تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835754487
دلیل افسر عراقی برای اسیر شدن به دست ایرانی ها
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: «ما می دانستیم که عراقی ها در تاریکی اسیر نمی گیرند و می کُشند برای همین در روز به راه افتادیم. چند متری در نخلستان ها پیش روی کردیم که عراقی ها ما را اسیر کردند...»به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، محمود شعبانی از رزمندگان لشکر 10 سیدالشهدا(ع) است که بعد از سه روز مقاومت در جریان عملیات کربلای 5 به اسارت دشمن درآمده است. او در رابطه با چگونگی اسارتش توضیح می دهد: در عملیاتی کربلای 4 آماده انجام عملیات بودیم که دستور عقب نشینی صادر شد، برای همین در این عملیات حضور نیافتم و حدود سه هفته بعد عملیات کربلای 5 آغاز شد که در مرحله سوم عملیات در روز 29 دی ماه سال 1365 به اسارت درآمدم. در منطقه ای که گرفتار شده بودیم، هر دو طرف ایرانی و عراقی ما را می زدند. به دلیل آتش سنگین دشمن و دور ماندن از اسارت سه روز در منطقه ای حوالی پتروشیمی بصره ماندیم، اما دیگر جیره غذایی مان تمام شده بود و با آب و خرما زندگی می کردیم. حدود سه شب و دو روز بود که نخوابیده بودیم؛ برای همین تعدادی از بچه ها که سن شان کمتر از من بود خواستند تا پُست بدهم تا آن ها کمی استراحت کنند. من در سنگر عراقی ها بودم و یک مجله را برداشتم. برای چند لحظه حواسم نبود و ناگهان سایه ای بر روی مجله ظاهر شد. مجله را از مقابل چشمم کنار زدم و متوجه شدم یک افسر عراقی دست به کمر مقابلم ایستاده است. هول شدم و اسلحه را به سویش نشانه رفتم. این افسر که دو نیروی دیگر نیز همراهش بود دستش را بالا برد و از من خواست که اسیرش کنم تا همراه ما به تهران بیاید. خواسته اش در ظاهر کمی نامعقول بود، اما برای آنکه تهران را ببیند خودش را اسیرمان کرد. ما نیز که حدودا 10 نفر بودیم، دست و پای او را به همراه دو عراقی دیگر بستیم. برای آنکه بتوانیم خودمان را از آن شرایط نجات دهیم به طرف نخلستان حرکت کردیم. ما می دانستیم که عراقی ها در تاریکی اسیر نمی گیرند و می کُشند برای همین در روز به راه افتادیم. چند متری در نخلستان ها پیش روی کردیم که عراقی ها ما را اسیر کردند و دست و پای نیروهای خودشان را هم باز کردند. یکی از همراهان ما مهندس خالدی، مشاور وقت وزیر کشاورزی بود. او به ما گفت که بچه ها فاتحه تان را بخوانید. قرار است کارمان را تمام کنند و این طور هم بود، چرا که ما را برای اسارت به مکانی بردند اما ما را نپذیرفتند و دوباره ما را به همان محل قبلی که اسیرمان کرده بودند بازگرداندند. ما را ردیفی کنار هم قرار دادند و نفر به نفر چشم هایمان را بستند. در حال بستن چشم سومین نفر بودند که ناگهان گلوله خمپاره ای در نزدیکی مان به زمین اصابت کرد و منفجر شد. همین مسئله موجب شد تا چند تن از عراقی ها و چند نفر از ما مجروح شویم و چند دقیقه در اعدام ما تأخیر ایجاد شود. چشم بیشتر ما را بستند که همان عراقی که اسیرش کرده بودیم از دور به سمت ما می دوید و دستش را تکان می داد و می گفت: «لا شرافت، لا شرافت.» وساطت این عراقی که گمان می کنم شیعه بود موجب شد که از اعدام ما صرف نظر کنند. بعد ما را دوباره به مکان دیگری بردند که پذیرفتند تا اسیر شویم. حدود چهار سال در اسارت به سر بردیم. اسارتگاه ما نیز تکریت 11 نام داشت که نخستین اسرای آن متشکل از اسرای عملیات کربلای 4 و 5 بود.
سه شنبه ، ۳۱شهریور۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها