محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830394045
لحظه سقوط انسان از نگاه یک استاد اخلاق
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: لحظه سقوط انسان از نگاه یک استاد اخلاق تهران - ایرنا - آیت الله روح الله قرهی که معتقد است لحظه سقوط هر انسان از نظر اخلاقی زمانی است که تصور کند کسی شده، به بیان علت های کم توفیقی برخی افراد برای نماز شب پرداخت.
به گزارش روز یکشنبه گروه فرهنگی ایرنا از حوزه علمیه امام مهدی (عج)، آیت الله قرهی در درس اخلاق در مهدیه القائم المنتظر(عج) به بیان نکات اخلاقی پیرامون مراقبه، راه های برون رفت از خطورات نفسانی و شیطانی، کنترل ذهن، علت سستی در انجام واجبات و گرفتاری در مکروهات و همچنین تاثیر ذکر لسانی بر قلب پرداخت که خلاصه ای از مباحث این استاد اخلاق و مفسر قرآن به شرح زیر است: ** تصور این که خواطر نفسانی، اثرگذار نیست؛ وسوسه شیطان است توفیق الهی برای بندگان، این است که بتوانند خواطر نفسانی و شیطانی را کنترل کنند و خواطر ربّانی و الهی را در وجود خود، رشد بدهند. یکی از توفیقات بزرگ پروردگار به انسان، شناخت او نسبت به نفس خودش است. اگر جدّاً انسان، نفس و حالاتش را شناخت و متوجّه شد که خواطر نفسانی و شیطانی، اساس انحراف بشر است، تمام مشکلات حل خواهد شد. لذا تمام مشکل این است که انسان باور ندارد که اگر خطورات ذهنی خود (خطورات نفسانی و شیطانی) را شناخت و توفیق کنترل را داشت، به مقام حقیقی انسان می رسد. یکی از وسوسه های شیطان، این است که خواطر نفسانی، اثرگذار نیست و لذا انسان تصوّر می کند فقط عمل، مهم است و اگرچه واقعا عمل، مهم است امّا مقدّمه عمل، همین خواطر نفسانی و شیطانی است کما این که مقدّمه عمل صالح و رسیدن به اوج و قرب الی الله، گاهی یک لحظه تفکر و یا یک لحظه خطورات ربانی است و زمانی که این خطورات به ذهن ورود پیدا کرد و بعد این خطورات، انسان را احاطه کرد، مدام اعمال صالح از او دیده می شود. ** راه های برون رفت از خطورات نفسانی و شیطانی پیامبر اکرم (ص) فرمود در قلب آدمی دو اندیشه وجود دارد یکی انسان را به سمت اعمال صالح دعوت می کند و یکی هم اندیشه های شیطانی است که انسان را به بدی و تکذیب حق دعوت می کند. اولیاء خدا نکته مهم این روایت را در باور انسان به این می دانند که اگر اندیشه اش الهی نشد، ورود به شر پیدا می کند و انسان باید به این باور برسد که اعمال خیر و شر او، همه از تصوّرات و خطوراتش است و لذا راه برون رفت از این خطورات نفسانی و شیطانی را یک چیز می دانند و آن، این که انسان خودش را دائم در معرض موعظه قرار بدهد. برای همین است که مومن همیشه وحشت دارد و اگر کار خیری را هم انجام داد، می داند که این کار از جانب خداست و لذا اولیاء خدا می فرمایند یکی از خظورات نفسانی و شیطانی، این است که به انسان بگویند «تو خوب توانستی جلو بروی» و به این ترتیب او را فریب بدهند یا این که اعلان کنند «تو اصلاً نیاز نداری، تو خیلی از مراحل را طی کردی» که این ها فریب شیطان است و در چنین مواردی انسان تصور می کند که من این چیزها را می دانم، طی کردم و بلد هستم و زمانی که انسان این گونه گرفتار شد، خطورات نفسانی و شیطانی، او را احاطه می کند. طبق نسخه های اولیاء، راه دیگری برای برون رفت از خطورات نفسانی و شیطانی این است که بنده هرگز تصوّر نمی کند که عمل خیر از ناحیه اوست و یکی از راه های برون رفت از خواطر این است که انسان بداند هیچ چیزی از خود ندارد و لذا اولیاء الهی تاکید دارند هر کسی حتی لحظه ای تصوّر کند کسی شده است، همان لحظه، لحظه سقوط اوست و اگر انسان این تصور را داشته باشد که این اعمال خیر، از من است، بیچاره می شود و این از خطورات نفسانی و شیطانی است. ** هنر اولیاء خدا چیست؟ هنر اولیاء خدا به توفیق پروردگار این بوده که ذهن و فکر خود را کنترل می کردند و اجازه رسوخ آن خواطر نفسانی و شیطانی را به آن نمی دادند و تنها کاری که باعث موفّقیّت اولیاء خدا می شود که از آن ها مدام اعمال خیر صادر می شود - که البته خودشان این اعمال را اصلاً نمی بینند - این است که از اوّل عمر تا آخرین لحظات عمر شریفشان، هنرشان این است که در مورد کنترل ذهن خود، مراقب و مواظب هستند. هنر آنها این بود که نگذارند افکار پلید، نفسانی و شیطانی به این ذهن وارد شود و لذا اولیاء خدا اصلا به اعمال و افعال خود نگاه نمی کنند. البته نه این که اعمال نداشته باشند. اتّفاقاً آن ها بهترین اعمال و افعال و کردار را دارند. امّا به اعمال و افعال خود نگاه نمی کنند. چون آن ها را تکلیفی از ناحیه الهی می دانند. به همین دلیل اولیای الهی نه تنها منت نمی گذارد که من چنین و چنان کردم، بلکه برعکس منت می کشند که خدایا! ممنونم از این که توفیق دادی، محبّت و بزرگواری کردی که من را برای نماز شب بیدار کردی. این تکلیف خودم هست. پس ولیّ خدا همیشه احساس تکلیف می کند و گاهی حتی با آن همه اعمال احساس خسران می کند و می گوید «نکند من می توانستم تکلیف بیشتری را انجام بدهم و ندادم و مبادا فردای قیامت از نقص های اعمالم از من سؤال کنند؟!» بر همین اساس این بزرگان نسبت به اعمال نیکشان نیز استغفار می کنند. چون احتمال می دهند در آن ها نقصی باشد. ** علّت سستی در انجام واجبات و گرفتاری در مکروهات یکی از حالات اولیاء خدا این است که روز به روز به اعمال صالح آن ها اضافه می شود ولی از آن طرف روز به روز احساس خسران بیشتری می کنند که ما می توانستیم بیشتر هم انجام بدهیم، چرا ندادیم؟! چون می گوید «من می توانستم دیروز هم این کارها را انجام دهم، پس چرا انجام ندادم؟! شاید بیشتر از این ها هم بتوانم انجام بدهم و من نمی دانم چه مشکلی در کارم هست که بیشتر از این را تا به حال انجام ندادم.» البته این طور هم فکر نمی کنند که این عمل دست آن ها را بگیرد، بلکه به عنوان تکلیف می بینند و می خواهند تکالیف بیشتری انجام دهند. لذا اولیای الهی علّت سستی در انجام واجبات و گرفتاری در مکروهات (نه محرّمات) را غالب شدن نفس و شیطان بر خود می دانند. بحث آن ها محرّمات نیست، چون آن ها محرّمات را رد کردند و آن را به عنوان مهلکه بزرگ می دانند. ** علت افسردگی و پژمردگی ابن عبّاس می گوید به پیامبر(ص) عرض کردم: گاهی انسان ناخودآگاه احساس افسردگی و پژمردگی می کند و حالش، حال خوبی نیست، علّتش چیست؟ و پیامبر(ص) فرمود وقتی نتوانستی نفس و ذهن خودت را کنترل کنی، در تزلّل افکار قرار می گیری. این زلزله، تو را گرفتار می کند و افکارت به هم می ریزد و در پژمردگی حال قرار می گیری و این مطلب دلالت بر تسلّط نفس و شیطان بر تو دارد. یعنی از آن موقع که نفس و ذهنت را کنترل نکردی، شیطان بر تو تسلّط پیدا می کند و اوّلین مسئله این است که خواطر نفسانی و شیطانی، کاری می کند که پژمردگی و افسردگی حال پیدا می کنی و لذا آیت الله آقا میرزا جواد آقای ملکی تبریزی نسخه ای را ذیل این مطلب بیان می کند و می فرماید «آن هایی که می گویند ما گاهی در عملمان، سست هستیم و حال عبادت و شب خیزی نداریم، بدانند افکارشان به دست شیطان افتاده است.» من دنبال این هستم که ببینیم چه کردم؟ چه شده که دیگر شب ها حال بلند شدن ندارم؟ انسان باید لقمه و خیلی از موارد دیگر را مراقبه کند. می بیند من لقمه را مراقبت کرده و روزم را مراقبه می کنم و هر شب، اعمالم را می نویسم و استغفار هم کردم و همه این اعمال را انجام دادم اما باز می بینم گرفتارم و نمی توانم بلند شوم. میرزا جواد آقای ملکی تبریزی می فرماید «وقتی لقمه و اعمال روز را مراقبه کردی، استغفار را گفتی و همه اعمال را داشتی، امّا می بینی باز هم در عبادت سنگین و کسل هستی و حال خوشی نداری و در این مطالب، افسردگی داری؛ بدان که نفس دون و شیطان بر ذهن تو مسلّط هستند» و در این جا باید به سراغ ریشه بروی. ریشه در ذهنت هست. اگر اجازه دادی افکار پلید، ولو به لحظه ای بر وجود تو مسلّط شوند، عالم، عالم اثر و موثر است و اثر می گذارد. لذا باید اوّل، افکار را کنترل کرد. امروز چه کردم که دیگر حال نماز ندارم؟! چه کردم که تا دیروز شوق داشتم که در مجلس اخلاق شرکت کنم، امّا دیگر حال آن را ندارم؟ اولیاء خدا می گویند: ریشه در افکار است، بروید در آن جا بگردید و ببینید که چه اتّفاقی افتاده است. اگر افکار پلید، ولو به لحظه ای آمد، تمام است. ** تاثیر ذکر لسانی بر قلب بنابر این یکی از راه ها این است که دائم زبانت به ذکر بچرخد. ذکر بر روی قلب اثر دارد. دائم یاد خدا باشد، اثر دارد و اجازه نمی دهد خواطر نفسانی، غالب شود و لذا به ما گفته اند «انسان باید در حصن حصین قرار بگیرد و به مکان هایی برود که فکرش کنترل شود» و حتّی گفته اند اگر در تنهایی هم فکر گناه به سراغت می آید، از تنهایی فرار کن و امام صادق(ع) می فرماید حقیقت معرفت از قلب است و مغبون است آن کسی که از قلب، غافل شود. فراهنگ**1003**1601**
29/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها