محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826886081
نگاهی به وخیم ترین بحران های زیست محیطی ایران و سهم مردم و «ان جی او» ها در پرداختن به این بحران ها
واضح آرشیو وب فارسی:زیست بوم: به دست آوردن اطلاعات انجمن های مردم نهاد چندان ساده نیست. به ویژه اگر به دنبال این باشیم که یک شاخه از آنها را دنبال کنیم. ١٨٠ سازمان غیردولتی(ان جی او) محیط زیستی در کشور ثبت شده اند. بخشی از این سازمان ها پایگاه های اینترنتی ندارند و تعدادی هم سایت ها ...زیست بوم: به دست آوردن اطلاعات انجمن های مردم نهاد چندان ساده نیست. به ویژه اگر به دنبال این باشیم که یک شاخه از آنها را دنبال کنیم. ١٨٠ سازمان غیردولتی(ان جی او) محیط زیستی در کشور ثبت شده اند. بخشی از این سازمان ها پایگاه های اینترنتی ندارند و تعدادی هم سایت ها یا وبلاگ هایشان فعال نیست که دسترسی به اطلاعات شان را با مشکل مواجه کرده است. با این وجود می توان در نگاهی کلی، این «ان جی او» ها و کارکردهایشان را با توجه به معضلات مختلف چند استان کشور از نظر گذراند و البته یادآوری کرد که تا درخصوص بحران های زیست محیطی ایران، کار از کار نگذشته، باید مردم هم در کنار دولت فکری به حال زیست بوم خود کنند. ارومیه؛ روزگاری دریاچه بود دریاچه ارومیه یک شاخص درست و حسابی برای اندازه گیری میزان تاثیرگذاری نهادهای غیردولتی ایران در دو سال گذشته است. از شهریور ٩٢ که نجات دریاچه به طوررسمی در ادبیات دولت قرار گرفت، هیأت وزیران با دستور رئیس جمهوری وارد عمل شد و مصوبه ستاد احیای دریاچه را امضا کرد، حساسیت های رسانه ای افزایش یافت و سازمان های دولتی مانند سازمان محیط زیست و استانداری آذربایجان غربی از همکاری با نهادهای غیردولتی در این زمینه استقبال کردند. دولت حتی یک گام جلوتر رفت و ١٠ شهریور سال ٩٢، معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست ایران از برخورد امنیتی با فعالان مدنی حامی نجات دریاچه ارومیه ابراز تاسف کرد. در چنین بستری، برگزاری تجمع در تبریز و ارومیه، نامه ١٤٠روزنامه نگار به وزرای مسئول و نمایندگان مجلس، نامه ١٢٠مدیر سابق و کنونی استان به رئیس مجلس که برخی فعالان مدنی هم نام شان در این فهرست بود، برگزاری همایش و افزایش حساسیت و توجه عمومی در شبکه های اجتماعی مجازی، ازجمله تلاش هایی بود که با محوریت فعالان مدنی رخ داد. در این میان برخی فعالان در خارج از ایران هم به یاری آمدند، مانند نامه اساتید دانشگاه آلمان که در «کارگروه نجات دریاچه ارومیه» مستقر در دانشگاه بن این کشور، فعالیت می کنند. در سطحی دیگر مسئولان استان آذربایجان شرقی و غربی با مشارکت ٧ نهاد غیردولتی از خرداد٩٣، پروژه «همکاری در احیاء دریاچه ارومیه از طریق مشارکت جوامع محلی» را اجرا کردند که ٤١روستا را دربر می گرفت. از این نمونه ها باز هم می توان برشمرد ولی نکته مهم این جاست که باوجود افزایش حداکثری حساسیت عمومی، میل دولت به مشارکت دهی سازمان های غیردولتی، فضای رسانه ای در دسترس، فقدان سازمان های غیردولتی قدرتمند و دارای سازمان ملی سبب شده که عمده این فعالیت ها در حوزه اطلاع رسانی محدود بماند و از قدرت تاثیرگذاری کافی برخوردار نباشد. درواقع در طول این دو سال، سازمان های غیردولتی اگر قدرتمند بودند، می توانستند درقالب یک ابزار فشار و حتی کمک به دولت، نقش موثرتری در همراهی مجلس برای حل این مشکل ایفا کنند و تنها به نوشتن نامه بسنده نکنند. همین رویکرد را می توان در نسبت با دولت، نهادهای بین المللی و جامعه مدنی حساس به مسائل محیط زیست در سایر کشورها هم تعریف کرد، با این حال در شرایط کنونی که بدنه سازمان های غیردولتی به اندازه کافی فربه نیستند، تجربه دریاچه ارومیه نشان می دهد صرف افزایش حساسیت عمومی برای فعال شدن جامعه مدنی کافی نیست، جامعه مدنی باید وجود داشته باشد که فعال باشد. گیلان و مازندران و گلستان؛ شمال زیبا، اما آلوده استان های شمالی به دلیل برخورداری از پوشش گیاهی و جانوری غنی و آب و هوای معتدل در بیشتر سال، پذیرای گردشگران بسیاری هستند که گاه معضلات زیادی را برای این استان ها به وجود آورده اند. اگرچه از کمبود آب یا وجود گردوغبار مناطق مرکزی و جنوبی در این استان ها خبری نیست اما مسائل زیست محیطی دیگری آنها را هدف قرار داده اند. مسأله آشوراده که ذهن بسیاری از فعالان محیط زیست را با خود درگیر کرد، تخریب و آتش سوزی جنگل ها و شکار حیواناتی که باعث انقراض بخشی از آنها شد از مسائل مهم این استان ها هستند. در این میان سهم استان های شمالی از تشکل های ثبت شده محیط زیستی ٤٣ انجمن در استان مازندران است که بخش زیادی از آنها تحت عناوین کوهنوردی و طبیعتگردی فعالیت می کنند. درحالی که یکی از مشکلات مهم این استان انقراض جانوران و پرندگان بومی است و تنها انجمن مردم نهادی که بر حفظ یوزپلنگ ایرانی تمرکز دارد در تهران واقع شده است. استان گیلان با مشکلاتی چون آلودگی رودخانه ها و از بین رفتن جنگل ها تنها چهار انجمن محیط زیستی ثبت شده دارد. آلودگی سواحل دریا و جنگل ها لزوم فعالیت های اجرایی از سوی سازمان های مردم نهاد را برای جمع آوری این زباله ها یا مطالبه ای که این کار توسط سازمان محیط زیست صورت بگیرد، نشان می دهد. کاری که عمده فعالیت «ان جی او»های کشور است و به عنوان یک حرکت نمادین برای فعالان محیط زیست شناخته می شود. امسال جمعیت زنان و جوانان حافظ محیط زیست گیلان با برگزاری روز دریای خزر به همه اعلام کردند که حال این دریا خوب نیست. اما به طور مثال در ماجرای آشوراده تلاش فعالان محیط زیست نقش آنها را به عنوان کنشگران جامعه مدنی پررنگ ترکرد. توجه رسانه ها به مسأله آشوراده به نوعی با صحبت های فعالان محیط زیست و سازمان های مردم نهاد چون ستاد مردمی نجات آشوراده و ستاد مردمی حفاظت از جنگل ابر تشدید شد. اعتراض آنها توانست مسئولان دولتی را زیر سوال ببرد و آنها را به واکنش وادارد. پایتخت فرهنگی ما؛ تنها ٥ «ان جی او»ی زیست محیطی اصفهان با زاینده رودش یکی از نمونه های حضور مردم و سازمان های مردم نهاد و تاثیرگذاری شان در یک مسأله محیط زیستی است. اعتراض فعالان محیط زیست و مردم که زنجیره انسانی یکی از نمونه های آن بود توانست واکنش هایی را از سوی سازمان های امنیتی و دیگر مسئولان برانگیزد که هرچه زودتر فکری به حال رگ حیاتی این شهر کنند. این رودخانه در چند مرحله پرآب شد و سپس دوباره سد به روی آن بسته شد که همین مسأله باعث از بین رفتن شماری از ماهی ها و دیگر آبزیان شد. مساله ای که دوباره اعتراض فعالان محیط زیست و «ان جی او» ها را برانگیخت. سهم این استان از «ان جی او» های محیط زیستی ٥ مورد است. خوزستان همین امسال بود که ستاد مردمی مسائل محیط زیست خوزستان از سوی سازمان های مردم نهاد این استان شروع به کار کرد. این استان علاوه بر معضلاتی چون تخریب مراتع و جنگل ها و آلودگی رودخانه ها، چند سالی است که با مشکل ریزگردها مواجه است که شهر اهواز را به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای دنیا مطرح کرد. اعضای یکی از «ان جی او»های فعال استان یعنی موسسه فرهنگی محیطی اتحاد کارون، در روز درختکاری کاشت نهال را به عنوان گامی برای داشتن شهر پاک و عاری از آلودگی و ریزگردها در برنامه خود قرار دادند. اما مساله ای که توجه فعالان محیط زیستی این منطقه را به خود جلب کرده است، فراتر از ریزگردهاست و به مشکلاتی چون عوارض خشکسالی و خشک شدن کارون، کاهش تولید زباله و حفاظت از آهوی نادر خوزستان نیز می پردازند. پهناورترین استان کشور و تنها یک «ان جی او»ی زیست محیطی! سیستان و بلوچستان نیز از خشکسالی شدید و ریزگردها رنج می برد. انجمن حافظان سبز تفتان تنها «ان جی او» ثبت شده در این استان است که برای محیط زیست تلاش می کند و هدف خود را زیبا سازی و پاکسازی محیط زیست عنوان کرده است. اعضای این انجمن در سال ٩٣ با تشکیل تجمع و زنجیره انسانی در کنار دریاچه سردریا اهمیت این دریاچه را برای محیط زیست و حیات وحش منطقه به مسئولان یادآور شدند. همچنین همایش پاکسازی تفتان خاش از دیگر فعالیت های این «ان جی او» برای ایجاد مشارکت مردمی و حساس کردن آنها نسبت به مسائل محیط زیستی منطقه بوده است. اما مهم ترین مسأله این استان خشک شدن هامون است که فعالان محیط زیست این منطقه و مردم راه نجات آن را عمل دولت افغانستان به تعهدات خود در زمینه حقابه ایران از هیرمند می دانند. «ان جی او» های تهران؛ بیانیه پشت بیانیه اما استان تهران با دو مسأله مهم آلودگی هوا و خشکسالی به دلیل برخورداری از امکانات پایتختی بیشترین تعداد «ان جی او»ها در زمینه محیط زیست را در خود جای داده است. ٦٠ «ان جی او» محیط زیستی در این استان ثبت شده که البته فعالیت های آنها تنها مختص به استان تهران نیستند. این «ان جی او» ها در زمینه حفاظت از جانوران درحال انقراض و توسعه پایدار، طبیعت گردی، پاکسازی طبیعت، جنگلبانی، حفاظت از تالاب ها،کوهستان ها و... فعالیت می کنند. مهم ترین فعالیت هایی که این «ان جی او» ها برای تهران انجام می دهند، اعتراض ها و بیانیه هایی است که برای آلودگی هوا، مسأله ترافیک و تأثیر بنزین ها در رسانه ها مطرح کرده اند که تیر پیکانشان به سوی دولت بود. همچنین با بحرانی شدن مسأله بی آبی در تهران، کمپین هایی با محوریت تشویق مردم به صرفه جویی در مصرف آب است که در این جا بیشتر از آن که به مدیریت دولت در زمینه منابع آبی توجه کنند، تمرکز خود را بر عملکرد مردم گذاشته اند.
سه شنبه ، ۳۱شهریور۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زیست بوم]
[مشاهده در: www.zistboom.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها