تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816214983
نوشتن از جنگ منحصر به گروه خاصی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: - فهیمه پناه آذر: در رشته روانشناسی درس خوانده اما سال هاست برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می نویسد.در این سال ها آثاری چون «من نوکر بابا نیستم»، «غول و دوچرخه»، «قطار آن شب» و «سه سوت جادویی» به زبان های مختلف انگلیسی، آلمانی، کره ای، ایتالیایی و عربی ترجمه شده و شاید بتوان او را یک نویسنده بین المللی دانست. احمد اکبرپور برای کتاب «قطار آن شب» جایزه کتاب سال را برده و از سوی شورای کتاب کودک برای آثاری چون «امپراتور کلمات»، «رویای جنوبی» و «دوچرخه» جایزه دریافت کرده است. نویسنده شیرازی این روزها سخت درگیر نگارش 2مجموعه طنز با نام «واژه های نفهم» و رمان طنز «به چالچالک سفر کنید» است که تا پایان پاییز وارد بازار کتاب می شود. «شب به خیر فرمانده» بعد از یک دهه باز هم رونمایی می شود. نسخه فعلی چه تغییرهایی نسبت به چاپ قبلی دارد؟ این کتاب 13سال پیش منتشر و مدتی بعد از سوی یونیسف برگزیده شد. در چاپ جدید به صورت کلی تصویرگری کتاب تغییر کرده است. قبلا مرتضی زاهدی، شب به خیر فرمانده را تصویرگری کرده بود و در نسخه جدید این وظیفه بر عهده نرگس محمدی بوده است. به نظر خودم نسخه جدید کتاب با ویراستاری مجدد، کامل تر از نسخه پیشین است. این کتاب هم مانند بیشتر آثارتان در زمینه جنگ است؟ بله. کتاب درباره وقایع بعد از جنگ و پسری است که علاوه بر از دست دادن پا، مادرش را هم از دست می دهد. شب به خیر فرمانده جزو دوست داشتنی ترین آثار من است. همیشه جنگ به شکل های مختلف روی انسان ها تأثیر می گذارد. تجربه کسی که در خط مقدم جبهه، جنگ را درک می کند با کسی که فرسنگ ها از جنگ دور است، فرق می کند و تجربه جنگ در کودک هم شکلی دیگر دارد. همیشه گفته می شود باید مدتی از جنگ بگذرد تا آثار بیشتری درباره آن نوشته شود اما چرا کتاب درباره جنگ هنوز هم زیاد نیست. نمی توان گفت کتابی درباره این موضوع نوشته نمی شود. گرچه یک نکته وجود دارد و آن اینکه متأسفانه در دوره ای یک نگاه دولتی به جنگ وجود داشت و کسانی که دوست داشتند درباره جنگ داستان بنویسند، به دلیل حمایت هایی که از نویسنده های این حوزه می شد، فکر می کردند جنگ برای گروهی خاص است و نمی توانند وارد این حیطه شوند. یا اگر هم وارد شوند باید از حامیان این امر حرف شنوی داشته باشند. تصور اینکه فقط عده ای خاص باید از جنگ بنویسند، بسیاری را از این حوزه دور کرد. این دلیل را می توان مانع اصلی ورود نویسندگان به حوزه داستان نویسی جنگ دانست؟ می تواند یکی از دلایل باشد اما دلیل اصلی نیست. به نظرم نویسندگان در یک مقطع دچار خودسانسوری شدند. باید بگویم نگاه برخی برگزار کنندگان جشنواره های ادبی با موضوع دفاع مقدس یا نهادهای مرتبط با این حوزه هم سختگیری و دخالت صرف روی اثر نویسنده نیست. البته وضعیت تولید و نشر کتاب های دفاع مقدس به شرایط بازار کتاب برمی گردد که مملو از کتاب های ترجمه است! در حال حاضر وضعیت بازار کتاب و روند تولید و نشر خوب نیست و در گذشته هم چنین بوده است. با چاپ زیاد کتاب های ترجمه مشکل ندارم اما نکته این است که چرا از کتاب های خوب منتشرشده حمایت نمی شود. به طور مثال، هر کشور در طول سال می تواند 10کتاب خوب داشته باشد. اگر از چین، فرانسه، انگلیس و کشورهای صاحب کتاب هر کدام 10کتاب خوب به ایران بیاید و ترجمه شود، بیش از 300 اثر خوب در بازار کتاب خواهیم داشت. در کنار آن به طور حتم 10کتاب خوب ایرانی هم منتشر می شود؛ ما برای آن 10کتاب چه برنامه حمایتی داریم؟ آیا این 10کتاب ایرانی در برابر تعداد زیاد کتاب های ترجمه ای توان دیده شدن دارد؟ این موضوع در کتاب های کودک و نوجوان بیشتر دیده می شود. کتاب های کودک و نوجوان بدون هیچ برنامه ای چاپ و عرضه می شوند. سختی های نوشتن برای نوجوانان رده سنی نوجوان مرحله گذار است؛ مرحله ای که نوجوان حساسیت های خود را دارد و نویسندگان هم باید در نگارش داستان یا رمان این حساسیت ها را درک کنند. نوجوانی مرزبندی مشخص ندارد؛ گاهی نوجوانی را می بینی که هنوز دوست دارد کتاب های دوران کودکی را بخواند و گاهی نوجوانی را می بینی که کافکا و تولستوی می خواند. اختلاف های رفتاری در این سن آنقدر زیاد است که شاید کمتر نویسنده ای بتواند وارد این فضا شود.
سه شنبه ، ۳۱شهریور۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها