود همه قاب صحنهای هستند و شهرستان سالن تئاتر بلک باکس یا پلاتو ندارد و به جرأت میتوان گفت امروزه شهری که سالن تئاتر بلک باکس یا پلاتو ندارد، قطعاً تئاتر هم ندارد. آقاجانی عنوان کرد: اکثر اجراهایی که امروز در سطح کشور شاهد هستیم اجراهای کف هستند و تماشاگر مسلط به بازیگران و اجرا کار را تماشا میکند. تماشاگر امروز دیگر تمایل ندارد از دور نظارهگر باشد بلکه سعی دارد جزئی از اجرا شود. این کارگردان تئاتر افزود: به دلیل این نزدیکی، بازیگر تئاتر هم نیاز نیست که فریاد بزند تا صدایش در تمام سالن پخش شود؛ چرا که ما به عنوان تماشاگر وارد زندگی خصوصی آنها شده ایم و حتی پچپچهای آنها را به راحتی میشنویم. وی ادامه داد: قطعاً مجهز شدن سالنهای شهر به این امکانات یا ساختن این نوع مکانهای بدیع، فصلی تازه برای تئاتر شهرستان خواهد بود و تماشاگران تصاویر تازهتری خواهند دید. در یک جمله باید گفت سالن بلک باکس یعنی قرابت با فرهنگ امروز تئاتر و بازیابی مجدد فرهنگ حضور مردم در سالنها. تئاتر نیشابور به غولی زشت تبدیل شده است آقاجانی اظهار کرد: متاسفانه مردم معمولاً از تئاترهایی استقبال میکنند که به نظر من و اصولاً در قواعد و متر تئاتر، "تئاتر" نیستند بلکه جُنگهایی هستند که به زور خود را تئاتر مطرح میکنند و این فاجعه بزرگی است که من راهکاری برای آن ندارم. وی ادامه داد: وظیفه شورای نظارت تئاتر رسیدگی به همین مسائل است که متاسفانه تا به امروز موفق عمل نکرده است. ما نیز هرچه فریاد زدیم گوشی بدهکار نیست و همچنان به رویه سابق خود ادامه میدهند. به همین دلیل در حال حاضر دیگر از سر و صدا و هشدار خسته شدیم و به جرأت میتوانم بگویم که هیچ امیدی به آینده امروز تئاتر نیشابور ندارم. آقاجانی تصریح کرد: تئاتر نیشابور سالهاست که به بن بست فرهنگی رسیده و به غولی زشت تبدیل شده است، فقط در این بین ممنونم از معدود دوستانی که با جدیت کار میکنند و لااقل متشکریم که هنوز این خردک شرر فرهنگی پا برجاست و در واقع باید ممنون بود که با سالنهای خالی روی صحنه میروند و هنوز دغدغه دارند. این کارگردان تئاتر گفت : تئاتر در درجه اول علم هست و هر روزه با متدهای تازهای تدریس میشود ولی متاسفانه ما در اینجا تئاتر نداریم و من نمیدانم اسم این کارهایی که روی صحنه میآید ، چیست ؟ قطعا هر چیزی میتواند باشد به جز تئاتر. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]