محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826805767
ترک این عادات موجب مرض نیست
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
به منظور اصلاح برخی رفتارهای آزاردهنده و زندگی شادتر ترک این عادات موجب مرض نیست ما ایرانی هستیم و خوب است که همیشه به فرهنگ غنی خودمان ببالیم و به فرزندانمان هم آن را آموزش دهیم، اما نمی‌توانیم ادعا کنیم آداب و رسوم و فرهنگی که از اجدادمان آموخته‌ایم، همیشه بدون عیب است.
باید آنها از فیلتر عقل و منطق عبور دهیم و وقتی ایرادهایشان برطرف شد، هم خودمان اجرا کنیم و هم با افتخار به فرزندانمان بیاموزیم. گاهی این مشکلات فرهنگی آسیب جدی به خانواده و ارتباطات درون آن می زند و گاهی ارتباطات خارج از خانواده را هم تحت تاثیر قرار می دهد. تنها چاره کار این است که باید خودمان فکری به حال رفع ایرادهای فرهنگی مان داشته باشیم. در این نوشتار چند نمونه از حرف و حدیث ها و همچنین رفتارهای عادت شده را بررسی می کنیم و علامت سوالی مقابل آن می گذاریم، شاید بتوانیم به شکلی دیگر رفتار کنیم. واسه ازدواجت دیر شده قدیم ها می گفتند دختر که رسید به بیست باید به حالش گریست، اگر دختری ازدواجش دیر می شد، همه نگران و دلواپس، علت این اتفاق را جویا می شدند، اما زمین گشت و گشت و سال ها گذشت و گذشت تا جایی که دیگر دخترها هم درس خواندند، شاغل شدند و روال زندگی شان تغییر کرد. می توانستند بیشتر از بیست سال با خیال راحت در خانه پدری خود بمانند، اما یک چیز هنوز تغییر نکرده است. هنوز هم دیگران می توانند از آنها بپرسند برای چه هنوز ازدواج نکرده ای؟ خواستگار خوب نداشتی؟ نکند سختگیر هستی؟ دختر فلان همسایه ما این طور بود، آخر شوهر نکرد و مادر نشد. البته پسرها هم از این سوال در امان نیستند، تعداد افرادی از فامیل که می پرسند چرا زن نگرفته ای؟ کم نیست و آنها باید یک جواب سر بالا پیدا کنند تا در یک جمع خانوادگی نشوند نقل مجلس. هر کس برای زندگی خود تصمیم می گیرد و شما از پشت پرده یکدیگر بی خبرید پس با این سوال در زندگی خصوصی عزیزانتان وارد نشوید. خبریه؟ این یک کلمه پرسشی با خود هزاران بار معنایی دارد. اگر تازه ازدواج کرده باشید زیاد از شما این سوال پرسیده خواهد شد. اگر کمی دلتان درد بگیرد، اگر سرگیجه داشته باشید یا حتی اگر به مهمانی دیر برسید! این یک کلمه یعنی حالا که ازدواج کرده ای باید زودتر بچه دار شوی، همه این کار را می کنند، مراقب باش دیر نشود. به گونه ای این سوال توسط اقوام درجه اول و دوم و حتی دهم پرسیده می شود که گویی اگر خبری در راه باشد، برای آنها مهم تر از هر خبر بین المللی خواهد بود. با غلظتی پرسیده می شود که سوال شونده احساس می کند بچه دار شدن او تاثیر مستقیم در خوشبختی سوال کننده دارد. در حالی که فقط نوعی کنجکاوی و عادت است. فرزنددار شدن، یکی از خصوصی ترین اتفاقات زندگی هر فردی است پس بگذارید اگر خبری هم بود به وقتش به شما بگویند. ایراد از کیه؟ هر زن و شوهری ممکن است به دلایل زیادی بچه دار نشوند، مدتی درمان کنند، نتیجه بگیرند یا نگیرند. این موضوع تنها به خود آنها مربوط است. وقتی با هم پیمان ازدواج می بستند به این شرط «بله» نگفتند که حتما صاحب فرزند شوند. آنها با هم قرار گذاشتند تا در خوشی و ناخوشی، شادی و غم و خلاصه تمام شرایطی که یک زندگی معمولی با خود به همراه خواهد داشت، کنار هم بمانند. حال اگر نمی توانند با هم صاحب فرزند شوند، این سوال که ایراد از کیست؟ بی منطق ترین و اشتباه ترین سوال ممکن است. سعی کنید متوجه شوید که این یکی از شرایط ویژه در زندگی آنهاست. بگذارید خودشان موضوع را حل و فصل کند، واقعا برای شما فرقی می کند که کدام یک از آنها نمی تواند بچه دار شود؟ باور کنید که آنها شریک همه چیز هم هستند و ایرادی وجود ندارد بلکه یک اتفاق است مثل اتفاقات دیگر زندگی و باید با آن کنار بیایند. دیگه وقتشه بچه دوم بیاری هر کس وقتی می خواهد بچه دار شود، باید فکر کند که می تواند هزینه های یک نفر دیگر را هم بدهد؟ خانم خانه می تواند یک مدت بچه داری کند؟ اصلا توان بارداری و نگهداری از نوزاد را دارد؟ فرزندشان چطور؟ آمادگی داشتن خواهر یا برادر را خواهد داشت؟ شما شرایط زندگی دیگران را نمی دانید. از رویاها و برنامه ریزی های آنها بی خبرید. این که بچه دیگری، همبازی می خواهد، چقدر برایتان مهم است. اگر شما به آنها گوشزد نکنید که باید به فکر تنهایی بچه شان باشند، خودشان به فکر خواهند بود، اما ممکن است شرایطش را نداشته باشند. نسخه پیچیدن برای زندگی یکدیگر باعث می شود مدام درگیر زندگی هم باشید. شما برای زندگی خودتان برنامه ریزی کنید و بگذارید دیگران هم همین کار را انجام دهند. مادرت را بیشتر دوست داری یا پدرت را؟ وقتی کودک بودم، در مهدکودک مدرسه مادرم نگهداری می شدم. یادم می آید زنگ های تفریح بیشتر دانش آموزان که دبیرستانی بودند. یکی از بزرگ ترین تفریح هایشان این بود که من و دیگر بچه های معلم هایشان را پیدا کنند و بپرسند: مادرت را بیشتر دوست داری یا پدرت را؟ من هم در آن سن و سال می دانستم که باید بگویم هر دو را به اندازه هم! نمی دانم از این سوال می خواستند به چه جوابی برسند و هر جوابی می توانست برایشان چه معنی داشته باشد؟ اما من اصلا حس خوبی از این سوال نداشتم. حال که خودم مادر شده ام و فرزندم را گاهی به محل کارم می برم، متوجه شدم این سوال از سوالاتی است که سینه به سینه به آیندگان منتقل می شود و جالب اینجاست نسل های مختلف هم یک جواب کلیشه ای می دهند: هر دو را یک اندازه. شاید کودکی که این جواب را می دهد ته قلبش پدرش یا مادرش را بیشتر دوست بدارد، اما یاد می گیرد که واقعیت را نگوید و یاد می گیرد که چنین سوال بی معنایی می تواند پرسیده شود، حال به چه دلیلی، معلوم نیست. مهمان حبیب خداست، اما نه سرزده در خانه ات نشستی و همه رخت های شسته شده را روی مبل ها ریختی تا سر فرصت آنها را جمع کنی. چند ظرف نشسته هم روی اپن آشپزخانه هست و خودت هم یک لباس راحتی پوشیده ای تا بعد از انجام کارهای خانه به حمام بروی. صدای زنگ درمی آید و وقتی در را باز می کنی یکی از اقوام را می بینی که برای دیدنت آمده است. در این شکی نیست که مهمان حبیب خداست. قدیم ها مادربزرگ ها عادت داشتند که کسی سرزده به خانه شان برود، اما خانم های شاغل و خانه های کوچک آپارتمانی و گرفتاری ها و رودربایستی هایی که این روزها بیشتر شده، باعث می شود افراد ترجیح دهند این حبیب خدا، کمی قبل از آمدن خبر دهد که یک جمع و جور سریع یا خرید یک کیلو میوه، کمک کند تا با آرامش بیشتری پذیرای مهمان باشند. کافی است اگر می خواهید جایی بروید، خبر دهید. کار چندان سختی نیست. عجب بچه بی ادبی! هر کسی یکبار، دوبار یا سه بار فرصت دارد که یک انسان را خیلی خوب و کامل تربیت کند. بستگی دارد چند بار صاحب فرزند شود. هر زمانی که فرزندی به زندگی شما وارد می شود، باید سنگ تمام بگذارید و از همه توان تان استفاده کنید تا او را یک انسان واقعی بار بیاورید، اما این اجازه را تنها در مورد فرزندان خود دارید. دیگر دختر همسایه کناری، نوه خاله، بچه ای که در پارک با فرزند شما توپ بازی می کند یا حتی نوه تان نباید از نظریه های تربیتی شما بهره گیرند، مگر آن که والدین آنها خودشان از شما سوال کنند. این که احساس می کنید خوب است کودک سر ساعت 9 در یک اتاق جداگانه تنها گذاشته شود تا بخوابد، دلیل نمی شود که این کار را به همه توصیه کنید. باور کنید کتاب های روان شناسی در بازار موجود است و برنامه های تربیتی تلویزیون را همه می بینند، پس نظرتان را فقط در صورت پرسیدن ابراز کنید. چقدر پیر شدی! همه ما انسان ها دوست داریم که انرژی مثبت از دیگران دریافت کنیم. انسان هایی در ارتباط شان موفق می شوند که بتوانند این نیاز را در مخاطب برطرف کنند. اگر می خواهید دوستان زیادی داشته باشید و خانواده تان هم از بودن در کنارتان لذت ببرند بهتر است احساس ارزشمندی و خوشبختی را به آنها هدیه کنید. وقتی کسی را می بینید، حرفی را به او بگویید که دوست دارد بشنود. گاهی لازم است که یک حقیقت را به کسی گوشزد کرد مثلا دوستی را می بینید که لک هایی در صورتش زده و شما تجربه چنین لکی را داشته اید و با یک لوسیون خاص برطرف شده و با او خیلی صمیمی هستید و می توانید در این مورد حرف بزنید، اما در بیشتر مواقع تغییرات منفی ظاهری افراد را نباید به رویشان آورد. اگر همکار سابق تان را می بینید که چاق شده است لزومی ندارد به او بگویید یا اگر یکی از اقوام را بعد از سال ها دوباره ملاقات می کنید و احساس می کنید که پیر شده است نباید در موردش صحبت کنید. هر کسی خودش آینه دارد و متوجه این تغییرات می شود. سعی کنید خوبی های دیگران را بگویید و زیبایی هایشان را به آنها گوشزد کنید. در این صورت خواهان ارتباط با شما می شوند. مردم این روزها بیشترین چیزی که کم می آورند، دیدن خوبی و نعمت هایی است که دارند تا احساس رضایت کنند. شما به عزیزانتان کمک کنید نه این که عاملی باشید تا احساس های منفی شان بیشتر شود. از مدل پیچیدنش معلومه که زنه! پیش از این فقط در خیابان ها شاهد این بودیم که اگر خانومی ماشینش خاموش شود، مردان او را مسخره کنند یا به گونه ای مقابل او بپیچند که گویی آن زن هیچ کاری بلد نیست و چون نمی تواند وسط اتوبان لایی بکشد پس راننده قهاری نیست. اما به تازگی در شبکه های اجتماعی شاهد نوع دیگری از توهین هستیم. این بار جوک های ملیتی را کنار گذاشته ایم و همه با هم به یک جنسیت می خندیم. حرف هایی در مورد بی استعدادی خانم ها می زنیم که گویی همه شان خانم شیرزاد در سریال ساختمان پزشکان هستند. برخی از این طنز ها که به آنها می خندیم، گریه دار است. مردان با شخصیت، احترام بیشتری برای زنان قائل هستند. هم مردانی که به زنان می خندند خطا می کنند و هم زنانی که به خودشان و کارهایشان شک دارند و این طنزها را انتشار می دهند. اگر یک مرد هستید، آقا منشانه چنین برخوردهایی نداشته باشید و اگر یک خانم هستید، نه چنین موضوعاتی را منتشر کنید و نه به آن بخندید. چقدر کتاب می خونی؟ حتما شما هم شنیده اید که می گویند: سرانه مطالعه در کشور ما پایین است. این یعنی ما اهل کتاب نیستیم. شاید فکر کنید در مدرسه ها و زمان تحصیل به اندازه کافی کتاب می خوانید و دیگر فرصتی برای مطالعه ندارید، اما واقعیت این است که اگر همانقدر که در گوشی هایتان به دنبال مطلب طنز و عکس و اخبار هنرپیشه ها هستید یا چت می کنید. کمی مطالب اجتماعی و فرهنگی مطالعه می کردید یا کتاب های دیجیتال را در تلفن های همراهتان می ریختید و در تاکسی و مترو به جای زل زدن به دیگران یا گشتن های بی جهت در شبکه های اجتماعی، مطالعه هدفمند داشتید، زندگی تان بهتر و نگاهتان به موضوعات دقیق تر می شد. البته هیچ چیز جای کتاب واقعی را نمی گیرد و هزار نسخه دیجیتالی آن هم بیاید باز هم ورق زدن کتاب خود به کسب روحیه فرهنگی کمک می کند و در ضمن فرزندان شما با دیدن کتاب خواندن تان، می آموزند که من یار مهربانم تنها یک شعر کتاب درسی نیست. این خیلی بد است و حتی فاجعه است که در کوچک ترین خانه ها ویترینی برای ظرف های کریستال وجود دارد، اما در برخی از بزرگ ترین خانه ها کتاب خانه ای وجود ندارد. برای آن که انسان های متعالی باشید باید دوباره با یار مهربان آشتی کنید. کتاب بخرید، کتاب هدیه بدهید و کتاب بخوانید، زندگی تان متحول می شود. هر کس یک شکلیه اولین بار که پسرم را به پارک بردم و فرد معلولی را دید، خیره خیره به سمتش نگاه کرد و عقب عقب آمد و آن را با دستش نشان داد و از من پرسید: این چرا این شکلیه؟ دیدن این رفتار از یک بچه کوچک قابل تحمل است و با توضیحاتی که به او دادم، در مورد تفاوت آدم ها و احترام گذاشتن به شکل ظاهری هر کس و نگاه نکردن به این تفاوت ها و نقص ها، او آموخت که اگر کسی پایش می لنگد نباید خیره خیره نگاهش کند چه برسد به این که روزی بخواهد به او بخندد یا ادایش را درآورد، اما اگر یک فرد بزرگسال چنین کاری را بکند به او چه باید گفت؟ تمرین کنید تا با نگاه هایتان دیگران را آزار ندهید. زندگی تان را بکنید و بگذارید آنها هم زندگی شان را بکنند. یاد بگیرید که شاید دوست نداشته باشند برای همه توضیح دهند چرا صورتشان سوخته و از بین رفته، شاید ناراحت شوند اگر بگویید مادرزاد فلج بودی یا در اثر بیماری! هم خودتان این نکته را رعایت کنید و هم به فرزندان تان بیاموزید تا اگر در مدرسه معلولی کنار دست آنها نشست با او مثل یک فرد معمولی رفتار کنند نه با ترحم و نه با تمسخر. پاییز، باران و یک نکته کوچک در بهترین شهر های دنیا و اصولی ترین کوچه ها هم گاهی بعد از بارش باران یا ریزش برف، آب در چاله ها جمع می شود. جمله معروفی هست که می گوید: سواره از حال پیاده خبر ندارد! این یک واقعیت است مخصوصا اگر در یک روز بارانی در حال عبور از خیابان باشی و کسی سوار بر ماشین بدون توجه به آب جمع شده در کف خیابان، پایش را روی گاز بگذارد و سر تا پای تو را پر از لکه های آب گل آلود کند. اینجا دیگر نمی توان گفت آب روشنایی است. به فصل باران نزدیک می شویم، امیدواریم امسال باران های خوبی داشته باشیم، اما روزهای بارانی باید مراقب پیاده ها بود. کمی از سرعت خود کم کنید اگر نمی توانید برخی از آنها را سوار کنید و تا بخشی از راه ببرید، لااقل آب بیشتری به سر و رویشان نپاشید. لذت بردن از همه لقمه ها برای تهیه یک غذا، مدت زمان زیادی صرف می شود، بی انصافی است اگر در مدت زمان کمی بدون لذت بردن واقعی از آن،خورده شود. زیبا غذا خوردن، تشکر از کسی است که برای تهیه آن زحمت زیادی کشیده است و احترامی است به افرادی که با شما سر یک سفره نشسته اند. این که تنها در مهمانی های رسمی آداب غذا خوردن را رعایت کنید، در حقیقت بی ارزش دانستن آنهایی است که با شما صمیمی هستند و جزو خانواده شما محسوب می شوند. در ضمن مثل همیشه دوربین مخفی همیشه روشن در خانه شما هم نحوه خوردن را از شما می آموزد. از کنار هم غذا خوردن لذت ببرید، طعم ها را بچشید، تزئین ها را ببینید و خدا را به خاطر این همه نعمت شکر کنید. *** تمام اصلاحات رفتاری که در این مطلب گفته شد، در جای خود می تواند بسیار مهم باشد و وقتی همه آنها کنار هم جمع می شود یک بازنگری جدی فرهنگی است. البته اینها تنها چند مثال ساده بود، همه ما باید در رفتارها و عادت هایمان دقت کنیم تا بفهمیم کدام رفتارها باید پررنگ تر شود، کدام یک کمرنگ تر و کدام یک کاملا پاک شود. این مراقبت همیشه لازم است. در این صورت به مرور زمان رفتارهای بهتری خواهیم داشت، باور کنید. ندا داوودی - چاردیواری
سه شنبه 31 شهریور 1394 ساعت 14:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها