واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چرخه دستگیری و رهایی اراذل و اوباش، همه مدعی بی گناهی اند تهران - ایرنا- خبرنگاران، عکاسان و فیلمبرداران مثل همیشه برای پوشش خبری دستگیری اراذل و اوباش جمع شده اند،اشراری که در طرح های پلیس امنیت از سطح شهر جمع آوری می شوند اما بعد از چندی رهاشده و پس از مدتی دوباره به دام می افتند و بصورت یک چرخه یا دور مضاعف همچنان این وضعیت ادامه می یابد.
از ابتدای سال تاکنون در تهران طرح جمع آوری اراذل و اوباش در پنج مرحله به انجام رسیده است، در مرحله پنجم که به تازگی انجام شد 127 نفر به دنبال تماس های مردمی مبنی بر شکایت از شرارت و تخریب عده ای از افراد شرور در مناطق جنوب و مرکز تهران توسط نیروی انتظامی دستگیر شدند، 90 درصد این افراد سابقه دار هستند و برخی بیش از 100 پرونده را نیز دارند پرونده هایی که در چرخه دستگیری و رهایی ، تکرار و مکرارات شده اند. من بی گناهم؛ کاری نکردم،بی خودی مرا دستگیر کردند این ها جملات همه افرادی است که به جرم شرارات،اخاذی و دیگر جرایم بازداشت شده تا از چنگ قانون فرار کنند اما به راستی آیا اینان بی گناه هستند. عباس، علی، مهدی،مهرداد و ... همه، گفته هایشان شبیه به هم است بخصوص در این جمله مشترک هستند؛ «داشتم راه می رفتم که آمدند و من را گرفتند.» پیداست تعامل خوبی با هم برقرار کرده اند و همگی در اینکه هیچ چیزی را به خود قبول نکنند و جالب اینکه همه خود را بی گناه می دانند به توافق رسیده اند. عباس 24 ساله؛ به عباس گربه معروف است یکی از اراذل و اوباشی است که اخیرا توسط نیروی انتظامی دستگیر شده، پنج سال سابقه زندان دارد و دست کم 100 پرونده زورگیری، اما اکنون مدعی بی گناهی است و می گوید که در خیابان راه می رفتم که من را گرفتند. علی 49 ساله به جرم شرارت و زورگیری توسط پلیس امنیت تهران بازداشت شده یکی دیگر از اراذل و اوباش سابقه دار است. او در پاسخ به علت دستگیری اش می گوید که من هیچ کاری نکردم داشتم از جلوی یک قهوه خانه رد می شدم که من را گرفتند. اصلا من همکار خودتون هستم توی تلویزیون کار کردم بازیگرم. مهرداد 27 ساله، خودش می گوید؛ توبه کردم ، شش بار کربلا رفتم، من اصلا کاری نکردم سابقه هیچ خلافی هم ندارم . می گویم پس از چی توبه کردی؟! می گوید؛ مگه آدم پاک باشه بده! هیچ خلافی نکردم فقط روی بازوم یه خالکوبی دارم رفتم کربلا توبه هم کردم. مهدی 38 ساله، قمه و چاقو و تبر و مواد مخدر در منزل اش کشف شده و سابقه شرارت و زورگیری هم دارد، او نیز مدعی است بی هیچ دلیلی بازداشت شده، سلاح های سردی هم که در منزل اش کشف شده اند برای دکور نگهداری کرده است. پشت به دوربین ها به صف ایستاده اند اما از اینکه برگردند و به دوربین ها خیره شوند ابایی ندارند گاه گاهی برمی گردند چشم در چشم خبرنگاران و عکاسان خیره می شوند،جسارتی که ریشه اش به سابقه شان برمی گردد و حالا دیگر آن مجرم نوپای اولیه نیستند و برای خود تجاربی در این عرصه دستگیری ها و رهایی ها به دست آورده اند. آیا این دستگیری ها که با وقفه ای مجدد به رهایی منتهی می شود می تواند تامین کننده امنیت اجتماعی باشد در این باره سردار حسین ساجدی نیا فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ در پاسخ به این سوال می گوید؛ وظیفه ما ایجاب می کند که به دنبال درخواست و مطالبه مردم که به نوعی دچار آسیب شده اند وارد عمل شویم و نسبت به دستگیری و بازداشت افراد شرور و هنجار شکن اقدام می کنیم. وی می گوید که این سوال از مراجع مربوطه اش و از قوه قضائیه باید پرسیده شود اما همکاری خوبی میان ما و قوه قضائیه وجود دارد. اشرار بعد از بازجویی های اولیه تحویل مراجع قضایی می شوند و با توجه به جرمی که مرتکب شده اند حکم های قضایی برایشان در نظر گرفته می شود. حال مساله این است ؛ این رویه برای اشرار ، به روندی عادی تبدیل شده که بعد از وقفه ای دوباره به همان جایگاه خود که شرارت و زورگیری و اخاذی و خرید و فروش مواد مخدر و ... است بازمی گردند،بدون اینکه تلاشی و یا برنامه ای در راستای جامعه پذیری و اصلاح رفتارهای هنجارشکنانه در آنها صورت گیرد. تقویت برخی مهارت ها، اصلاح و تغییر نگرش و نقش آموزش در جامعه پذیری و هنجارپذیری توسط این دسته از ارازل و اوباش همان حلقه گم شده ای است که در این مورد باید مورد توجه قرار گیرد. چرا امروز افرادی که به عنوان مجرم دستگیر شد اند جری تر شد اند و ازاینکه در مقابل دوربین حاضر شوند هم ابایی ندارند در این مورد یک جامعه شناس و استاد دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: همین افراد که به عنوان اراذل و اوباش با آنها برخورد می شود در هر بار دستگیری در تعامل با دیگر همنوعان خود تجربه بیشتری در جرم کسب می کنند بدون اینکه تلاشی در جهت تغییر آنها صورت گیرد. دکتر «عالیه شکربیگی» عضو انجمن جامعه شناسی ایران افزود: مسئولین و نهادهای اجتماعی مرتبط با مساله اراذل و اوباش باید عملکرد خود را بازبینی کنند و ببینند کجای کار اشتباه بوده است و با این مساله اجتماعی چگونه برخورد کرده اند که حاصل آن این است که علاوه بر تکرار یک آسیب اجتماعی در مواردی افراد به اصطلاح اراذل و اوباش جری تر هم شده اند. این استاد دانشگاه گفت: در برخورد با این افراد باید زمینه ها و شرایط و شبکه های اجتماعی آنها که شامل دوستان و افرادی که در تعامل هستند مورد بررسی وتحقیق قرار گیرد و برای حل این آسیب اجتماعی باید برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت طراحی شود. بنا به اظهار این جامعه شناس این دسته از افراد که به عنوان اراذل و اوباش از آنها یاد می شود بایدبه خاطر بیاوریم که در درجه اول انسان هستند . انسانی پرورش یافته و حاصل شرایط و محیط هایی هستند که نتوانسته است آنها را افرادی شایسته و مفید به بارآورد. این استاد دانشگاه افزود: اما این به این معنی نیست که اینها شایسته تکریم نیستند بلکه باید به این افراد نزدیک شد به هر حال این افراد نیز نظرات، خواسته ها و مطالبات و نیازهایی دارند که با برآورده نشدنش در این مسیر افتاده اند مسیری که در برگیرنده جبر و زور و زندان و جریمه است. وی گفت: این افراد شرایط اجتماعی خود را درک می کنند و با مقایسه خود با سایر افراد که در شرایط اجتماعی مشابه خود نیستند دچار نوعی سرخوردگی که به حق خود نرسیده اند می شوند و در اینجاست که با جسارت و بی قیدی در ارتکاب جرم به نوعی اعتراض و نارضایتی خود را از شرایطی که در آن قرار گرفته اند را نشان می دهند. دکتر شکربیگی افزود: شیوه روبرو شدن در برخی آسیب های اجتماعی که مرتب تکرار می شوند باید تغییر یابد، اگر خواهان این باشیم که برخی آسیب های اجتماعی در جامعه مرتب تکرار نشود باید مطالعاتی و تحقیقاتی جدی را در این حوزه انجام داد و یک بازبینی دو طرفه در عملکرد مسئولین و سازمان های مرتبط و مجازات های در نظر گرفته شده برای این دسته از افراد انجام گیرد. وی گفت: بیش از سه و نیم دهه است که در حیطه برخی مسائل و آسیب های اجتماعی همچنان بر روی تپه ای سست و بی ریشه حرکت کرده ایم مسیری که فاقد هر گونه زیرساخت و پژوهش و تحقیقات کاربردی در راستای ریشه یابی و متعاقبا کاهش برخی آسیب های اجتماعی است. این استاد دانشگاه گفت: اکنون فرزندان ما دچار آسیب های اجتماعی می شوند که در هر آسیب اجتماعی باید مجموعه علت هایی که به هنجار شکنی فرد منجر می شود را بررسی و تحقیق کرد،در برخی مسائل اجتماعی باید پذیرفت که مسیر را اشتباه آمده ایم و باید برگشت و مسیر منتهی شده به اینگونه آسیب های اجتماعی را بازبینی کرد. آنچه مسلم است این است که اکنون ما در جامعه شاهد تکرار و دوباره کاری در برخی مسایل فرهنگی و اجتماعی هستیم که نشانگر این مساله است که ما به لحاظ اجتماعی در برخورد با آسیب های اجتماعی فاقد برنامه ریزی منسجی هستیم باید مسیر آمده را مجدد وارسی کرد و از اتخاذ این مسیر تکراری جبر و زور و برخورد فیزیکی و زندان و جریمه خودداری کرد و روشی دیگر در پیش گرفت و از مسیری که تا کنون رفته ایم بازگردیم. باید به خاطر آورد ؛ همین افرادی که امروز از آنها با عنوان اراذل و اوباش یاد می شود، انسان هایی هستند که حاصل شرایط اجتماعی و محیطی هستند که در آن پرورش یافته اند و صرف جمع آوری و مجازات و نهایت رهایی آنها در کاهش آسیب های اجتماعی تاثیری نخواهد داشت بلکه باید پذیرفت تغییراتی در شیوه برخورد با آنها در پیش گرفت تا راه تکرار را بر آنها بست.گزارش از مهری میردریکوند: گزارشگر ایرنا استان تهران تهرام/ 1920/1831
30/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]